Ψεκ - αυτό το μυστήριο
Δημοσιεύτηκε: 16 Σεπ 2022, 14:19
Η εμφάνιση των ψεκ στην Ελληνική πολιτική σκηνή είναι για πολλούς ένα μυστήριο.
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να αποδομήσουμε αυτό το μυστήριο.
Κατ' αρχάς για όλα τα άλλα κόμματα κανένας δεν έχει απορίες:
Δεξά: Το κόμμα της συντήρησης, από την δεκετία του 1910 με τον Γούναρη.
Οκ: Το Βενιζελικό (αρχικά) κόμμα, άλλοτε κεντροδεξιό και άλλοτε κεντροαριστερό.
ΚΚΕ (εξ): Το κόμμα του λαού, ιδρύθηκε μετά την μεγάλη λαϊκιά επανάσταση του 1917.
Αβγά: Παραφυάδα της δεξιάς, οι θιασώτες του δικτατορικού πολιτεύματος. Ανέβηκαν στο βάθρο στις 4 Αυγούστου του 1936 και στις 21 του Απρίλη του 1967. Συνήθως υπετάσσοντο και ψήφιζαν το κανονικό κόμμα της δεξιάς αλλά από το 2003 και μετά (φύρερ) αυτονομήθηκαν. Τα αυτόνομα αβγά είναι κι αυτά ένα μυστήριο, όπως οι ψεκ, ωστόσο εκφράζουν μία αναγνωρισμένη μορφή πολιτικής σκέψης - την ιδεολογία bird.
ΚΚΕ (εσ): Στα τέλη της δεκαετίας του 60 δημιουργήθηκε η τάση "Εκάλη-Καβούρι-Πολιτεία" στις τάξεις του παραδοσιακού Κ.Κ. και αποσχίσθηκε. Δεν ξεπέρασε ποτέ το 3%.
Αυριανικό Οκ: Δεν ξεχώριζε από το κανονικό, ήταν όμως η σκληρή πτέρυγα.
Σύριζα: Ο Σύριζα δεν είναι κόμμα. Είναι το αυριανικό οκ συν το 3%. Οι οπαδοί του παραδέχονται την προέλευση τους, δεν τους αρέσει όμως να τους λένε "αυριανικό οκ" - το βιβλίο του Παπάνθιμου συνετέλεσε να φαιδροποιηθεί ο αυριανισμός.
Οι ψεκ είναι τώρα το μεγάλο μυστήριο.
Tinafto ;
Το προφίλ ενός ψεκ είναι βασικά δεξιόστροφο ή οκ όπως ξέρουμε.
Είναι όμως ένα προϊόν της σύγχρονης εποχής.
Παλιά υπήρχε ο κερενσκισμός και ο αντικερενσκισμός. Όλοι βασικά υπετάσσοντο, ήτοι αβγά από τη μία να ψηφίσουν την ορθόδοξη δεξά, τα διάφορα όκια από την άλλη. Μόνο το ατρόμητο ΚΚΕ έμενε έξω από αυτό το παιχνίδι.
Και τώρα υπάρχει κερενσκισμός-αντικερενσκισμός αλλά υποτίθεται ότι δεν υπάρχει !
Ίσως τελικά είναι πιό μυστήριο ότι ένας ψεκαστικός λαός όπως ο Ελληνικός περίμενε το 2012 για να ψεκοποιηθεί.
Αλλά το φαινόμενο ψεκ δεν είναι τελικά του 2012. Είναι πιό παλιό.
Ο πρώτος μεγάλος γκουρού δεν ήταν άλλος από τον αείμνηστο Γιώργο Τράγκα, ο οποίος (για όσους θυμούνται) το 1990 έλεγε ίσως πιό ψεκαστικά και από αυτά που έλεγε στα τελευταία του.
Δεν είχε όμως φτάσει ακόμα η ώρα.
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να αποδομήσουμε αυτό το μυστήριο.
Κατ' αρχάς για όλα τα άλλα κόμματα κανένας δεν έχει απορίες:
Δεξά: Το κόμμα της συντήρησης, από την δεκετία του 1910 με τον Γούναρη.
Οκ: Το Βενιζελικό (αρχικά) κόμμα, άλλοτε κεντροδεξιό και άλλοτε κεντροαριστερό.
ΚΚΕ (εξ): Το κόμμα του λαού, ιδρύθηκε μετά την μεγάλη λαϊκιά επανάσταση του 1917.
Αβγά: Παραφυάδα της δεξιάς, οι θιασώτες του δικτατορικού πολιτεύματος. Ανέβηκαν στο βάθρο στις 4 Αυγούστου του 1936 και στις 21 του Απρίλη του 1967. Συνήθως υπετάσσοντο και ψήφιζαν το κανονικό κόμμα της δεξιάς αλλά από το 2003 και μετά (φύρερ) αυτονομήθηκαν. Τα αυτόνομα αβγά είναι κι αυτά ένα μυστήριο, όπως οι ψεκ, ωστόσο εκφράζουν μία αναγνωρισμένη μορφή πολιτικής σκέψης - την ιδεολογία bird.
ΚΚΕ (εσ): Στα τέλη της δεκαετίας του 60 δημιουργήθηκε η τάση "Εκάλη-Καβούρι-Πολιτεία" στις τάξεις του παραδοσιακού Κ.Κ. και αποσχίσθηκε. Δεν ξεπέρασε ποτέ το 3%.
Αυριανικό Οκ: Δεν ξεχώριζε από το κανονικό, ήταν όμως η σκληρή πτέρυγα.
Σύριζα: Ο Σύριζα δεν είναι κόμμα. Είναι το αυριανικό οκ συν το 3%. Οι οπαδοί του παραδέχονται την προέλευση τους, δεν τους αρέσει όμως να τους λένε "αυριανικό οκ" - το βιβλίο του Παπάνθιμου συνετέλεσε να φαιδροποιηθεί ο αυριανισμός.
Οι ψεκ είναι τώρα το μεγάλο μυστήριο.
Tinafto ;
Το προφίλ ενός ψεκ είναι βασικά δεξιόστροφο ή οκ όπως ξέρουμε.
Είναι όμως ένα προϊόν της σύγχρονης εποχής.
Παλιά υπήρχε ο κερενσκισμός και ο αντικερενσκισμός. Όλοι βασικά υπετάσσοντο, ήτοι αβγά από τη μία να ψηφίσουν την ορθόδοξη δεξά, τα διάφορα όκια από την άλλη. Μόνο το ατρόμητο ΚΚΕ έμενε έξω από αυτό το παιχνίδι.
Και τώρα υπάρχει κερενσκισμός-αντικερενσκισμός αλλά υποτίθεται ότι δεν υπάρχει !
Ίσως τελικά είναι πιό μυστήριο ότι ένας ψεκαστικός λαός όπως ο Ελληνικός περίμενε το 2012 για να ψεκοποιηθεί.
Αλλά το φαινόμενο ψεκ δεν είναι τελικά του 2012. Είναι πιό παλιό.
Ο πρώτος μεγάλος γκουρού δεν ήταν άλλος από τον αείμνηστο Γιώργο Τράγκα, ο οποίος (για όσους θυμούνται) το 1990 έλεγε ίσως πιό ψεκαστικά και από αυτά που έλεγε στα τελευταία του.
Δεν είχε όμως φτάσει ακόμα η ώρα.