πατησιωτης έγραψε: ↑08 Μαρ 2023, 14:52
Δηλαδή εσύ νομίζεις ότι εάν ζεις σε κομμουνιστικό ή ναζιστικό καθεστώς,διότι αυτές είναι οι επιλογές του έγραψες δεν κινδυνεύεις από δολοφονίες και ατυχήματα.
Δεν πιστεύω να έτρωγες και εσύ φράουλες επί Τσερνομπίλ.
Εν πάσει περιπτώσει εγώ το ναζισμό (σπορά των ηττημένων Κασιδιάρης ) δεν τον πρόλαβα αλλά τον κομμουνισμό τον είδα στην πράξη αφού παραδίπλα ήταν.Δέχομαι ότι εάν υπέρτατη φιλοδοξία σου είναι να κλείσουν τα σύνορα καλώς επιλέγεις και προσθέτω ορισμένες λεπτομέρειες ασήμαντες φυσικά μπροστά στον μεγάλο στόχο βγαλμένες από τη ζωή των Αλβανών ή των Ρουμάνων πριν το 1990 αποδεχόμενος την επιλογή σου.
Στο Τσέρνομπιλ δεν είχα γεννηθεί
. Το σημερινό αντίστοιχο θα ήταν μάλλον να τρώω φράουλες από το Οχάιο.
Αν υπήρχε απλή αναλογική και μπορούσα να ψηφίσω λιγότερο στρεβλά ή αν είχαμε θεσμικά αντίβαρα - checks and balances, ομοσπονδιακό ή δικαμεραλιστικό σύστημα ή τελοσπάντων κάποιο ανάχωμα στον απόλυτο πρωθυπουργοκεντρισμό, σε καμία περίπτωση δεν θα σκεφτόμουν ΚΚ ή Έλληνες. Από τη στιγμή όμως που δεν έχω άλλον τρόπο να αναγκάσω τα κόμματα να αλληλοφαγωθούν - αλληλοελεγχθούν, αυτό θα κάνω. Στο ελληνικό πλαίσιο, δεν πιστεύω ούτε στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις ούτε στις κυβερνήσεις μεγάλου και μικρού εταίρου.
nemo έγραψε: ↑08 Μαρ 2023, 15:09
ειμαι απο τους πρωτους που ελεγα και λεω οτι το κκε θα πρεπει να αλλαξει προσανατολισμο και να μεταβληθει σε κομμα εργατων
επισης απο τους πρωτους που επιμενω σε μια συμμαχια μεταξυ εθνικιστων και κκε (σηκωνει μεγαλη συζητηση )
και εγω ψηφιζω σχεδον απο παντα εθνικιστικα κομματα ....γιατι θεωρω οτι μονο με εθνικες αποφασεις θα εχουμε αλλαγη στην ελλαδα
υσ..οπου εθνικισμος γραψε συμφεροντα του εθνους και του κρατους -οπως συμβαινει παντου στην δυση
Σκέφτομαι ΚΚ επειδή έχει ένα μπετοναρισμένο ποσοστό, δεν συνεργάζεται και η συμμετοχή τους στις εκλογές δεν είναι υπό αίρεση όπως πχ των Ελλήνων που μπορεί να απαγορευτούν αλλά μπορεί και να κατέβουν μέσω Εθνικού Μετώπου κτλ. Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι έχουν καθαρά ταξική ματιά και δεν υφίστανται πια διεθνή καθοδήγηση τούς προφυλάσσει από τις χειρότερες βλακείες της Νέας Αριστεράς αλλά τους κάνει υπερβολικά μεταναστολάγνους. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει υπό φυσιολογικές συνθήκες.
ΓΑΛΗ έγραψε: ↑08 Μαρ 2023, 16:36
Rakomelofronas έγραψε: ↑08 Μαρ 2023, 16:03
1. Οικονομικά μιλώντας, οι περισσότεροι θα ωφεληθούν από τη μείωση της εγκληματικότητας και την τάση αύξησης των μισθών, ιδίως των ανειδίκευτων. Το εγχώριο κεφάλαιο, αλλά και το κεφάλαιο που έρχεται στην Ελλάδα, συνήθως ψάχνει για σχετικά φτηνή εργασία σε κάτι που θυμίζει ανεπτυγμένη χώρα, εντός του οικονομικού χώρου της ΕΕ. Εκτός από το ότι υπάρχουν καλύτεροι υποψήφιοι για τη θέση, η συνέχιση αυτής της τάσης καθιστά αναγκαία τη συμπίεση των μισθών για να μην χαθεί το υποτιθέμενο συγκριτικό πλεονέκτημα. Δες πχ τι ζήτησαν πρόσφατα οι ξενοδόχοι: επιπλέον μετανάστες.
Αυτά που γράφεις, σαφώς και τα ξέρω. Και γενικώς η είσοδος των "ανειδίκευτων" είναι μια πραγματικότητα, που δεν παίζει μόνον σε επίπεδο ξενοδόχων, εργολάβων κλπ αλλά και σε χώρους όπως η ναυτιλία. Πράγμα που επίσης κυοφορεί κινδύνους ασφάλειας πέρα από τη μείωση των θέσεων στο εξειδικευμένο προσωπικό.
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι το χρήμα που φεύγει από τους μισθούς των παραγωγικών εργαζόμενων λόγω της μετανάστευσης, προστίθεται πολλαπλάσιο στις ακαδημαϊκές μελέτες, έρευνες, προσεγγίσεις ευαισθητοποίησης, κρατικά οργανογράμματα, μκο κλπ για αυτούς που δεν είναι καν παραγωγικοί μετανάστες αλλά ενίοτε και υπεύθυνοι για την αύξηση της εγκληματικότητας. Οπότε, στο πλαίσιο καταπολέμησης της εγκληματικότητας, με το εφεύρημα της ευαλωτότητας, απλώς αυξάνεται η εγκληματικότητα αλλά και τα έσοδα αυτών που θέλουν να την "καταπολεμήσουν".
2. Τίποτα ριζικό, απλώς περιμένω αποκαλύψεις, αλληλοκαρφώματα και κατά λάθος αυξημένα κρούσματα αξιοκρατίας μέχρι να βρεθεί η εύθραυστη ισορροπία των τριών κυβερνητικών εταίρων ή των δύο μεγάλων κομμάτων. Με το τρέχον σύστημα διακυβέρνησης, δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από αυτό.
Δεν είμαστε πχ ΗΠΑ να έχουμε "θεσμικά αντίβαρα".
Το μπολντ πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό απ' όλα. Όντως δεν έχουμε θεσμικά αντίβαρα με την ουσιαστική έννοια του όρου. Γιατί σαφώς δεν υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ των εξουσιών. Η νομοθετική (δηλαδή η πολιτική) εξουσιάζει πάντα κατά βούληση όλες τις υπόλοιπες. Και αυτή ακριβώς είναι η αιτία που η ισορροπία μεταξύ των κομμάτων, θα είναι πάντα εύθραστη. Αν δεν υπάρχουν σταθερές αξιολόγησης, ο οποιοσδήποτε μπορεί να θεωρεί θεσμικό ή αντιθεσμικό, ό,τι γουστάρει.
3. Ασταθέστερες κυβερνήσεις που θα αναγκάζονται να λαμβάνουν περισσότερο υπόψη τη λεγόμενη κοινή γνώμη. Επίσης, για μένα αλλά ίσως και για αρκετούς άλλους, η τάση αυτή δεν άρχισε με το τρένο. Εντάθηκε.
Συμφωνώ απολύτως. Αν και υπάρχουν άνθρωποι που όντως υπέστησαν σοκ (σε καθαρά ανθρώπινο και όχι πολιτικό επίπεδο) αυτοί δεν ειναι οι πρωταγωνιστές ούτε η πλειοψηφία των αγανακτισμένων. Μια ακόμη επανάληψη "είδαμε φως και κατεβήκαμε για κομματική και κυρίως προεκλογική διαμαρτυρία, είναι".
Μακάρι να μην είναι έτσι αλλά ειλικρινά δεν το πιστεύω.
Οπότε, σε ποια "κοινή γνώμη" αναφέρεσαι;
4. Ευχαριστώ αλλά μια χαρά κολλήματα έχω κι εγώ
Όλοι έχουμε μια χαρά κολλήματα.
Νομίζω όμως ότι μόνον αν τα ξέρουμε και τα αποδεχόμαστε, αποκτούν περισσότερο νόημα οι διαφωνίες.
-Αν καταλαβαίνω καλά, εννοείς ότι υπάρχει κύκλωμα κρατικών και ιδιωτικών συμφερόντων που ωφελούνται από την καθαυτό ύπαρξη μεταναστευτικού ζητήματος και τα παράγωγά του (εγκληματικότητα - αυξημένος αριθμός υποθέσεων κτλ). Γιατί όμως να διοχετεύονται πόροι στο κύκλωμα αυτό και το κόστος να το τρώει ο ανειδίκευτος και αυτός που μένει κοντά σε "δομή" ή πχ στο κέντρο μεγάλης πόλης; Η ΝΔ είχε το δικό της μίνι "πρώτο εξάμηνο 2015" με την απόπειρα κατάργησης του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και την άρον άρον επανασύστασή του λίγους μήνες μετά: προσπάθησε με μισή καρδιά να πάει κόντρα στη γραμμή και τη ροή χρήματος από τις Βρυξέλλες και σχεδόν αμέσως παράτησε την προσπάθεια.
-Ακριβώς λόγω της ρευστότητας που περιγράφεις, το μόνο ουσιαστικό αντίβαρο που βλέπω είναι ο συσχετισμός δύναμης: ο πρωθυπουργός θα προΐσταται σε μια κυβέρνηση που χρειάζεται την αποδοχή / ανοχή τουλάχιστον τριών κομμάτων ή έστω των δύο μεγάλων. Δεν χρειαζόμαστε άλλη πανίσχυρη κυβέρνηση που σε κάθε δυσκολία, είτε μικρή είτε πολύνεκρη, τσιρίζει "Αχ, φταίνε οι προηγούμενοι / Υπάρχουν διαχρονικές παθογένειες / Λάθη έγιναν / Το κράτος έχει συνέχεια" αλλά σε κάθε υποψία ανόδου του ΑΕΠ ή πτώσης του ποσοστού ανεργίας βγαίνει και καμαρώνει σαν σκεπάρνι ρομά.
-Πέρα απ' όσα αντιλαμβάνομαι προσωπικά, που ο καθένας μπορεί να τα αμφισβητήσει, ως αντικειμενικό κριτήριο "κοινής γνώμης" εκλαμβάνω το ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό αποχής (40-50% επί όλου του εκλογικού σώματος) και το ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό όλων των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων μαζί (6-8% πλέον επί των ψηφισάντων). Οι μισοί έχοντες δικαίωμα ψήφου δεν εκφράζονται, θέλοντας και μη. Και μόνο αυτούς να επιδιώξει να "εκφράσει" μια κυβέρνηση, ίσως δούμε μια μικρή αλλαγή προς το καλύτερο. Για να αναγκαστεί όμως μια κυβέρνηση να το κάνει αυτό, θα πρέπει να χάσει μερίδιο από την πίτα που μένει (το 92-94% του 50-60% επί των ψηφισάντων) ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ.
Ο κόσμος που θυμάσαι δεν υπάρχει πια.