ο Βαρουφάκης θα φέρει κομμουνισμού τύπου Τίτο

[πατησιωτης]

https://www.liberal.gr/d-kampoyrakis/i- ... -toy-giani


Όταν παρακολούθησα την διάλεξη του Βαρουφάκη προς τους οπαδούς του με θέμα το σχέδιο «Δήμητρα», έμεινα εμβρόντητος. Είπα «ο τύπος είναι εκτός τόπου και χρόνου» ή ίσως «ζει σ’ έναν άλλο, εντελώς δικό του κόσμο».

Καθότι ήταν τόσο εξωφρενικό να παρουσιάζεται στα καλά καθούμενα προς το κοινό ένα σχέδιο αλλαγής νομίσματος, που μόνο ένας απροσάρμοστος της πολιτικής και της επικοινωνίας θα έθετε τέτοιο ζήτημα. Το αποτέλεσμα απέδειξε ότι αν υπήρχε ένας αφελής στην εξίσωση, αυτός ήμουν εγώ και όχι ο Βαρουφάκης. Βδομάδες πέρασαν, αλλά ακόμα για την «Δήμητρα» συζητάμε.

Χθες παρακολούθησα και το δεύτερο βίντεο με την νέα διάλεξη του Γιάνη προς τους οπαδούς του, την οποία έκανε πρωτομαγιάτικα στην Καβάλα. Εδώ ήταν που του έβγαλα το καπέλο κυριολεκτικά. Διότι κατανόησα πλήρως ότι ο άνθρωπος επιβιώνει και το κόμμα του μεγαλώνει κάνοντας χοντρή και απροκάλυπτη πλάκα σε όλους. Έχει μετατρέψει το εξωφρενικό, το ασυνάρτητο και το απραγματοποίητο, σε πολιτικά ανταλλάξιμο είδος. Λέει μπούρδες και εισπράττει. Είναι πραγματικά τρομερός.

Αυτά που λέει στην ομιλία του για την αυτοδιαχείρηση, είναι τα πολιτικά παραμυθάκια που λέγαμε στα ιδεολογικά αχτίφ των πανεπιστημίων στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές του ’80. Όσοι δεν ήμασταν ούτε με το σοβιετικό μοντέλο ούτε με τον καπιταλισμό, όταν μας ρωτούσαν «και τι είδος οργάνωσης της κοινωνίας και της παραγωγής προτείνετε;», εμείς απαντούσαμε περήφανα «μα … αυτοδιαχείρηση».

Και διαβάζαμε κάτι σαχλαμάρες που έγραφε ένας Σέρβος ονόματι Μιχαήλο Μάρκοβιτς, που ήταν ο - και καλά - θεωρητικός της Γιουγκοσλαβικής κομμουνιστικής αυτοδιαχείρησης, ο οποίος μετά πήγε και κόλλησε στον Μιλόσεβιτς κι έγινε ο χειρότερος εκπρόσωπος και ιδεολόγος του Σερβικού εθνικισμού. Να χαρώ εγώ κομμουνιστή.

Είχαμε πολλή πλάκα τότε. Όποιος μας αντέτεινε ότι λέμε σαχλαμάρες, του τρίβαμε στην μούρη - έτσι πιστεύαμε - την περίφημη ωρολογοποιία LIP που αποτελούσε το πρότυπο μας για την αυτοδιαχειριζόμενη κοινωνία. Στην οποία γαλλική εταιρεία κατασκευής ρολογιών LIP δούλευαν κάτι ρολογάδες που ήταν και Μαοϊκοί.

Κάπου στα 1973-74 η εταιρεία άρχισε να ζορίζεται από τον Γιαπωνέζικο ανταγωνισμό των φθηνών Quartz, οπότε πήγε να αναδιαρθρώσει την παραγωγή της μειώνοντας και το προσωπικό. Τότε οι επαναστάτες την κατέλαβαν, βούτηξαν το απόθεμα των ρολογιών, το πούλησαν στους δρόμους στην μαύρη αγορά, μοιράστηκαν τα λεφτά, έζησαν μ’ αυτά πεντέξι μήνες και μετά η βιομηχανία δεν ξαναδούλεψε ποτέ. Έβαλαν μέσα και κάτι τύπους με κιθάρες για να αυτοδιαχειριστούν την παραγωγή, αλλά ρολόι δεν έφτιαξαν ποτέ ούτε ένα. Εμ, το παιδί των λουλουδιών να φτιάξει ρολόγια ή να διαχειριστεί εργοστάσιο;

Τι τα θέτε; Ήμασταν ευτυχέστατοι τότε, πιτσιρικάδες εικοσάχρονοι μέσα στην επανάσταση και στην ουτοπία. Κάναμε βόλτες στην Κηφισιά τρώγοντας πασατέμπο (λόγω αφραγκίας) και μοιράζαμε μεταξύ μας βίλλες που θα απαλλοτριώναμε μόλις θα κάναμε την επανάσταση. Ναι, αλλά να τα ακούω αυτά από τον Γιάνη, ο οποίος εν έτει 2023 καταργεί μ’ ένα νόμο τα χρηματιστήρια, την σχέση εργοδότη - εργάτη, την σχέση κεφαλαίου - εργασίας, είναι άλλο πράγμα.

Κι όχι μόνο να τα ακούω σαν βουή απ’ τα παλιά μου, αλλά αυτά να του δίνουν και ψηφαλάκια; Τέλειο, υπέροχο, καταπληκτικό. Ο πιο καταφερτζής που πέρασε ever. Μπράβο του.

[Ναύτης]

Εκτός χρόνου και τόπου το κοθμοθνι, ο Γιάνης, δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το υπέροχο και καλορυθμισμένο (μετα)καπιταλιστικό σύστημα.

Με στάση πληρωμών κινδυνεύουν οι ΗΠΑ, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για το δημόσιο χρέος

Οι ΗΠΑ ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωπες με κήρυξη στάσης πληρωμών και σε αθέτηση των υποχρεώσεων του δημόσιου χρέους τους «από την 1η Ιουνίου», σύμφωνα με την υπουργό Οικονομικών, Τζάνετ Γέλεν, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για την αύξηση του ορίου δανεισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Το όριο αυτό αγγίζει τα 31 τρισ. δολάρια.

Η Τζάνετ Γέλεν απέστειλε επιστολή προς τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Κέβιν Μακάρθι, στην οποία σημειώνει ότι «η καλύτερη εκτίμησή μας είναι ότι δεν θα μπορούμε πλέον να εκπληρώσουμε όλες τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης στις αρχές Ιουνίου και ενδεχομένως από την 1η Ιουνίου».

Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, ο Αμερικανός πρόεδρος ζήτησε συνάντηση στις 9 Μαΐου στον Λευκό Οίκο από τους ηγέτες του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι, ώστε να ενεργήσουν άμεσα και χωρίς όρους για να αυξηθεί το όριο δανεισμού του ομοσπονδιακού κράτους και να αποτραπεί ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών.

Οι ΗΠΑ είναι η μόνη ανεπτυγμένη οικονομία του κόσμου όπου το κοινοβούλιο καλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αυξάνει το όριο δανεισμού της κυβέρνησης και στα μέσα Ιανουαρίου το πολυσυζητημένο «όριο» των 31,4 τρισ. καλύφθηκε στα μέσα Ιανουαρίου και οι ΗΠΑ αποφεύγουν μέχρι εδώ την κήρυξη στάσης πληρωμών χάρη σε προσωρινά μέτρα.

Οι Ρεπουμπλικάνοι, για να συναινέσουν στην αύξηση του δημοσίου χρέους, ζητούν να γίνουν δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών για μια δεκαετία, πράγμα το οποίο ο Τζο Μπάιντεν αρνείται ακόμη και να συζητήσει.

[Δημοκράτης]

Εκτός χρόνου και τόπου το κοθμοθνι, ο Γιάνης, δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το υπέροχο και καλορυθμισμένο (μετα)καπιταλιστικό σύστημα.

Με στάση πληρωμών κινδυνεύουν οι ΗΠΑ, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για το δημόσιο χρέος

Οι ΗΠΑ ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωπες με κήρυξη στάσης πληρωμών και σε αθέτηση των υποχρεώσεων του δημόσιου χρέους τους «από την 1η Ιουνίου», σύμφωνα με την υπουργό Οικονομικών, Τζάνετ Γέλεν, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για την αύξηση του ορίου δανεισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Το όριο αυτό αγγίζει τα 31 τρισ. δολάρια.

Η Τζάνετ Γέλεν απέστειλε επιστολή προς τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Κέβιν Μακάρθι, στην οποία σημειώνει ότι «η καλύτερη εκτίμησή μας είναι ότι δεν θα μπορούμε πλέον να εκπληρώσουμε όλες τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης στις αρχές Ιουνίου και ενδεχομένως από την 1η Ιουνίου».

Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, ο Αμερικανός πρόεδρος ζήτησε συνάντηση στις 9 Μαΐου στον Λευκό Οίκο από τους ηγέτες του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι, ώστε να ενεργήσουν άμεσα και χωρίς όρους για να αυξηθεί το όριο δανεισμού του ομοσπονδιακού κράτους και να αποτραπεί ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών.

Οι ΗΠΑ είναι η μόνη ανεπτυγμένη οικονομία του κόσμου όπου το κοινοβούλιο καλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αυξάνει το όριο δανεισμού της κυβέρνησης και στα μέσα Ιανουαρίου το πολυσυζητημένο «όριο» των 31,4 τρισ. καλύφθηκε στα μέσα Ιανουαρίου και οι ΗΠΑ αποφεύγουν μέχρι εδώ την κήρυξη στάσης πληρωμών χάρη σε προσωρινά μέτρα.

Οι Ρεπουμπλικάνοι, για να συναινέσουν στην αύξηση του δημοσίου χρέους, ζητούν να γίνουν δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών για μια δεκαετία, πράγμα το οποίο ο Τζο Μπάιντεν αρνείται ακόμη και να συζητήσει.

Ε για να μην επιτρέπεται τα κράτη να υπερχρεωνονται ας κάνουμε μια χούντα τύπου τιτο

[Ναύτης]

Εκτός χρόνου και τόπου το κοθμοθνι, ο Γιάνης, δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το υπέροχο και καλορυθμισμένο (μετα)καπιταλιστικό σύστημα.

Με στάση πληρωμών κινδυνεύουν οι ΗΠΑ, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για το δημόσιο χρέος

Οι ΗΠΑ ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωπες με κήρυξη στάσης πληρωμών και σε αθέτηση των υποχρεώσεων του δημόσιου χρέους τους «από την 1η Ιουνίου», σύμφωνα με την υπουργό Οικονομικών, Τζάνετ Γέλεν, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για την αύξηση του ορίου δανεισμού της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Το όριο αυτό αγγίζει τα 31 τρισ. δολάρια.

Η Τζάνετ Γέλεν απέστειλε επιστολή προς τον Ρεπουμπλικανό πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, Κέβιν Μακάρθι, στην οποία σημειώνει ότι «η καλύτερη εκτίμησή μας είναι ότι δεν θα μπορούμε πλέον να εκπληρώσουμε όλες τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης στις αρχές Ιουνίου και ενδεχομένως από την 1η Ιουνίου».

Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, ο Αμερικανός πρόεδρος ζήτησε συνάντηση στις 9 Μαΐου στον Λευκό Οίκο από τους ηγέτες του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι, ώστε να ενεργήσουν άμεσα και χωρίς όρους για να αυξηθεί το όριο δανεισμού του ομοσπονδιακού κράτους και να αποτραπεί ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών.

Οι ΗΠΑ είναι η μόνη ανεπτυγμένη οικονομία του κόσμου όπου το κοινοβούλιο καλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να αυξάνει το όριο δανεισμού της κυβέρνησης και στα μέσα Ιανουαρίου το πολυσυζητημένο «όριο» των 31,4 τρισ. καλύφθηκε στα μέσα Ιανουαρίου και οι ΗΠΑ αποφεύγουν μέχρι εδώ την κήρυξη στάσης πληρωμών χάρη σε προσωρινά μέτρα.

Οι Ρεπουμπλικάνοι, για να συναινέσουν στην αύξηση του δημοσίου χρέους, ζητούν να γίνουν δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών για μια δεκαετία, πράγμα το οποίο ο Τζο Μπάιντεν αρνείται ακόμη και να συζητήσει.

Ε για να μην επιτρέπεται τα κράτη να υπερχρεωνονται ας κάνουμε μια χούντα τύπου τιτο

Βουνό το δίκιο σου. Εν τω μεταξύ, ας καταστρέφονται τα κράτη για να διασώζονται οι τράπεζες. Πάνω απ' όλα η δημοκρατία.

[Δημοκράτης]

Εκτός χρόνου και τόπου το κοθμοθνι, ο Γιάνης, δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το υπέροχο και καλορυθμισμένο (μετα)καπιταλιστικό σύστημα.

Ε για να μην επιτρέπεται τα κράτη να υπερχρεωνονται ας κάνουμε μια χούντα τύπου τιτο

Βουνό το δίκιο σου. Εν τω μεταξύ, ας καταστρέφονται τα κράτη για να διασώζονται οι τράπεζες. Πάνω απ' όλα η δημοκρατία.

Ποιο κράτος καταστράφηκε για να σωθεί η τράπεζες του ;

[Ναύτης]

Ε για να μην επιτρέπεται τα κράτη να υπερχρεωνονται ας κάνουμε μια χούντα τύπου τιτο

Βουνό το δίκιο σου. Εν τω μεταξύ, ας καταστρέφονται τα κράτη για να διασώζονται οι τράπεζες. Πάνω απ' όλα η δημοκρατία.

Ποιο κράτος καταστράφηκε για να σωθεί η τράπεζες του ;

Εσχάτως το ελληνικό. Για την ακρίβεια δεν ήσαν καν ελληνικές τράπεζες, γερμανικές και γαλλικές ήσαν.

[Maspoli]

Κάπου στα 1973-74 η εταιρεία άρχισε να ζορίζεται από τον Γιαπωνέζικο ανταγωνισμό των φθηνών Quartz, οπότε πήγε να αναδιαρθρώσει την παραγωγή της μειώνοντας και το προσωπικό. Τότε οι επαναστάτες την κατέλαβαν, βούτηξαν το απόθεμα των ρολογιών, το πούλησαν στους δρόμους στην μαύρη αγορά, μοιράστηκαν τα λεφτά, έζησαν μ’ αυτά πεντέξι μήνες και μετά η βιομηχανία δεν ξαναδούλεψε ποτέ. Έβαλαν μέσα και κάτι τύπους με κιθάρες για να αυτοδιαχειριστούν την παραγωγή, αλλά ρολόι δεν έφτιαξαν ποτέ ούτε ένα. Εμ, το παιδί των λουλουδιών να φτιάξει ρολόγια ή να διαχειριστεί εργοστάσιο;

Αυτές τις παπαριές που γράφει ο μαλάκας ο Καμπουράκης (μούτρα για ουτοπία και επανάσταση...) κάνεις κανένα κόπο να διασταυρώσεις αν είναι αλήθεια ή δε σε νοιάζει καθόλου;

In 1973 Lip became an international symbol for social change. When word about secret layoffs got out, the Lip workforce responded by commandeering the factory, taking two administrators and a government labor inspector hostage before riot police intervened. Undeterred, the workers refused to leave for months, instituting their own system of employee-owned management and reportedly hiding 65,000 Lip watches to prevent the new parent company from going through with the restructuring plans. Their slogan was “C’est possible: on fabrique, on vend, on se paie!” (“It is possible: we make them, we sell them, we get paid!”).

The conflict lasted until January 1974. As part of a peace deal reached between the striking workers and management, Publicis ad man Claude Neuschwander assumed control of Lip and the company rehired all the workers that were laid off.

Neuschwander went right to work, hiring not one, but seven high-profile, freelance industrial designers, few of whom had any prior experience designing watches: Roger Tallon, Rudolf Meyer, Marc Held, Michel Boyer, Isabelle Hebey, Michel Kinn and Jean Dinh Van. The result was a revolutionary collection of timepieces—what could best be described as the first-ever “design watches”—that influenced brands like Swatch and Bell & Ross and paved the way for the Braun AW10 and Porsche Design watches in the late 1970s. Perhaps most importantly, Lip’s ambitious project showed what was possible when an established watchmaker collaborates with a known industrial designer. (See: Seiko’s relationship with Italian automotive designer Giorgetto Giugiaro.)

Arguably the most famous watches from this 1975 collection were Roger Tallon’s Mach 2000. Using the manual-wind Valjoux 7734 movement as his engine, Tallon conceived a sports chronograph that was as unconventional as it was playful—and far ahead of its time. The Mach 2000’s use of a “blacked-out” case, primary colors, blunt-ended hour and minute hands, and overall modernist minimalism design language would become prevalent—but not for another decade. A spiritual ancestor of Giugiaro’s Ripley watch for Seiko, the Mach 2000 somehow has an 80s futuristic feel; the case even looks like a PAC-MAN ghost turned on its side.

Another standout from the collection was Rudi Meyer’s Galaxie watches. Meyer was a well-regarded design teacher and graphic designer of posters, logos, and corporate catalogs and annual reports. His designs for Lip were among the most influential.

Did Meyer’s square-cased watch, using one of Lip’s electric movements, influence Bell & Ross? Image credit: lip.fr
But it was Michel Boyer’s designs that laid the groundwork for Swatch. Boyer was an architect, interior decorator, and designer renowned for his ability to incorporate decorative and design elements into preexisting architectural spaces. In the 1970s, his best-known works were the interiors of the Rothschild Bank in Paris and the French Embassy in Washington, D.C.

The models garnered widespread praise and sold well, but Lip could not reverse the tide. In 1976, the company ceased production.

Over the ensuing years, the Lip name and intellectual property were sold and resold until a Frenchman named Jean-Claude Sensemat bought them in 1990 and restarted the Lip company in France. The current incarnation of the brand is focused mainly on preserving the heritage of Lip, producing dependable watches powered by Miyota movements based on classic models.
https://www.beyondthedial.com/post/a-lo ... evolution/

Πράγματι έγινε απεργία στην Lip επειδή θα γίνονταν μαζικές απολύσεις, πράγματι κατασχέθηκαν από τους εργαζόμενους ρολόγια, την εταιρεία όμως την ανέλαβε κατόπιν συμφωνίας επιχειρηματίας και φυσικά η εταιρεία συνέχισε να παράγει ρολόγια για άλλα δυο χρόνια ώσπου τελικά έκλεισε όπως και πολλές άλλες εταιρείες ρολογιών εκείνη την περίοδο στην Ελβετία και αλλού (και στις οποίες εταιρείες δεν είχε γίνει καμία απεργία) μέσα στη δίνη της μεγάλης κρίσης της ωρολογοποιίας.

[Δημοκράτης]

Βουνό το δίκιο σου. Εν τω μεταξύ, ας καταστρέφονται τα κράτη για να διασώζονται οι τράπεζες. Πάνω απ' όλα η δημοκρατία.

Ποιο κράτος καταστράφηκε για να σωθεί η τράπεζες του ;

Εσχάτως το ελληνικό. Για την ακρίβεια δεν ήσαν καν ελληνικές τράπεζες, γερμανικές και γαλλικές ήσαν.

Γανθρωπε μου έχεις κόψει περα; δεν χρωστούσε το ελληνικό κράτος 300 δις; για ποια διάσωση τραπεζών γράφεις; τι σχέση έχει το ότι το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένα με τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες;

[Ναύτης]

Ποιο κράτος καταστράφηκε για να σωθεί η τράπεζες του ;

Εσχάτως το ελληνικό. Για την ακρίβεια δεν ήσαν καν ελληνικές τράπεζες, γερμανικές και γαλλικές ήσαν.

Γανθρωπε μου έχεις κόψει περα; δεν χρωστούσε το ελληνικό κράτος 300 δις; για ποια διάσωση τραπεζών γράφεις; τι σχέση έχει το ότι το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένα με τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες;

δεν έχεις ακούσει τίποτα, ήσουνα στο χωριό εκείνη την εποχή, ε;

[Δημοκράτης]

Εσχάτως το ελληνικό. Για την ακρίβεια δεν ήσαν καν ελληνικές τράπεζες, γερμανικές και γαλλικές ήσαν.

Γανθρωπε μου έχεις κόψει περα; δεν χρωστούσε το ελληνικό κράτος 300 δις; για ποια διάσωση τραπεζών γράφεις; τι σχέση έχει το ότι το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένα με τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες;

δεν έχεις ακούσει τίποτα, ήσουνα στο χωριό εκείνη την εποχή, ε;

Όχι τις έχω ξανακούσει αυτές τις αριστερές παπαριες, δεν είσαι ο πρώτος που το λέει το παραμύθι

[Chilloutbuddy]

Όταν η εταιρεία θα έχει ζημιές θα τις μοιράζονται οι μετοχοι-υπαλληλοι ;

Γιατί, τώρα ποιός τις μοιράζεται νομίζεις;

Τα αφεντικά.

Τι αφεντικά, δε μιλάμε για την ΕΒΓΑ της γειτονιάς μας ούτε για τη Ρωσία του Τσάρου, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων παγκοσμίως δουλεύει σε ανώνυμες εταιρίες. Και στις ανώνυμες εταιρίες όταν υπάρχουν ζημιές αρχίζουν οι απολύσεις, οι περικοπές μισθών, οι περικοπές εξόδων προσωπικού, οι περικοπές μπόνους και το πάγωμα των προσλήψεων. Αυτό είναι το πρώτο μαξιλαράκι, σχεδόν πάντα, όπως χτυπάς με το σφυράκι το γόνατο. Όταν αυτό εξαντληθεί αρχίζουν οι προσπάθειες για πωλήσεις μετοχών, συγχωνεύεις, μετατροπές και συμφωνίες με τράπεζες για να βρεθεί κεφάλαιο (και αυτοί που θα δανείζουν πρώτο πράμα που σε ρωτάνε είναι αν έκανες ήδη απολύσεις και περικοπές, και αν δεν έκανες να κάνεις αλλιώς δεν έχει μία). Και αν εξαντληθεί και αυτό συνήθως ακολουθεί μπουμ, και το μπουμ σημαίνει ότι κανείς δεν πλήρωσε τις ζημιές. Η περίπτωση που θα δεις μετόχους να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να συνεισφέρουν σημαντικά ποσά για να καλύψουν ζημιές είναι εξαιρετικά σπάνια, και είναι συνήθως η λάθος κίνηση έτσι κι αλλιώς γιατί ο λόγος που η εταιρία κάνει ζημιές συνήθως εξακολουθεί να παραμένει.

[Beria]

Νομίζω ότι ο τίτλος του τρέχοντος νήματος 'Ο Βαρουφάκης θα φέρει κομμουνισμό' είναι ο πιο εμπνευσμένος στην ιστορία των phorum

[axilmar]

Εφοσον το μοντελο αυτο εταιρειας για το οποιο μιλαει ο Βαρουφ ειναι προαιρετικο, λιγοι θα το κανουνε.

Αλλα και υποχρεωτικο να ηταν, ξεπερνιεται τεχνικα, με δυο εταιρειες, μια χωρις μετοχες και εργαζομενους, μια με μετοχες με μονο εργαζομενο τον CEO.

Οχι ηθικο, αλλα καθολα νομιμο.

Το προβλημα βεβαια της χωρας μας δεν ειναι οτι οι εταιρειες δεν ακολουθουν αυτο το μοντελο αλλα οτι δεν μπορουν να παραγουν προιοντα να πουλησουν στις παγκοσμιες αγορες (ως επι το πλειστον).

[nowhere]

α προαιρετικά προτείνει να εφαρμοστεί αυτό το μοντέλο.ως τώρα απαγορεύεται να μοιράζουν τις μετοχές τους οι εταιρείες στους εργαζόμενους.όσο πάει γίνεται και καλύτερο

[πατησιωτης]

Πράγματι έγινε απεργία στην Lip επειδή θα γίνονταν μαζικές απολύσεις, πράγματι κατασχέθηκαν από τους εργαζόμενους ρολόγια, την εταιρεία όμως την ανέλαβε κατόπιν συμφωνίας επιχειρηματίας και φυσικά η εταιρεία συνέχισε να παράγει ρολόγια για άλλα δυο χρόνια ώσπου τελικά έκλεισε όπως και πολλές άλλες εταιρείες ρολογιών εκείνη την περίοδο στην Ελβετία και αλλού (και στις οποίες εταιρείες δεν είχε γίνει καμία απεργία) μέσα στη δίνη της μεγάλης κρίσης της ωρολογοποιίας.

Mπορεί στον Καμπουράκη να έμεινε ότι ναυάγησε όλο το σύστημα και να υπερβάλλει αλλά επί της ουσίας εκείνο που αποδείχθηκε ήταν ότι τελικά το σχήμα σκόνταψε στις πρώτες ζημιές.Όχι επειδή έκλεισε αλλά επειδή όντως την ανέλαβε επιχειρηματίας.
Όλα αυτά τα σχήματα έχουν το ίδιο πρόβλημα,οι εργαζόμενοι δεν έχουν κεφάλαια για να καλύψουν τυχόν εμφανιζόμενες ανάγκες.