πατησιωτης έγραψε: ↑02 Δεκ 2022, 10:59
Ναύτης έγραψε: ↑02 Δεκ 2022, 10:03
Παραπέρα, καθώς έλεγε και ο Γ. Παπανδρέου, είναι αστείος ο ισχυρισμός ότι ο βασιλιάς εμπιστεύεται ένα πρόσωπο για πρωθυπουργό της χώρας, αλλά όχι για υπουργό άμυνας.
Όχι όταν πρόκειται για θέμα προσωπικής εμπλοκής σε δίκη.Σήμερα π.χ. στην Αμερική κατηγορείται ο γιος του Μπάιντεν για σκάνδαλα.Νομίζεις ότι μπορεί να ζητήσει ο ίδιος ο Μπάιντεν να αναλάβει και υπουργός εποπτεύων την ανάκριση και να πει είναι αστείο να με εμπιστεύεσθε ως πρόεδρο και όχι ως υπουργό;
Aυτή ήταν η ουσία και όλα τα υπόλοιπα ήσαν εφευρήματα.Πιθανότατα να ήθελε να βγάλει τον Γεννηματά για τον ίδιο λόγο - αν ήταν έντιμος μπορεί και να μην επενέβαινε στην ανάκριση όπως ήθελε ο Παπανδρέου.
Σε πληροφορώ ότι στην αρχή της μεταπολίτευσης είχα φάει το παραμύθι και εγώ ότι η οργάνωση ΑΣΠΙΔΑ δεν υπήρχε και ήταν σκευωρία.Αυτό έλεγαν όλα τα ηχεία της "δημοκρατικής παράταξης".Αλλά τη δεκαετία του 80 που όλα αυτά δεν είχαν σημασία και είχαν τελειώσει εμφανίσθηκαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που διαφήμιζαν στα προεκλογικά τους φυλλάδια ότι ήσαν μέλη του ΑΣΠΙΔΑ που ως τότε έλεγαν ότι δεν υπήρχε για να τους ψηφίσουν οι πασόκοι
Από τότε έμαθα να είμαι πολύ δύσπιστος σε "δημοκρατικά αφηγήματα" που συνέβησαν πριν γεννηθώ ή όταν ήμουν νήπιο.Άλλωστε για ποιόν λόγο οι πασόκοι να μην ήσαν από την αρχή πασόκοι και να ήσαν κάτι άλλο;
Ο βασιλιάς δεν είχε δικαίωμα να αρνηθεί στον πρωθυπουργό την αντικατάσταση ενός υπουργού. Είχε δικαίωμα να παύσει την κυβέρνηση και να διορίσει άλλη της αρεσκείας του (ακόμα και τον κηπουρό του ως πρωθυπουργό), προφανώς πράγμα αδύνατον λόγω της δεδηλωμένης, ή να διαλύσει τη Βουλή και να πάει σε εκλογές. Πριν προτείνει για την θέση αυτή τον εαυτό του, ο Γ. Παπανδρέου, πρότεινε άλλους, αλλά ο βασιλιάς δεν δεχόταν επ' ουδενί να αντικατασταθεί ο Γαρουφαλλιάς από οποιονδήποτε. Ο Γ. Παπανδρέου ασφαλώς μπορούσε να πάρει και το υπουργείο άμυνας. Ωστόσο , αν αυτό ήταν κατά την κρίση του βασιλιά προβληματικό, η μόνη θεσμική λύση που είχε ήταν να παύσει τον ΠΘ, την κυβέρνηση δηλαδή, και να πάει σε εκλογές. Αντί αυτών, έκανε του κόσμου τα καραγκιοζιλίκια και ταυτόχρονα προετοίμαζε το βασιλικό πραξικόπημα των στρατηγών.
Ο ΑΣΠΙΔΑ ήταν υπαρκτή οργάνωση, πλην οργάνωση της πλάκας. Ο ΙΔΕΑ, απ' την άλλη, ήταν επίσης υπαρκτή οργάνωση, αλλά πολλή σοβαρή και, καθώς αποδείχτηκε, εξαιρετικά επικίνδυνη. Ο βασιλιάς λύσσαξε για τον ΑΣΠΙΔΑ, δεν έδειξε όμως ανάλογο πάθος για τον ΙΔΕΑ.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε, το θέμα των Ιουλιανών δεν ήταν το αν θα είναι ο Γ. Παπανδρέου υπουργός εθνικής άμυνας, αλλά να στηθεί μια κατάσταση απαξίωσης της ΕΚ με την κατηγορία ότι ο Α. Παπανδρέου προετοίμαζε πραξικόπημα (με τον Μπουλούκο...αν είναι δυνατόν) και μάλιστα το πραξικόπημα αυτό θα το έκανε αφού κέρδιζε ο πατέρας του για να ορκίσει την κυβέρνηση στην πλ. Συντάγματος.
Ακόμα και τότε όλα αυτά ήσαν αστεία, ήταν παγκοίνως γνωστό ότι, μέχρι την στιγμή εκείνη τουλάχιστον, το στράτευμα το ήλεγχε απολύτως ο βασιλιάς και οι αξιωματικοί του ΙΔΕΑ.