Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Σουβλίτσα » 13 Ιουν 2018, 19:25
ctalker θέτεις πολλά ερωτήματα μαζεμένα και ανοίγεις πολλή μεγάλη κουβέντα (και καλά κάνεις), δεν ξέρω κατα πόσο είμαι σε θέση λόγω δικού μου χρόνου να σου απαντήσω ικανοποιητικά
Καταρχήν, δεν κατηγορούμε κάποιον όπως εσύ το εννοείς, γενικά δεν υπάρχει διάθεση να επικρίνω εσένα ως πρόσωπο, βέβαια σε μια τέτοια κουβέντα σαφώς και θα υπάρχουν υψηλοί τόνοι και έντονες εκφράσεις (θυμήσου, εαν δεν το γνωρίζεις να το πληροφορήσω, πως εκείνοι που θεωρούνται Άγιοι και μειλίχιοι κτλ στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν σφόδροι στον λόγο τους κατά αιρετικών κτλ ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καμιά ψευτογλυκανάλατη αγαπουλίστικη και ευσεβιστική διάθεση εκ μέρους των ειδικά όταν τίθεται θέμα Αληθείας και σωτηρίας ψυχής).
Επίσης, κάτι που θέλω να τονίσω από την αρχή, όταν λες οτι δεν θα υπάρχουν αντανακλαστικά αντίδρασης σε άδικους νόμους και ολοκληρωτικά καθεστώτα, μάλλον σου διαφεύγει και εγώ επίσης δεν το ανέφερα και δεν το ανέπτυξα, το υπεννόησα γενικότερα εκεί που έλεγα "θες δεν θες αυτόν τον δρόμο θα ακολουθήσεις" πως ίσως τέτοιοι νόμοι να θεωρηθούν από τους πολλούς τουλάχιστον ως αναγκαίοι και αναπόφευκτοι ή /και ασυνείδητα να πάει κάποιος προς τα εκεί με την ψευδαίσθηση οτι υπηρετεί το γενικό καλό κτλ (δες τί ωραία που τα γράφει ο Πίθηκας πιο πάνω..).
Για τα υπόλοιπα, η έκφραση πως όποιος δεν έχει Θεό δεν έχει ηθικούς φραγμούς είναι εν μέρει αλήθεια, αναλόγως τί ονομάζουμε και τί σημειοδοτούμε με την έννοια ηθική.
Ηθική από μόνη της, όπως σου προείπα, στον (πραγματικό) Χριστιανισμό δεν υπάρχει.
Ηθική και θεοποίηση και απολυτοποίηση της Ηθικής υπάρχει οπουδήποτε αλλού.
Στους χριστιανούς υπάρχει ΉΘος και δη Ορθόδοξο το οποίο συνεπάγεται κάποιους κανόνες αν θες ηθικής ως φυσικό επακολουθο. Δεν αναγνωρίζεται απολυτοποιημένη ηθική ως αξία χωρίς αντίκρυσμα οντολογικό.
Βάσει αυτού, κάθε άνθρωπος μπορει και δύναται να έχει κάποιες επιμέρους ηθικές αξίες, ανάλογες βέβαια κι όλας κάθε φορά του κοινωνικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο ζει. Για παράδειγμα σε παλαιότερες κοινωνίες ο άγραφος νόμος της βεντέτας ήταν ηθική αξία αποδεκτή από κοινωνίες τόσο ατομικά όσο και συλλογικά.
Όταν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες για τον χ,ψ λόγο απεφάσισαν να καταργήσουν -δια νόμου-την εν λόγω πρακτική τότε σταμάτησε να είναι και νόμιμη και ηθική.
Αυτό δείχνει οτι από μόνη της η ανθρώπινη (κοινωνική κτλ) ηθική δεν είναι κάτι το απόλυτο αλλά κάτι το οποίο αλλάζει, μεταβάλλεται είναι δηλαδή σχετικό.
Αυστηρά φιλοσοφικά να το πάρεις και μόνο, αυτό που θα ονόμαζε κάποιος Απόλυτο Αγαθό και Αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να είναι σχετικό ούτε να μεταβάλλεται ούτε και να ετεροπροσδιορίζεται.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τί θέλω να πω.
Πολύ καλά τα λες για την Γερμανία, οι Γερμανοί δεν είναι χριστιανοί ή αν θες είναι "χριστιανοί" ενός δικού τους χριστιανισμού αλλά καμία σχέση δεν έχουν με την αρχαία Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός δια των Αποστόλων (αυτή η Εκκλησία είναι ο πραγματικός χριστιανισμός, οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού και πλάνη, κυρίως ολέθρια εκκοσμίκευση).
Για την Ρωσία, δεν θα μου φαινόταν περίεργο εαν ένα κοσμικό καθεστώς εκμεταλλευτόταν και πάταγε επάνω σε διαμορφωμένα πιστεύω και αντιλήψεις των πολιτών ή υπηκόων, σιγά, αυτό δεν είναι λογικό να συμβεί και δεν συνέβαινε ανέκαθεν? Αυτό όμως τί σημαίνει, οτι ο χριστιανισμός νομιμοποιεί ή δικαιολογεί τον κομμουνισμό? Οτι ο κομμουνισμός επικράτησε μέσα από την ελεύθερη βούληση του καθενός και δεν επιβλήθηκε? Τα λέω έτσι πολύ επιγραμματικα.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος
Σουβλίτσα την 13 Ιουν 2018, 19:27, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
...δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι...
Ελβετία.
