30 χρόνια από την πτώση του τείχους: 8 πράγματα που ήταν καλύτερα στη Γερμανική ΛΔΣε μια πρόσφατη συνέντευξή της, η Άνγκελα Μέρκελ, γεννημένη και μεγαλωμένη στην ανατολική πλευρά του τείχους, μιλώντας για την πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, γνωστή στο ευρύτερο κοινό ως «Ανατολική Γερμανία», έκανε την αναμενόμενη κριτική για συντηρητικό πολιτικό.
Είπε όμως και κάτι σχετικά κολακευτικό για το σοσιαλιστικό καθεστώς, καθώς όπως παραδέχτηκε «οι γυναίκες εκεί έπαιρναν σύνταξη στα 60» συμπληρώνοντας πως τότε θα έκανε και το ταξίδι που τόσο ήθελε στις ΗΠΑ.
Η Ostalgie, η νοσταλγία δηλαδή για την Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία είναι γεγονός εδώ και χρόνια. Η ταινία «Goodbye Lenin» που καταπιάνεται με αυτή την νοσταλγία, υπάρχει άλλωστε από το 2003. Πριν μερικά χρόνια και πιάνοντας το νήμα αυτής της τάσης το Foreign Policy είχε καταρτίσει μια λίστα με πράγματα που «ήταν καλύτερα» στην ΓΛΔ.
1. Παιδική φροντίδα: Παιδικοί σταθμοί και προσχολική εκπαίδευση ήταν ένα από τα… κοσμήματα της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Οι εργαζόμενες μητέρες ήταν περισσότερες στο ανατολικό κομμάτι της Γερμανίας. Για τα παιδιά τους υπήρχε εγγυημένη και δωρεάν θέση σε έναν παιδικό σταθμό, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την γέννα. Οι γονείς λάμβαναν βοήθημα 1000 μάρκων για κάθε παιδί, ενά τα παιδιά τους έτρωγαν πρωινό και μεσημεριανό δωρεάν στο σχολείο τους. Το μοντέλο της Ανατολικής Γερμανίας, φαντάζει ελκυστικό για αρκετούς Γερμανούς γονείς που δυσκολεύονται να βρουν θέση σε παιδικό σταθμό για το παιδί τους. Οι παιδικοί σταθμοί ακόμα και σήμερα στη Γερμανία παραμένουν υποστελεχωμένοι, απόροια των ιδιαίτερα χαμηλών μισθών στον κλάδο. Αντίθετα στη ΓΛΔ, το επάγγελμα ήταν ιδιαίτερα σεβαστό και αρκετά καλά αμοιβόμενο.
2. Ανακύκλωση: Η ανακύκλωση ήταν ζωτικής σημασίας για την ΓΛΔ και όχι τόσο για περιβαλλοντολογικούς λόγους. Το κράτος είχε έλλειψη από πρώτες ύλες και βασιζόταν στην ανακύκλωση για να γεφυρώσει το χάσμα. Τα παιδιά συνέλεγαν μπουκάλια, μέταλο σκραπ, χαρτί και πληρώνονταν γι αυτό. Οπαδοί του εν λόγω συστήματος λένε πως όλοι έπαιρναν μέρος σε αυτήν την διαδικασία ενώ με δυο ώρες συλλογής ανακυκλώσιμων, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούσαν να κερδίσουν 8 με 10 μάρκα που θα τους εξασφάλιζαν έξτρα κολατσιό στο σχολείο ακόμα και για τρεις εβδομάδες.
3.Φαγητό: Τα λουκάνικα, η μουστάρδα, οι πίκλες. Ποιος δεν νοσταλγεί το φαγητό της νιότης του; Η κουζίνα της βόρειας Γερμανίας δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Ούτε στο ανατολικό, ούτε και στο δυτικό κομμάτι της. Η σπεσιαλιτέ στο Βερολίνο είναι ένα τηγανιτό hot dog πνιγμένο στο κέτσαπ και την σκόνη κάρι. Όμως οι Ανατολικογερμανοί επιμένουν ότι στη ΓΛΔ, τα λουκάνικα ήταν σαφώς πιο γευστικά και ακόμα και σήμερα ορκίζονται ότι δεν υπάρχουν καλύτερα από αυτά της Θουριγγίας, νότια του Βερολίνου.
4. Τα αστεία ήταν πιο… αστεία: Στην ΓΛΔ τα περισσότερα ανέκδοτα αφορούσαν τον ηγέτη τους Έριχ Χόνεκερ, την έλλειψη προϊόντων, το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους Δυτικούς. Να ένα: Γιατί δεν υπάρχουν ληστείες τραπεζών στην Ανατολική Γερμανία; Γιατί θα πρέπει να περιμένεις 12 χρόνια για να πάρεις αμάξι διαφυγής.
5. Τράπεζα μητρικού γάλακτος: Οι μητέρες που είχαν γάλα μπορούσαν να δωρίσουν το δικό τους σε άλλες που δεν είχαν πιθανότατα εξαιτίας ασθένειας ή της πρόωρης γέννησης. Σε κάθε γειτονιά, υπήρχε σταθμός αποθήκευσης μητρικού γάλακτος, το οποίο έκανε και delivery! Το 1989 υπήρξε χρονιά ρεκόρ. Οι μητέρες της ΓΛΔ δώρισαν 200.000 λίτρα γάλα. Η Δυτική Γερμανία, δεν είχε τίποτα ανάλογο. Όσες δεν μπορούσαν να παράξουν δικό τους γάλα, έπρεπε να χρησιμοποιήσουν σκόνες, οι οποίες υπήρχαν και στην Ανατολική Γερμανία σε πολύ μικρότερο βαθμό όμως.
6. Γυμνισμός: Αν ο γυμνισμός είναι το πάθος σου, η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία θα ήταν οπωσδήποτε ο παράδεισός σου. Κανείς δεν σοκαριζόταν στις παραλίες της Βαλτικής ακόμα και όταν ολόκληρες οικογένειες, τάξεις λυκείου, οι γείτονές και ο ταχυδρόμος όλοι γδύνονταν για να κάνουν ηλιοθεραπεία, να κολυμπήσουν και αργότερα ίσως –πάντα γυμνοί – να παίξουν και λίγο πινγκ πονγκ. Η παράδοση έχει τις ρίζες της στην αριστερίστικη κουλτούρα της δεκαετίας του 1920. Με την αδαμιαία τους περιβολή, όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι.
7. Τα μοντέλα: Οι γυναίκες μοντέλα της ΓΛΔ δεν ήταν οι ανορεξικές κοπέλες της Δύσης ή οι larger than life σεξοβόμβες, αλλά μάλλον συνηθισμένες γυναίκες της διπλανής πόρτας. Δεν υπήρχε ανατολικογερμανίδα Κέιτ Μος. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες δεν ήταν επαγγελματίες μοντέλα, άλλα έκαναν το χόμπι τους. Φορούσαν σαφώς λιγότερο μακιγιάζ και ήταν περισσότερο ντυμένες από τις… συναδέλφους τους στη Vogue.
8. Αλληλεγγύη: Οι ανατολικογερμανοί συχνά αναφέρονται στην περίοδο της ΓΛΔ, σαν τον καιρό που δεν ήταν ο κάθε άνθρωπος μονάχα για τον εαυτό του. Υποστηρίζουν πως υπήρχε ένα έντονο αίσθημα συντροφικότητας και συλλογικής ταυτότητας, χωρίς όμως να έχει καμία σχέση με εθνικισμό.
https://www.reader.gr/news/diethni/3107 ... UpZa6ODci8 
