25% σκέφτονται να ψηφίσουν ΚΚΕ

[vatraxos]

Κοιτα αν θελει Σοσιαλιστικη Επανασταση τοτε γιατι γκρινιαζει για το 5% ? Οι επαναστασεις δεν γινονται με ποσοστα.

Αν ομως θελει αστικες μεθοδους τοτε καλως γκρινιαζει για το 5% και θα επρεπε πρωτον να παραδεχτει οτι εχει προδοσει τις επαναστατικες αρχες του και δευτερον να κανει κατι για να μεγαλωσει το ποσοστο του αντι να παιζει το πουλι του και να λεει "ψηφιστε μας για εχουμε 100 χρονια ιστορια".

Δε γκρινιάζει ρε! Απλώς δεν το χαλάει και να τα ανεβάσει. Μάλιστα αν δεις τι φυράματα κατεβάζει στα ψηφοδέλτια (Ρούσσης, Τσακνής, άντε και Μηλιός με το καλό!) δείχνει ότι μάλλον έχει αρχίσει να ανησυχεί μήπως πέσει και κάτω από το 5%

[George_V]

Με δύο λόγια η ηγεσία παίζει το πουλάκι της.

Απο εποχης Ζαχαριαδη μεχρι σημερα.

Λες και η ηγεσια του ΚΚΕ ειναι αποκομμενη απο τη βαση της και νομιζει οτι ειμαστε ακομα στο 1935.

Κάνεις λάθος. Θυμίσου την εποχή του πολέμου σε Ιράκ και Γιουγκοσλαβία. Θυμίσου τι κίνημα είχε δημιουργηθεί. Και ήταν τότε που το Κόμμα αιμοδοτήθηκε από αυτό το κίνημα, η ΚΝΕ και το ΚΚΕ αύξησαν τα μέλη τους και μάλιστα προερχόμενα από τη χειρότερη κρίση στην ιστορία του με τις ανατροπές στο ανατολικό μπλοκ.

Εγω το θυμαμαι. Αλλα αυτο δε μας λεει κατι.

Τελικα το ΚΚΕ ειναι επαναστατικο κομμα ή ο λικβινταρισμος εχει πλημμυρισει την ΚΕ και εχει μετατραπει σε ενα ακομα αστικο κομμα που ενδιαφερεται για τα ποσοστα των εκλογων?

Οταν λεω οτι το ΚΚΕ συμπεριφερεται σαν γερος με ανοια ξερω τι λεω. Δεν μπορει να επιλεξει αναμεσα στην επανασταση και την αστικη δημοκρατια.

Η μαλλον δεν θελει να επιλεξει.

[George_V]

Κοιτα αν θελει Σοσιαλιστικη Επανασταση τοτε γιατι γκρινιαζει για το 5% ? Οι επαναστασεις δεν γινονται με ποσοστα.

Αν ομως θελει αστικες μεθοδους τοτε καλως γκρινιαζει για το 5% και θα επρεπε πρωτον να παραδεχτει οτι εχει προδοσει τις επαναστατικες αρχες του και δευτερον να κανει κατι για να μεγαλωσει το ποσοστο του αντι να παιζει το πουλι του και να λεει "ψηφιστε μας για εχουμε 100 χρονια ιστορια".

Δε γκρινιάζει ρε! Απλώς δεν το χαλάει και να τα ανεβάσει. Μάλιστα αν δεις τι φυράματα κατεβάζει στα ψηφοδέλτια (Ρούσσης, Τσακνής, άντε και Μηλιός με το καλό!) δείχνει ότι μάλλον έχει αρχίσει να ανησυχεί μήπως πέσει και κάτω από το 5%

Οκ δεν γκρινιαζει.

Αλλα αυτο δεν απαντα στο ερωτημα αν θελει επανασταση η αστικη δημοκρατια (και τις μεθοδους της).

[vatraxos]

Απο εποχης Ζαχαριαδη μεχρι σημερα.

Λες και η ηγεσια του ΚΚΕ ειναι αποκομμενη απο τη βαση της και νομιζει οτι ειμαστε ακομα στο 1935.

Κάνεις λάθος. Θυμίσου την εποχή του πολέμου σε Ιράκ και Γιουγκοσλαβία. Θυμίσου τι κίνημα είχε δημιουργηθεί. Και ήταν τότε που το Κόμμα αιμοδοτήθηκε από αυτό το κίνημα, η ΚΝΕ και το ΚΚΕ αύξησαν τα μέλη τους και μάλιστα προερχόμενα από τη χειρότερη κρίση στην ιστορία του με τις ανατροπές στο ανατολικό μπλοκ.

Εγω το θυμαμαι. Αλλα αυτο δε μας λεει κατι.

Τελικα το ΚΚΕ ειναι επαναστατικο κομμα ή ο λικβινταρισμος εχει πλημμυρισει την ΚΕ και εχει μετατραπει σε ενα ακομα αστικο κομμα που ενδιαφερεται για τα ποσοστα των εκλογων?

Οταν λεω οτι το ΚΚΕ συμπεριφερεται σαν γερος με ανοια ξερω τι λεω. Δεν μπορει να επιλεξει αναμεσα στην επανασταση και την αστικη δημοκρατια.

Η μαλλον δεν θελει να επιλεξει.

Δεν ξέρω αν είναι λικβινταρισμός δεδομένου ότι η τακτική ενός ΚΚ καθορίζεται από τις συνθήκες στις οποίες δρα. Αστικό κόμμα δεν είναι με τίποτα. Το ζητούμενο είναι (πάντα) να λειτουργεί στη βάση του μαρξισμού-λενινισμού. Ότ(αν) επιστρέψει σε αυτές τις αρχές θα δεις ένα τελείως διαφορετικό κόμμα.

[vatraxos]

Κοιτα αν θελει Σοσιαλιστικη Επανασταση τοτε γιατι γκρινιαζει για το 5% ? Οι επαναστασεις δεν γινονται με ποσοστα.

Αν ομως θελει αστικες μεθοδους τοτε καλως γκρινιαζει για το 5% και θα επρεπε πρωτον να παραδεχτει οτι εχει προδοσει τις επαναστατικες αρχες του και δευτερον να κανει κατι για να μεγαλωσει το ποσοστο του αντι να παιζει το πουλι του και να λεει "ψηφιστε μας για εχουμε 100 χρονια ιστορια".

Δε γκρινιάζει ρε! Απλώς δεν το χαλάει και να τα ανεβάσει. Μάλιστα αν δεις τι φυράματα κατεβάζει στα ψηφοδέλτια (Ρούσσης, Τσακνής, άντε και Μηλιός με το καλό!) δείχνει ότι μάλλον έχει αρχίσει να ανησυχεί μήπως πέσει και κάτω από το 5%

Οκ δεν γκρινιαζει.

Αλλα αυτο δεν απαντα στο ερωτημα αν θελει επανασταση η αστικη δημοκρατια (και τις μεθοδους της).

Δεν ξέρω τι θέλει, δε μπορώ να είμαι στο μυαλό της ΚΕ και του ΠΓ. Ξέρω ότι με την τακτική του καμώνεται το υπερεπαναστατικό κόμμα και στην πράξη δεν απειλεί ούτε στο ελάχιστο την αστική δημοκρατία. Ακριβώς δηλαδή ό,τι κάνουν οι αριστεριστές.

[independent44]

Δεν σκέφτονται να ψηφίσουν, απλά δεν το απορρίπτουν εξ ορισμού.
π.χ και ο Βελόπουλος πρέπει να έχει κάπου 18% σ' αυτή την ερώτηση.

[sharp]

Το ΚΚΕ έχει δύο μόνο επιλογές

Η να μείνει στο 5%, ως κόμμα κειμήλιο που θα αυταναφέρεται στην υπερεκατοντάχρονη ιστορία του
Ή να αυτοδιαλυθει ενσωματωνομενο σε μια σοσιαλδημοκρατική πλατφόρμα (αυτό που ήταν έτοιμο να κάνει μετά το 92)

Επέλεξε το πρώτο και έτσι θα πάει όσο θα υπάρχει

5% μέρισμα είναι καλό ποσοστό, για τί να το χάσουν;

[Sol]

στο κοινοβούλιο:



μεταρρυθμίσεις προτείνει που δεν μπορεί και δε θέλει το κεφάλαιο να εφαρμόσει.

Ευχαριστώ που με επιβεβαιώνεις. Γι αυτό δεν κουνιέται φύλλο στο κίνημα (στο ποιό;; ) Γιατί τα αστικοδημοκρατικά αιτήματα δεν τα κάνει εργαλεία δημιουργίας ενός κινήματος, αρχίζει και τελειώνει την πολιτική του πρόταση με προτάσεις νόμου στο κοινοβούλιο. Αλλά, αυτά κάνουν τα αστικά κόμματα you know...

Μήπως δεν έχεις επαφή με το τι γίνεται;

[Rakomelofronas]

Οι συσχετισμοί για τα συμφέροντα που θα μπορούσαν να φέρουν το ΚΚ στην εξουσία με επανάσταση είναι αρνητικοί. Δεν υπάρχει ούτε διεθνής σοσιαλιστικός συνασπισμός ούτε κάποια χερσαία περιφερειακή ή παγκόσμια δύναμη που να το σπρώχνει να πέσει στο κενό προσπαθώντας να πάρει την εξουσία με το ζόρι. Το ΚΚ περιμένει κάποια πραγματικά μεγάλη κρίση εξουσίας, κατά προτίμηση έναν πόλεμο με ήττα για το ελλαδικό κράτος, ώστε ο μηχανισμός που διατηρεί με τα χίλια ζόρια (επιχειρηματική δραστηριότητα της κακιάς ώρας, οικονομικές εξορμήσεις κτλ) να αναδειχθεί ως βασικό ή και μόνο αποκούμπι του κόσμου, όπως περίπου έγινε στη Ρωσία το 1917 και στην Ελλάδα το 1941, και να προχωρήσει έτσι σε "όξυνση της ταξικής πάλης" - εμφύλιο πόλεμο με καλύτερες προϋποθέσεις. Το ΚΚ είναι σαν στρατός σε περίοδο ειρήνης: πολλά από αυτά που κάνει φαίνονται παράλογα και αυτοαναφορικά γιατί είναι εκτός πλαισίου, πολλοί κουράζονται να περιμένουν τη Στιγμή και, αφού κάνουν την εθελοντική θητεία τους εκεί, αποχωρούν για γρηγορότερες οδούς προς την ατομική καταξίωση. Δυστυχώς για το ΚΚ, αν και εμπειρικά το ξέρουν καλά, χρειάζεται κάτι παραπάνω από "υλιστική αντίληψη της ιστορίας" για να έχεις το κουράγιο να χτίσεις και να συντηρήσεις κάτι που είτε θα χρειαστείς στα γεράματά σου είτε δεν θα ζήσεις για να το δεις να χρησιμοποιείται. Ίσως αυτή να είναι και η βασικότερη διαφορά των κομμουνιστών με την πολυφυλετική και πολυέμφυλη Νέα Αριστερά: η μακροχρόνια οπτική.

[Magistrus]

Στο κομμουνισμό η θρησκευτική πίστη είναι ποινικό αδίκημα.

[Ασέβαστος]

έχω κάνει την πρόβλεψη ότι η αυτοματοποίηση των πάντων θα καταστήσει τον κομμουνισμό αναγκαστικό μετά από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Αλλά στο σημερινό πλαίσιο τεχνολογίας το μόνο σταθερό σύστημα είναι ο καπιταλισμός.

Τελικά ο κομμουνισμός είναι ένα ξεπερασμένο σύστημα ή το σύστημα του μέλλοντος; Αποφασίστε!

ο κομμουνισμος που πρεσβευει το κκε, με επαναστα, γκουλαγκ, δικτατορια προλεταριατου, ανελευθερια κλπ, ειναι μακραν ξεπερασμενο.

ενα αλλο ειδος, χωρις τα παραπανω, ειναι μια καλη πιθανοτητα για το μελλον.

[πατησιωτης]

Το ΚΚ περιμένει κάποια πραγματικά μεγάλη κρίση εξουσίας, κατά προτίμηση έναν πόλεμο με ήττα για το ελλαδικό κράτος, ώστε ο μηχανισμός που διατηρεί με τα χίλια ζόρια (επιχειρηματική δραστηριότητα της κακιάς ώρας, οικονομικές εξορμήσεις κτλ) να αναδειχθεί ως βασικό ή και μόνο αποκούμπι του κόσμου, όπως περίπου έγινε στη Ρωσία το 1917 και στην Ελλάδα το 1941, και να προχωρήσει έτσι σε "όξυνση της ταξικής πάλης" - εμφύλιο πόλεμο με καλύτερες προϋποθέσεις.

Προφανώς η μνημονιακή κρίση δεν θεωρήθηκε αρκετή για να επιχειρήσουν κάτι.Και όμως η μείωση του ΑΕΠ κατά 25% ήταν η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ στην Ελλάδα σε καιρό ειρήνης ίσου μεγέθους με την κρίση του 30 στις ανεπτυγμένες χώρες που οδήγησε στην άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία.
Άρα τι περιμένουν;μεγαλύτερη κρίση - μάλλον κάποιο πυρηνικό πόλεμο. Το 1941 υπήρξε κατοχή και πείνα,ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος ακόμη και αν λήξει με ήττα και απώλεια κάποιου νησιού δεν θα έχει κατοχή στην Αθήνα.Η υπεύθυνη πολιτική εξουσία θα καταρρεύσει αλλά και ο ΓΑΠ κατέρρευσε από το μνημόνιο,το κράτος θα ανασυγκροτηθεί με άλλον.
Για τα υπόλοιπα που εγράφησαν παρατηρώ ότι όταν αρχίζουν κάποια σοβαρή κουβέντα περί του μελλοντικού σοσιαλισμού αμέσως η κουβέντα πηγαίνει σε μεγάλα σύνολα ανεπτυγμένων χωρών σε πλανητική και ηπειρωτική κλίμακα,δηλαδή και οι ίδιοι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι σε μια χώρα μεγέθους Ελλάδος.Αλλά την ίδια στιγμή η πιο ενεργητική πολιτική που ζητάνε όσοι τη ζητάνε είναι να κάνουν συμμαχίες για να φύγουν από ένα τέτοιο μεγάλο σύνολο στο οποίο μετέχει η Ελλάδα,την ΕΕ.Για ποιό λόγο;για να κάνουν κρατικά τα ξενοδοχεία για τους τουρίστες που δεν έχει ούτε η Κούβα πλέον; γιατί να νομίζουν ότι μπορούν να εκπονήσουν "¨πεντάχρονο πλάνο" για να τεχνητή νοημοσύνη δε νομίζω.
Τέλος πάντων πολύ ασχολούμαστε με το στρατό της Δευτέρας Παρουσίας.

[Ασέβαστος]

και για όποιον νοιάζεται για το κήρυγμα μου:

Αυτό είναι ένα κενό του Μαρξισμού, ενώ σωστά προβλέπει ότι η υλική βάση είναι που καθορίζει το εποικοδόμημα, στο τέλος λέει "ναι αλλά μόνο αυτή τη φορά θα προηγηθεί η αλλαγή της ιδεολογίας και θα χτίσουμε το σοσιαλισμό μετά".
Αυτός ο ελιγμός δικαιολογείται με βάση το ότι "δεν το εννοούσα έτσι, ο καπιταλισμός θα δημιουργήσει μόνος του την υλική βάση που θα σπρώξει την εργατική τάξη στο σοσιαλισμό". Αλλά αν αυτή η διατύπωση οδηγεί στην λογική του ώριμου φρούτου, δεν γίνεται δεκτή από τους κομμουνιστές.
Η ιστορία θα δείξει πως γεφυρώνεται αυτό το κενό.

Το έλυσε αυτό το πρόβλημα ο ίδιος ο καπιταλισμός στο τελευταίο του στάδιο, στον ιμπεριαλισμό, με τη συγκέντρωση της παραγωγής.
Αν το καλοσκεφτείς, η διαφορά ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο είναι το ποιός ελέγχει την παραγωγή που πλέον είναι συγκεντρωμένη όσο ποτέ. Η ανατροπή μίας σοσιαλιστικής επανάστασης καταργεί το βασικό χαρακτηριστικό του ιμπεριαλισμού σε πολιτικό επίπεδο που είναι η αντίδραση σε όλη τη γραμμή

Κάτσε να το λύσει. Ναι μεν είναι συγκεντρωμένη όσο ποτέ η παραγωγή αλλά δεν έχει ακόμα οδηγήσει κάπου αυτό.

Για μένα το κενό γεφυρώνεται με 3 πιθανούς τρόπους:
1) Με άλμα βούλησης κάποιων χωρών που δείχνει ότι πράγματι ο σοσιαλισμός πλέον δουλεύει καλύτερα - ο κλασσικός τρόπος που δεν θέλω να αποκλείσω 100%
2) Με μια μεγάλη χώρα όπου το κεφάλαιο δεν έχει πολιτική εξουσία και η πολιτική εξουσία έχει το περιθώριο να πειραματιστεί και να καταλάβει στην πράξη πότε οι υλικές συνθήκες ευνοούν το σοσιαλισμό - γκουχ γκουχ γκουχ
3) Με ένα είδους σοσιαλισμού που αναδύεται οργανικά μέσα από τον καπιταλισμό και δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ μέχρι σήμερα - π.χ. τουρμπο-coops, μετοχές για όλους, τεράστια αποσύνδεση εργασίας και εισοδήματος κλπ μέχρι που τα όρια γίνονται δυσδιάκριτα και τα εμπόδια πέφτουν με ελάχιστο κόπο

το 3.

[Beria]

Στο κομμουνισμό η θρησκευτική πίστη είναι ποινικό αδίκημα.

Γι αυτό ήταν γεμάτος αρχιεπισκόπους και πατριάρχες ο Υπαρκτός;
Στη ΛΔΓ υπήρχε μέχρι και Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα

[Maspoli]

α) Επαναστατικό κόμμα σημαίνει ότι θέλει την επανάσταση, όχι ότι την παραγγέλνει. Δεν υπάρχουν μέρη που παραγγέλνεις μια επανάσταση και αυτή να, τσουπ, έρχεται.
β) Επαναστατικό κόμμα δεν σημαίνει πως αδιαφορεί για τα ποσοστά του. Προφανώς αν μεγαλώνουν τα ποσοστά του, το βοηθά να μάχεται από καλύτερη θέση. Σημαίνει όμως ότι δεν αλλοιώνει τον χαρακτήρα του για χάρη των ποσοστών.

Η αναφορά που έγινε σε '30, ΑΕΠ κτλ είναι άκυρη. Η επανάσταση μπορεί να ξεκινήσει ή και να νικήσει σε μια μόνο χώρα αλλά αυτό δεν γίνεται αποκομμένα από ένα διεθνές περιβάλλον που θα βρίσκεται σε "αναβρασμό". Μέχρι στιγμής (αναφέρομαι από το '91 ως σήμερα) δεν έχει προκύψει κάτι τέτοιο. Εφόσον δεν μπορεί να παραγγείλεις τις επαναστατικές συνθήκες να έρθουν όποτε τις θέλεις, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι όσο καλύτερα προετοιμασμένος για όταν αυτές προκύψουν. Στο μεσοδιάστημα προσπαθείς να δώσεις όσες περισσότερες "μικρές" μάχες και να καταγάγεις όσες περισσότερες νίκες μπορείς ώστε να υπερασπίζεσαι την ζωή αυτών για τους οποίους μάχεσαι. Παντού. Είτε στην κοινωνία και στους χώρους εργασίας (πρώτα και κύρια), είτε στη Βουλή (δευτερευόντως). Η λογική "άντρα θέλω, τώρα τον εθέλω" δεν φέρνει καλά αποτελέσματα και οι επαναστάσεις δεν είναι παιχνίδια με playmobil.