Ανεκδιηγητος ζουραρις εξηγεί γιατί δεν ψήφισε Σακελλαροπούλου

[Nero]

Δεν βγαίνει να του απαντήσει κανείς, όμως: 'Τί χλανίσκιον ρε παπάρα, σούργελο'
Γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνεται είναι αγράμματοι και σαχλαμάρες

δεν πρέπει να υπάρχει πιο σιχαμένος και αντιπαθής τύπος ανθρώπου απο αυτούς που επιμένουν να επικοινωνούν σε δική τους γλώσσα, συνήθως παλιότερη αντί για την καθομιλουμένη. Και συμπεριλαμβάνω και όσους χρησιμοποιούν πολυτονικό, αν και είναι πιο ήπια κατηγορία.

Ο σκοπός της γλώσσας βρε ΠΑΠΑΡΑ είναι επικοινωνία. Όταν εσύ για να κάνεις το ψώνιο σου γράφεις όλο τον υπόλοιπο κόσμου εκεί που δεν πιάνει μελάνι και προσπαθείς τάχα να επικοινωνήσεις σε μια γλώσσα που μιλάς μόνο εσύ, είσαι φτύσιμο, τουλάχιστον. Βασικά θα έλεγα ότι είναι οριακά αντικοινωνική συμπεριφορά που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

ανακοίνωση ήτο, ο γραπτός λόγος οφείλει να είναι επισημότερος του προφορικού κατά την εκφορά αυτού.

Υπάρχουν παγιωμένα στάνταρ για το τι αποτελεί καθομιλουμένη και το τι είναι κοινά απο δεκτός ως επίσημος λόγος. Η γλώσσα στην οποία γράφει και μιλάει ο τύπος δεν είναι τίποτα απο τα 2, είναι δική του. και δε με ενδιαφέρει καθόλου αν κάποτε υπήρχε στην πραγματικότητα και ο Ζουράρις έχει πρεμούρα να την επαναφέρει. Τις απόψεις σου τις κρατάς για τον εαυτό σου ή τις εκθέτεις στον χρόνο και στο τόπο που πρέπει. δεν προσπαθείς να τις επιβάλλεις μονόπλευρα στον κόσμο χωρίς να σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο.

Κι εμένα μ'αρέσουν οι κάπες. Περιμένω λοιπόν να έρθουν ξανά στη μόδα πριν βάλω την κάπα μου και μέχρι τότε την κρατάω στη ντουλάπα γιατί αλλιώς έχουν κάθε δικαίωμα να με πάρουν με τις ντομάτες, καταλαβαίνεις

[σύντροφος διαβάτης]

δεν πρέπει να υπάρχει πιο σιχαμένος και αντιπαθής τύπος ανθρώπου απο αυτούς που επιμένουν να επικοινωνούν σε δική τους γλώσσα, συνήθως παλιότερη αντί για την καθομιλουμένη. Και συμπεριλαμβάνω και όσους χρησιμοποιούν πολυτονικό, αν και είναι πιο ήπια κατηγορία.

Ο σκοπός της γλώσσας βρε ΠΑΠΑΡΑ είναι επικοινωνία. Όταν εσύ για να κάνεις το ψώνιο σου γράφεις όλο τον υπόλοιπο κόσμου εκεί που δεν πιάνει μελάνι και προσπαθείς τάχα να επικοινωνήσεις σε μια γλώσσα που μιλάς μόνο εσύ, είσαι φτύσιμο, τουλάχιστον. Βασικά θα έλεγα ότι είναι οριακά αντικοινωνική συμπεριφορά που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

ανακοίνωση ήτο, ο γραπτός λόγος οφείλει να είναι επισημότερος του προφορικού κατά την εκφορά αυτού.

Έχεις ακούσει τον προφορικό λόγο του ως άνω καραγκιόζη;

ναι, αντλεί από το θησαυροφυλάκιο της ελληνικής και αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών.

[σύντροφος διαβάτης]

δεν πρέπει να υπάρχει πιο σιχαμένος και αντιπαθής τύπος ανθρώπου απο αυτούς που επιμένουν να επικοινωνούν σε δική τους γλώσσα, συνήθως παλιότερη αντί για την καθομιλουμένη. Και συμπεριλαμβάνω και όσους χρησιμοποιούν πολυτονικό, αν και είναι πιο ήπια κατηγορία.

Ο σκοπός της γλώσσας βρε ΠΑΠΑΡΑ είναι επικοινωνία. Όταν εσύ για να κάνεις το ψώνιο σου γράφεις όλο τον υπόλοιπο κόσμου εκεί που δεν πιάνει μελάνι και προσπαθείς τάχα να επικοινωνήσεις σε μια γλώσσα που μιλάς μόνο εσύ, είσαι φτύσιμο, τουλάχιστον. Βασικά θα έλεγα ότι είναι οριακά αντικοινωνική συμπεριφορά που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

ανακοίνωση ήτο, ο γραπτός λόγος οφείλει να είναι επισημότερος του προφορικού κατά την εκφορά αυτού.

Υπάρχουν παγιωμένα στάνταρ για το τι αποτελεί καθομιλουμένη και το τι είναι κοινά απο δεκτός ως επίσημος λόγος. Η γλώσσα στην οποία γράφει και μιλάει ο τύπος δεν είναι τίποτα απο τα 2, είναι δική του. και δε με ενδιαφέρει καθόλου αν κάποτε υπήρχε στην πραγματικότητα και ο Ζουράρις έχει πρεμούρα να την επαναφέρει. Τις απόψεις σου τις κρατάς για τον εαυτό σου ή τις εκθέτεις στον χρόνο και στο τόπο που πρέπει. δεν προσπαθείς να τις επιβάλλεις μονόπλευρα στον κόσμο χωρίς να σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο.

Κι εμένα μ'αρέσουν οι κάπες. Περιμένω λοιπόν να έρθουν ξανά στη μόδα πριν βάλω την κάπα μου και μέχρι τότε την κρατάω στη ντουλάπα γιατί αλλιώς έχουν κάθε δικαίωμα να με πάρουν με τις ντομάτες, καταλαβαίνεις

φαντάσου όμως όλοι να μιλούσαμε με τον ίδιο τρόπο, με τις ίδιες λέξεις. Θα ήταν βαρετό.

[ST48410]

Πόζα και σαχλαμάρα

Και στα λέω εγώ που έγραφα -υποχρεωτικά- πολυτονικό τις 9 τάξεις από τις 12.
Και που προτιμώ λογοτεχνικές εκδόσεις σε πολυτονικό.
Το να γράφεις σε υπολογιστή σε πολυτονικό είναι ζουραρισμος

Αφού βάζεις το στοιχείο της χρήσης του υπολογιστή, μπορώ να το δεχτώ. Νόμιζα ότι μιλούσες σε γενικότερο πλαίσιο.
Προσωπικά μου φαίνεται η γλώσσα λίγο πιο φτωχή. Αν έχω χρόνο να προσέξω και να φανταστώ ηχητικά το κείμενο ακούω την μουσική που υποδηλώνει η γλώσσα. Τότε μια συλλαβή με οξεία είναι εντελώς διαφορετική από μια συλλαβή με βαρεία ή περισπωμένη.
Και είναι κάποιες οι φορές που διαβάζω και ξαναδιαβάζω μία φράση προσπαθώντας να καταλάβω τι θα τόνιζε ο ομιλητής για να διακρίνω το ακριβές νόημα. Εκεί μία διαφορά στον τόνο θα το καθιστούσε πιο φανερό.

Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας δεν πιστεύω ότι όσοι χρησιμοποιούν πολυτονικό το κάνουν για να διαχειριστούν τις λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας. Συνήθως για πόζα γίνεται. Απλά ήθελα να εξηγήσω γιατί μου φαίνεται λίγο πιο φτωχό το μονοτονικό.

[Ζενίθεδρος]

Δεν βγαίνει να του απαντήσει κανείς, όμως: 'Τί χλανίσκιον ρε παπάρα, σούργελο'
Γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνεται είναι αγράμματοι και σαχλαμάρες

δεν πρέπει να υπάρχει πιο σιχαμένος και αντιπαθής τύπος ανθρώπου απο αυτούς που επιμένουν να επικοινωνούν σε δική τους γλώσσα, συνήθως παλιότερη αντί για την καθομιλουμένη. Και συμπεριλαμβάνω και όσους χρησιμοποιούν πολυτονικό, αν και είναι πιο ήπια κατηγορία.

Ο σκοπός της γλώσσας βρε ΠΑΠΑΡΑ είναι επικοινωνία. Όταν εσύ για να κάνεις το ψώνιο σου γράφεις όλο τον υπόλοιπο κόσμου εκεί που δεν πιάνει μελάνι και προσπαθείς τάχα να επικοινωνήσεις σε μια γλώσσα που μιλάς μόνο εσύ, είσαι φτύσιμο, τουλάχιστον. Βασικά θα έλεγα ότι είναι οριακά αντικοινωνική συμπεριφορά που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Ο Σαββόπουλος διαφωνεί. Έχει πει πως κύριος σκοπός της γλώσσας δεν είναι η επικοινωνία, αλλά η έκφραση.

[Beria]

Πόζα και σαχλαμάρα

Και στα λέω εγώ που έγραφα -υποχρεωτικά- πολυτονικό τις 9 τάξεις από τις 12.
Και που προτιμώ λογοτεχνικές εκδόσεις σε πολυτονικό.
Το να γράφεις σε υπολογιστή σε πολυτονικό είναι ζουραρισμος

Αφού βάζεις το στοιχείο της χρήσης του υπολογιστή, μπορώ να το δεχτώ. Νόμιζα ότι μιλούσες σε γενικότερο πλαίσιο.
Προσωπικά μου φαίνεται η γλώσσα λίγο πιο φτωχή. Αν έχω χρόνο να προσέξω και να φανταστώ ηχητικά το κείμενο ακούω την μουσική που υποδηλώνει η γλώσσα. Τότε μια συλλαβή με οξεία είναι εντελώς διαφορετική από μια συλλαβή με βαρεία ή περισπωμένη.
Και είναι κάποιες οι φορές που διαβάζω και ξαναδιαβάζω μία φράση προσπαθώντας να καταλάβω τι θα τόνιζε ο ομιλητής για να διακρίνω το ακριβές νόημα. Εκεί μία διαφορά στον τόνο θα το καθιστούσε πιο φανερό.

Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας δεν πιστεύω ότι όσοι χρησιμοποιούν πολυτονικό το κάνουν για να διαχειριστούν τις λεπτές αποχρώσεις της γλώσσας. Συνήθως για πόζα γίνεται. Απλά ήθελα να εξηγήσω γιατί μου φαίνεται λίγο πιο φτωχό το μονοτονικό.

Μα ακριβώς για αυτό τον λόγο τους χρησιμοποίησαν τους τόνους.
Επειδή οι ερμοι οι ξένοι που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα δεν μπορούσαν να καταλάβουν την χρονική αξία των φθόγγων, κάτι που για όποιον είχε την ελληνική ως μητρική ήταν δεδομένο.
Για τους ξένους, τους βάρβαρους φτιάχτηκαν οι τόνοι.

[ST48410]

Μα ακριβώς για αυτό τον λόγο τους χρησιμοποίησαν τους τόνους.
Επειδή οι ερμοι οι ξένοι που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα δεν μπορούσαν να καταλάβουν την χρονική αξία των φθόγγων, κάτι που για όποιον είχε την ελληνική ως μητρική ήταν δεδομένο.
Για τους ξένους, τους βάρβαρους φτιάχτηκαν οι τόνοι.

Το γνωρίζω. Ωστόσο σου είπα και για κάποιες, λίγες ομολογουμένως φορές, που κοιτάμε μία φράση και δεν είμαστε σίγουροι τι θα τόνιζε ο ομιλών. Κάτι χάσαμε χωρίς τους τόνους. Τώρα θα μου πεις χρησιμοποιούμε πλάγια γράμματα, κεφαλαία, bold κλπ κόλπα για έμφαση. Οκ...