απετυχε η αποτρεπτικη πολιτικη εναντι της τουρκιας

[legatus]

https://www.huffingtonpost.gr/entry/to- ... _term=Pos2



Το Αλφαβητάριο της αποτρεπτικής στρατηγικής υποχρεωτικά συντομογραφικά είναι το εξής:

Πρώτον, η ισχυρότερη αποτροπή του αμυνόμενου κράτους κατά μιας επιθετικής και αναθεωρητικής απειλής η οποία όπως είπαμε στην περίπτωση της Τουρκίας ορίζεται ως «απέραντη» (θολά σύνορα διεκδικήσεων που ενίοτε γίνονται εξίσου θολά εκτεταμένες) είναι η παράσταση που δίνει ο αμυνόμενος για μια νικηφόρα έκβαση στην περίπτωση ενός μεγάλου γενικευμένου πολέμου.

Αντίθετα, οι δηλώσεις φόβου και δειλίας, ακόμη και όταν αυτό αφορά την υπεράσπιση μιας σπιθαμής εδάφους ή και ενός μόνο πολίτη, το σαδιστικό εκφοβιστικό μαστίγωμα της κοινωνίας και οι εξευμενιστικές εκκλήσεις προς τον αδίστακτο και επιτιθέμενο αντίπαλο, οδηγούν σε ακύρωση αυτής της κύριας αποτρεπτικής απειλής του αμυνόμενου.

Οτιδήποτε άλλο ειπωθεί είναι λάθος, στρατηγικά εγκληματικό και επικίνδυνο και οδηγεί, όπως ήδη έγινε στο Αιγαίο και στην Κύπρο, σε απώλεια κυριαρχίας. Τέτοιες παραστάσεις αναξιοπιστίας ακυρώνουν την στρατηγική ενός κράτους, ενθαρρύνουν ενέργειες χαμηλότερης έντασης, αλλά και κλιμάκωση αυτών των ενεργειών –αυτό έχουμε αυτή την στιγμή για παράδειγμα επειδή ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος αποδείχθηκε ανύπαρκτος ενώ στο Αιγαίο ενώ όλες οι ενδείξεις φανέρωναν επικείμενες τουρκικές ενέργειες, στα Ίμια κυριολεκτικά –αυτή πάντως είναι η εικόνα– πιαστήκαμε στον ύπνο.

Δεύτερον και εξίσου σημαντικό, παραστάσεις κατευνασμού, δειλίας, φόβου και ετοιμότητας υποχώρησης προκαλούν πολιτικό και στρατηγικό ανορθολογισμό τόσο στην δική μας πλευρά όσο και στον επιτιθέμενο αντίπαλο ενθαρρύνοντάς τον έτσι να κλιμακώσει περαιτέρω ή και ευκαιρίας δοθείσης να επιφέρει κατά του αμυνόμενου ένα πρώτο εξοντωτικό πλήγμα.

Επίσης, όπως γράψαμε με επιφυλλίδα στο Βήμα στις 15.2.1998 υπερασπιζόμενοι τον Παναγιώτη Κονδύλη κατά αγοραίων επιθέσεων, η ανισορροπία, ο κατευνασμός και η εντεινόμενη ανορθολογική επιθετικότητα του αναθεωρητικού κράτους, ενδέχεται να οδηγήσει το αμυνόμενο κράτος σε σπασμωδικές και απελπισμένες κινήσεις και αποφάσεις.

Εν μέσω δηλαδή γενικευμένου ανορθολογισμού, αδυναμίας λόγω ανισορροπιών και επιθετικών απειλών του αντιπάλου, ο αμυνόμενος να προχωρήσει ο ίδιος σε ένα πρώτο πλήγμα σε μια προσπάθεια να διασωθεί ότι μπορεί να διασωθεί ή να ελαχιστοποιηθούν οι αναμενόμενες μεγάλες ζημιές.

Εάν ένα κράτος που διαθέτει στρατηγική εκεί παρασυρθεί αποτελεί έσχατη κατάντια, εξ ου και η ανευθυνότητα όσων αντέκρουαν στο παρελθόν τις θέσεις υπέρ ύπαρξης ισορροπίας δυνάμεων.

Τρίτον,τα πιο πάνω υποδηλώνουν δύο τουλάχιστον πράγματα:Αφενός ισορροπία δυνάμεων για να είναι αξιόπιστη η αποτρεπτική παράσταση γενικευμένου πολέμου και αφετέρου επιτελική οργάνωση και στρατηγικά σενάρια που θα καθιστούν απαγορευτικό για τον αντίπαλο να σκεφτεί, όπως κάνει τώρα, πως ανέξοδα ή με πολύ μικρό κόστος, μπορεί να προβαίνει σε «μικρότερες» προκλήσεις. Κάτι τέτοιο απαιτεί σιδερένιο επιτελικό σχεδιασμό, αποφάσεις και παραστάσεις που θα πείσουν τον επιτιθέμενο ότι ο αμυνόμενος θα ελέγξει πλήρως κάθε στάδιο πιθανής κλιμάκωσης.

Το τελευταίο είναι βασικά η ενδοπολεμική αποτροπή, η οποία ενώ διασφαλίζει (πρέπει να διασφαλίζει) πειστικά την επικράτηση σε κάθε στάδιο κλιμάκωσης, διατηρεί επιπλέον ζωντανή και αξιόπιστα πειστική την κύρια αποτρεπτική απειλή, δηλαδή την παράσταση νικηφόρου γενικευμένου πολέμου.

Τέταρτον, επειδή και εμείς πρόσφατα υπογραμμίσαμε την ανάγκη η Ελλάδα αφενός να διαφυλάξει την Επικράτειά της αξιόπιστα και ταυτόχρονα να μην οδηγηθεί σε μεταφορά βαρών και κατατριβή που θα προκαλούσε μεν κατάρρευση του Ερντογάν όπως μάλλον οι Αμερικανοί επιθυμούν πλην και μεγάλες ζημιές στην δική μας πλευρά, είναι αναγκαίο εδώ ξανά να πούμε ότι οι συναλλαγές με τις ηγεμονικές δυνάμεις δεν είναι γραμμικό ζήτημα.

Οι μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν εχθρούς και φίλους. Απέναντί τους έχουν αναλώσιμα ή μη αναλώσιμα και αξιόπιστα ή μη αξιόπιστα κράτη. Όταν προκαλούν μεταφορά βαρών και κατατριβή τρίτων ή χρησιμοποιούν πλήθος άλλων τακτικών μεθοδεύσεων κύρια μέριμνά τους είναι οι ευνοϊκές για αυτές ανακατανομές ισχύος και συμφερόντων που συνήθως σημαίνει μείωση ή αντίστροφα αύξηση της ισχύος κάποιων κρατών, αλλαγές συνόρων και αλλαγές καθεστώτων.

Οι επιλογές τους κατά κύριο λόγο γίνονται με κριτήριο το κατά πόσο ένα κράτος είναι αξιόπιστος στρατηγικός παράγων και κατά πόσο επιτυγχάνει στρατηγική εποπτεία στην περιφέρειά του (εδώ αξιόπιστη αποτροπή της Τουρκικής απειλής και αποφυγή κατευνασμών στα ρευστά και δυνητικά ασταθή Βαλκάνια στα Βόρεια σύνορα της Ελλάδας).

Πάντως, για μια εθνική στρατηγική οι σκοποί και τα μέσα, όπως συμπλέκονται, επιδέχονται άπειρους συνδυασμούς και όριο είναι ο ουρανός για διαρκή βέλτιστη και μέγιστη εκπλήρωση των σκοπών της αποτροπής. Αναφερόμαστε τόσο σε εσωτερική εξισορρόπηση του αντιπάλου (οικείοι συντελεστές ισχύος) και όσο και σε εξωτερική εξισορρόπηση (συμμαχικές συναλλαγές).

Η αποτρεπτική αξιοπιστία, πρέπει να γνωρίζουμε, απαιτείται να οικοδομείται με επιμέλεια και χωρίς λάθη και μάλιστα χοντρά. Κατευνασμός και αποτροπή, επαναλαμβάνουμε, βρίσκονται σε δύο διαφορετικούς πόλους κάθετα διαφορετικούς.

Τι σημαίνει αξιοπιστία της εθνική στρατηγικής

Η αξιοπιστία της εθνικής στρατηγικής ενός κράτους βελτιώνεται, εάν ισχύουν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Δίνονται διαρκώς αξιόπιστες παραστάσεις ικανότητας και αποφασιστικότητας άμυνας κατά όσων απειλούν τα εθνικά συμφέροντα στο σύνολό τους. Καλλιεργούνται ακατάπαυστα τα κάθε είδους ερείσματα μιας χώρας στην περιφέρειά της ενώ αναπτύσσονται στρατηγικές επιλογές επηρεασμού της κατανομής ισχύος και συμφερόντων στην περιφέρεια που ανήκει το κράτος αυτό.

Για τις μεγάλες δυνάμεις αυτό αποτελεί κύριο στρατηγικό έρεισμα και όταν έτσι έχουν τα πράγματα επιδιώκουν συμμαχικές συναλλαγές. Υπάρχει εγρήγορση για συμμαχίες και επανεξέτασή τους σύμφωνα με τις εναλλαγές και ανακατανομές ισχύος και συμφερόντων. Αναπτύσσονται διπλωματικά σχέδια και λαμβάνονται αποφάσεις που προκαλούν πολιτικό κόστος στον αντίπαλο (από μόνο του αυτό δεν επαρκεί).

Το αμυνόμενο κράτος διαθέτει μυστικές υπηρεσίες που επιτρέπουν επαρκή γνώση των αντιπάλων και κυρίως της πολιτικοστρατιωτικής του τρωτότητας. Πολύ σημαντικό επίσης είναι εξαρχής να χαράσσονται κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων υπάρχει αταλάντευτη άρνηση νομιμοποίησης αναθεωρητικών αξιώσεων και τετελεσμένων. Κάθε βιώσιμο κράτος, βασικά, θεωρεί ή πρέπει να θεωρεί κόκκινη γραμμή την διεθνή νομιμότητα. Εμείς το εγκαταλείψαμε τα νομικά μας ερείσματα γιατί μερικοί ήδη προδικάζουν αποτυχία μας, δηλαδή διαγράφουν το μέλλον μας με το να διαγράψουν τον υποθαλάσσιο πλούτο που μας ανήκει εάν εφαρμοστεί το δίκαιο της θάλασσας.

Όσα και να ξοδέψει ένα κράτος και όσα όπλα και να έχει η αποτρεπτική του αξιοπιστία δεν είναι στιγμιαία υπόθεση. Η αποτρεπτική αξιοπιστία σχετίζεται με πολλά και αλληλένδετα πράγματα τα οποία αν δοκιμάσεις να δεις τα ζεύγη που δημιουργούν είναι άπειρα. Η εθνοκρατική ζωή και η συγκρότηση αξιόπιστης εθνικής στρατηγικής είναι ένα διαρκές πνευματικό, πολιτικό και θεσμικό άθλημα.

Κινούμενοι ανοδικά, τουτέστιν στεριώνοντας και δυναμώνοντας την εθνική ανεξαρτησία υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια, ευημερία και δημοκρατία.

Και το αντίστροφο για την καθοδική τροχιά: Οι πολίτες αφήνουν τις κοσμοθεωρίες τους, εκμηδενίζονται ηθικά και ανθρωπολογικά, τα κανονιστικά εποικοδομήματα σαπίζουν και τα πάντα πλέον κατηφορίζουν προς το τέλμα και την πλήρη εκμηδένιση η οποία συνήθως επισφραγίζει την καταστροφή με ένα εκτός ελέγχου πόλεμο που ευκαιρίας δοθείσης εκτελεί το επιθετικό κράτος.

Κατά συνέπεια, οι άναρθρες και φοβικές κατευναστικές κραυγές που (ξανα)ακούμε τελευταία ή αντίστροφα οι ανεύθυνοι παλικαρισμοί πλήττουν την αξιοπιστία μας. Η αποτελεσματική και αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική προϋποθέτει επιτελική οργάνωση που μεγιστοποιεί και βελτιστοποιεί τα μέσα και τις διεθνείς και περιφερειακές δυνατότητες ενισχυτικών συναλλαγών (αυτές είναι οι αποτελεσματικές συμμαχίες με κράτη που έχουν συγκλίνοντα με τα δικά μας συμφέροντα).

Προϋποθέτει επίσης απόλυτη συναίνεση σε όλο το πολιτικό φάσμα με τρόπο που καθιστά σαφές σε όλους ότι για τους Έλληνες η ασφάλεια και η ακεραιότητα της Επικράτειας και των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι έσχατες λογικές. Απαιτείται επιπλέον απαράβατα να καλλιεργούνται σε όλους τους πολίτες παραδοχές αυτοθυσίας για την υπεράσπιση της Πατρίδας, δηλαδή της ελευθερίας μας. Γιατί για κάθε έθνος η Πατρίδα και η εθνική της ανεξαρτησία είναι η συλλογική ελευθερία. Το πόσο αυτά είναι εδραιωμένα είναι και ο δείκτης του κινδύνου που διατρέχουν οι νεοέλληνες εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων στην περιφέρειά τους.

Όταν το κράτος είναι αδύναμο, όσο περισσότερο η κοινωνία βρίσκεται σε καταστολή από τοκογλύφους και κερδοσκόπους και όσο περισσότερο η ανευθυνότητα και ο ερασιτεχνισμός υπερισχύουν, η αποτρεπτική αξιοπιστία μηδενίζεται. Αυτό φαίνεται να βλέπουν οι Τούρκοι με αποτέλεσμα να εντείνονται οι απειλές και οι αναθεωρητικές ενέργειες και αυτό βλέπουν οι ισχυρές δυνάμεις οπότε λογικά εάν έτσι έχουν τα πράγματα θεωρούν την Ελλάδα αναλώσιμη και υποψήφια για την Κλίνη του Προκρούστη.

Εκτιμάται ότι η αποκατάσταση της αποτρεπτικής στρατηγικής της Ελλάδας είναι το πιο επείγον ζήτημα σήμερα. Πολλά και δύσκολα πρέπει να γίνουν και πολλά πρέπει να αλλάξουν, κυρίως οι κατευναστικές και εθνομηδενιστικές αντιλήψεις. Στην ανάλυση της διεθνούς πολιτικής, επιπλέον, οι Έλληνες δεν έχουν περιθώρια να κάνουν ξανά λάθη. Αυτό αφορά όλους αλλά πρωτίστως τα κρατικά επιτελεία που απαιτείται να είναι άρτια και ενισχυμένα. Όχι με νομικιστές ή διεθνικά κινούμενα άτομα διαφόρων ιδρυμάτων αλλά με



τουλάχιστον να ξυπνησουν εστω κι τελευταια στιγμη

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

https://www.huffingtonpost.gr/entry/to- ... _term=Pos2



Το Αλφαβητάριο της αποτρεπτικής στρατηγικής υποχρεωτικά συντομογραφικά είναι το εξής:

Πρώτον, η ισχυρότερη αποτροπή του αμυνόμενου κράτους κατά μιας επιθετικής και αναθεωρητικής απειλής η οποία όπως είπαμε στην περίπτωση της Τουρκίας ορίζεται ως «απέραντη» (θολά σύνορα διεκδικήσεων που ενίοτε γίνονται εξίσου θολά εκτεταμένες) είναι η παράσταση που δίνει ο αμυνόμενος για μια νικηφόρα έκβαση στην περίπτωση ενός μεγάλου γενικευμένου πολέμου.

Αντίθετα, οι δηλώσεις φόβου και δειλίας, ακόμη και όταν αυτό αφορά την υπεράσπιση μιας σπιθαμής εδάφους ή και ενός μόνο πολίτη, το σαδιστικό εκφοβιστικό μαστίγωμα της κοινωνίας και οι εξευμενιστικές εκκλήσεις προς τον αδίστακτο και επιτιθέμενο αντίπαλο, οδηγούν σε ακύρωση αυτής της κύριας αποτρεπτικής απειλής του αμυνόμενου.

Οτιδήποτε άλλο ειπωθεί είναι λάθος, στρατηγικά εγκληματικό και επικίνδυνο και οδηγεί, όπως ήδη έγινε στο Αιγαίο και στην Κύπρο, σε απώλεια κυριαρχίας. Τέτοιες παραστάσεις αναξιοπιστίας ακυρώνουν την στρατηγική ενός κράτους, ενθαρρύνουν ενέργειες χαμηλότερης έντασης, αλλά και κλιμάκωση αυτών των ενεργειών –αυτό έχουμε αυτή την στιγμή για παράδειγμα επειδή ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος αποδείχθηκε ανύπαρκτος ενώ στο Αιγαίο ενώ όλες οι ενδείξεις φανέρωναν επικείμενες τουρκικές ενέργειες, στα Ίμια κυριολεκτικά –αυτή πάντως είναι η εικόνα– πιαστήκαμε στον ύπνο.

Δεύτερον και εξίσου σημαντικό, παραστάσεις κατευνασμού, δειλίας, φόβου και ετοιμότητας υποχώρησης προκαλούν πολιτικό και στρατηγικό ανορθολογισμό τόσο στην δική μας πλευρά όσο και στον επιτιθέμενο αντίπαλο ενθαρρύνοντάς τον έτσι να κλιμακώσει περαιτέρω ή και ευκαιρίας δοθείσης να επιφέρει κατά του αμυνόμενου ένα πρώτο εξοντωτικό πλήγμα.

Επίσης, όπως γράψαμε με επιφυλλίδα στο Βήμα στις 15.2.1998 υπερασπιζόμενοι τον Παναγιώτη Κονδύλη κατά αγοραίων επιθέσεων, η ανισορροπία, ο κατευνασμός και η εντεινόμενη ανορθολογική επιθετικότητα του αναθεωρητικού κράτους, ενδέχεται να οδηγήσει το αμυνόμενο κράτος σε σπασμωδικές και απελπισμένες κινήσεις και αποφάσεις.

Εν μέσω δηλαδή γενικευμένου ανορθολογισμού, αδυναμίας λόγω ανισορροπιών και επιθετικών απειλών του αντιπάλου, ο αμυνόμενος να προχωρήσει ο ίδιος σε ένα πρώτο πλήγμα σε μια προσπάθεια να διασωθεί ότι μπορεί να διασωθεί ή να ελαχιστοποιηθούν οι αναμενόμενες μεγάλες ζημιές.

Εάν ένα κράτος που διαθέτει στρατηγική εκεί παρασυρθεί αποτελεί έσχατη κατάντια, εξ ου και η ανευθυνότητα όσων αντέκρουαν στο παρελθόν τις θέσεις υπέρ ύπαρξης ισορροπίας δυνάμεων.

Τρίτον,τα πιο πάνω υποδηλώνουν δύο τουλάχιστον πράγματα:Αφενός ισορροπία δυνάμεων για να είναι αξιόπιστη η αποτρεπτική παράσταση γενικευμένου πολέμου και αφετέρου επιτελική οργάνωση και στρατηγικά σενάρια που θα καθιστούν απαγορευτικό για τον αντίπαλο να σκεφτεί, όπως κάνει τώρα, πως ανέξοδα ή με πολύ μικρό κόστος, μπορεί να προβαίνει σε «μικρότερες» προκλήσεις. Κάτι τέτοιο απαιτεί σιδερένιο επιτελικό σχεδιασμό, αποφάσεις και παραστάσεις που θα πείσουν τον επιτιθέμενο ότι ο αμυνόμενος θα ελέγξει πλήρως κάθε στάδιο πιθανής κλιμάκωσης.

Το τελευταίο είναι βασικά η ενδοπολεμική αποτροπή, η οποία ενώ διασφαλίζει (πρέπει να διασφαλίζει) πειστικά την επικράτηση σε κάθε στάδιο κλιμάκωσης, διατηρεί επιπλέον ζωντανή και αξιόπιστα πειστική την κύρια αποτρεπτική απειλή, δηλαδή την παράσταση νικηφόρου γενικευμένου πολέμου.

Τέταρτον, επειδή και εμείς πρόσφατα υπογραμμίσαμε την ανάγκη η Ελλάδα αφενός να διαφυλάξει την Επικράτειά της αξιόπιστα και ταυτόχρονα να μην οδηγηθεί σε μεταφορά βαρών και κατατριβή που θα προκαλούσε μεν κατάρρευση του Ερντογάν όπως μάλλον οι Αμερικανοί επιθυμούν πλην και μεγάλες ζημιές στην δική μας πλευρά, είναι αναγκαίο εδώ ξανά να πούμε ότι οι συναλλαγές με τις ηγεμονικές δυνάμεις δεν είναι γραμμικό ζήτημα.

Οι μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν εχθρούς και φίλους. Απέναντί τους έχουν αναλώσιμα ή μη αναλώσιμα και αξιόπιστα ή μη αξιόπιστα κράτη. Όταν προκαλούν μεταφορά βαρών και κατατριβή τρίτων ή χρησιμοποιούν πλήθος άλλων τακτικών μεθοδεύσεων κύρια μέριμνά τους είναι οι ευνοϊκές για αυτές ανακατανομές ισχύος και συμφερόντων που συνήθως σημαίνει μείωση ή αντίστροφα αύξηση της ισχύος κάποιων κρατών, αλλαγές συνόρων και αλλαγές καθεστώτων.

Οι επιλογές τους κατά κύριο λόγο γίνονται με κριτήριο το κατά πόσο ένα κράτος είναι αξιόπιστος στρατηγικός παράγων και κατά πόσο επιτυγχάνει στρατηγική εποπτεία στην περιφέρειά του (εδώ αξιόπιστη αποτροπή της Τουρκικής απειλής και αποφυγή κατευνασμών στα ρευστά και δυνητικά ασταθή Βαλκάνια στα Βόρεια σύνορα της Ελλάδας).

Πάντως, για μια εθνική στρατηγική οι σκοποί και τα μέσα, όπως συμπλέκονται, επιδέχονται άπειρους συνδυασμούς και όριο είναι ο ουρανός για διαρκή βέλτιστη και μέγιστη εκπλήρωση των σκοπών της αποτροπής. Αναφερόμαστε τόσο σε εσωτερική εξισορρόπηση του αντιπάλου (οικείοι συντελεστές ισχύος) και όσο και σε εξωτερική εξισορρόπηση (συμμαχικές συναλλαγές).

Η αποτρεπτική αξιοπιστία, πρέπει να γνωρίζουμε, απαιτείται να οικοδομείται με επιμέλεια και χωρίς λάθη και μάλιστα χοντρά. Κατευνασμός και αποτροπή, επαναλαμβάνουμε, βρίσκονται σε δύο διαφορετικούς πόλους κάθετα διαφορετικούς.

Τι σημαίνει αξιοπιστία της εθνική στρατηγικής

Η αξιοπιστία της εθνικής στρατηγικής ενός κράτους βελτιώνεται, εάν ισχύουν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Δίνονται διαρκώς αξιόπιστες παραστάσεις ικανότητας και αποφασιστικότητας άμυνας κατά όσων απειλούν τα εθνικά συμφέροντα στο σύνολό τους. Καλλιεργούνται ακατάπαυστα τα κάθε είδους ερείσματα μιας χώρας στην περιφέρειά της ενώ αναπτύσσονται στρατηγικές επιλογές επηρεασμού της κατανομής ισχύος και συμφερόντων στην περιφέρεια που ανήκει το κράτος αυτό.

Για τις μεγάλες δυνάμεις αυτό αποτελεί κύριο στρατηγικό έρεισμα και όταν έτσι έχουν τα πράγματα επιδιώκουν συμμαχικές συναλλαγές. Υπάρχει εγρήγορση για συμμαχίες και επανεξέτασή τους σύμφωνα με τις εναλλαγές και ανακατανομές ισχύος και συμφερόντων. Αναπτύσσονται διπλωματικά σχέδια και λαμβάνονται αποφάσεις που προκαλούν πολιτικό κόστος στον αντίπαλο (από μόνο του αυτό δεν επαρκεί).

Το αμυνόμενο κράτος διαθέτει μυστικές υπηρεσίες που επιτρέπουν επαρκή γνώση των αντιπάλων και κυρίως της πολιτικοστρατιωτικής του τρωτότητας. Πολύ σημαντικό επίσης είναι εξαρχής να χαράσσονται κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων υπάρχει αταλάντευτη άρνηση νομιμοποίησης αναθεωρητικών αξιώσεων και τετελεσμένων. Κάθε βιώσιμο κράτος, βασικά, θεωρεί ή πρέπει να θεωρεί κόκκινη γραμμή την διεθνή νομιμότητα. Εμείς το εγκαταλείψαμε τα νομικά μας ερείσματα γιατί μερικοί ήδη προδικάζουν αποτυχία μας, δηλαδή διαγράφουν το μέλλον μας με το να διαγράψουν τον υποθαλάσσιο πλούτο που μας ανήκει εάν εφαρμοστεί το δίκαιο της θάλασσας.

Όσα και να ξοδέψει ένα κράτος και όσα όπλα και να έχει η αποτρεπτική του αξιοπιστία δεν είναι στιγμιαία υπόθεση. Η αποτρεπτική αξιοπιστία σχετίζεται με πολλά και αλληλένδετα πράγματα τα οποία αν δοκιμάσεις να δεις τα ζεύγη που δημιουργούν είναι άπειρα. Η εθνοκρατική ζωή και η συγκρότηση αξιόπιστης εθνικής στρατηγικής είναι ένα διαρκές πνευματικό, πολιτικό και θεσμικό άθλημα.

Κινούμενοι ανοδικά, τουτέστιν στεριώνοντας και δυναμώνοντας την εθνική ανεξαρτησία υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια, ευημερία και δημοκρατία.

Και το αντίστροφο για την καθοδική τροχιά: Οι πολίτες αφήνουν τις κοσμοθεωρίες τους, εκμηδενίζονται ηθικά και ανθρωπολογικά, τα κανονιστικά εποικοδομήματα σαπίζουν και τα πάντα πλέον κατηφορίζουν προς το τέλμα και την πλήρη εκμηδένιση η οποία συνήθως επισφραγίζει την καταστροφή με ένα εκτός ελέγχου πόλεμο που ευκαιρίας δοθείσης εκτελεί το επιθετικό κράτος.

Κατά συνέπεια, οι άναρθρες και φοβικές κατευναστικές κραυγές που (ξανα)ακούμε τελευταία ή αντίστροφα οι ανεύθυνοι παλικαρισμοί πλήττουν την αξιοπιστία μας. Η αποτελεσματική και αξιόπιστη αποτρεπτική στρατηγική προϋποθέτει επιτελική οργάνωση που μεγιστοποιεί και βελτιστοποιεί τα μέσα και τις διεθνείς και περιφερειακές δυνατότητες ενισχυτικών συναλλαγών (αυτές είναι οι αποτελεσματικές συμμαχίες με κράτη που έχουν συγκλίνοντα με τα δικά μας συμφέροντα).

Προϋποθέτει επίσης απόλυτη συναίνεση σε όλο το πολιτικό φάσμα με τρόπο που καθιστά σαφές σε όλους ότι για τους Έλληνες η ασφάλεια και η ακεραιότητα της Επικράτειας και των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι έσχατες λογικές. Απαιτείται επιπλέον απαράβατα να καλλιεργούνται σε όλους τους πολίτες παραδοχές αυτοθυσίας για την υπεράσπιση της Πατρίδας, δηλαδή της ελευθερίας μας. Γιατί για κάθε έθνος η Πατρίδα και η εθνική της ανεξαρτησία είναι η συλλογική ελευθερία. Το πόσο αυτά είναι εδραιωμένα είναι και ο δείκτης του κινδύνου που διατρέχουν οι νεοέλληνες εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων στην περιφέρειά τους.

Όταν το κράτος είναι αδύναμο, όσο περισσότερο η κοινωνία βρίσκεται σε καταστολή από τοκογλύφους και κερδοσκόπους και όσο περισσότερο η ανευθυνότητα και ο ερασιτεχνισμός υπερισχύουν, η αποτρεπτική αξιοπιστία μηδενίζεται. Αυτό φαίνεται να βλέπουν οι Τούρκοι με αποτέλεσμα να εντείνονται οι απειλές και οι αναθεωρητικές ενέργειες και αυτό βλέπουν οι ισχυρές δυνάμεις οπότε λογικά εάν έτσι έχουν τα πράγματα θεωρούν την Ελλάδα αναλώσιμη και υποψήφια για την Κλίνη του Προκρούστη.

Εκτιμάται ότι η αποκατάσταση της αποτρεπτικής στρατηγικής της Ελλάδας είναι το πιο επείγον ζήτημα σήμερα. Πολλά και δύσκολα πρέπει να γίνουν και πολλά πρέπει να αλλάξουν, κυρίως οι κατευναστικές και εθνομηδενιστικές αντιλήψεις. Στην ανάλυση της διεθνούς πολιτικής, επιπλέον, οι Έλληνες δεν έχουν περιθώρια να κάνουν ξανά λάθη. Αυτό αφορά όλους αλλά πρωτίστως τα κρατικά επιτελεία που απαιτείται να είναι άρτια και ενισχυμένα. Όχι με νομικιστές ή διεθνικά κινούμενα άτομα διαφόρων ιδρυμάτων αλλά με



τουλάχιστον να ξυπνησουν εστω κι τελευταια στιγμη

.
Θές νά τούς χαλάσεις τόν ύπνο καί τίς συντάξεις μεγάλε.....

Δέ πά νά γαμηθούνε όλοι σού λένε.....οι συντάξεις νά πέφτουν......

Καλά....δέν είσαι Ελληνας εσύ ;;;

Γιά τό μέλλον....και το καλό σου τό κάνουν ρε κουτό....μήν αγχώνεσαι.....

.

[foscilis]

Αυτός αν κατάλαβα καλά λέει τι πολιτική θα πρέπει να ασκεί η Ελλάδα σαν Μεγάλη Δύναμη; Το πρόβλημά του είναι ότι εντελώς παράλογα συμπεριφερόμαστε σαν μικρή χωρα;

[Πρετεντέρης]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Θα επισημάνω μόνο ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, ιδίως αριστερών, μισούν την πατρίδα τους και δε θα πήγαιναν στον πόλεμο ούτε για τη μάνα τους.

[Philip Mortimer]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Θα επισημάνω μόνο ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, ιδίως αριστερών, μισούν την πατρίδα τους και δε θα πήγαιναν στον πόλεμο ούτε για τη μάνα τους.

Το "μισούν την πατρίδα τους" είναι ίσως κάπως υπερβολικό.
Απλά οι περισσότεροι δεν προτίθενται να σκοτωθούν για την πατρίδα και αυτό είναι γενικά λογικό.

[panos291]

Εχουμε διαφορετικη πολιτικη εδω. Κατ'αρχην ειμαστε ειρηνιστες και δεν θελουμε να αγοραζουμε οπλα (ΠΟΣΑ ΝΟΣΟΚΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΗΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΕΝΟΣ ΕΦ 35????111), και κατα δευτερον αμα τυχει καμια στραβη θα παρακαλουμε αυτους που βριζουμε να μας σωσουν. Στο ενδιάμεσο θαυμαζουμε τον κολλητό του Ερντογαν.

[foscilis]

Σωστά τα όσα λέει.

ότι το αν είσαι μεγάλη δύναμη ή όχι είναι θέμα συμπεριφοράς; Αρκεί να συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως κάνει μια μεγάλη δύναμη και αυτόματως γίνεσαι τέτοια;

[Leporello]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Eιδικά αυτό είναι παραλογισμός. Να κάνεις δηλαδή πόλεμο γιά ΑΟΖ που δεν έχει κάν ανακυρηχθεί. Κανείς δεν πρόκειται να σε υποστηρίξει και η Τουρκία θα φαίνεται σαν αμυνόμενη. Στο παλιό είχα γράψει πως την Ελλάδα την συμφέρει να οριοθετηθεί (μιλάμε ότι δεν έχει κάν ανακυρηχθεί από την Ελλάδα, πόσο μάλλον να οριοθετηθεί) η ΑΟΖ το ταχύτερο δυνατόν. Ο λόγος που ΗΠΑ κι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν την Ελλάδα στο θέμα του φυσικού αερίου είναι ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με την όσο το δυνατόν ταχύτερη οριοθέτηση των ΑΟΖ. Βέβαια, γιά να γίνει η οριοθέτηση, κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλήψει την άποψη ότι το Καστελόριζο δικαιούται ΑΟΖ.

[Πρετεντέρης]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Θα επισημάνω μόνο ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, ιδίως αριστερών, μισούν την πατρίδα τους και δε θα πήγαιναν στον πόλεμο ούτε για τη μάνα τους.

Απλά οι περισσότεροι δεν προτίθενται να σκοτωθούν για την πατρίδα και αυτό είναι γενικά λογικό.

Αν είναι λογικό να μην σκοτωθείς για την πατρίδα σου, τότε τι να πω...

[Πρετεντέρης]

Σωστά τα όσα λέει.

ότι το αν είσαι μεγάλη δύναμη ή όχι είναι θέμα συμπεριφοράς; Αρκεί να συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως κάνει μια μεγάλη δύναμη και αυτόματως γίνεσαι τέτοια;

Όχι βέβαια.

Συμφωνώ στο ότι υπάρχει ένα κλίμα ηττοπάθειας, νομίζω, ότι η Τουρκία, ως στρατιωτικά ισχυρότερη (που ισχύει) θα μας νικήσει οπωσδήποτε, οπότε ας τα βρούμε κάπως κλπ, και η λογική ότι τα παιδιά μας δε τα μεγαλώνουμε να σκοτωθούν για την πατρίδα.

Ο Νεοέλληνας είναι πολύ μαλθακός πια ακόμα και για έναν δίκαιο αμυντικό πόλεμο.

[Von Mackensen]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Θα επισημάνω μόνο ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, ιδίως αριστερών, μισούν την πατρίδα τους και δε θα πήγαιναν στον πόλεμο ούτε για τη μάνα τους.

Ενα τεραστιο ποσοστο Ελληνων (ανεξαρτητου ιδεολογιας) δε μισουν την πατριδα τους μεν αλλα δε θα εδιναν τη ζωη τους γιαυτη ειδικα για τα πετρελαια του Αιγαιου.Αυτο εισπραττω απο τον περιγυρο.Ειμαστε στο 2019,η εποχη των ηρωων περασε μαλλον.

[Philip Mortimer]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Θα επισημάνω μόνο ότι ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, ιδίως αριστερών, μισούν την πατρίδα τους και δε θα πήγαιναν στον πόλεμο ούτε για τη μάνα τους.

Απλά οι περισσότεροι δεν προτίθενται να σκοτωθούν για την πατρίδα και αυτό είναι γενικά λογικό.

Αν είναι λογικό να μην σκοτωθείς για την πατρίδα σου, τότε τι να πω...

Λογικοτατο

[Philip Mortimer]

Ενα τεραστιο ποσοστο Ελληνων (ανεξαρτητου ιδεολογιας) δε μισουν την πατριδα τους μεν αλλα δε θα εδιναν τη ζωη τους γιαυτη ειδικα για τα πετρελαια του Αιγαιου.Αυτο εισπραττω απο τον περιγυρο.Ειμαστε στο 2019,η εποχη των ηρωων περασε μαλλον.

Αυτο. Γενικά η ζωή έχει αλλαξει τελείως, οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο σκληραγωγημένοι όπως παλιά και τα εθνικά ιδανικά έχουν απομυθοποιηθει σε μεγάλο βαθμό.

[Πρετεντέρης]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Eιδικά αυτό είναι παραλογισμός. Να κάνεις δηλαδή πόλεμο γιά ΑΟΖ που δεν έχει κάν ανακυρηχθεί. Κανείς δεν πρόκειται να σε υποστηρίξει και η Τουρκία θα φαίνεται σαν αμυνόμενη. Στο παλιό είχα γράψει πως την Ελλάδα την συμφέρει να οριοθετηθεί (μιλάμε ότι δεν έχει κάν ανακυρηχθεί από την Ελλάδα, πόσο μάλλον να οριοθετηθεί) η ΑΟΖ το ταχύτερο δυνατόν. Ο λόγος που ΗΠΑ κι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν την Ελλάδα στο θέμα του φυσικού αερίου είναι ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με την όσο το δυνατόν ταχύτερη οριοθέτηση των ΑΟΖ. Βέβαια, γιά να γίνει η οριοθέτηση, κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλήψει την άποψη ότι το Καστελόριζο δικαιούται ΑΟΖ.

Συμφωνώ με αυτό, προφανώς.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ενισχυθούν οι ένοπλες δυνάμεις με υλικό και να υπάρχει προγραμματισμός για τη δημιουργία αμυντικής βιομηχανίας. Φυσικά, αυτά είναι πολύ δύσκολα στο μνημονιακό περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε,

Εννοείται ότι πρέπει να προωθηθεί ο Ευρωστρατός, αλλά και αυτό φαντάζει ουτοπικό.

[oldjedi]

Σωστά τα όσα λέει.

Πρέπει να σταλεί το μήνυμα στην Τουρκία ότι τυχόν γεωτρήσεις στο Καστελόριζο είναι casus belli. Τα άλλα είναι φληναφηματα. Για την Κύπρο, δεν αξίζει να μπλέξουμε.

Eιδικά αυτό είναι παραλογισμός. Να κάνεις δηλαδή πόλεμο γιά ΑΟΖ που δεν έχει κάν ανακυρηχθεί. Κανείς δεν πρόκειται να σε υποστηρίξει και η Τουρκία θα φαίνεται σαν αμυνόμενη. Στο παλιό είχα γράψει πως την Ελλάδα την συμφέρει να οριοθετηθεί (μιλάμε ότι δεν έχει κάν ανακυρηχθεί από την Ελλάδα, πόσο μάλλον να οριοθετηθεί) η ΑΟΖ το ταχύτερο δυνατόν. Ο λόγος που ΗΠΑ κι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν την Ελλάδα στο θέμα του φυσικού αερίου είναι ότι τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με την όσο το δυνατόν ταχύτερη οριοθέτηση των ΑΟΖ. Βέβαια, γιά να γίνει η οριοθέτηση, κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει η Ελλάδα να εγκαταλήψει την άποψη ότι το Καστελόριζο δικαιούται ΑΟΖ.

Το θεμα ειναι αν ΝΟΜΙΜΑ η Ελλαδα υποστηριζει την αποψη πως το Καστελοριζο εχει ΑΟΖ ...
Αλλα , λογικο , ειναι ... Μαθατε απο τον Ποκοπικο πως ξεπουλιουνται η ιστορια και τα δικαιωματα της Ελλαδας και ψαχνετε για νεο Ποκοπικο, να ξεπουλησει και τα Ελληνικα δικαιωματα του Καστελοριζου ...

Μαθανε πως γ@μιομαστε , πλακωσανε και οι γυφτοι ...