Τί δήλωσε πάλι ο Τζήμερος και τον βρίζουν;

[Bokolis]

[alekhine]

[Κεντροδεξιός Ψάλτης]

Πωπω μεγαλύτερη attention whore από τον Τζήμερο δεν υπάρχει σε Έλληνα πολιτικό.

[AlienWay]

Ενα τρολ είναι. Και απο κάτω οι άλλοι κάνουν flamming

[vantono]

όταν παύουν να τον ξεσυνερίζονται τα κοθμοθνια στα συμβούλια, στρέφει αλλού την προσοχοπουτανιά του. Κάθε χρονο εν τω μεταξύ, σε κάθε γρηγοροπουλοφυσσέικη επέτειο, τα ίδια ακριβώς γράφει.

[Μαυροβασίλης]

αυστηρή αλλά δίκαιη δίκη

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Και λιγα του λενε

[vantono]

Ο Τσόχος τον έσφαξε του δε πόιντ, εν τω μεταξύ!

Οι νεκροί... δαγκώνουν τον Τζήμερο
«Νεκρός ου δάκνει», είναι η περιβόητη φράση του Πλούταρχου, την οποία ο Θάνος Τζήμερος είμαι σίγουρος δεν αγνοεί.

Ο νεκρός δεν δαγκώνει λοιπόν, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο τον Τζήμερο, κάποιοι νεκροί τον... δαγκώνουν, του δημιουργούν την αίσθηση για να μην πω πεποίθηση, ότι τρώνε τις σάρκες του.

Δεν είναι εύκολο δίπλα σου, γύρω σου, να ακούς άπαντες να αναφέρονται με σεβασμό ή θαυμασμό στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους για έναν σκοπό και εσύ να περνάς ανάμεσά τους απαρατήρητος ή ακόμη χειρότερα στην περίπτωση του κυρίου Τζήμερου, να περνάς ανάμεσά τους και να σε βλέπουν με τέτοια απαξίωση ή με τέτοια διάθεση που θέλουν να φτύσουν στο χώμα που πάτησες.

Οταν δε έχεις τα χαρακτηριστικά του Τζήμερου, είσαι δηλαδή από τους ανθρώπους, που σε κάθε γάμο θα ήθελες να είσαι η νύφη και σε κάθε κηδεία ο νεκρός, όλο αυτό δεν το αντέχεις, δεν το χωράει η λογική σου. Τότε φτάνεις στο έσχατο σημείο. Κάνεις εμετό, για να σε δει κάποιος, να σε σχολιάσει, έστω να σε βρίσει, αλλά να ασχοληθεί μαζί σου. Δεν μπορείς να ζεις στη αφάνειά σου, στην ανυπαρξία σου, στην μιζέρια σου, στη ζωή που σε οδήγησαν οι επιλογές σου και το μυαλό σου, σε αυτή τη μεγάλη δυστυχία της απαξίωσης από όλους και όλα.

Κάπως έτσι λοιπόν με έναν διαδυκτιακό εμετό, ο Τζήμερος προσπάθησε να μπει ξανά στην κουβέντα, με ένα τιτίβισμα προσβολής των νεκρών, διότι ο Τζήμερος στη μίζερη ζωή του δεν έμαθε μόνο να διαχωρίζει ταξικά τους ζωντανούς, αλλά και τους νεκρούς, τόση δυστυχώς είναι η δυστυχία του.
Μόνο που όπως έχουν πει και έχουν γράψει πολλοί πριν από εμένα, ο πραγματικός θάνατος για έναν άνθρωπο έρχεται όταν χαθεί η τιμή του... Κι εγώ δεν θέλω να συνεχίσω αυτό το κείμενο γιατί σε αντίθεση με τον κύριο Τζήμερο, τους νεκρούς τους σέβομαι...

https://www.reader.gr/news/apopseis/313 ... 5UISy7PBwg

[run]

και οι πορτοκαλενιοι μεγιστοι μαλαγες

[SuperRogue]

Τί δήλωσε πάλι ο Τζήμερος και τον βρίζουν;

Δήλωσε πως η αριστερά κατασκευάζει ήρωες.

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Τί δήλωσε πάλι ο Τζήμερος και τον βρίζουν;

Δήλωσε πως η αριστερά κατασκευάζει ήρωες.

Εσεις τον Κατσιφη τι τον κανατε?

[Ασέβαστος]

Ο Τσόχος τον έσφαξε του δε πόιντ, εν τω μεταξύ!

Οι νεκροί... δαγκώνουν τον Τζήμερο
«Νεκρός ου δάκνει», είναι η περιβόητη φράση του Πλούταρχου, την οποία ο Θάνος Τζήμερος είμαι σίγουρος δεν αγνοεί.

Ο νεκρός δεν δαγκώνει λοιπόν, αλλά δυστυχώς για τον ίδιο τον Τζήμερο, κάποιοι νεκροί τον... δαγκώνουν, του δημιουργούν την αίσθηση για να μην πω πεποίθηση, ότι τρώνε τις σάρκες του.

Δεν είναι εύκολο δίπλα σου, γύρω σου, να ακούς άπαντες να αναφέρονται με σεβασμό ή θαυμασμό στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους για έναν σκοπό και εσύ να περνάς ανάμεσά τους απαρατήρητος ή ακόμη χειρότερα στην περίπτωση του κυρίου Τζήμερου, να περνάς ανάμεσά τους και να σε βλέπουν με τέτοια απαξίωση ή με τέτοια διάθεση που θέλουν να φτύσουν στο χώμα που πάτησες.

Οταν δε έχεις τα χαρακτηριστικά του Τζήμερου, είσαι δηλαδή από τους ανθρώπους, που σε κάθε γάμο θα ήθελες να είσαι η νύφη και σε κάθε κηδεία ο νεκρός, όλο αυτό δεν το αντέχεις, δεν το χωράει η λογική σου. Τότε φτάνεις στο έσχατο σημείο. Κάνεις εμετό, για να σε δει κάποιος, να σε σχολιάσει, έστω να σε βρίσει, αλλά να ασχοληθεί μαζί σου. Δεν μπορείς να ζεις στη αφάνειά σου, στην ανυπαρξία σου, στην μιζέρια σου, στη ζωή που σε οδήγησαν οι επιλογές σου και το μυαλό σου, σε αυτή τη μεγάλη δυστυχία της απαξίωσης από όλους και όλα.

Κάπως έτσι λοιπόν με έναν διαδυκτιακό εμετό, ο Τζήμερος προσπάθησε να μπει ξανά στην κουβέντα, με ένα τιτίβισμα προσβολής των νεκρών, διότι ο Τζήμερος στη μίζερη ζωή του δεν έμαθε μόνο να διαχωρίζει ταξικά τους ζωντανούς, αλλά και τους νεκρούς, τόση δυστυχώς είναι η δυστυχία του.
Μόνο που όπως έχουν πει και έχουν γράψει πολλοί πριν από εμένα, ο πραγματικός θάνατος για έναν άνθρωπο έρχεται όταν χαθεί η τιμή του... Κι εγώ δεν θέλω να συνεχίσω αυτό το κείμενο γιατί σε αντίθεση με τον κύριο Τζήμερο, τους νεκρούς τους σέβομαι...

https://www.reader.gr/news/apopseis/313 ... 5UISy7PBwg

εγω βλεπω οτι και ο γραφων, θυμα του τζημερισμου ειναι. και αυτος ασχολειται με τον τζημερο, παιζει στο παιχνιδι του.

εμενα με καποιον αρρωστο τροπο μου αρεσει αυτο το παιχνιδι. καταφερνει να μιλα με ψυχραιμια, ενω γυρω του βγαζουν αφρους και αυτοξεφτιλιζονται.

ναι, σιγουρα και ο ιδιος ο τζ παιρνει ενα μεριδιο ξεφτιλας, αλλα σιγουρα οχι τοσο οσο ο φραπεδοριχτης κομμουνιστης, οι λυσσασμενοι που τους εσκισε τις αφισσες, η οι παραπανω που κατουρανε σε ταφους και βριζουν οικογενειες.

[Dwarven Blacksmith]

όταν παύουν να τον ξεσυνερίζονται τα κοθμοθνια στα συμβούλια, στρέφει αλλού την προσοχοπουτανιά του. Κάθε χρονο εν τω μεταξύ, σε κάθε γρηγοροπουλοφυσσέικη επέτειο, τα ίδια ακριβώς γράφει.

Κολλημμένα μπουμερομυαλά. Κάθε φορά που μπαίνουν στο ντουζ σκέφτονται τι έπρεπε να είχαν σηκωθεί να πουν στη συνέλευση της σχολής τους 40 χρόνια πριν.

[Nero]

κομπλεξικός αρχιπαπάρας...

[Γενιά της Αμαρτίας]

Τον θεωρώ φίλο μου. Τον έχω γνωρίσει από κοντά. Πολύ φευγάτο άτομο. Κρίμα που με την αντικοινωνικότητά του τον εχουν παρεξηγήσει.