Rakomelofronas έγραψε: ↑20 Δεκ 2022, 15:02
Να συμφωνήσουμε ότι ο Σαμαράς ήταν ευκαιριακά αντιμνημονιακός και στην πραγματικότητα θα υπέγραφε με χαρά
ο,τιδήποτε αρκεί να γινόταν βασίλισσα;
Ήδη συμφωνήσαμε. Μάλιστα, όταν μπήκε στην κυβέρνηση, σε ερώτηση Γερμανού δημοσιογράφου σχετικά με το αντιμνημονιακό λάβαρο που είχε σηκώσει τα δυο χρόνια που αντιπολιτευόταν τον Γιώργο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, απάντησε με το αποστομωτικό: "ουδείς αναμάρτητος".
Διαφωνώ με όσα γράφει παρακάτω ο Πατησιωτης και εσύ και εξηγούμαι πιο κάτω.
Εδώ να πούμε και έναν άλλο μύθο που προτάσσουν ψηφοφόροι του Σαμαρά* και του Τσίπρα.
Λένε πως αμφότεροι έκαναν νοικοκυριό, πέτυχαν δημοσιονομική προσαρμογή κλπ.
Μάλιστα, οι του Τσίπρα σε ζήλο πλειοδοτούν και επικροτούν το μαξιλάρι των 35 δις ευρώ(άλλο αν τα περισσότερα είναι δανεικά).
Όμως, όπως και να τα ερμηνεύσει κάποιος τα παραπάνω, Σαμαράς-Βενιζέλος και Τσίπρας-Καμμένος, εφάρμοσαν λιτότητα αλλά και υπερφορολόγηση, διότι σε πολλά σημεία δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Αν μπορούσαν, θα έκαναν ότι π.χ. ο Καραμανλής, ο Σημίτης την δεύτερη τετραετία κλπ. Μάλιστα, αυτό ήθελαν, ήπια μέτρα με ελλείμματα ουσιαστικά.
Δηλαδή, αμφότεροι έλαβαν μέτρα λιτότητας καθώς αλλιώς δεν θα ερχόταν η δόση των θεσμών και θα είχαμε χρεοκοπία.
Μάλιστα, ο Τσίπρας υπήρξε ο καλύτερος μνημονιακός πολιτικός, πλειοδοτώντας έναντι των Σαμαρά, Βενιζέλου.
Και διατείνεται ότι άφησε και γεμάτα ταμεία, έστω και με δανεικά.
Το ειρωνικό είναι πως είναι η πρώτη κυβέρνηση που άφησε όντως γεμάτα ταμεία, τα περισσότερα με εσωτερικό δανεισμό και 8 δις ευρώ μη δανεικά.
Όμως και αυτό, όπως όλα τα παραπάνω, έγιναν κατόπιν αποφάσεων των θεσμών.
Θα είχε αξία να μιλήσουμε για καλές πρωθυπουργίες, αν λάμβαναν τα κατάλληλα μέτρα όταν η χώρα είχε την ευχέρεια να δανείζεται με αφθονία από τις αγορές, όπως το 2001-09.
Αλλιώς, φτάνουμε στο παράδοξο αριστερό κόμμα να πετυχαίνει ρεκόρ πρωτογενών πλεονασμάτων, έστω με υπερφορολόγηση και κόλπα και να του απονείμουμε έναν σχετικό τίτλο επιτυχίας.
*Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ο Σαμαράς εκεί είχε διορίσει έμπιστο δικό του πρόσωπο λίγους μήνες πιο πριν. Αν είχε σκοπό να την κλείσει, θα τον έβαζε αλλού.
Απλώς, όταν οι θεσμοί απαίτησαν να γίνει συγκεκριμένος αριθμός απολύσεων, πανικοβλήθηκε.
Προφανώς, από υπουργεία και άλλους οργανισμούς δεν μπορούσε να απολύσει, η ΕΡΤ ήταν η εύκολη λύση γιατί ο κόσμος θα φάει ή θα πάει στη δουλειά του ή θα έχει ρεύμα και χωρίς κρατική τηλεόραση.
Έτσι την έκλεισε βιαστικά.