Οι πιό ευτυχισμένοι Αλβανοί
Δημοσιεύτηκε: 08 Αύγ 2018, 20:53
Έχετε Αλβανούς στη γειτονιά σας ;
Εμείς έχουμε πολλούς αλλά και Αλβανικά καταστήματα.
Η πλάκα είναι ότι μιλάνε Ελληνικά και δύσκολα τους καταλαβαίνεις ότι είναι Αλβανοί.
Μία που μίλαγε κάπως παράξενα την πέρναγα για Ροδίτισσα στην αρχή αλλά μετά μου είπαν ότι είναι Αλβανή.
Η άλλη πλάκα είναι ότι αρκετοί χάνονται και όταν ρωτάω μου λένε ... "μα πήγε πίσω στην Αλβανία αυτός τώώώρα".
Τα Αλμπάνια τα αναγνωρίζω τώρα εγώ και ξέρω ότι όσο και να μιλάνε Ελληνικά, όταν είναι μεταξύ τους κάνουν το σήμα του αετού, λένε Camerie Albanique και έχουν αφίσες του ου-τσε-κά.
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Έχουν όλοι τα μαγαζιά τους, οι κοπέλες ντύνονται σινιέ και οπωσδήποτε μιά χαρά φαίνονται.
Συγκρίνω με τους παλιούς, του "μοντέλου" που συναντούσες στην στο κέντρο.
Χειμώνας του 1991, μαζευόντουσαν όλοι στην είσοδο του ξενοδοχείου "η Ομόνοια" για να ζεσταθούν σε μία φουφού - δεν είχε γίνει ακόμα Hondos Center. Οι περισσότεροι φόραγαν αμπέχωνα του Αλβανικού στρατού με ψείρες και έψαχναν για ψωμί, ή για να ληστέψουν κάποιον, συναλβανό είτε Έλληνα.
Ήταν όμως του "μοντέλου", η χώρα που θαυμάζαμε και θέλαμε κάποτε να την φτάσουμε & το προσπαθούμε και τώρα με τους "καθοδηγητές μας"
Ποιοί είναι όμως οι πιό ευτυχισμένοι Αλβανοί από τα δύο είδη Αλβανών ;
Εμείς έχουμε πολλούς αλλά και Αλβανικά καταστήματα.
Η πλάκα είναι ότι μιλάνε Ελληνικά και δύσκολα τους καταλαβαίνεις ότι είναι Αλβανοί.
Μία που μίλαγε κάπως παράξενα την πέρναγα για Ροδίτισσα στην αρχή αλλά μετά μου είπαν ότι είναι Αλβανή.
Η άλλη πλάκα είναι ότι αρκετοί χάνονται και όταν ρωτάω μου λένε ... "μα πήγε πίσω στην Αλβανία αυτός τώώώρα".
Τα Αλμπάνια τα αναγνωρίζω τώρα εγώ και ξέρω ότι όσο και να μιλάνε Ελληνικά, όταν είναι μεταξύ τους κάνουν το σήμα του αετού, λένε Camerie Albanique και έχουν αφίσες του ου-τσε-κά.
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Έχουν όλοι τα μαγαζιά τους, οι κοπέλες ντύνονται σινιέ και οπωσδήποτε μιά χαρά φαίνονται.
Συγκρίνω με τους παλιούς, του "μοντέλου" που συναντούσες στην στο κέντρο.
Χειμώνας του 1991, μαζευόντουσαν όλοι στην είσοδο του ξενοδοχείου "η Ομόνοια" για να ζεσταθούν σε μία φουφού - δεν είχε γίνει ακόμα Hondos Center. Οι περισσότεροι φόραγαν αμπέχωνα του Αλβανικού στρατού με ψείρες και έψαχναν για ψωμί, ή για να ληστέψουν κάποιον, συναλβανό είτε Έλληνα.
Ήταν όμως του "μοντέλου", η χώρα που θαυμάζαμε και θέλαμε κάποτε να την φτάσουμε & το προσπαθούμε και τώρα με τους "καθοδηγητές μας"
Ποιοί είναι όμως οι πιό ευτυχισμένοι Αλβανοί από τα δύο είδη Αλβανών ;