11 δόσεις από φέτος ο ΕΝΦΙΑ. Και επίσημα πλέον νοικάρης στην περιουσία σου.

[sharp]

Αν θέλετε πραγματικά άδικο φόρο, κυριολεκτικά αντίστροφα προοδευτικό, γκουγκλάρετε ΦΠΑ, για να μην πω για τον ειδικό φόρο στα καύσιμα πχ. Για τα δεδομένα της Ελλάδας, ο ΕΝΦΙΑ είναι πταίσμα. Ο λόγος που αγαπάμε να τον μισούμε έχει να κάνει με τις συνθήκες που πήρε τη μορφή που έχει σήμερα, την περίοδο συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με το δεύτερο μνημόνιο.

Τα τέλη έχουν ανταποδοτικότητα. Οι φόροι όχι.

[sharp]

Sharp, είσαι νοικολάγνος;

Είναι σοβαρή η ερώτηση αυτή;

[Ερμής]

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι το δικό σου σπίτι στο οποίο μένεις σου προσφέρει όντως έσοδα, όσα θα πλήρωνες στο νοίκι αν έμενες σε ένα παρόμοιο σπίτι μείον έξοδα ιδιοκτήτη. Και είναι όχι απλά έσοδα, αλλά τεράστια έσοδα, υπολογίσιμο ποσοστό των εσόδων από τη δουλειά σου, ίσως και πάνω από 100% σε μερικές περιπτώσεις. Απλώς στην ουσία αγοράζεις από τον εαυτό σου τη διαμονή σου οπότε τα έσοδα αντικρύζονται από ισόποσα έξοδα και έτσι έχεις την ψευδαίσθηση ότι είναι 0. Η ψευδαίσθηση διαλύεται ακαριαία έτσι χάσεις το σπίτι. Ξαφνικά σου λείπουν 300 ή 500 ή και 1000 ευρώ το μήνα: αυτά ήταν τα έσοδα που σου έδινε το σπίτι δεδομένων των στεγαστικών αναγκών σου.

Ναι, αλλά κάπως το έχεις αγοράσει αυτό το σπίτι. Πρέπει να βάλεις στην εξίσωση και αυτό το ποσό, ώστε να είναι πλήρης.

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

[talaipwros]

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι το δικό σου σπίτι στο οποίο μένεις σου προσφέρει όντως έσοδα, όσα θα πλήρωνες στο νοίκι αν έμενες σε ένα παρόμοιο σπίτι μείον έξοδα ιδιοκτήτη. Και είναι όχι απλά έσοδα, αλλά τεράστια έσοδα, υπολογίσιμο ποσοστό των εσόδων από τη δουλειά σου, ίσως και πάνω από 100% σε μερικές περιπτώσεις. Απλώς στην ουσία αγοράζεις από τον εαυτό σου τη διαμονή σου οπότε τα έσοδα αντικρύζονται από ισόποσα έξοδα και έτσι έχεις την ψευδαίσθηση ότι είναι 0. Η ψευδαίσθηση διαλύεται ακαριαία έτσι χάσεις το σπίτι. Ξαφνικά σου λείπουν 300 ή 500 ή και 1000 ευρώ το μήνα: αυτά ήταν τα έσοδα που σου έδινε το σπίτι δεδομένων των στεγαστικών αναγκών σου.

Ναι, αλλά κάπως το έχεις αγοράσει αυτό το σπίτι. Πρέπει να βάλεις στην εξίσωση και αυτό το ποσό, ώστε να είναι πλήρης.

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

Αυτο να ισχύει και για τις επιχειρήσεις;

[Ερμής]

Ναι, αλλά κάπως το έχεις αγοράσει αυτό το σπίτι. Πρέπει να βάλεις στην εξίσωση και αυτό το ποσό, ώστε να είναι πλήρης.

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

Αυτο να ισχύει και για τις επιχειρήσεις;

Μπερδεύεις το παραγωγικό με το παρασιτικο κεφάλαιο.

[talaipwros]

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

Αυτο να ισχύει και για τις επιχειρήσεις;

Μπερδεύεις το παραγωγικό με το παρασιτικο κεφάλαιο.

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

[Ερμής]

Αυτο να ισχύει και για τις επιχειρήσεις;

Μπερδεύεις το παραγωγικό με το παρασιτικο κεφάλαιο.

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

[sharp]

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι το δικό σου σπίτι στο οποίο μένεις σου προσφέρει όντως έσοδα, όσα θα πλήρωνες στο νοίκι αν έμενες σε ένα παρόμοιο σπίτι μείον έξοδα ιδιοκτήτη. Και είναι όχι απλά έσοδα, αλλά τεράστια έσοδα, υπολογίσιμο ποσοστό των εσόδων από τη δουλειά σου, ίσως και πάνω από 100% σε μερικές περιπτώσεις. Απλώς στην ουσία αγοράζεις από τον εαυτό σου τη διαμονή σου οπότε τα έσοδα αντικρύζονται από ισόποσα έξοδα και έτσι έχεις την ψευδαίσθηση ότι είναι 0. Η ψευδαίσθηση διαλύεται ακαριαία έτσι χάσεις το σπίτι. Ξαφνικά σου λείπουν 300 ή 500 ή και 1000 ευρώ το μήνα: αυτά ήταν τα έσοδα που σου έδινε το σπίτι δεδομένων των στεγαστικών αναγκών σου.

Ναι, αλλά κάπως το έχεις αγοράσει αυτό το σπίτι. Πρέπει να βάλεις στην εξίσωση και αυτό το ποσό, ώστε να είναι πλήρης.

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

Όχι. Άλλωστε υπάρχει ο φόρος κληρονομιάς.

Είναι μεγάλη ιστορία η φορολογία. Ξεκομμένα αν το δεις, δεν βγαίνει άκρη, ο καθένας ουσιαστικά υποστηρίζει την πάρτη του (όπως γίνεται και σε πολλά άλλα, οικολογικά πχ.)

[adon99]

Με τον κουλη πηραμε μαζι το σπιτι και του πληρωνουμε καθε χρονο νταβατζηλικι νοικιο?

"Δημοκρατικο τοξο" =Κλεβω τον πολιτη

[talaipwros]

Μπερδεύεις το παραγωγικό με το παρασιτικο κεφάλαιο.

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

Μπερδεψες το γκαρσονι με τον ιδιοκτήτη της καφετέριας.

Ασε τη χειρονακτική εργασία , λεμε για την επιχείρηση.

Η ιδεα σου ηταν καλη, αφορολογητες οι startup, διπλο φορο οσες επιχειρήσεις ειναι οικογενειακες.

[Ερμής]

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

Μπερδεψες το γκαρσονι με τον ιδιοκτήτη της καφετέριας.

Ασε τη χειρονακτική εργασία , λεμε για την επιχείρηση.

Η ιδεα σου ηταν καλη, αφορολογητες οι startup, διπλο φορο οσες επιχειρήσεις ειναι οικογενειακες.

Δεν έχεις ιδέα πως λειτουργεί μια επιχείρηση doc. Αν ο ιδιοκτήτης δεν είναι από πάνω συνεχώς, τοτε τελείωσε το παραμύθι.
Εσύ μιλάς για ξεπλυματιες

[sharp]

Είπα και παραπάνω. Οποίος έφτιαξε το σπίτι και το πλήρωσε να μη δίνει ούτε ευρώ στον Ενφια. Οποίος το κληρονόμησε η του χαρίστηκε να πολλαπλασιαστει ο Ενφια. Είσαι μέσα;

Κι αν κληρονόμησε χρήματα ή μετοχές που πούλησε και με αυτές αγόρασε σπίτι;

Όπως βλέπεις χάνει ο συλλογισμός. Και ο λόγος είναι ότι βλέπεις την ιδιόκτητη κατοικία ως κάτι ξεχωριστό. Το ίδιο κάνουν και οι περισσότεροι εδώ μέσα, αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες. Λένε "το σπίτι μου", "μού το χάρισαν οι γονείς μου για να μένω και όχι να το πουλήσω" κλπ. Αν όμως το δουν ως ένα περιουσιακό στοιχείο όπως το αυτοκίνητο ή η καφετιέρα με Χ Ευρώ αξία τότε αμέσως αντιλαμβάνονται τα πράγματα πιο σωστά.

Στην κρίση μέσα ένα σπίτι που αγοράστηκε 300 χιλ. (λόγω επιτοκίων) άξιζε 20 χιλ. Άξιζε τελικά το "μια ζωή χρεωμένος" των γονιών του; Και γιατί το έκαναν εκείνοι, για να εξασφαλίσουν το παιδάκι τους; Ή τους εαυτούς τους ή για να εξασφαλίσουν ότι θα μείνει το παιδί μια ζωή κοντά τους; Μπορεί όμως εκείνο να θέλει να ζήσει αλλού.

[sharp]

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

Υποστηρίζεις το ύψος της φορολόγησης να είναι αντιστρόφως ανάλογο με το χρόνο εργασίας; Όταν δηλαδή κερδίζεις στο χρηματιστήριο θα πρέπει να μην σού μένει φράγκο

[Ερμής]

Και τα δυο ειναι παροχες υπηρεσιων/προιοντων , ιδιο πραμα ειναι. Ισα ισα που η στεγαση ειναι πολυ σημαντικοτερη απο το να προσφέρεις φραπεδες ξερω γω. Η καφετέρια ειναι παρασιτικο κεφαλαιο, η στεγαση οχι.

Οποτε μου αρεσε η ιδεα σου, να ισχύει το ίδιο και για τις επιχειρήσεις;

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

Υποστηρίζεις το ύψος της φορολόγησης να είναι αντιστρόφως ανάλογο με το χρόνο εργασίας; Όταν δηλαδή κερδίζεις στο χρηματιστήριο θα πρέπει να μην σού μένει φράγκο

Οταν έχουν αγοραστεί από τον ίδιο ή όταν μεταβιβαστουν;

[sharp]

Πάλι δε κατάλαβες. Αυτός που φτιάχνει καφέδες πρέπει να είναι από πάνω ένα 12ωρο τη μέρα. Αυτός που νοικιάζει σπίτι ζήτημα να ασχολείται 12 ώρες το μήνα. Υπάρχει μια διαφορά δε νομίζεις;

Υποστηρίζεις το ύψος της φορολόγησης να είναι αντιστρόφως ανάλογο με το χρόνο εργασίας; Όταν δηλαδή κερδίζεις στο χρηματιστήριο θα πρέπει να μην σού μένει φράγκο

Οταν έχουν αγοραστεί από τον ίδιο ή όταν μεταβιβαστουν;

Δεν έχει σημασία. Λέω ότι κάποιος κερδίζει εκατομμύρια με ένα κλικ στον υπολογιστή. Ο ιδιοκτήτης τραβάει τα πάνδεινα συγκριτικά. Μπορεί να τον φεσώσουν, να τον βρίσουν, να τρέχει στα δικαστήρια, να του χαλάσουν τα πατώματα κλπ. Η μόνη διαφορά που εγώ βλέπω είναι ότι στο δεύτερο υπάρχει γκρίνια επειδή κάποιοι νοικιάζουν, ενώ θα ήθελαν να μην έπρεπε κάθε μήνα να βρίσκουν Χ κατοστάρικα που θα χαρίσουν (έτσι θεωρούν) σε κάποιον άλλο. Την ίδια στιγμή γνωρίζουν ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε να βρουν ΧΧΧ χιλιάρικα. Οπότε... παράνοια;