Τα μεγάλα αήττητα σερί

[wooded glade]

Το μεγαλύτερο αήττητο σερί στην ιστορία ξέρετε ότι το έχει το όκιο ;
Το όκιο με σιδερένιο-Σημίτη κυβέρνησε 11 συνεχόμενα χρόνια, 1993-2004.
Είχε δημιουργηθεί ο μύθος του αηττήτου. Μέχρι και λίγο πριν από το "δαχυλίδι" αλλά και μετά, με το "επικοινωνιακό φαινόμενο" τα όκια ήταν σίγουρα για άλλη μία νίκη. Για τις δημοσκοπήσεις έλεγαν "άντε, παίξαμε, γελάσαμε - τώρα θα βγει το βαρύ πυροβολικό".
Άλλο μεγάλο αήττητο ήταν η δεκαετία 1953-63. Η δεξιά με Παπάγο-Καραμανλή-Καραμανλή-Καραμανλή είχε κερδίσει τέσσερεις συνεχόμενες φορές.

Ο Τσίπρας τώρα. Πάει για κυβέρνηση μειοψηφίας οπωσδήποτε, αλλά θα είναι κυβέρνηση αν τα καταφέρει μαζί με το συνεταιράκι.
Πως όμως θα τα καταφέρει ;
Θέλει τέχνη.
Μία μέθοδος κλασική είναι το το τέλος του μνημονίου, εξηντάλεπτα ποστ, κουκουλοφόροι μάρτυρες Νοβάρτις. Καλή μέθοδος, εγκρίνεται, δεν διακόπτεται.
Αλλά θέλει και τάξιμο. Εδώ μπορεί να την πατήσει κανείς. Εξαγγέλεις την π.χ. νέα γέφυρα του Μπρούκλυν. Βγαίνει όμως ο Μητσοτάκης και λέει "βεβαίως, η νέα γέφυρα του Μπρούκλυν εντάσσεται και εις τας ιδικάς μας προτεραιότητας". Άρα ;
Μετά, όταν τάζεις κάτι, μερικές περιοχές όπως Εκάλη-Καβούρι-Πολιτεία που ψηφίζουν δεξά και "ναί" μπορεί και να μην συγκινηθούν. Μπορεί να ευνοούνται αλλά δεν συγκινούνται να αλλάξουν από τα δεξά στα ζερβά.
Θέλει δηλαδή στόχευση.
Εκεί κρίνεται το παιχνίδι και κρίνεται και στο μπάτζετ φυσικά.
Ξέρετε ότι αν βάλουμε αρκετό σίδερο μπορούμε να φτιάξουμε έναν τεχνητό ήλιο στη γη ; Αλλά πρέπει να είναι ας πούμε οι Άλπεις από συμπαγή σίδερο και στο κέντρο ο τεχνητός ήλιος.
Δος μοι πα στω και ταν γαν καϊνάτω είναι η υπόθεση.