Βίνγκιλοτ έγραψε: ↑19 Απρ 2024, 11:35
Στη Νεώτερη εποχή έκαιγαν μάγισσες, όχι στον Μεσαίωνα.
Ναύτης έγραψε: ↑19 Απρ 2024, 11:18
Ε όχι δα, "οι Έλληνες διακατέχονται από κόμπλεξ ανωτερότητας (...) η Ελλάδα είναι μια φασιστική χώρα και γι’ αυτό ευθύνονται όλοι οι κάτοικοί της".
Είναι υστερικοί οι τύποι, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τους υπερασπίζεσαι.
Βίνγκιλοτ έγραψε: ↑19 Απρ 2024, 10:58
(...) Καταλαβαίνεις ότι είναι μια κοινωνική κριτική από Έλληνες προς Έλληνες; Μια κοινωνία που κρίνει τον εαυτό της; Δεν έχουμε μια άλλη εθνικότητα να τα λέει όλα αυτά και να στοχοποιεί τους Έλληνες όπως αυτό που έκανε η Ευρώπη την περίοδο των μνημονίων.
btw τίθεται κι ένα θέμα πρωταρχικής ταυτότητας εδώ, εννοώ αυτό γι' αυτό που γράφεις ότι επρόκειτο για κριτική από Έλληνες σε Έλληνες. Δεν είμαι σίγουρος αν οι τύποι αυτοί θεωρούν εαυτούς Έλληνες, είναι φανερό ότι απεχθάνονται -για να μην πω ότι μισούν- την ταυτότητα αυτή.
Αυτό που εννοώ είναι ότι δεν κάνουν ηθική και πολιτική κριτική σε ατομικό επίπεδο, μιλούν για τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της χώρας. Και είναι μια κριτική που προέρχεται από άτομα που έχουν υποστεί και εξακολουθούν να υφίστανται τεράστια καταπίεση γι' αυτό που είναι. Να τους βρίζουν οι γονείς και οι συμμαθητές τους, να τους πετούν έξω από το σπίτι, να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο, να τους αρνούνται δικαιώματα, να κινδυνεύουν από επιθέσεις, ακόμα και θανατηφόρες, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όλους όσοι ανήκουν στην ετεροκανονικότητα, να βιώνουν διαρκώς το μίσος.
Όλα αυτά είναι η κανονικότητα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά πρέπει να προσέξουν το τι θα πουν για την καταπίεση που υφίστανται, μην τους βγάλουν και υστερικούς. Κάτι που παρεμπιπτόντως είναι άλλη μια μορφή καταπίεσης, λέγεται
αστυνόμευση ύφους.
Όσον αφορά το τελευταίο, μιλάμε για μέλη της ελληνικής κοινωνίας που η ίδια η κοινωνία προσπαθεί να απορρίψει.
Μα μεταξύ άλλων αυτό είναι η ρητορική μίσους, η απόδοση συλλογικής ευθύνης, είπαμε: η γενίκευση αρχή φασισμού. Άσε που δεν μιλάμε καν για κριτική, μιλάμε για καθαρό μίσος, μίσος απέναντι σ' έναν ολόκληρο λαό και τον πολιτισμό του.
Δεν υπάρχει τέτοιου είδους "κανονικότητα" της ελληνικής κοινωνίας, όπως αφόρισαν οι τύποι αυτοί, κι επιπρόσθετα η Ελλάδα βρίσκεται νομίζω ανάμεσα στα προοδευτικότερα κράτη στο θέμα αντιμετώπισης της ομοφυλοφιλίας.
Αν δεν πρέπει να υπάρχει "αστυνόμευση ύφους", ως μια μορφή καταπίεσης, νομίζω ότι αυτό πρέπει να ισχύει για όλες τις απόψεις, όχι μόνον για εκείνες που συμμεριζόμαστε, έτσι δεν είναι; Εγώ πάλι λέω ότι είναι άλλο πράγμα η ελευθερία κι άλλο η ασυδοσία. Εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει να ισχύουν για όλους οι ίδιοι κανόνες.
Νομίζω ότι η κουβέντα μας θα ήταν διαφορετική, από πλευράς σου, αν αντί για τους Έλληνες οι χαρακτηρισμοί είχαν αποδοθεί σε μια διαφορετική εθνότητα ή μειονότητα. Ας πούμε, αμφιβάλλω αν θα έλεγες τα ίδια στην περίπτωση που κάποιοι τύποι ισχυρίζονταν, για παράδειγμα, ότι οι Παλαιστίνιοι είναι τρομοκράτες ή ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ψυχασθενείς.