ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 'Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ ;

[wooded glade]

Στην παλιά ιστορία ήταν σίγουρα τις πιό πολλές φορές εργαλείο κοινωνικής καταπίεσης.

Θα σας θυμίσω πρώτα απ' όλα την καταστροφή των λεγεώνων στη μάχη του Θουρυγγικού δρυμού.
Οι Ρωμαίοι αποφάσισαν να φορολογήσουν τους Γερμανούς, έγινε η ενέδρα στο δάσος και δεν έμεινε κανένας Ρωμαίος.
Δεν ξαναπάτησαν πόδι στη Γερμανία οι Ρωμαίοι. Έδιναν τον τίτλο "Germanicus" σε μερικούς αυτοκράτορες, αλλά αυτό ήταν κάτι σαν ... "ο Ευρωπαίος Ολυμπιακός" - ένας τίτλος κενός περιεχομένου που ικανοποιούσε τη ματαιοδοξία των αυτοκρατόρων ενώ στην πραγματικότητα κανένας δεν μπορούσε να κατακτήσει την ηρωϊκή Γερμανία.

Θα σας θυμίσω και τον Ρομπέν των δασών.
Ο Ρομπέν των δασών νίκησε τον κακό βασιλιά Τζον Τζον και τον σερίφη του Νόττιγχαμ.

Τον Μάρτιν Λούθερ στη Γερμανία πάλι. Ο παψ πήγε να τους βάλει φόρους συν τα υποχρεωτικά συχωροχάρτια και έγινε η αποστασία.

Αλλά και την Αμερικάνικη επανάσταση που γιορτάζουμε σήμερα και την Γαλλική επανάσταση.
Στη Γαλλία ο Λουί σεζ πήγε στην εθνοσυνέλευση και τους είπε "κύριοι ο λαός πρέπει να πληρώνει φόρους υπέρ των ευγενών, ορίστε μας". Ο ήρωας Λαφαγιέτ του είπε "Λουί σεζ κάτσε φρόνιμα" αλλά ο Λουί δεν τον άκουγε. Ο Λαφαγιέτ είπε "εγώ παραιτούμαι και χαιρετήστε μου τον πλάτανο". Ψάχνει για κεφάλι τώρα ο Λουί.

Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα από τον 20ο αιώνα και μετά.
Επεκράτησαν άλλες δοξασίες.
Επεκράτησε η θεωρία του κράτους big brother με μεγαλύτερο "επίτευγμα" βέβαια τον Ουκρανικό λιμό.

Σήμερα είναι η εποχή της ηλεκτρονικής επανάστασης.
Τα λεφτά έγιναν πόντοι στα memory banks ενός γιγαντιαίου υπολογιστή, ο έλεγχος τους έγινε απλούστατος.
Πάει που έπρεπε να τρέχουν στα βουνά και στα λαγκάδια οι ιππείς του βασιλιά για να βρουν πρόβατα και αρνιά αδήλωτα.
Ο πρώην μετριοπαθής οικονομικός σύμβουλος του κράτους που θα έλεγε "μεγαλειότατε άστους λίγο να μην μπλέξουμε", τώρα τι θα πει ; Για ένα πάτημα ενός κουμπιού "να μην μπλέξουμε" ; Τί "να μην μπλέξουμε" ;

Έτσι λοιπόν ότι χρήμα υπάρχει απαγάγεται και γίνεται κρατική ιδιοκτησία.
Χρησιμεύει για τις ΜΚΟ - δημόσιο τεμπελχανιστάν ένα μέρος αυτού, αλλά κατά τον ίδιο τρόπο χρησίμευε και παλιά ένα μέρος των φόρων για τους μισθούς των παπικών αγγελιοφόρων.
Δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Αφού λοιπόν μας πάρουν και τον τελευταίο κόκο ρύζι, μας λένε και το κερασάκι στην τούρτα:

είσαστε ένας εξαθλιωμένος λαός - πρέπει αμέσως να κάνετε επανάσταση για περισσότερο ΚΚΕ