Ξεφτιλιζοντας τους ζαιους

[sys3x]

Αν ξαφνικά διάβαζες ένα Άρλεκιν κι επάνω δεξιά έγραφε "Συγγραφέας: Νίκος Καζαντζάκης" θα έψαχνες για αποδείξεις ότι είτε ο Καζαντζάκης τρελάθηκε, είτε κάτι περίεργο συμβαίνει;

Ο Αρκάς ήταν ο σατιρικός ήρωας των ελλήνων, πηγή έμπνευσης κι αυτοσαρκασμού, πριν γίνει brandname για fast food αστειοτήτων.

Αυτό ακριβώς λέω ρε συ σταβ, κάτι διαφορετικό από αυτό, ο τρόπος που ερμηνεύουμε τα πράματα είναι πολύ διαφορετικός όπως πολύ καλά καταλαβαίνεις, να πχ όσοι δεν είμαστε ζαίοι δεν λέμε να ο Αρκ ξαφνικά έχασε το ταλέντο του, δεν το έχασε, η μόνη ανησυχητική διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά φανερά ασκεί άμεσα κριτική σε ελληνική κυβέρνηση και το κάνει πολύ αποτελεσματικά (προφανώς ) , έξυπνα και ακομπλεξάριστα όπως το έκανε πάντα δλδ αυτό που έκανε με μόνη διαφορά αυτή που σε είπα πριν.

Διαφωνούμε sys.
Ο Αρκάς δεν προσωποποιούσε ποτέ, επειδή ακριβώς ήταν ποιοτικός άνθρωπος και γνώριζε ότι με την προσωποποίηση χάνεται το νόημα. Άλλωσε,η επιλογή του να χτίσει τη σάτιρα επάνω σε αισωπικό πρότυπο (ζώα) κατεδείκνυε ακριβώς ότι στόχευε στο χλευασμό της ίδιας της ζωϊκής φύσης του ανθρώπου. Γι' αυτό και δεν μπορούσες ποτέ σου να νιώσεις δικαιωμένος από τον Αρκά. Σου βαρούσε κάτι που έχεις ο ίδιος μέσα σου. Δεν σε έβαζε κόντρα στον διπλανό σου ή τον απέναντί σου. Απλά σε γείωνε μαζί με όλους τους άλλους.
Σου μιλώ για την υπέρτατη μορφή σάτιρας. Όχι για αστειάκια της μορφής "τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού" που αποσύρθηκαν διά μαγείας μαζί με την κυβέρνηση του Σύριζα, λες και ο επόμενος πρωθυπουργός δεν είχε παιδικά χρόνια...

Όταν, λοιπόν, έχεις απέναντί σου τον Καζαντζάκη της σάτιρας και ξαφνικά τον βλέπεις να πολιτικοποιείται και να διαχωρίζει έμμεσα ή άμεσα σε καλούς και κακούς, σε έξυπνους και χαζούς, σε ικανούς και ανίκανους, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, ακόμη κι αν ...ήταν το ίδιο πρόσωπο.

Μπορεί να χρησιμοποιείται το ίδιο brandname αλλά δεν είναι το ίδιο.

Στο θέμα του γούστου, δεν μπορώ να διαφωνήσω, δεδομένου ότι είναι δικό σου γούστο κι έχεις το δικαίωμα στο γούστο αυτό.

Τέλος, με λυπεί που εν έτι 2019 υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται επειδή ένας πανέλληνας κατέβηκε επίπεδο κι έγινε παιδί του κόμματος. Κάποιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί και δεν έπρεπε να ανήκουν σε κανέναν και πουθενά.

Ναι βρε πουλάκι μου, το είπαμε δεν συμφωνούμε και αυτό είναι πολύ καλό υπέροχο κτλ, άλλο σε είπα εγώ, σε είπα ότι επειδή και μένα με εν-δια-φέρει πολύ η φάση με τον Αρκ και επειδή κάτι τέτοιο σκέφτηκα κ εγώ στην αρχή, κάτι άλλο άλλο πιο απτό έχουμε να το υποστηρίξουμε ότι δεν είναι ο ίδιος ή γουατέβα για όσο πιο μεγάλη είναι η ζαιοσύνη μας τόσο και η αλήθειαμας, ηθικό πλεονέχτημα κτλ (σημείωση: αυτά τα μπερεκέτια τέλος ε ).

[stavmanr]

Αυτό ακριβώς λέω ρε συ σταβ, κάτι διαφορετικό από αυτό, ο τρόπος που ερμηνεύουμε τα πράματα είναι πολύ διαφορετικός όπως πολύ καλά καταλαβαίνεις, να πχ όσοι δεν είμαστε ζαίοι δεν λέμε να ο Αρκ ξαφνικά έχασε το ταλέντο του, δεν το έχασε, η μόνη ανησυχητική διαφορά είναι ότι για πρώτη φορά φανερά ασκεί άμεσα κριτική σε ελληνική κυβέρνηση και το κάνει πολύ αποτελεσματικά (προφανώς ) , έξυπνα και ακομπλεξάριστα όπως το έκανε πάντα δλδ αυτό που έκανε με μόνη διαφορά αυτή που σε είπα πριν.

Διαφωνούμε sys.
Ο Αρκάς δεν προσωποποιούσε ποτέ, επειδή ακριβώς ήταν ποιοτικός άνθρωπος και γνώριζε ότι με την προσωποποίηση χάνεται το νόημα. Άλλωσε,η επιλογή του να χτίσει τη σάτιρα επάνω σε αισωπικό πρότυπο (ζώα) κατεδείκνυε ακριβώς ότι στόχευε στο χλευασμό της ίδιας της ζωϊκής φύσης του ανθρώπου. Γι' αυτό και δεν μπορούσες ποτέ σου να νιώσεις δικαιωμένος από τον Αρκά. Σου βαρούσε κάτι που έχεις ο ίδιος μέσα σου. Δεν σε έβαζε κόντρα στον διπλανό σου ή τον απέναντί σου. Απλά σε γείωνε μαζί με όλους τους άλλους.
Σου μιλώ για την υπέρτατη μορφή σάτιρας. Όχι για αστειάκια της μορφής "τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού" που αποσύρθηκαν διά μαγείας μαζί με την κυβέρνηση του Σύριζα, λες και ο επόμενος πρωθυπουργός δεν είχε παιδικά χρόνια...

Όταν, λοιπόν, έχεις απέναντί σου τον Καζαντζάκη της σάτιρας και ξαφνικά τον βλέπεις να πολιτικοποιείται και να διαχωρίζει έμμεσα ή άμεσα σε καλούς και κακούς, σε έξυπνους και χαζούς, σε ικανούς και ανίκανους, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, ακόμη κι αν ...ήταν το ίδιο πρόσωπο.

Μπορεί να χρησιμοποιείται το ίδιο brandname αλλά δεν είναι το ίδιο.

Στο θέμα του γούστου, δεν μπορώ να διαφωνήσω, δεδομένου ότι είναι δικό σου γούστο κι έχεις το δικαίωμα στο γούστο αυτό.

Τέλος, με λυπεί που εν έτι 2019 υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται επειδή ένας πανέλληνας κατέβηκε επίπεδο κι έγινε παιδί του κόμματος. Κάποιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί και δεν έπρεπε να ανήκουν σε κανέναν και πουθενά.

Ναι βρε πουλάκι μου, το είπαμε δεν συμφωνούμε και αυτό είναι πολύ καλό υπέροχο κτλ, άλλο σε είπα εγώ, σε είπα ότι επειδή και μένα με εν-δια-φέρει πολύ η φάση με τον Αρκ και επειδή κάτι τέτοιο σκέφτηκα κ εγώ στην αρχή, κάτι άλλο άλλο πιο απτό έχουμε να το υποστηρίξουμε ότι δεν είναι ο ίδιος ή γουατέβα για όσο πιο μεγάλη είναι η ζαιοσύνη μας τόσο και η αλήθειαμας, ηθικό πλεονέχτημα κτλ (σημείωση: αυτά τα μπερεκέτια τέλος ε ).

Να ψάξω αποδείξεις σε κριτική τέχνης;
Σου έγραψα "φαντάσου τον Καζαντζάκη να γράφει μετά το βιβλίο 'ο Τελευταίος Πειρασμός' ένα Άρλεκιν ή ένα άρθρο κατά του Ολυμπιακού".

Κι αυτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είχα τον Αρκά, τον παλιό, τον αυθεντικό.

[vlad]

ο αρκάς του 80 ήταν καλός το 80,σήμερα οι ατάκες του είναι σαν τουιτ που στην καλύτερη θα σπάσεις κανά χαμόγελο.αυτό που ενοχλεί κομματόσκυλα & υπνωτισμένους δεν είναι ότι στέρεψε μετά από 40 χρόνια αλλά ότι τόλμησε να ασχοληθεί με τον κάπτεν τσίπρα που μετά την πειρατεία θεωρείται ο εκπρόσωπος της αριστεράς ξερωγώ

[waldorf]

Ο ίδιος άνθρωπος είναι.Το πότε ένας άνθρωπος θα ασχοληθεί με την πολιτική το καθορίζει ο ίδιος.Και φυσικά το πότε ένας σκιτσογράφος ή συγγραφέας ή γενικά καλλιτέχνης θα αφήσει τα γενικού περιεχομένου θέματα και θα ασχολείται με πολιτικά το ίδιο.
Το ότι δεν ααχολήθηκε πριν το 2015 σημαίνει απλά ότι δεν έβρισκε ενδιαφέρον να ασχοληθεί με την διαμάχη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που κυριαρχούσε.Οι άνθρωποι που εκπλήσσονται επειδή μπήκε στον στίβο μόνο επί ΣΥΡΙΖΑ θα εκπλήσσονταν άραγε εάν κάποιος παρόμοιος αδιάφορος για χρόνια άρχιζε τις πολιτικές γελοιογραφίες σε περίπτωση κυβέρνησης της άκρας δεξιάς;Όχι βέβαια.Θα έλεγαν ότι ναι ως τώρα αυτός ήταν απολίτικος αλλά είδε τον κίνδυνο του φασισμού και πολιτικοποιήθηκε.Δεν θα το θεωρούσαν παράδοξο.Λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι - ίσως δεν το ξέρετε αλλά υπάρχουν - που παρομοίως θεωρούν κίνδυνο την αριστερά.Και αυτοί οι άνθρωποι θεώρησαν κίνδυνο ειδικά τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ δεν τους πολυενδιέφερε προηγουμένως εάν κυβερνά η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.
Δικαίωμά τους αφού δεν παραβαίνουν κάποιο νόμο.Βέβαια πολλοί εξεπλάγησαν γιατί δεν περίμεναν ότι ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να ήταν ο Αρκάς. Αλλά τα φαινόμενα απατούν.

Δεν θα διαφωνήσω στα περισσότερα που λες.
Δικαίωμα του καθεμιανού (καλό;) να κάνει ό,τι θέλει,όποτε το θελήσει.
Ωστόσο άφησέ μου το δικαίωμα να κρίνω τον καθένα για τις επιλογές του.
Και η κριτική μου για τον Αρκά δεν έχει να κάνει με την αλλαγή (ή όχι) γραμμής.Έχει να κάνει με την ποιότητα του έργου του,που κατ`εμέ έπιασε πάτο.Απ`τα ένα-δυό αλμπουμάκια (ή έστω απ`τα πέντε καρέ τη βδομάδα στο κομίστικο ένθετο της ελευθεροτυπίας,που βέβαια αποτελούσαν μέρος του ετήσιου άλμπουμ) το χρόνο έφτασε στα δύο (ίσως και παραπάνω) σκίτσα την ημέρα.Πρωί-απόγευμα σαν αντιβίωση.
Ε δεν έχει υπάρξει άνθρωπος μέχρι σήμερα που να μην έχει φθαρεί απ`την καθημερινή επανάληψη,ιδιαίτερα στην τέχνη.
Και από`κεί που είχαμε έξυπνα σχόλια για την κοινωνική-πολιτική πραγματικότητα (σεξιστικά-ρατσιστικά-φαλοκρατικά-τα πάντα,αλλά έξυπνα!)ξεπέσαμε,αναγκαστικά,στα εξυπνακίστικα του συρμού.Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Πολλά απ`αυτά ήταν καλά αλλά πάντα στο επίπεδο του εξυπνακισμού κανένα δεν έχεις να θυμάσαι σήμερα,ενώ θυμάσαι τις ατάκες του σπουργιτόπουλου.
Και τελικά είναι άλλο πράγμα ο κομίστας, άλλο ο σκιτσογράφος και άλλο ο γελοιογράφος-σχολιαστής της καθημερινότητας.
Αν λοιπόν αποφάσισε να αλλάξει επαγγελματική πορεία,δεν το έκανε με τον καλύτερο τρόπο.

[sys3x]

Διαφωνούμε sys.
Ο Αρκάς δεν προσωποποιούσε ποτέ, επειδή ακριβώς ήταν ποιοτικός άνθρωπος και γνώριζε ότι με την προσωποποίηση χάνεται το νόημα. Άλλωσε,η επιλογή του να χτίσει τη σάτιρα επάνω σε αισωπικό πρότυπο (ζώα) κατεδείκνυε ακριβώς ότι στόχευε στο χλευασμό της ίδιας της ζωϊκής φύσης του ανθρώπου. Γι' αυτό και δεν μπορούσες ποτέ σου να νιώσεις δικαιωμένος από τον Αρκά. Σου βαρούσε κάτι που έχεις ο ίδιος μέσα σου. Δεν σε έβαζε κόντρα στον διπλανό σου ή τον απέναντί σου. Απλά σε γείωνε μαζί με όλους τους άλλους.
Σου μιλώ για την υπέρτατη μορφή σάτιρας. Όχι για αστειάκια της μορφής "τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού" που αποσύρθηκαν διά μαγείας μαζί με την κυβέρνηση του Σύριζα, λες και ο επόμενος πρωθυπουργός δεν είχε παιδικά χρόνια...

Όταν, λοιπόν, έχεις απέναντί σου τον Καζαντζάκη της σάτιρας και ξαφνικά τον βλέπεις να πολιτικοποιείται και να διαχωρίζει έμμεσα ή άμεσα σε καλούς και κακούς, σε έξυπνους και χαζούς, σε ικανούς και ανίκανους, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, ακόμη κι αν ...ήταν το ίδιο πρόσωπο.

Μπορεί να χρησιμοποιείται το ίδιο brandname αλλά δεν είναι το ίδιο.

Στο θέμα του γούστου, δεν μπορώ να διαφωνήσω, δεδομένου ότι είναι δικό σου γούστο κι έχεις το δικαίωμα στο γούστο αυτό.

Τέλος, με λυπεί που εν έτι 2019 υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται επειδή ένας πανέλληνας κατέβηκε επίπεδο κι έγινε παιδί του κόμματος. Κάποιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί και δεν έπρεπε να ανήκουν σε κανέναν και πουθενά.

Ναι βρε πουλάκι μου, το είπαμε δεν συμφωνούμε και αυτό είναι πολύ καλό υπέροχο κτλ, άλλο σε είπα εγώ, σε είπα ότι επειδή και μένα με εν-δια-φέρει πολύ η φάση με τον Αρκ και επειδή κάτι τέτοιο σκέφτηκα κ εγώ στην αρχή, κάτι άλλο άλλο πιο απτό έχουμε να το υποστηρίξουμε ότι δεν είναι ο ίδιος ή γουατέβα για όσο πιο μεγάλη είναι η ζαιοσύνη μας τόσο και η αλήθειαμας, ηθικό πλεονέχτημα κτλ (σημείωση: αυτά τα μπερεκέτια τέλος ε ).

Να ψάξω αποδείξεις σε κριτική τέχνης;
Σου έγραψα "φαντάσου τον Καζαντζάκη να γράφει μετά το βιβλίο 'ο Τελευταίος Πειρασμός' ένα Άρλεκιν ή ένα άρθρο κατά του Ολυμπιακού".

Κι αυτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είχα τον Αρκά, τον παλιό, τον αυθεντικό.

Οκ, ένα απλό δεν έχω αρκεί ρε.
Κατά τα άλλα πολύ συντηρητικούρα σε βρίσκω ρε αδερφάκι μου.

[stavmanr]

ο αρκάς του 80 ήταν καλός το 80,σήμερα οι ατάκες του είναι σαν τουιτ που στην καλύτερη θα σπάσεις κανά χαμόγελο.αυτό που ενοχλεί κομματόσκυλα & υπνωτισμένους δεν είναι ότι στέρεψε μετά από 40 χρόνια αλλά ότι τόλμησε να ασχοληθεί με τον κάπτεν τσίπρα που μετά την πειρατεία θεωρείται ο εκπρόσωπος της αριστεράς ξερωγώ

Κάποιοι μπορεί να ενοχλήθηκαν επειδή σατίρισε τον Τσίπρα κατ' ιστορική αποκλειστικότητα. Όπως και κάποιοι ξαφνικά ανακάλυψαν τον Αρκά από την αντίθετη ενώ τον είχαν μέχρι σήμερα γραμμένο, απλά και μόνο επειδή την είπε στον Τσίπρα...

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Πολύ το κουράζετε. Μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε ότι γαμιέται ο σρζ;

[stavmanr]

Ναι βρε πουλάκι μου, το είπαμε δεν συμφωνούμε και αυτό είναι πολύ καλό υπέροχο κτλ, άλλο σε είπα εγώ, σε είπα ότι επειδή και μένα με εν-δια-φέρει πολύ η φάση με τον Αρκ και επειδή κάτι τέτοιο σκέφτηκα κ εγώ στην αρχή, κάτι άλλο άλλο πιο απτό έχουμε να το υποστηρίξουμε ότι δεν είναι ο ίδιος ή γουατέβα για όσο πιο μεγάλη είναι η ζαιοσύνη μας τόσο και η αλήθειαμας, ηθικό πλεονέχτημα κτλ (σημείωση: αυτά τα μπερεκέτια τέλος ε ).

Να ψάξω αποδείξεις σε κριτική τέχνης;
Σου έγραψα "φαντάσου τον Καζαντζάκη να γράφει μετά το βιβλίο 'ο Τελευταίος Πειρασμός' ένα Άρλεκιν ή ένα άρθρο κατά του Ολυμπιακού".

Κι αυτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είχα τον Αρκά, τον παλιό, τον αυθεντικό.

Οκ, ένα απλό δεν έχω αρκεί ρε.
Κατά τα άλλα πολύ συντηρητικούρα σε βρίσκω ρε αδερφάκι μου.

Τί να έχω ρε sys;
Αποδείξεις για το ποιος κρύβεται πίσω από το brandname "Αρκάς"; Χ...κα. Με το συμπάθειο κιόλας.
Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αν είναι ο ίδιος κι έπαθε άνοια ή άλλος και αγόρασε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης.
Με απασχολεί ότι έπεσε δραματικά το επίπεδο που είχε τεθεί από τον αυθεντικό Αρκά.

Όσο για τη συντηρητικούρα, διαφωνώ.
Συντηρητικός είναι εκείνος που περιμένει κολλημένος στη μικροπολιτική του για να έρθει ο κάθε Αρκάς στα νερά του. Εγώ ποτέ δεν τον έφερα στα δικά μου νερά. Απεναντίας, τον θαύμαζα και τον είχα ψηλά. Μάθαινα από τη σάτιρά του.

[ΓΑΛΗ]

Πριν λίγους μήνες πέθανε ο Ιωάννου, ένας από τους καλύτερους (για μένα ο καλύτερος) κοινωνικοπολιτικός κομίστας. Αν και αριστερών καταβολών, έσφαζε στην κυριολεξία με χειρουργικό εργαλείο και όχι βαμβάκι, τόσο το πασόκ όσο και τη νδ από επίπεδο κορυφής μέχρι τη νοοτροπία του μέσου οπαδού. Και παρά τον πολιτικό φανατισμό της εποχής, δεν θυμάμαι ποτέ να είχε προκύψει κάποιο πρόβλημα δυσφορίας, υποτίμησης ή αμφισβήτησης των προθέσεων του.

Οι ζαίοι, υπό την επήρεια της ομαδοσκέψης που τους χαρακτηρίζει, έπαθαν μια μαζική ψυχολογία με τα σκίτσα του "πρώην αγαπημένου τους Αρκά" απλώς επειδή αδυνατούν να αποδεχθούν ότι ως κωμικοί χαρακτήρες είναι πηγή έμπνευσης για κάποιον κομίστα.

[Leporello]

Τέλος, με λυπεί που εν έτι 2019 υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται επειδή ένας πανέλληνας κατέβηκε επίπεδο κι έγινε παιδί του κόμματος. Κάποιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί και δεν έπρεπε να ανήκουν σε κανέναν και πουθενά.

Αυτά τα λες επειδή βλέπεις μέσα από τις συριζαϊκές παρωπίδες. Δες το αλλιώς: τι εκτίμηση μπορεί να έχει κανείς στον Αρκά αν επί 5 χρόνια δεν βρήκε να πεί τίποτα γιά την ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ; Και όπως λέει και ο πατησιώτης, από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο Αρκάς είναι ΝΔ. Το μόνο που προκύπτει είναι ότι δεν άντεξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάλι πανέλληνας είναι, εξαιρουμένων των συριζαίων.

[vatraxos]

Πολύ το κουράζετε. Μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε ότι γαμιέται ο σρζ;

Ασφαλώς.

[Στύγιος]

Πολύ το κουράζετε. Μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε ότι γαμιέται ο σρζ;

Για σας Νδαίοι να δείτε τι θα λέμε

[sys3x]

Να ψάξω αποδείξεις σε κριτική τέχνης;
Σου έγραψα "φαντάσου τον Καζαντζάκη να γράφει μετά το βιβλίο 'ο Τελευταίος Πειρασμός' ένα Άρλεκιν ή ένα άρθρο κατά του Ολυμπιακού".

Κι αυτό για να καταλάβεις πόσο ψηλά είχα τον Αρκά, τον παλιό, τον αυθεντικό.

Οκ, ένα απλό δεν έχω αρκεί ρε.
Κατά τα άλλα πολύ συντηρητικούρα σε βρίσκω ρε αδερφάκι μου.

Τί να έχω ρε sys;
Αποδείξεις για το ποιος κρύβεται πίσω από το brandname "Αρκάς"; Χ...κα. Με το συμπάθειο κιόλας.
Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αν είναι ο ίδιος κι έπαθε άνοια ή άλλος και αγόρασε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης.
Με απασχολεί ότι έπεσε δραματικά το επίπεδο που είχε τεθεί από τον αυθεντικό Αρκά.

Όσο για τη συντηρητικούρα, διαφωνώ.
Συντηρητικός είναι εκείνος που περιμένει κολλημένος στη μικροπολιτική του για να έρθει ο κάθε Αρκάς στα νερά του. Εγώ ποτέ δεν τον έφερα στα δικά μου νερά. Απεναντίας, τον θαύμαζα και τον είχα ψηλά. Μάθαινα από τη σάτιρά του.

Να, αυτό λέω ρε, αν δεν ήσουν ακόμη θα μάθαινες.

[stavmanr]

Πριν λίγους μήνες πέθανε ο Ιωάννου, ένας από τους καλύτερους (για μένα ο καλύτερος) κοινωνικοπολιτικός κομίστας. Αν και αριστερών καταβολών, έσφαζε στην κυριολεξία με χειρουργικό εργαλείο και όχι βαμβάκι, τόσο το πασόκ όσο και τη νδ από επίπεδο κορυφής μέχρι τη νοοτροπία του μέσου οπαδού. Και παρά τον πολιτικό φανατισμό της εποχής, δεν θυμάμαι ποτέ να είχε προκύψει κάποιο πρόβλημα δυσφορίας, υποτίμησης ή αμφισβήτησης των προθέσεων του.

Οι ζαίοι, υπό την επήρεια της ομαδοσκέψης που τους χαρακτηρίζει, έπαθαν μια μαζική ψυχολογία με τα σκίτσα του "πρώην αγαπημένου τους Αρκά" απλώς επειδή αδυνατούν να αποδεχθούν ότι ως κωμικοί χαρακτήρες είναι πηγή έμπνευσης για κάποιον κομίστα.

Μα δεν αμφισβητούνται οι προθέσεις.
Το επίπεδο της σάτιρας είναι που αμφισβητείται, από εμένα.
Το έγραψα πενατακάθαρα σε 5 διαφορετικά ποστς.

Δεν είναι το συγκεκριμένο πρόσωπο με το οποίο ασχολήθηκε, αλλά ότι ασχολήθηκε γενικά με πρόσωπο στη σάτιρά του.

Κάθε άλλος κομίστας έφτασε, καθένας, στο δικό του επίπεδο σάτιρας και δεν με παραξενεύει που παρέμεινε εκεί μέχρι θανάτου.

[stavmanr]

Οκ, ένα απλό δεν έχω αρκεί ρε.
Κατά τα άλλα πολύ συντηρητικούρα σε βρίσκω ρε αδερφάκι μου.

Τί να έχω ρε sys;
Αποδείξεις για το ποιος κρύβεται πίσω από το brandname "Αρκάς"; Χ...κα. Με το συμπάθειο κιόλας.
Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αν είναι ο ίδιος κι έπαθε άνοια ή άλλος και αγόρασε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης.
Με απασχολεί ότι έπεσε δραματικά το επίπεδο που είχε τεθεί από τον αυθεντικό Αρκά.

Όσο για τη συντηρητικούρα, διαφωνώ.
Συντηρητικός είναι εκείνος που περιμένει κολλημένος στη μικροπολιτική του για να έρθει ο κάθε Αρκάς στα νερά του. Εγώ ποτέ δεν τον έφερα στα δικά μου νερά. Απεναντίας, τον θαύμαζα και τον είχα ψηλά. Μάθαινα από τη σάτιρά του.

Να, αυτό λέω ρε, αν δεν ήσουν ακόμη θα μάθαινες.

Τι να μάθω ρε sys; Ξεκατινιάσματα;
Δεν πρόκειται να σε δικαιώσω στον κομματικό τρόπο με τον οποίο επιβραβεύεις μία καθαρά κομματική σάτιρα.
Αν ήθελα προπαγάνδα θα αγόραζα ριζοσπάστη.