Γιώργος Νταλάρας - ο τραγουδιστής της χούντας

[BigChiefWahoo]

Δουλευταράς είναι, αυτό είναι αλήθεια, υπήρξε όμως και ημιμαθείς

Ντροπή σου.

[georgebi]

Πραγματικά λατρεύω τη Βίκυ....αλλά η ιστορία ειναι ιστορία.....



https://www.janus.gr/2020/04/blog-post_21.html

Η Χούντα των Συνταγματαρχών είχε λίγους μήνες «ζωής» όταν στις 13 Ιουλίου 1967 δύο τεράστιες καλλιτεχνικές προσωπικότητες ανέβηκαν στο πάλκο του νυχτερινού κέντρου Δειλινά στη Γλυφάδα.

Ήταν μια βραδιά που είχε διοργανώσει ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Ενόπλων Δυνάμεων και μπροστά στο μικρόφωνο στάθηκε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού. Μαζί ερμήνευσαν αυτό που παρουσιάστηκε ως ο «ύμνος της επανάστασης». Ένα στρατιωτικό εμβατήριο που θα ενίσχυε το «φιλολαϊκό» προφίλ που προσπαθούσε να περάσουν οι συνταγματάρχες.

H ιστορία του επίσημου τραγουδιού της Χούντας είναι ένας λεκές για πολλές γνωστές προσωπικότητες.

Άλλους τους κατέστρεψε και γι’ άλλους απλά ξεχάστηκε.

[BigChiefWahoo]

Βρισκομαι σε φορουμ σκυλαδων και δη συνταξιουχων
Νταλαρας
Που εχω μπλεξει;;;

[BigChiefWahoo]

Ερμηνευτικά μέτριος.
Δουλευταράς, τελειομανής, αλλά με περιορισμένο καλλιτεχνικό βάθος στην έκφραση.
Τα κομμάτια που τραγούδησε, φτιαγμένα από μεγάλους συνθέτες, κυλούσαν σχεδόν μόνα τους.
Όταν μιλάμε για έκφραση, μιλάμε ας πούμε για Χαρούλα Αλεξίου.

Εν πάσει περιπτώσει, να είναι καλά ο άνθρωπος.

Κι από μουσική ξέρεις ρε μπαγάσα, μπράβο.

Ξέρει και το The Wall.

[wooded glade]

Πραγματικά λατρεύω τη Βίκυ....αλλά η ιστορία ειναι ιστορία.....



https://www.janus.gr/2020/04/blog-post_21.html

Η Χούντα των Συνταγματαρχών είχε λίγους μήνες «ζωής» όταν στις 13 Ιουλίου 1967 δύο τεράστιες καλλιτεχνικές προσωπικότητες ανέβηκαν στο πάλκο του νυχτερινού κέντρου Δειλινά στη Γλυφάδα.

Ήταν μια βραδιά που είχε διοργανώσει ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Ενόπλων Δυνάμεων και μπροστά στο μικρόφωνο στάθηκε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού. Μαζί ερμήνευσαν αυτό που παρουσιάστηκε ως ο «ύμνος της επανάστασης». Ένα στρατιωτικό εμβατήριο που θα ενίσχυε το «φιλολαϊκό» προφίλ που προσπαθούσε να περάσουν οι συνταγματάρχες.

H ιστορία του επίσημου τραγουδιού της Χούντας είναι ένας λεκές για πολλές γνωστές προσωπικότητες.

Άλλους τους κατέστρεψε και γι’ άλλους απλά ξεχάστηκε.

Εγώ τον Οικονομίδη που λέει τον ήξερα.
Στον πόλεμο ήταν στην εθνική αντίσταση και ο αδερφός του στην κομμουνιστική.
Στην 21st of April πιάστηκε ο αδερφός του. Αλλά αυτός είχε αρρωστήσει λίγο πριν από την επανάσταση και για να γίνει καλά είχε πάει στη Μόσχα, όπου του έκαναν μία τρύπα στο στομάχι. Ο Γιώργος λοιπόν έπεισε τον Πατακό να μην κρατηθεί ο αδελφός του και τον άφησαν.
Μετά το 74 βασικά δεν εξαφανίστηκε αλλά το 77 εμένα με έστειλε η μάνα μου στο Λονδίνο στο Haringay που έμεναν πλέον οι Οικονομίδηδες (ήταν τρίτα ξαδέρφια). Η μάνα μου μου είχε στείλει κάτι γλυκά και πήγα να τα πάρω από εκεί.
Λοιπόν ήταν βέβαια φανατικά κουμούνια όλοι. Η τηλεόραση στο σαλόνι έδειχνε κάτι χειμερινά σπορ (χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες μήπως γινόντουσαν ;) και πετάγεται ο μικρός ανηψιός του Γιώργου Οικονομίδη και έλεγε "μαμά-μαμά η Σοβιετική μας Ένωσις πήρε το μετάλλιο".
Η μαμά ανηψιού Οικονομίδη μου είπε σε μιά φάση "αχ σε ξέρω εσένα, δεν είσαι του κόμματος".
Αλλά όμως η ατμόσφαιρα δεν ήταν καλή. Ο αδερφός του Γιώργου με την τρύπα στο στομάχι ζούσε και ήταν εκεί αλλά και ο Γιώργος Οικονομίδης ήταν εκεί και μόλις είχε επιστρέψει από το νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε με lung cancer. Από αυτό πέθανε τελικά το 1983.

[wooded glade]

Πάντως μέχρι και μετά το δημοψήφισμα του 73 όλοι έλεγαν για Τζωρτζ Παπαντοπουλέ ότι είναι "one thousand year reich".
Στην Ιωαννιδική φάση πριν το Κυπριακό, όχι. Λέγανε "καλά αυτοί ρετάρανε".
Με Τζωρτζ Παπαντοπουλέ όμως δεν υπήρχε φυσικά λαϊκός τραγουδιστής που δεν θα δεχόταν να τραγουδήσει ύμνο. Σιγά !
Ο Νταλάρας μπορεί να ξεχώριζε, καθότι και συνδαιτήμων.

[BigChiefWahoo]

Τον αντιπαθώ εννοείται και ενώ είναι σίγουρο ότι αν είχα την ευκαιρία να τον πετύχω με το αμάξι θα τον πατούσα χωρίς δεύτερη σκέψη (στο δικαστήριο θα έλεγα ότι αποκοιμήθηκα στο τιμόνι),εντούτοις είμαι τζέντλμαν και θα του αναγνωρίσω την αφοσίωση,τον επαγγελματισμό,το πλασσάρισμα του εαυτού του με κάθε δυνατό τρόπο και τον τελικό θρίαμβό του και την κατάκτηση της κορυφής σε ένα χώρο που όλοι ξέρουμε πόσο αδυσώπητος και σκληρός είναι.
Θα τον χαρακτήριζα Κριστιάνο Ρονάλντο του ελληνικού πενταγράμμου,διότι ενώ όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι τόσο καλός ποδοσφαιριστής όπως ο Μέσι,ο Κριστιάνο κατάφερε να γίνει ο κορυφαίος μόνο με σκληρή δουλειά και ανελέητο μάρκετινγκ και πώληση του εαυτού του.Εντάξει και με αποτελέσματα στον αγωνιστικό χώρο.Αλλά μιλάω για ταλέντο,αποκλειστικά και ο Μέσι έχει περισσότερο ποδοσφαιρικό ταλέντο από τον Κριστιάνο.

Αν γινόμουν πρωθυπουργός μία μέρα,εννοείται πως θα αποφάσιζα ότι οι δίσκοι του Νταλάρα θα αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της λίστας δίσκων που θα καίγονταν σε Δημόσια Πυρά,μπροστά στη Βουλή και σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση,ενώ και η μουσική του θα απαγορεύονταν ρητά να αναπαραχθεί από οποιοδήποτε μέσο.Όποιος συλλαμβάνονταν να ακούει Νταλάρα (και εκατοντάδες,ίσως και χιλιάδες άλλους τραγουδιάρηδες),θα οδηγούνταν σε πλήρη απομόνωση,δεμένος για πολλές μέρες,ακούγοντας 24/7 το Ptoof των Deviants.

Αντιθέτως θα κήρυσσα μέρα εθνικού πένθους την ημέρα που ο Τζίμης Πανούσης άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Μέτριος ερμηνευτής και "νιαουρίζων" ο Νταλάρας, κατά την υποκειμενική μου άποψη. Πάντα μου έμοιαζε σα να τραγουδάει επιπολής, σα να επιδίδεται σε έναν αδόμενο βερμπαλισμό χωρίς να ζωογονείται η ερμηνεία του από εμπλοκή με τις βαθύτερες στιβάδες της υπόστασής του.
Ίσως μάλιστα να είναι καλύτερος οργανοπαίκτης από ό,τι τραγουδιστής.

Θα είχε ενδιαφέρον μια σύγκριση με τον Σμοκοβίτη

[sys3x]

Δουλευταράς είναι, αυτό είναι αλήθεια, υπήρξε όμως και ημιμαθείς

Ντροπή σου.

Τον βρήκες τον αναγραμματισμό;

[BigChiefWahoo]

Τον βρήκες τον αναγραμματισμό;

Όχι,δεν ασχολήθηκα βασικά για να είμαι ειλικρινής.

[sys3x]

Τον βρήκες τον αναγραμματισμό;

Όχι,δεν ασχολήθηκα βασικά για να είμαι ειλικρινής.

Ασχολήσου και πες με.

[stavmanr]

Έχει καταφέρει να πάρει κομματάρες και τα περισσότερα τα ερμήνευσε υπέροχα.

Ερμηνευτικά μέτριος.
Δουλευταράς, τελειομανής, αλλά με περιορισμένο καλλιτεχνικό βάθος στην έκφραση.
Τα κομμάτια που τραγούδησε, φτιαγμένα από μεγάλους συνθέτες, κυλούσαν σχεδόν μόνα τους.
Όταν μιλάμε για έκφραση, μιλάμε ας πούμε για Χαρούλα Αλεξίου.

Εν πάσει περιπτώσει, να είναι καλά ο άνθρωπος.

Κι από μουσική ξέρεις ρε μπαγάσα, μπράβο.

Κάτι ψιλά.
Εργαζόμουν επαγγελματικά για μία περίοδο (μερικά χρόνια) σε μουσική σκηνή της Θεσ/νίκης, αλλά τελικά με τράβηξε η ρακοσυλλεκτική.
Δεν θα έλεγα ότι έχω φοβερές γνώσεις επάνω στο ζήτημα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Καλλιτεχνικά ο Νταλάρας έχει τρελές δισκαρες μέχρι τα 90ς, όποιος δεν έχει ψάξει, ας μην ομιλει.

[sys3x]

Ερμηνευτικά μέτριος.
Δουλευταράς, τελειομανής, αλλά με περιορισμένο καλλιτεχνικό βάθος στην έκφραση.
Τα κομμάτια που τραγούδησε, φτιαγμένα από μεγάλους συνθέτες, κυλούσαν σχεδόν μόνα τους.
Όταν μιλάμε για έκφραση, μιλάμε ας πούμε για Χαρούλα Αλεξίου.

Εν πάσει περιπτώσει, να είναι καλά ο άνθρωπος.

Κι από μουσική ξέρεις ρε μπαγάσα, μπράβο.

Κάτι ψιλά.
Εργαζόμουν επαγγελματικά για μία περίοδο (μερικά χρόνια) σε μουσική σκηνή της Θεσ/νίκης, αλλά τελικά με τράβηξε η ρακοσυλλεκτική.
Δεν θα έλεγα ότι έχω φοβερές γνώσεις επάνω στο ζήτημα.

Ως τι εργαζόσουν Σταβ;

[stavmanr]

Κι από μουσική ξέρεις ρε μπαγάσα, μπράβο.

Κάτι ψιλά.
Εργαζόμουν επαγγελματικά για μία περίοδο (μερικά χρόνια) σε μουσική σκηνή της Θεσ/νίκης, αλλά τελικά με τράβηξε η ρακοσυλλεκτική.
Δεν θα έλεγα ότι έχω φοβερές γνώσεις επάνω στο ζήτημα.

Ως τι εργαζόσουν Σταβ;

Έβγαζα τα σκουπίδια.