Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι ψευτοπροοδευτικοί, λες και ορίζεται η ζωή μου από το τι κάνουν τα ακραία στοιχεία. Με νοιάζει τι κάνω εγώ, τι κάνει η χώρα μου και το νομοθετικό της πλαίσιο. Και η τροφοδότηση της λαϊκής κατανάλωσης, που κανένας δεν το ζήτησε, άλλωστε, εκτός από περιθωριακά κομμάτια της κοινωνίας, δίνει τροφή στον λαϊκισμό και δεσμεύει την πολιτική σε έναν φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης κοινωνικών αγκυλώσεων.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:03Αυτό που λέω είναι ότι ένας θολός νόμος σχετικά με την επαναφορά ποινικοποίησης της βλασφημίας, ουσιαστικώς αποποινικοποιεί τη βλασφημία. Είναι ένας μάλλον αφελής τρόπος για να κρατηθούν κάποια προσχήματα για λαϊκή κατανάλωση και δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.hellegennes έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 22:49Δεν είναι πολύ κακό για το τίποτα. Από την στιγμή που ο νέος ΠΚ είχε καταργήσει αυτό το νομικό απολίθωμα, είναι κοινωνικό πισογύρισμα η επαναφορά του.
Έχω ξαναπεί ότι είμαι υπέρ της κατάργησης όλων των νόμων περί εξύβρισης και προσβολών, που είναι παιδικές αστειότητες και να παραμείνει μόνο η συκοφαντία, για την οποία θα ήθελα πολύ πιο αυστηρές ποινές, ειδικά αν εκφράζεται είτε από δημόσια πρόσωπα και το επίσημο κράτος είτε από ΜΜΕ.
Τα σχετικά με τα "κοινωνικά πισωγυρίσματα" είναι κοινοτυπίες. Οι περισσότεροι φερόμενοι ως "προοδευτικοί" λειτουργούν ακόμη με προπολεμικό λειτουργικό στα κοινωνικά θέματα. Και αυτό φαίνεται από αυτά που θεωρούν ως προσβολή ή γροθιά στο στομάχι της συντήρησης, εδώ και μισό αιώνα.
Η λογική «ε, ας υπάρχει μια διάταξη για να μην νιώθουν παραπονεμένοι διάφοροι περιθωριακοί», ούτε σύγχρονη δημοκρατία καταδεικνύει ούτε είναι παραγωγική μια τέτοια τακτική και είναι μια λογική που με βρίσκει όχι απλώς αντίθετο, αλλά την αποστρέφομαι κιόλας.
Δεν είναι δουλειά του κράτους να κάνει το χατήρι στον κάθε προβληματικό ούτε διασφαλίζει κανέναν η θεωρητική σκέψη ότι δεν θα έχει πρακτική εφαρμογή η διάταξη.
Περισσότερο όμως με ενοχλεί που ενώ η διάταξη είχε καταργηθεί πολύ πρόσφατα χωρίς καν να πάρει έκταση τέτοια που να ασχοληθεί κανείς, ξαφνικά γυρίζουμε πίσω και την επαναφέρουμε και ενώ έχουμε πολύ σημαντικά προβλήματα να ασχοληθούμε σαν κράτος, καθόμαστε και ξαναρίχνουμε στο τραπέζι νομοθετικά παιδιαρίσματα του είδους «κύριε, ο Γιαννάκης με είπε βλάκα».
Επίσης θα ήθελα να σε δω να ξεφεύγεις από τον νόμο δράσης-αντίδρασης. Το τι θεωρούμε αναγκαίο και πρέπον δεν ορίζεται από το ποιος ενοχλείται.