μπολσεβικοδημαρχος πατρων κανει προσυλητισμο σε σχολεια.

[Juno]

Ακριβώς όταν οι κηδεμόνες είναι ζιγκ χάιλ πρέπει να τους παίρνουν την κηδεμονία. Έπρεπε να έχει συμβεί. Τότε θα είχες γίνει σωστός άνθρωπος.

Το ζιγκ χάιλ ήταν απάντηση στον χαιρετισμό που έκανες πρώτος με τις βλακείες που είπες.
Λογικά θα συμφωνούσες το κράτος να πάρει και την κηδεμονία των παιδιών με την υψωμένη γροθιά πάνω στην εξέδρα δίπλα στον Κουτσούμπα (η γνωστή φωτογραφία) αλλά εκεί συμφωνείς, κύριε υμνητή του παιδομαζώματος.
Αυτά τα έκανε μία φορά ο ήρωας σου, ο παππούς Κόκαλης και από τότε ο λαός θα σας τα χρεώνει για όσο υπάρχετε, 5%, ε 5%.

Τα χάπια σου.

Δεν παίρνω χάπια, να πας αλλού να κάνεις τράκα.

[Εμπεδοκλής]

Το ζιγκ χάιλ ήταν απάντηση στον χαιρετισμό που έκανες πρώτος με τις βλακείες που είπες.
Λογικά θα συμφωνούσες το κράτος να πάρει και την κηδεμονία των παιδιών με την υψωμένη γροθιά πάνω στην εξέδρα δίπλα στον Κουτσούμπα (η γνωστή φωτογραφία) αλλά εκεί συμφωνείς, κύριε υμνητή του παιδομαζώματος.
Αυτά τα έκανε μία φορά ο ήρωας σου, ο παππούς Κόκαλης και από τότε ο λαός θα σας τα χρεώνει για όσο υπάρχετε, 5%, ε 5%.

Τα χάπια σου.

Δεν παίρνω χάπια, να πας αλλού να κάνεις τράκα.

Να τα παίρνεις γιατί αν γράφεις εδώ μέσα τέτοια, φοβάμαι τους γύρω σου.

[Juno]

Τα χάπια σου.

Δεν παίρνω χάπια, να πας αλλού να κάνεις τράκα.

Να τα παίρνεις γιατί αν γράφεις εδώ μέσα τέτοια, φοβάμαι τους γύρω σου.

Εσύ έβγαλες την επιθετικότητα και τη χολή του αιώνα, δεν φοβάσαι τίποτα. Οι υπόλοιποι πρέπει να ανησυχούμε για τους γύρω σου.
Τέλος πάντων, δεν έχω να σου δώσω χάπια. Να κάνεις αλλού τράκα.

[Εμπεδοκλής]

Δεν παίρνω χάπια, να πας αλλού να κάνεις τράκα.

Να τα παίρνεις γιατί αν γράφεις εδώ μέσα τέτοια, φοβάμαι τους γύρω σου.

Εσύ έβγαλες την επιθετικότητα και τη χολή του αιώνα, δεν φοβάσαι τίποτα. Οι υπόλοιποι πρέπει να ανησυχούμε για τους γύρω σου.
Τέλος πάντων, δεν έχω να σου δώσω χάπια. Να κάνεις αλλού τράκα.

Δεν είμαι εγώ αυτός που γράφει ασυναρτησίες και απειλεί τα κομμούνια καθηγητές. Εσύ είσαι η περίπτωση.

[Juno]

Να τα παίρνεις γιατί αν γράφεις εδώ μέσα τέτοια, φοβάμαι τους γύρω σου.

Εσύ έβγαλες την επιθετικότητα και τη χολή του αιώνα, δεν φοβάσαι τίποτα. Οι υπόλοιποι πρέπει να ανησυχούμε για τους γύρω σου.
Τέλος πάντων, δεν έχω να σου δώσω χάπια. Να κάνεις αλλού τράκα.

Δεν είμαι εγώ αυτός που γράφει ασυναρτησίες και απειλεί τα κομμούνια καθηγητές. Εσύ είσαι η περίπτωση.

Απειλή είναι εναντίον της σωματική ακεραιότητας, της οικογένειας, της περιουσίας.
Το ότι θα πήγαινα στον επιθεωρητή, δεν απειλεί κανέναν που κάνει σωστά τη δουλειά του. Το αντίθετο, εγώ θα ήμουν σε δύσκολη θέση, αν πήγαινα στον επιθεωρητή ενώ έκανε σωστά τη δουλειά του ο ταβαρις που υπερασπίζεσαι.

τα κομμούνια καθηγητές

Αφού είπε ήρωα τον Βελουχιώτη

[Εμπεδοκλής]

Πάρε τα χάπια σου σε παρακαλώ.

[Juno]

Κουράζεις.
Όλο τις ίδιες βλακείες λες.
Τηλεϊατρική by ..... Εμπεδοκλής

[Πτολεμαίος]

Με 3 πατρινούς πάντως που έχω φιλίες λένε τα χειρότερα για τον δήμαρχο αυτόν.
Η Πάτρα κάποτε ήταν το στολίδι της Πελοποννήσου.
Τωρα, στην ανυποληψία.

[Αρχέλαος]

Για αυτό απέτυχε η εκπαίδευση σου. Αντιμιλούσες στον καθηγητή. Σε κανονικό κράτος θα είχες αποβληθεί.

Να φανταστείς ότι κάποτε έφαγα χαστούκι από δάσκαλο και δίχως να φταίω. Γινόταν φασαρία στο προαύλιο ενόψει παρέλασης, την έκαναν δύο παιδιά πιο μπροστά από εμένα. Εγώ απλώς χάζευα. Από μακριά ο καθηγητής νόμιζε πως έκανα φασαρία, έφαγα το χαστούκι και δεν αντιμίλησα.
Άλλη χρονιά, καθηγήτρια που υμνούσε το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, μας έκανε επιθεώρηση καθαριότητας όπως την έκαναν μάλλον στα 50'ς και 60'ς. Χωρίς λόγο και αφορμή.
Νύχια, μαλλιά, λαιμός, πίσω από τα αυτιά.
Ταπεινωτικό, ουδείς αντέδρασε.
Τέλος, παρότι φανατικός ΑΕΚτζής, είχα φροντιστήριο Αγγλικών και η ΑΕΚ έπαιζε τελικό κυπέλλου με τον Απόλλωνα. Δεν τόλμησα να μη πάω στο φροντιστήριο, έγραψα τον τελικό σε βιντεοκασέτα και τον είδα μετά.
Και αυτά όχι σε αυστηρό περιβάλλον, αλλά πολύ καλό και ήπιο.
Απλώς μου ήταν αδιανόητο να χάσω το μάθημα για τον αγώνα παρότι το ήθελα.
Όμως όσοι προερχόμαστε από την περήφανη εργατική τάξη, είχαμε κάποιες βασικές αρχές.
Στο σχολείο χρειάζεται πειθαρχία.
Όταν κάποιος μαθητής θεωρεί ότι πλήττεται από ενέργειες του καθηγητή, μπορεί να ενημερώσει τον γονέα/κηδεμόνα του.

[Αρχέλαος]

Απορώ κι εγώ για ποιον λόγο σε κυνήγησε, άλλωστε ήταν τόσο κόσμια η τοποθέτησή σου.

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να διδάσκει τους μαθητές. Όταν το μάθημα αφορά στην εθνική αντίσταση, θα τούς μιλήσει και για τον Βελουχιώτη.
Μια που αναφέρθηκες στους γονείς σου, μια απ' τις δουλειές των γονιών είναι να μαθαίνουν τα παιδιά τους να είναι κόσμια στην συμπεριφορά τους και να σέβονται. Ειδικά τους δάσκαλους και τούς καθηγητές τους. Ο δικός μου ο πατέρας μού έλεγε (ήταν τα χρόνια που ακόμα έριχναν καμιά ψιλή και οι δάσκαλοι και οι πατεράδες) : "δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ αν πηγαίνεις διαβασμένος ή όχι, αυτό είναι κάτι που θα το βρεις μπροστά σου στη ζωή. Για το δικό σου το καλό διάβαζε, αν θέλεις να προκόψεις. Αν όμως ο δάσκαλός σου μού παραπονεθεί ποτέ για την συμπεριφορά σου, θα σού κόψω τα πόδια, γιατί αυτό χτυπάει πάνω μου". Έτσι μεγαλώνανε οι περισσότεροι γονείς τότε τα παιδιά τους.
Κατακλείδα: ο καθηγητής σου είχε δίκιο. Όπως έγραψε και άλλος συμφορουμίτης παραπάνω, η συμπεριφορά σου ήταν απρεπής, χυδαία και ανεπίτρεπτη.

Αν ισχύει η ιστορία, η συμπεριφορά της μαθήτριας είναι προφανώς απαράδεκτη.
Ωστόσο, πρέπει να εγκληθεί και ο καθηγητής, όχι για τον Βελουχιώτη αλλά για την συμπεριφορά του μετά την αντιπαράθεση που είναι αντιπαιδαγωγική, απαράδεκτη και μάλιστα ενάντια στις πραγματικές ή υποθετικές του πεποιθήσεις.
Δηλαδή εσύ θεωρείς σωστό, ας υποθέσουμε την ορθότητα των περιγραφόμενων γεγονότων, το να συμπεριφέρεται έτσι ο καθηγητής μετά το περιστατικό;

[Πασιφάη]

Πάντως στα σχολεία ανέκαθεν γινόταν προπαγάνδα υπέρ του ΚΚΕ και πώληση Ριζοσπάστη. Το αντιμετώπισα έντονα,πρώτη φορά σαν πρόεδρος γονέων και κηδεμόνων στο Μουσικό που πήγαιναν τα παιδιά μου.

Οι τσογλανοι πριν κάποια χρόνια στήθηκαν έξω από το δημοτικό(!) σχολείο των παιδιών μου και μοίραζαν φυλλάδια του ΠΑΜΕ!!!
Βγήκε αμέσως ο διευθυντής έξω και τους διάολοστειλε λέγοντας ταυτόχρονα ότι έχει καλέσει την αστυνομία.
Φυσικά την κοπανησαν αμέσως.
Ήταν τυχεροί που δεν ήμουν εκεί γιατί παίζει σοβαρά να μάζευαν πολλές φάπες.

Εγώ έχω και κάτι ονοματάκια πρόχειρα από προπαγανδιστές- προσηλυτιστές, αλλά δεν επιτρέπεται να τα αναφέρω εδώ. Από υψηλά ιστάμενους στα βουλευτικά ''στρωσίδια''. Που βάζανε τους γλείφτες τους να κάνουν τη δουλειά. Άστο.

[Ναύτης]

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να διδάσκει τους μαθητές. Όταν το μάθημα αφορά στην εθνική αντίσταση, θα τούς μιλήσει και για τον Βελουχιώτη.
Μια που αναφέρθηκες στους γονείς σου, μια απ' τις δουλειές των γονιών είναι να μαθαίνουν τα παιδιά τους να είναι κόσμια στην συμπεριφορά τους και να σέβονται. Ειδικά τους δάσκαλους και τούς καθηγητές τους. Ο δικός μου ο πατέρας μού έλεγε (ήταν τα χρόνια που ακόμα έριχναν καμιά ψιλή και οι δάσκαλοι και οι πατεράδες) : "δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ αν πηγαίνεις διαβασμένος ή όχι, αυτό είναι κάτι που θα το βρεις μπροστά σου στη ζωή. Για το δικό σου το καλό διάβαζε, αν θέλεις να προκόψεις. Αν όμως ο δάσκαλός σου μού παραπονεθεί ποτέ για την συμπεριφορά σου, θα σού κόψω τα πόδια, γιατί αυτό χτυπάει πάνω μου". Έτσι μεγαλώνανε οι περισσότεροι γονείς τότε τα παιδιά τους.
Κατακλείδα: ο καθηγητής σου είχε δίκιο. Όπως έγραψε και άλλος συμφορουμίτης παραπάνω, η συμπεριφορά σου ήταν απρεπής, χυδαία και ανεπίτρεπτη.

Αν ισχύει η ιστορία, η συμπεριφορά της μαθήτριας είναι προφανώς απαράδεκτη.
Ωστόσο, πρέπει να εγκληθεί και ο καθηγητής, όχι για τον Βελουχιώτη αλλά για την συμπεριφορά του μετά την αντιπαράθεση που είναι αντιπαιδαγωγική, απαράδεκτη και μάλιστα ενάντια στις πραγματικές ή υποθετικές του πεποιθήσεις.
Δηλαδή εσύ θεωρείς σωστό, ας υποθέσουμε την ορθότητα των περιγραφόμενων γεγονότων, το να συμπεριφέρεται έτσι ο καθηγητής μετά το περιστατικό;

Ε γι' αυτό έχουμε γίνει τριμπούρδελο, γιατί οι μαθητές, κάποιοι μαθητές τέλος πάντων, θεωρούν -έτσι τούς έχουν μάθει στα σπίτια τους δηλαδή- πως έχουν δικαίωμα να τραμπουκίσουν μια καθηγήτρια επειδή δεν συμφωνούν ή επειδή τσαντίστηκαν με όσα λέει.
Στην πορεία θα θεωρούν πως έχουν επίσης δικαίωμα να χτίζουν καθηγητές πανεπιστημίου μέσα στα γραφεία τους ή/και να τραβάνε μαχαίρια και να σφάζουν πολιτικούς αντιπάλους κλπ και φυσικά κάποια στιγμή θα κάνουν τα παιδιά τους όμοια με τα μούτρα τους.

....και στην παραπερα πορεια, οταν και οι ιδιοι γινουν καθηγητες, νομιζουν οτι εχουν το δικαιωμα να τραμπουκιζουν τους μαθητες τους απο θεση εξουσιας.

σε οποιο σημειο κι αν σπασει αυτος ο κυκλος, για καλο ειναι.

σε καθε περιπτωση, οσο μικροτερη η ηλικια, τοσο λιγοτερο αδικαιολογητος ο τραμπουκισμος. δηλαδη οταν τραμπουκιζει ο ενηλικος εκπαιδευτικος, ειναι παντελως ανεπιτρεπετο. οταν αντιδρα σε αυτον τον τραμπουκισμο ο ανηλικος μαθητης εστω παλι με τραμπουκισμο, ειναι καπως πιο ελαφρυ.

Να συνεξηγηθούμε. Εγώ δεν υποστηρίζω ότι, αν τα πράγματα έγιναν όπως τα λες, η συμπεριφορά της εν λόγω καθηγήτριας δεν ήταν επιλήψιμη. Λέω ότι, ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, θα έπρεπε οι γονείς των παιδιών να τα έχουν διαπαιδαγωγήσει σωστά και να τα έχουν μάθει ότι δεν τραμπουκίζουμε και δεν αυτοδικούμε στο σχολείο, πόσω μάλλον τους καθηγητές μας.
Σεβασμός.-
Θα έρθεις σπίτι, θα μού τα πεις και μετά θα αναλάβω εγώ τα υπόλοιπα, δηλαδή να πάω στον διευθυντή του σχολείου για τα περαιτέρω.

[Πασιφάη]

Με 3 πατρινούς πάντως που έχω φιλίες λένε τα χειρότερα για τον δήμαρχο αυτόν.
Η Πάτρα κάποτε ήταν το στολίδι της Πελοποννήσου.
Τωρα, στην ανυποληψία.

Όταν εμπλέκονται πάσης φύσεως κόμματα επί σειρά ετών,στη διαχείριση μιας πόλης, αυτά συμβαίνουν. Αλλά για πες μου. Και πού δεν συμβαίνουν στην τελική; Ίσως να υπάρχουν μετρημένες περιπτώσεις στα δάκτυλα του ενός χεριού. Παντού βρωμιά.

[Πασιφάη]

Πάντως στα σχολεία ανέκαθεν γινόταν προπαγάνδα υπέρ του ΚΚΕ και πώληση Ριζοσπάστη. Το αντιμετώπισα έντονα,πρώτη φορά σαν πρόεδρος γονέων και κηδεμόνων στο Μουσικό που πήγαιναν τα παιδιά μου.

Οι τσογλανοι πριν κάποια χρόνια στήθηκαν έξω από το δημοτικό(!) σχολείο των παιδιών μου και μοίραζαν φυλλάδια του ΠΑΜΕ!!!
Βγήκε αμέσως ο διευθυντής έξω και τους διάολοστειλε λέγοντας ταυτόχρονα ότι έχει καλέσει την αστυνομία.
Φυσικά την κοπανησαν αμέσως.
Ήταν τυχεροί που δεν ήμουν εκεί γιατί παίζει σοβαρά να μάζευαν πολλές φάπες.

Αν πουλούσαν ναρκωτικά είμαι σίγουρος ότι απλά θα κοιτούσες αλλού. Μη βρεθείς και μαχαιρωμένος. Μαγκιές μόνο στον πιτσιρικά με το φυλλάδιο.

Είσαι σίγουρος γι'αυτό; Οτι υπήρχε η πιθανότητα να συμβαίνει κάτι τέτοιο και να έπεφτε μούγκα στη στρούγκα; Άσε που η σύγκριση που κάνεις είναι τελείως χαζή.
Τα παιδάκια που στηνονται απ'όξω απ'τα σχολεία και προσπαθούν να ''συλλέξουν'' νέα μέλη στο κόμμα του Περισσού, θεωρείς πως είναι άμοιρα ευθυνών; Και ας πούμε ρε φίλε πως τα έχει φάει η μαλακία των νιάτων, οι άλλοι που τα σέρνουν να κάνουν ''δουλίτσα'', τί πρέπει να πάθουν κατά την γνώμη σου; Μια αγωγούλα, μια μηνυσούλα, κάτι τις βρε αδερφέ;