Έχει πλάκα να βλέπεις συριζαίους να μιλάνε για τη Δεξιά

[έργο_μακέτο]

Λες κι αυτοί είναι μέρος της Αριστεράς.

[Golden Age]

Της Αριστεράς είναι

[έργο_μακέτο]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

[πατησιωτης]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Για πέσμου μία κυβέρνηση στον κόσμο που δεν έκανε ιδιωτικοποιήσεις.

[talaipwros]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Ναι διοτι ειναι αποτελεσμα χρεωκοπιας.
Η αριστερα οπου παει φερνει χρεωκοπια και οικονομική καταστροφή, τυπικα αριστερα ειναι ο Σύριζα

[Golden Age]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Η Ρουμανία του Τσαουσέσκου δεν είχε προσφύγει στο ΔΝΤ στη δεκαετία του '80;

[έργο_μακέτο]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Για πέσμου μία κυβέρνηση στον κόσμο που δεν έκανε ιδιωτικοποιήσεις.

Η κυβέρνηση του κεντροδεξιού Καραμανλή έκανε λιγότερες ιδιωτικοποιήσεις απ'ότι αυτή του "ριζοσπαστικού" Αλέκση.

[πατησιωτης]

Πολύ αριστερά τα μνημόνια, οι πλειστηριασμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Για πέσμου μία κυβέρνηση στον κόσμο που δεν έκανε ιδιωτικοποιήσεις.

Η κυβέρνηση του κεντροδεξιού Καραμανλή έκανε λιγότερες ιδιωτικοποιήσεις απ'ότι αυτή του "ριζοσπαστικού" Αλέκση.

Για πότε λες;για τη δεκαετία του 70;μιλάμε για τη σύγχρονη εποχή.Εάν εννοείς τον Καραμανλή Β΄αυτός καθάρισε τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή που ήσαν με διαφορά από τις μεγαλύτερες καταβόθρες.Ήθελε να τελειώσει και με τη ΔΕΗ αλλά ο Λαφαζάνης και η ΓΕΝΟΠ ήσαν κάθε μέρα στο γραφείο του διοικητή και εμπόδιζαν.Αλλά η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση ήταν το λιμάνι του Πειραιά στους Κινέζους.

[Golden Age]

Ας δούμε τί έκανε και μια πραγματικά αριστερή κυβέρνηση

Ο πιο καλός πελάτης του ΔΝΤ

[...]

Στα δίχτυα των μνημονίων

Η ώρα της κρίσης σήμανε την άνοιξη του 1981, όταν το Βουκουρέστι βρέθηκε ξαφνικά σε κρίση ρευστότητας – αποτέλεσμα του πανικού που προκάλεσαν στις δυτικές τράπεζες η αδυναμία της πολωνικής κυβέρνησης να επιβληθεί στους δικούς της εργάτες και η ανάδυση του ανεξάρτητου συνδικάτου «Αλληλεγγύη» μέσα από το απεργιακό ξέσπασμα του προηγούμενου καλοκαιριού.

Υστερα από έντονες ζυμώσεις στους κόλπους του Ταμείου, στις 15 Ιουνίου ανακοινώθηκε η επίτευξη συμφωνίας για τη χρηματοδότηση της ρουμανικής οικονομίας με δάνεια 1,3 δισ. δολαρίων, αποπληρωτέα σε 3-7 χρόνια, με τόκο 6,25-13,5%, ανάλογα με την προέλευση των χρημάτων. Από τη μεταγενέστερη επίσημη ιστορία του ΔΝΤ πληροφορούμαστε πως ο Βρετανός αντιπρόσωπος είχε προβάλει σφοδρές αντιρρήσεις, θεωρώντας το ρουμανικό χρέος μη βιώσιμο, η τελική όμως απόφαση πάρθηκε ομόφωνα (Boughton 2001, σ. 322). Σύμφωνα με το Associated Press (15.6.81), η δανειοδότηση συνοδευόταν από τους συνήθεις όρους: «Η ρουμανική κυβέρνηση υποσχέθηκε να αυξήσει τις τιμές και να περιορίσει την κατανάλωση».

Τα πρώτα μέτρα θεσπίστηκαν τον Οκτώβριο και απέβλεπαν στον περιορισμό της κατανάλωσης, με σκοπό την εξασφάλιση αποθεμάτων προς εξαγωγή και διασφάλιση του συναλλάγματος που απαιτούνταν για την αποπληρωμή των δανείων. Για πρώτη φορά μετά το 1953 επιβλήθηκε δελτίο για την προμήθεια μιας σειράς από βασικά είδη διατροφής (ψωμί, λάδι, ζάχαρη, κρέας), με ταυτόχρονη ποινικοποίηση της κατοχής περισσότερων τροφίμων απ’ όσα απαιτούνταν για την οικογενειακή κατανάλωση ενός μήνα. Εξίσου αυστηροί περιορισμοί επιβλήθηκαν στην κατανάλωση ενέργειας: δελτίο 30 λίτρων βενζίνης τον μήνα ανά Ι.Χ., απαγόρευση της θέρμανσης πάνω από 14ο C και παροχή ζεστού νερού στα διαμερίσματα μία μόνο ημέρα την εβδομάδα, προκειμένου τα διαθέσιμα καύσιμα να διοχετευτούν στην παραγωγή εξαγώγιμων βιομηχανικών προϊόντων. Καταργήθηκαν, τέλος, οι αγορές με δόσεις (πλην διαμερισμάτων και Ι.Χ.), διαλύθηκαν τα «ταμεία αλληλοβοήθειας» που συνέδραμαν τους συνταξιούχους σε περίπτωση ασθένειας ή θανάτου κι απαγορεύτηκαν ουσιαστικά τα ταξίδια στο εξωτερικό.

Το πιο ευαίσθητο ζήτημα ήταν, φυσικά, οι περιορισμοί της διατροφής. Ο Τσαουσέσκου προσπάθησε να τους δικαιολογήσει με τη διαπίστωση πως οι υπήκοοί του είχαν... παχύνει υπερβολικά και χρειάζονταν «επιστημονική» αναγκαστική δίαιτα: «Εχουμε φτάσει σε μια κατανάλωση θερμίδων ανά κάτοικο που ξεπερνά εκείνην ορισμένων αναπτυγμένων χωρών», διακήρυξε χαρακτηριστικά σε ομιλία του στη Βραΐλα, που δημοσιεύτηκε στο επίσημο όργανο του ΚΚΡ («Scînteia», 3.11.1981). «Η κατανάλωσή μας είναι λοιπόν καλή και, για να το πούμε καθαρά, αυτό φαίνεται μεταξύ του πληθυσμού. Πολλοί πάχυναν πάνω από το αναγκαίο! (Συγκίνηση, χειροκροτήματα). Τις τελευταίες μέρες ίδρυσα μια κρατική και κομματική επιτροπή ειδημόνων, η οποία με βάση τις νόρμες και τη διεθνή εμπειρία -λαμβάνοντας όμως υπόψη την ιδιαιτερότητα του ρουμανικού λαού- πρέπει να καταρτίσει ένα πρόγραμμα κατανάλωσης με την καλύτερη δυνατή δομή και να καθορίσει τι είναι φυσιολογικό να καταναλώνει ένας κάτοικος και σε ποιες ποσότητες. Λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση των τροφίμων και την ιδιαιτερότητα των δραστηριοτήτων, πρέπει να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε ό,τι είναι αναγκαίο για τη σωματική υγεία των ανθρώπων και ταυτόχρονα να καταπολεμήσουμε την παχυσαρκία. Πρέπει να εμποδίσουμε μια κατανάλωση που αρρωσταίνει τον πληθυσμό. [...] Θέλουμε να υλοποιήσουμε ένα επιστημονικό πρόγραμμα διατροφής, το οποίο θα εφαρμοστεί βέβαια από κάθε πολίτη. Πρέπει να καταφέρουμε ώστε κάθε πολίτης να φροντίζει τον εαυτό του, να έχει δηλαδή συνείδηση τι του είναι χρήσιμο, τι πρέπει να κάνει για να έχουμε ένα λαό υγιή, όχι μόνο σωματικά αλλά και διανοητικά».

Από το ΔΝΤ, τα μέτρα αυτά κρίθηκαν ωστόσο ανεπαρκή και τον Νοέμβριο του 1981 διέκοψε την καταβολή των δόσεων του δανείου, απαιτώντας δραστικότερες παρεμβάσεις. Τον Δεκέμβριο ανακοινώθηκε έτσι αύξηση στις τιμές των καταναλωτικών ειδών κατά 35%, του ρεύματος 30% και του φυσικού αερίου 150%, ειδικό δε διάταγμα ποινικοποίησε την αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία. Από την άλλη, το Βουκουρέστι κήρυξε στάση πληρωμών στις ξένες τράπεζες μέχρι να συμφωνηθεί κάποια βιώσιμη αναδιάρθρωση του χρέους.

Ικανοποιημένο από τα νέα μέτρα, το ΔΝΤ επανέλαβε τη χορήγηση των δόσεων τον Ιούνιο, ενώ το εξωτερικό χρέος της Ρουμανίας είχε εκτοξευτεί πια στα 13 δισ. δολάρια.
Η επώδυνη αποπληρωμή

Αποφασισμένος να ξεμπερδέψει μια και καλή απ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο, ο Τσαουσέσκου ανακοίνωσε στις 16 Δεκεμβρίου 1982 την απόφαση της κομματικής ηγεσίας για ολοσχερή αποπληρωμή του χρέους μέχρι το 1990. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η ρουμανική κοινωνία υποβλήθηκε σε μια θεραπεία-σοκ που υποβάθμισε τη ζωή των περισσότερων πολιτών σε τριτοκοσμικά επίπεδα.

Βαρύ πυροβολικό των νέων μέτρων υπήρξε η ριζική αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με νόμους και διατάγματα που θεσπίστηκαν το 1983: κατάργηση του εγγυημένου μισθού και σύνδεση ενός μέρους των αμοιβών με την επίτευξη των πλάνων παραγωγής ανά επιχείρηση και εργασιακό κλάδο· υποχρέωση παραμονής κάθε εργαζόμενου στην ίδια δουλειά τουλάχιστον για μία πενταετία, με προσωρινή παρακράτηση ενός μέρους του μισθού του εν είδει εγγύησης· αναγκαστικές μετατάξεις του πλεονάζοντος δυναμικού, με συνακόλουθη «προσαρμογή» των αμοιβών του κ.ο.κ.

Στόχος των νέων μέτρων, σύμφωνα με σχετική απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΡ (24.3.1983), ήταν ο διπλασιασμός της παραγωγικότητας μέσα σε μια διετία. Από την κρατική προπαγάνδα, οι αλλαγές αυτές χαιρετίστηκαν ως «κατάργηση της μισθωτής εργασίας» και μετάβαση από τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» στο ιδανικό κομμουνιστικό σύστημα των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών (Berindei - Colas 1984, σ. 44). Στην πραγματικότητα, το νέο σύστημα επέφερε δραστικές μειώσεις μισθών μέχρι και 50%. Η παραγωγικότητα διπλασιάστηκε, όχι όμως με αύξηση της παραγωγής αλλά με ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Φυσικά δεν ήταν όλοι δυσαρεστημένοι απ’ αυτή την τροπή: «Ενας δυτικός τραπεζίτης σκέφτεται πως η κυβερνητική στρατηγική μπορεί να αποδώσει», πληροφορούσαν διακριτικά το κοινό τους οι «Financial Times» (19.5.1987), «αν και με σημαντικό ανθρώπινο και κοινωνικό κόστος».

Αυτές οι περικοπές δεν έπλητταν εξίσου τους πάντες αλλά εμπεριείχαν μιαν ανομολόγητη ταξική διαφοροποίηση. Ορισμένες επαγγελματικές κατηγορίες εξαιρέθηκαν από το νέο μισθολόγιο (επισιτισμός, υπηρεσίες ασφαλείας κ.λπ.), ενώ η αρχική επιβολή δελτίου στα τρόφιμα δεν αφορούσε την πρωτεύουσα – βιτρίνα και αχίλλειο πτέρνα συνάμα του καθεστώτος. Η σύνδεση «επιστημονικής δίαιτας» και «ιδιαιτερότητας των δραστηριοτήτων» στην προαναφερθείσα ομιλία του Τσαουσέσκου υπονοούσε (και νομιμοποιούσε), άλλωστε, την προνομιακή διασφάλιση καλού βιοτικού επιπέδου για τα ηγετικά κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας. Το αποκορύφωμα της λιτότητας ήρθε με την επιβολή νέων περιορισμών στην κατανάλωση.

Τον Δεκέμβριο του 1985 ο Τσαουσέσκου παραδέχτηκε δημόσια την ύπαρξη προβλημάτων στην τροφοδοσία, ως λύση εξήγγειλε ωστόσο την παροχή έτοιμου φαγητού από καντίνες στους χώρους δουλειάς, προκειμένου οι οικογένειες να απαλλαγούν από το «φορτίο» της προμήθειας τροφίμων και του μαγειρέματος (Associated Press 17.12.1985).

Στις 11.11.1987 νέο διάταγμα απαγόρευσε, τέλος, τον ηλεκτροφωτισμό των δημόσιων ή κοινόχρηστων χώρων και τη λειτουργία ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, θεσπίζοντας ταυτόχρονα εξαιρετικά χαμηλά όρια οικιακής κατανάλωσης ρεύματος (15-22 κιλοβατώρες τον μήνα για τις αστικές γκαρσονιέρες, 20-30 για τα δυάρια κ.ο.κ., με ακόμη μικρότερα πλαφόν για τα αγροτικά ακίνητα). Οι παραβάτες θα πλήρωναν την πρώτη φορά πενταπλάσιο λογαριασμό και τη δεύτερη δεκαπλάσιο, ενώ την τρίτη θα στερούνταν οριστικά την παροχή ηλεκτρικού («Το Ποντίκι», 27.11.1987, σ. 24).

Τελικό προϊόν αυτών των αντιλαϊκών μέτρων υπήρξε, όντως, η ολοσχερής αποπληρωμή του δημόσιου χρέους της Ρουμανίας μέσα στις προαποφασισμένες προθεσμίες. Η είδηση ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα στις 14 Απριλίου 1989 από τον ίδιο τον Τσαουσέσκου προς την ολομέλεια της Κ.Ε. Ηταν όμως πολύ αργά, τόσο για τον ίδιο τον «Οδηγητή» όσο και για τον «εθνικό κομμουνισμό» του.

[...]

https://www.efsyn.gr/arheio/fantasma-ti ... is-toy-dnt

[έργο_μακέτο]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

[πατησιωτης]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

Τάραξε στους φόρους όλη την κοινωνία για να μην απολύσει δημοσίους υπαλλήλους και έβγαλε πλεονάσματα με τους φόρους και όχι περικοπές δαπανών.Κατήργησε το νόμο Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια.
Κυνήγησε τα ιδιωτικά σχολεία και τα πρότυπα προς χάριν των δημόσιων με τους ρεμπεσκέδες της ΟΛΜΕ.
Άφησε ολοκληρες περιοχές της Αθήνας στον έλεγχο των αναρχομπάχαλων.

[talaipwros]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

Επιδεινωσε την ποιότητα ζωης των πολιτών, αναξιοκρατια, λαθρομετανάστες, διαλυση στρατου , αστυνομιας και υγείας, διαφθορα, τα γνωστα αριστερα

[έργο_μακέτο]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

Επιδεινωσε την ποιότητα ζωης των πολιτών, αναξιοκρατια, λαθρομετανάστες, διαλυση στρατου , αστυνομιας και υγείας, διαφθορα, τα γνωστα αριστερα

Η επιδείνωση στην ποιότητα ζωής οφείλεται στο μνημονιακό καθεστώς που επιβλήθηκε στην χώρα κι ο ΣΥΡΙΖΑ το ακολούθησε. Διάλυση υγείας επιχειρούν επίσης όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, ιδίως η τωρινή, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα ιδιωτών.

[AlienWay]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

Επιδεινωσε την ποιότητα ζωης των πολιτών, αναξιοκρατια, λαθρομετανάστες, διαλυση στρατου , αστυνομιας και υγείας, διαφθορα, τα γνωστα αριστερα

Και φόρους στη μεσαία τάξη.

[έργο_μακέτο]

Ας το θέσουμε αλλιώς.
Τι το αριστερό έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Σεπτέμβρη του 15 και μετά ;

Τάραξε στους φόρους όλη την κοινωνία για να μην απολύσει δημοσίους υπαλλήλους και έβγαλε πλεονάσματα με τους φόρους και όχι περικοπές δαπανών.Κατήργησε το νόμο Διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια.
Κυνήγησε τα ιδιωτικά σχολεία και τα πρότυπα προς χάριν των δημόσιων με τους ρεμπεσκέδες της ΟΛΜΕ.
Άφησε ολοκληρες περιοχές της Αθήνας στον έλεγχο των αναρχομπάχαλων.

Σταμάτα να βλέπεις ΣΚΑΙ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 ήταν πιο δεξιός από κυβέρνηση Καραμανλή γέρου, Ανδρέα Παπανδρέου, Καραμανλή νέου. Ντάξει δεν ήταν τόσο δεξιός όσο η ΝΔ του Μητσοτάκη αλλά σίγουρα ήταν αρκετά δεξιός για ονομάζεται "Ριζοσπαστική Αριστερά".