hellegennes έγραψε: ↑04 Ιουν 2020, 17:34
Ας δώσω κι ένα παράδειγμα από τον εαυτό μου, γιατί μ' αρέσει να μιλάω για μένα.
Η δουλειά που κάνω θεωρητικά χρειάζεται μηδέν αγγλικά. Πουλάω τρόφιμα. Οι προμηθευτές μου είναι στην Ελλάδα, οι πελάτες μου είναι κυρίως της γειτονιάς, η νομοθεσία είναι ελληνική, τα πρότυπα και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με την δουλειά μου είναι στα ελληνικά.
Παρότι όμως δεν είμαι σε τουριστική περιοχή, έχω συχνά ξένους πελάτες, ειδικά το καλοκαίρι. Όπου ξένοι = οτιδήποτε από Σλάβους ως Σκανδιναβούς, Αμερικάνους, Άγγλους, Γερμανούς, Γάλλους και Κινέζους.
Όλοι αυτοί, για όσο καιρό βρίσκονται στην περιοχή (για διακοπές ή για οτιδήποτε άλλο), προτιμούν να έρχονται στο δικό μου μαγαζί. Η συντριπτική πλειονότητα μου το λέει ευθέως. Κι αυτό κυρίως* γιατί μιλάω με άψογη ευχέρεια αγγλικά και μπορούν να συνεννοηθούν με οτιδήποτε άλλο από νοήματα, εικόνες, αυτόματους μεταφραστές και παντομίμα. Αυτό, ειδικά για το είδος του μαγαζιού που έχω, επιτυγχάνεται μόνο αν ξέρεις σε ανώτερο επίπεδο αγγλικά, γιατί αφενός πολλοί απ' αυτούς δεν ξέρουν αγγλικά σε πολύ καλό επίπεδο και χρειάζεται συζήτηση για να καταλάβεις τι θέλουν, αφετέρου τα πράγματα που μπορεί να ζητήσουν μπορεί για εμάς να είναι καθημερινές λέξεις, αλλά είναι λέξεις που είναι από σπάνιο ως απίθανο να συναντήσει κανείς απλώς κάνοντας φροντιστήριο και αποκτώντας πτυχίο (ακόμη και proficiency).
Κοινώς, η γνώση αγγλικών σε επίπεδο αρκετά κοντινό στην διγλωσσία, μού δίνει εμπορικό πλεονέκτημα και δεν μένω καν σε τουριστική περιοχή (far from it).
* παίζουν κι άλλοι λόγοι, όπως το επίπεδο εξυπηρέτησης, η καθαριότητα, η ποικιλία, κτλ.