Τώρα παρότι οι περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι το μοντέλο είναι προβληματικό, δε δουλεύει και δε μας βγάζει πουθενά, εντούτοις σπάνια εμφανίζονται κόμματα που προσπαθούν αυτό το μοντέλο να το αλλάξουν με μια κάποια συνέπεια, και είναι κατανοητό γιατί: το πολιτικό κεφάλαιο για να αλλάξεις ριζικά το πολιτικό πλαίσιο είναι τεράστιο, χρειάζεται κόπο και χρειάζεται θυσίες οι οποίες δεν μπορείς να περιμένει να έχουν άμεση τουλάχιστον ανταπόκριση ή αναγνώριση. Αυτό που μπορούμε να κρίνουμε συνήθως είναι το μέγεθος και η μερική τουλάχιστον επιτυχία της προσπάθειας.
Στα δικά μας τώρα, ο συριζα είναι σπάνια περίπτωση σχηματισμού, πολύ σπάνια θεωρώ τους τελευταίους 2 αιώνες που για ιδεολογικούς λόγους δεν αμφισβητεί αυτό το μοντέλο κατά συνείδηση. Δεν είναι απλά ένα κόμμα, όπως το πασοκ που ακόμα και στη χειρότερη μορφή του απλά έπαιζε με το υπάρχον σύστημα και δεν είχε διάθεση να το αλλάξει γιατί ήταν εξαιρετικά βολικό και το βοηθούσε να πάρει η να διατηρήσει εξουσία, ο συριζα είναι κόμμα που κατά συνείδηση θεωρεί ότι το κράτος-πάτρωνας είναι η ιδανική μορφή διακυβέρνησης και αυτό πρέπει να ακολουθήσουμε, είναι δηλαδή εκ θεμελίων λαϊκίστικο κόμμα και γι'αυτό το μισώ και το θεωρώ επικίνδυνο.
[/quote]
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ο σύριζα,είναι η κατάληξη της αριστερής εργαλειοποίησης των κοινωνικών αντιθέσεων.Για όλη την αριστερά υπάρχει η κύρια αντίθεση εργασίας - κεφαλαίου και οι δευτερεύουσες αντιθέσεις (παρεμπίπτοντα θέματα ονόμασε τα εθνικά ο Κυρίτσης).Ο πελατειασμός προέκυψε από τις εξελίξεις.Σύμφωνα με την αντίληψή τους υπάρχει το κόμμα των λαικών τάξεων και τα κόμματα των προνομιούχων.Τα ρουσφέτια είναι απλώς δευτερεύοντα θέματα.Σε καμμία περίπτωση αναστολές στα συγκεκριμένα θέματα δεν επιτρέπεται να εμποδίζουν την επιρροή των "καλών",δηλαδή αυτών των ίδιων.Με παρόμοιο σκεπτικό συντελέσθηκαν στο παρελθόν πραγματικά εγκλήματα και όχι απλώς διορισμοί για να κρατήσει την εξουσία το "κόμμα του προλεταριάτου" που ήταν ένας στόχος στον οποίο υποτάσσονταν τα πάντα.Δεν είναι ότι δεν αμφισβητεί το πελατειακό μοντέλο κατά συνείδηση,είναι ότι δεν ασχολείται με το μοντέλο.Αυτό που για σένα είναι σημαντικό,για αυτούς είναι ασήμαντο.Δεν ενδιαφέρονται για κάποιο εκσυγχρονισμό διότι δεν πιστεύουν στην παρούσα τάξη του κόσμου,ούτε στο σύστημα ούτε στην ΕΕ ούτε πουθενά.Θεωρούν ότι κάνουν ταξικό αγώνα με ταξική μεροληψία σε ένα αντίξοο περιβάλλον και σιγά μην καθήσουν να ασχολούνται με τα τετριμμένα αυτά ζητήματα.Εννοείται ότι έχουν προσελκύσει πολλούς καιροσκόπους που δεν ενδιαφέρονται για όσα λένε αλλά για τη διατήρηση των ρουσφετιών τους,και παλαιοπασόκους και λαικοδεξιούς.Αλλά ο εγκέφαλος που κατευθύνει την κυβέρνηση δεν σκέφτεται να κάνω ένα πελατειακό σύστημα για το σύστημα αυτό καθαυτό,σκέφτεται να κάνω το σύστημα για να μαζέψω ψήφους για τον απώτερο σκοπό στο βάθος του ορίζοντα.Επειδή ο απώτερος σκοπός ή αν θες το ιδεολογικό περιτύλιγμα των κρατιστών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ήταν "εθνικός" και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί εθνικά πλέον το έλλειμμα μετά τα μνημόνια,όλοι αυτοί κατέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ που κραδαίνει "ταξικά" περιτυλίγματα για να συνεχισθούν τα ίδια.
[/quote]
Έχεις εμμονή με τον δίπολο αριστερά-δεξιά και δεν μπορεί να δεις τα πράγματα αλλά αλλιώς αλλά εχω ξαναγράψει ότι για να εξηγήσει την ελληνική πραγματικότητα το σχήμα είναι έλλειπες, δεν φτάνει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως προέκυψε εξ αρχής το σχήμα στην Ευρώπη και πως στην Ελλάδα: η ελληνική επανάσταση ήταν πάνω απ'όλα εθνικοαπελευθερωτική, που σημαίνει ότι με διαβαθμίσεις αυτοί που εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος ήταν μετα τότε δεδομένα "αριστεροί". Οι συντηρητικοί προφανώς δεν είχαν επιλογή από το να μείνουν Οθωμανοί υπήκοοι που σημαίνει ότι το δίπολο που σχηματίστηκε εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη εδώ πέρα δεν υπήρξε. Ήρθε αργότερα κατά μίμηση και προσαρμόστηκε στα ήδη υπάρχοντα δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες. Το πελατειακό κράτος όπως το ξέρουμε στη Ελλάδα επομένως δεν μπορείς να το ταυτίσεις με πολιτικές ιδεολογίες που δεν υπήρχαν όταν άρχισε να λειτουργεί όπως λειτουργεί. Είναι τελείως συγκυριακό αν οι ιδεολογίες ήρθαν και κόλλησαν πάνω στο μοντέλο. Ο "μαρξισμός" απλά βοηθάει τον συριζα και τον κάθε συριζα να εκλογικεύει το πολιτικό και κοινωνικό του μοντέλο, είναι correlation σίγουρα, όχι causation. Οι συντηρητικοί φυσικά δεν είστε εξ ορισμού πιο απομακρυσμένοι από το πελατειακό μοντέλο απ'ότι οι μαρξιστές, αντίθετα πριν εμφανιστούν οι μαρξιστές οι πιο φανατικοί εκφραστές του μοντέλου είναι οι πολιτικοί σας πρόγονοι γιατί οι ρίζες ατού του πατερναλισμού είναι κατεξοχήν παραδοσιακές, προ-νεοτερικές. Δεν περιμένω να το παραδεχτείς βέβαια αφού είναι αντίθετο με την όψιμη πολιτική σας αφήγηση
Και μου θέλετε και εξουσία ζαίοι!
I would have lived in peace. But my enemies brought me war.
