Εμφύλιος και ασύμμετρος εμφύλιος

[wooded glade]

Ο κανονικός εμφύλιος πόλεμος είναι ο εμφύλιος του 1946-49, με τον Ζαχαριάδη, τη ΣΝΟΦ, τα "άπαρτα κάστρα", τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης και τη Μακρόνησο.
Αυτού του είδους ο εμφύλιος αν ξαναγινόταν, θα γινόταν βέβαια πάλι με μάχες εκ παρατάξεως και με τα όπλα του Μάρκου τα οποία υποτίθεται θα ξέθαβε το ΚΚΕ. Οι σοβιετικές δυνάμεις αντιμέτωπες με έναν Ελληνικό στρατό πιό ισχυρό απ' ότι ήταν το 1946 θα ήλπιζαν αυτή τη φορά να επεκταθεί η επανάσταση και στις πόλεις, ενώ αν γινόταν και εμπλοκή του ανατολικού μπλοκ θα είχαν ακόμα καλύτερες πιθανότητες βέβαια.
Δεν ξαναγίνεται τέτοιος εμφύλιος τώρα πιά, όταν μάλιστα δεν υπάρχει και η USSR.

Σίγουρα δεν έχει πάψει ποτέ η αριστερά να πιστεύει στον εμφύλιο.
Η συμφιλίωση Τζαννετάκη, αν ήταν αλήθεια, δεν κράτησε παρά κάτι μήνες.
Μπορεί να κράταγε περισσότερο αν το 1990 είχαμε Μαρία αντί Αλέκας, αλλά τελικά δεν έγινε αυτό και δεν κράτησε.
Όμως ο "εμφύλιος της ψυχής" δεν μπορεί να γίνει και πραγματικός εμφύλιος - είναι γεγονός ότι δεν γίνεται.

Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές εμφυλίου.
Είναι η μορφή Μπάαντερ Μάϊνχοφ - 17 Νοέμβρη, ο ασύμμετρος εμφύλιος.
Είχαμε κι απ' αυτό, αρχίζοντας από τη δολοφονία του Γουέλτς το 1976 και τελειώνωντας με τη βόμβα που έσκασε στα χέρια του Σάββα το 2002.
Οι καλύτερες πιθανότητες που είχε η 17Ν ήταν να κηρυχθεί η Ελλάδα rogue state, συμπαραμαρτούντος και του ΠΑΣΟΚ το οποίο της έβρισκε δικαιολογίες εκείνη την εποχή (σ.σ. "οικοπεδοφάγος" ο Αθανασιάδης, "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" CIA ο Τσάντες, απελευθέρωση Πόλε).
Δεν το κυνήγησε όμως αυτό όσο έπρεπε. Είναι κάτι το περίεργο. Από ένα σημείο και μετά και ειδικά από το 1990 και μετά η 17Ν φαίνεται σαν να μην εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως σκοπό.

Ότι και να έγινε ούτε η δεύτερη μορφή εμφυλίου παίζει πιά.
Πάνε οι πορείες στο Πολυτεχνείο, πάνε οι πορείες στο ναύσταθμο, πάνε και οι διαδηλώσεις υπέρ του Σαντάμ Χουσεϊν στην πλατεία Συντάγματος.
Αλλά πάει και ο σκύλος λουκάνικος και το "να καεί", που δεν είχαν λάβει βέβαια εμφυλιακές διαστάσεις όταν γινόντουσαν.

Η νέα μορφή ασυμμέτρου εμφυλίου είναι όμως μαζί μας.
Είναι μία μορφή που δεν αναζητά πατέρα, όπως ο ζαχαριαδικός εμφύλιος και ο μικρός ας τον πούμε 17νοεμβριακός εμφύλιος.

Ποιές είναι οι δράσεις αυτή τη φορά ;
Μία δράση είναι τα αβγά - να ενισχυθούν τα αβγά.
Μία άλλη δράση είναι ο κορονοϊός - να κολλήσουμε όλοι αλά Ιταλία για "να πέσει ο Μητσοτάκης".
Μία άλλη είναι το σαμποτάζ κατά της οικονομίας της χώρς.
Αυτού του είδους οι δράσεις κάνουν κακό και στους αριστερούς πολίτες -π.χ. ο κορονοϊός- αλλά είναι όμως δράσεις.
Τις προωθούν μέσα από υπόγειους και αόρατους μηχανισμούς χωρίς οι ίδιοι να εκτίθενται άμεσα.