https://www.unep.org/resources/report/u ... eport-2021
δεν είναι απλή μέτρηση (εκτός αν η ίδια η χώρα τα μετράει στη διαλογή κάτι που στην Ελλάδα δεν υπάρχει [διαλογή]) και υπάρχουν διάφορες υποκατηγορίες, π.χ. πορτοκάλια που πετάει ο ίδιος ο αγρότης επειδή δεν τα πούλησε, φαγητά που πετάει το σούπερ μάρκετ επειδή του έληξαν, φαγητό που πετάει το νοικοκυριό. Τέλος πάντων για τα νοικοκυριά βασική πηγή είναι αυτή η εδώ η έρευνα του 2014:
https://journal.gnest.org/sites/default ... _draft.pdf
στην οποία όπως βλέπεις δείγμα ~230 νοικοκυριών τήρησε ημερολόγιο επί 2 εβδομάδες, ζυγίζοντας και καταγράφοντας τι ακριβώς ποσότητες πετούσε και το λόγο ώστε να μπορεί να διαχωριστεί το αποφευκτέο ("φτιάξαμε μια κατσαρόλα φαγητό ενώ χρειαζόμασταν μισή") από το αναπόφευκτο (π.χ. φλούδες από φρούτα). Με ετήσια αναγωγή βγήκε 68 κιλά/άτομο, περίπου 22 από τα οποία είναι αποφευκτέα.
Πρέπει να πούμε ότι με βάση αυτή τη μεθοδολογία το "αναπόφευκτο" είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό, για παράδειγμα πάρα πολύ κλασικό είναι να πετάς το σκληρό γύρω-γύρω από την πίτσα ή τη φλούδα από το μήλο που σύμφωνα με τη μελέτη είναι αναπόφευκτα αλλά οι περισσότεροι θα το έλεγαν σπατάλη. Επίσης το δείγμα δεν είναι ζυγισμένο δημογραφικά αλλά μόνο γεωγραφικά και εισοδηματικά. Τέλος η μεθοδολογία αυτή όταν εφαρμόζεται σε νοικοκυριά έχει το μειονέκτημα ότι ξέροντας πως "παρακολουθούνται" μπαίνουν σε ψυχολογία να κάνουν λιγότερη σπατάλη, οπότε το αποτέλεσμα βγαίνει αρκετά πιο αισιόδοξο από την πραγματικότητα.
Γενικά στόχος αυτής της έρευνας δεν ήταν να μετρήσει με ακρίβεια την σπατάλη φαγητού στην Ελλάδα αλλά περισσότερο να ποσοτικοποιήσει τις συνήθειες των νοικοκυριών με αυτό το "αναπόφευκτο/αποφευκτέο" γι' αυτό και ο ΟΗΕ δίνει στα στοιχεία "μεσαίο επίπεδο εμπιστοσύνης" αλλά νομίζω είναι αρκετά καλά γιατί παρόμοια έρευνα του 2010 είχε βγάλει 63 κιλά ανά άτομο.
