ΚΙΝΑΛ, να πάει left or right ;

[wooded glade]

Το άστρο του ΚΙΝΑΛ κατά τη γνώμη μου έδυσε.
Την κοπάνησε και ο Θεοδωράκης και λέει καλύτερα μακρυά και αγαπημένοι.
Με την επανίδρυση και την προσθήκη αρχικά του ρίβερ έδειξε να φτάνει στο 10% και να ελπίζει για παραπάνω.
Αλλά ποτέ δεν κατάφερε να εισχωρήσει έστω και μία ίντσα στο χώρο του Σύριζα. Βλέπουμε ένα Σύριζα να πηγαίνει κατά τριβόλου στις δημοσκοπήσεις, τον Κούλη να ετοιμάζεται για πρωθυπουργός, αλλά το ΚΙΝΑΛ να μην παίρνει ούτε πόντο σ' αυτές τις δημοσκοπήσεις. Τώρα ξαναπέφτει.
Το master plan της Φώφης ήταν να κυριαρχήσει και πάλι στο χώρο της κεντροαριστεράς, καταφέροντας αρχικά καίριο πλήγμα στον Σύριζα και στη συνέχεια παίρνοντας πίσω όλα τα απολωλότα του 2012. Αλλά το master plan αυτό προσήραξε, όσο και αν ο Σύριζα θεωρείται πεσμένος αυτή την εποχή.
Γιατί έγινε αυτό ;
Σίγουρα τα διθυραμβικά του 2012-2014 δεν τα πιστεύει πιά κανένας. Ήτοι αφ' ενός το σκίσιμο του μνημονίου και τα νταούλια και αφ' ετέρου τα διάφορα κλέφτες - κρεμάλες - να καεί των αγανακτισμένων των χρόνων εκείνων.
Άρα ποιό είναι το μυστικό ;
Το μυστικό είναι ότι η νυν σύνθεση του πασόκιου ποτέ δεν εκπροσωπούσε το μεγάλο πασοκιακό λαϊκό κίνημα -και κούνημα- του παρελθόντος. Από το 1990 όμως μέχρι το 2010 όπως ήταν τοποθετημένα κάτω τα τσιπς, ο εκσυγχρονισμός είχε το πάνω χέρι. Είχαμε "καλή ΕΟΚ" τότε, Μπιλ πρόεδρο στο Αμέρικα και όσο για το ΝΑΤΟ -κακά τα ψέμματα- η μόνη επαφή που έχει ο μέσος Έλληνας είναι από καμιά υπηρεσιακή εγκύκλιο που θα του έχουν διαβάσει όταν υπηρετούσε φαντάρος. Οι του βαθέως δεν είχαν κανένα λόγο και καμία τύχη να επαναστατήσουν κατά του εκσυγχρονισμού για να "πάρουν πίσω το κόμμα τους".
Αλλά όπως τοποθετήθηκαν τα τσιπς από το 2011-12 και μετά, ισχύει το αντίθετο. Πάει ο εκσυγχρονισμός, ζήτω το βαθύ.
Το σημερινό πασόκιο είναι στην πραγματικότητα η επιστροφή από το πολύ μακρινό παρελθόν της ΕΚ-Νέες Δυνάμεις του Γεωργίου Μαύρου, ή ίσως θα ήθελε να είναι. Αλλά είναι μία υποθετική ΕΚ-Νέες Δυνάμεις λερωμένη και πιτσιλισμένη από το πασοκικό παρελθόν, από τα σκάνδαλα της Χαλκιδικής του 2003 και από το ... μαχαίρι που δεν έφτασε ποτέ στο κόκκαλο.

Όσο για τον ιστορικό ηγέτη ελάχιστα ακούγεται αυτός σήμερα ή διεκδικείται η κληρονομιά του από κανέναν.
Η μνήμη του ιστορικού ηγέτη δεν συγκρίνεται καθόλου με τη μνήμη του παλιού ιστορικού ηγέτη, του Λευτεράκη του Βενιζέλου. Τον Λευτεράκη 30 χρόνια μετά τον θάνατο του τον κουβέντιαζαν ακόμα και τον θεωρούσαν όλοι σύμβολο τους, Παπανδρεϊκοί και Μητσοτακικοί. Έλεγαν "αν ζούσε σήμερα ο Λευτεράκης θα έκανε εκείνο, θα έκανε το άλλο". Για τον Αντρέ ντε Παπαντρέ κανένας δεν το λέει αυτό. Δεν παίρνω θέση εγώ, αλλά είναι γεγονός κανένας δεν μιλάει σήμερα για τον Αντρέ (εκτός από τους εχθρούς του που συνεχίζουν βέβαια να τον λένε "ολετήρα" και τα τοιαύτα, αναφερόμενοι σ' αυτόν).

Το ΚΙΝΑΛ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ρίξει άγκυρα.
Όλοι όσοι έχουν χρηματίσει βουλευτές, πασοκιακοί γραμματείς-φαρισαίοι θα έπρεπε να είχαν πάει σπίτια τους. Η Φώφη με το Φιατάκι της πρώτη και καλύτερη.
Αν έφτιαχναν ένα κόμμα πάνω στις ίδιες πάνω-κάτω αρχές αλλά αποτελούμενο από εντελώς καινούρια και ασύνδετα με το παρελθόν πρόσωπα, μόνο τότε θα είχαν τύχη.
Ας έβαζαν τη Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη αρχηγό.
Αλλά δεν το κάνουν.

[wooded glade]

Είναι γεγονός ότι είμαι πιό κοντά στην έκδοση ρίβερ παρά στην έκδοση Φώφης, παρά τα γλυκά μάτια που κάνει το ρίβερ προς τον Σύριζα - μιλάμε για το concept.

[metaxoskolikas]

αριστερά είναι ο συριζα
τί ψηφοφόρους να προσελκύσει μετά; αφού συριζα ψηφίζουν

[ΓΑΛΗ]

Το άστρο του ΚΙΝΑΛ κατά τη γνώμη μου έδυσε.
Την κοπάνησε και ο Θεοδωράκης και λέει καλύτερα μακρυά και αγαπημένοι.

Αυτό δεν είναι η δύση αλλά μια νέα ανατολή για το κινάλ. Βασικό.