Phorum.com.gr

εδώ είναι το νήμα που λατρεύουμε τον νέο μας σύμμαχο και σωτήρα με παλιό και νέο υλικό

Ύμνος στην Περίφημον Γαλλίαν, τον Αρχιστράτηγο Βοναπάρτη και τον Στρατηγό Γεντίλλη που έγραψε ο Μαρτελάος όταν τα Γαλλικά στρατεύματα απελευθέρωσαν τα Επτάνησα απο την ενετική κυριαρχία. Τον απήγγειλε στην κεντρική πλατεία στη Ζάκυνθο γύρω απο τη φωτιά που έκαψαν το libro d'oro

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ ΓΑΛΛΙΑΝ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΓΕΝΤΙΛΛΗΝ

1

ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν·

2

Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου
Οχ το μνήμα ανασταθήτε
Και το Γένος σας να ιδήτε
Εις την πρώτην του τιμήν.

3

Η εξακουστή Γαλλία
Δεν βαστά την τυραννίαν,
Μα με αιματοχυσίαν
Αποκτά ελευθερίαν.

4

Καθώς είνε ανδρειωμένη
Το καλόν τούτο σκορπίζει
Και ολούθεν το χαρίζει
Όθεν βλέπει αδικιάν.

5

Εις ημάς τους απογόνους
Όσον είδετε χαμμένον,
Ιδού τώρ' αποκτημένον
Από χείρα δυνατήν·

6

Ένας στρατηγός ανδρείος
Πέμπεται οχ την Γαλλίαν,
Πίπτει εις την Ιταλίαν
Κάμνει θόρυβον πολύν.

7

Έτρεξαν όλα τα έθνη
Ν' αντισταθούν με βίαν,
Μα εκείνος με ανδρείαν
Κατακόπτει τους εχθρούς·

8

Βοναπάρτης δεν φοβείται
Δεν γνωρίζει την δειλίαν,
Να χαρίση Ελευθερίαν
Προσπαθεί· εις τους λαούς.

9

Στο βουνόν σταις άγριαις ράχαις
Αναβαίνει, δεν τρομάζει,
Η καρδιά του δεν σπαράζει
Στους αγώνας τους πολλούς·

10

Χύνονται ωσάν μελίσσια
Οι εχθροί αρματωμένοι
Γύρωθεν αγριωμένοι
Με πολέμους φοβερούς.

11

Αρχινούν, τον τριγυρίζουν
Τύραννοι και η φωτία,
Μα του στήθους του η καρδία
Δεν δειλιάζει παντελώς·

12

Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια
Πέτεται, πέρνει τον δρόμον,
Στους τυράννους δίδει νόμον
Ήρωας ο τρομερός.

13

Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα
Όθεν κάμει τυραννίαν,
Με βροχαίς από φωτίαν
Μ' όθεν κάμει αυτός νικά·

14

Πίπτουν κάτω και τα κάστρα,
Σβένονται και η φωτίαις.
Με πολλαίς 'ματοχυσίαις
Τους τυράννους κυνηγά.

15

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκαλα εσκορπισμένα,
Λάβετε τώρα πνοήν.

16

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Ήρωα στην Ιταλίαν
Π' έδωκεν ελευθερίαν
Κη έφθασε έως εδώ·

17

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Την μητέρα μας Γαλλίαν
Που χαρίζει ελευθερίαν
Εις της γης σας τον λαό.

18

Εις τον κόλπον του Ανδριάτου
Που φωλεύει ένα λειοντάρι
Με φωνές χωρίς κοντάρι
Το κρημνίζει εις την γην·

19

Τα λειονταράκια φεύγουν,
Την φωλιάν τους αφανίζει,
Εδώ κη εκείθεν τα σκορπίζει
Έρημα με εντροπήν.

20

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Δυνατά εκειός μουγκρίζει,
Τα οδόντια κατατρίζει
Με θυμόν και στεναγμόν

21

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Εις εκειό το κρήμνισμόν του
Κη εις εκειόν τον μουγκρισμόν του
Έκαμε πολύν σεισμόν.

22

Εκουνίσθηκαν τα όρη,
Θάλασσαις αναστενάζουν,
Τους λαούς κατατινάζουν
Γύρωθεν της Βενετιάς·

23

Εις ταις ταραχαίς εκείναις,
Έφθασεν εις τα Νησία
Του σεισμού η πολλή βία
Με τρομάρα της καρδιάς.

24

Φόβοι, τρόμοι εις την γην μας
Και φωτίαις τριγυρίζουν,
Απ' ολούθεν φοβερίζουν
Τα μνημεία ν' ανοιχθούν·

25

Νύχτα ημέρα τρέχουν δάκρυα
Και τον ουρανόν σκοτίζουν
Στεναγμοί οπού καπνίζουν
Κη ωσάν νέφαλα οργούν.

26

Άρματα πολλά ετοιμάζουν
Και σπαθία και φωτίαις
Με ορμαίς πολλά δριμείαις
Της Ζακύνθου οι λαοί·

27

Τα μουγκρίσματα ακούουν
Λειονταριού, κη αυτοί σπαράζουν,
Δεν γνωρίζουν και τρομάζουν
Στο καλόν τους το πολύ.

28

Ήρωας ο Βοναπάρτης
Την Ελλάδα ν' αναστήση
Και χωρίς ν' αργοπορήση
Πέμπει ένα στρατηγόν·

29

Του Αδριάτου τα πελάγη
Τα πλεούμενα γεμίζουν
Κάθε λύπην αφανίζουν
Κάθε φόβον και κλαυθμόν.

30

Φθάνουσι εις την Κερκύραν,
Οι λαοί πανηγυρίζουν
Το ελεύθερον γνωρίζουν
Και κροτούσι με χαραίς.

31

Όπου εφώλευεν ο Λέων
Απεδιώχθη με την βία
Κη έλαμψε η Ελευθερία
Με πανήγυρες πολλαίς.

32

Εις εσένα, ω Γεντίλλη,
Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν
Και σου τάζουν ν' αναφέρουν
Πανταχού ταις αρεταίς.

33

Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη,
Τα Νησία θα υμνήσουν,
Πανταχού θέλει τιμήσουν
Με περίφημαις ωδαίς.

34

Την ανάστασιν του Γένους
Σταθερά να μας αφήσης
Και να μην εγκαταλείψης
Τους λαούς εδώ ποτέ·

35

Και σου ορκίζομεν ομάδι
Στο φυτόν τσ' Ελευθερίας
Στους επαίνους της Γαλλίας
Πως θα ψάλλωμεν κ' εσέ.

36

Αν η Μούσαις μας ξυπνήσουν
Και τα όργανα αρπάσουν,
Τ' έθνη όλα θα θαυμάσουν
Στης Γαλλίας ταις ωδαίς.

37

Βοναπάρτην και Γεντίλλην,
Θέλει αποθανατίσουν
Όταν θέλη κελαδίσουν
Με πινδαρικαίς φωναίς.

38

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν.

elchav Orion22

Nero έγραψε: ↑

17 Ιαν 2020, 18:31

εδώ είναι το νήμα που λατρεύουμε τον νέο μας σύμμαχο και σωτήρα με παλιό και νέο υλικό

Define νέο, οι πουρκουάδες είναι ο πλέον παλιός.

Fuerte έγραψε: ↑

17 Ιαν 2020, 18:33

Nero έγραψε: ↑

17 Ιαν 2020, 18:31

εδώ είναι το νήμα που λατρεύουμε τον νέο μας σύμμαχο και σωτήρα με παλιό και νέο υλικό

Define νέο, οι πουρκουάδες είναι ο πλέον παλιός.

παλιός-νέος. Ξεστρατίσαμε για λίγο αλλά έφτασε η ώρα να επιστρέψουμε στη μεγάλη αγκαλιά, για τη σωτηρία τη δικιά μας και της ΕΕ

παρών

θα περιμένω όμως λίγο ακόμα

να φτάσουμε στα καλά

Άντιντ μπόνους όσοι ήμαστε της φραγκοφονί.

υγ. Για να παρακολουθώ το νήμα.

καλυτερα κρατατε μικρο καλαθι

+1 στο νήμα του συμπχορουμίτη Nero το οποίο γίνεται ακόμα πιο επίκαιρο λόγω της μετενσάρκωσης του Βοναπάρτη, Μανού Μακρόν

Αυτή τη φορά η ρωσοτουρκική συμμαχία των υπανθρώπων θα ηττηθεί

ας ξεκινήσει αντιμετωπίζοντας τους στασιαστές όπως ο μέγας κοντός αντί να κρύβεται στα σινεμά ο σολεηγ

Μαυροβασίλης έγραψε: ↑

18 Ιαν 2020, 17:10

ας ξεκινήσει αντιμετωπίζοντας τους στασιαστές όπως ο μέγας κοντός αντί να κρύβεται στα σινεμά ο σολεηγ

Ο κοντός έχασε τις εκλογές, αυτός θέλει να επανεκλεγεί.

Μαυροβασίλης έγραψε: ↑

18 Ιαν 2020, 17:10

ας ξεκινήσει αντιμετωπίζοντας τους στασιαστές όπως ο μέγας κοντός αντί να κρύβεται στα σινεμά ο σολεηγ

σας παρακαλώ παιδιά, δε μιλάμε για κοντούς σε φιλοευρωπαϊκό νήμα. Κάνει κακούς συνειρμούς οπότε είναι κακό σαβουάρ βιβρ. Καλό είναι να μην θυμόμαστε τον ακατανόμαστο

ξεκάθαρα πράγματα

Μαυροβασίλης έγραψε: ↑

18 Ιαν 2020, 17:10

ας ξεκινήσει αντιμετωπίζοντας τους στασιαστές όπως ο μέγας κοντός αντί να κρύβεται στα σινεμά ο σολεηγ

Ο Μακρόν είναι Bonaparte Zero(αλα Coca Cola Zero). Έχει το νεανικό, έχει την δικιά του, γριά Ζωζεφίν, άλλα δεν έχει το τσαγανό του Κορσικανού.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟΝ ΓΑΛΛΙΑΝ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΓΗΓΟΝ ΓΕΝΤΙΛΛΗΝ

1

ΟΘΕΝ είσθε των Ελλήνων
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν·

2

Σταις φωναίς της σάλπιγγός μου
Οχ το μνήμα ανασταθήτε
Και το Γένος σας να ιδήτε
Εις την πρώτην του τιμήν.

3

Η εξακουστή Γαλλία
Δεν βαστά την τυραννίαν,
Μα με αιματοχυσίαν
Αποκτά ελευθερίαν.

4

Καθώς είνε ανδρειωμένη
Το καλόν τούτο σκορπίζει
Και ολούθεν το χαρίζει
Όθεν βλέπει αδικιάν.

5

Εις ημάς τους απογόνους
Όσον είδετε χαμμένον,
Ιδού τώρ' αποκτημένον
Από χείρα δυνατήν·

6

Ένας στρατηγός ανδρείος
Πέμπεται οχ την Γαλλίαν,
Πίπτει εις την Ιταλίαν
Κάμνει θόρυβον πολύν.

7

Έτρεξαν όλα τα έθνη
Ν' αντισταθούν με βίαν,
Μα εκείνος με ανδρείαν
Κατακόπτει τους εχθρούς·

8

Βοναπάρτης δεν φοβείται
Δεν γνωρίζει την δειλίαν,
Να χαρίση Ελευθερίαν
Προσπαθεί· εις τους λαούς.

9

Στο βουνόν σταις άγριαις ράχαις
Αναβαίνει, δεν τρομάζει,
Η καρδιά του δεν σπαράζει
Στους αγώνας τους πολλούς·

10

Χύνονται ωσάν μελίσσια
Οι εχθροί αρματωμένοι
Γύρωθεν αγριωμένοι
Με πολέμους φοβερούς.

11

Αρχινούν, τον τριγυρίζουν
Τύραννοι και η φωτία,
Μα του στήθους του η καρδία
Δεν δειλιάζει παντελώς·

12

Στα βουνά κ' εις τα λαγκάδια
Πέτεται, πέρνει τον δρόμον,
Στους τυράννους δίδει νόμον
Ήρωας ο τρομερός.

13

Όθεν κάμει ευρίσκει κάστρα
Όθεν κάμει τυραννίαν,
Με βροχαίς από φωτίαν
Μ' όθεν κάμει αυτός νικά·

14

Πίπτουν κάτω και τα κάστρα,
Σβένονται και η φωτίαις.
Με πολλαίς 'ματοχυσίαις
Τους τυράννους κυνηγά.

15

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκαλα εσκορπισμένα,
Λάβετε τώρα πνοήν.

16

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Ήρωα στην Ιταλίαν
Π' έδωκεν ελευθερίαν
Κη έφθασε έως εδώ·

17

Εξυπνήστε, για να ιδήτε
Την μητέρα μας Γαλλίαν
Που χαρίζει ελευθερίαν
Εις της γης σας τον λαό.

18

Εις τον κόλπον του Ανδριάτου
Που φωλεύει ένα λειοντάρι
Με φωνές χωρίς κοντάρι
Το κρημνίζει εις την γην·

19

Τα λειονταράκια φεύγουν,
Την φωλιάν τους αφανίζει,
Εδώ κη εκείθεν τα σκορπίζει
Έρημα με εντροπήν.

20

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Δυνατά εκειός μουγκρίζει,
Τα οδόντια κατατρίζει
Με θυμόν και στεναγμόν

21

Πίπτοντας χαμαί ο λέων,
Εις εκειό το κρήμνισμόν του
Κη εις εκειόν τον μουγκρισμόν του
Έκαμε πολύν σεισμόν.

22

Εκουνίσθηκαν τα όρη,
Θάλασσαις αναστενάζουν,
Τους λαούς κατατινάζουν
Γύρωθεν της Βενετιάς·

23

Εις ταις ταραχαίς εκείναις,
Έφθασεν εις τα Νησία
Του σεισμού η πολλή βία
Με τρομάρα της καρδιάς.

24

Φόβοι, τρόμοι εις την γην μας
Και φωτίαις τριγυρίζουν,
Απ' ολούθεν φοβερίζουν
Τα μνημεία ν' ανοιχθούν·

25

Νύχτα ημέρα τρέχουν δάκρυα
Και τον ουρανόν σκοτίζουν
Στεναγμοί οπού καπνίζουν
Κη ωσάν νέφαλα οργούν.

26

Άρματα πολλά ετοιμάζουν
Και σπαθία και φωτίαις
Με ορμαίς πολλά δριμείαις
Της Ζακύνθου οι λαοί·

27

Τα μουγκρίσματα ακούουν
Λειονταριού, κη αυτοί σπαράζουν,
Δεν γνωρίζουν και τρομάζουν
Στο καλόν τους το πολύ.

28

Ήρωας ο Βοναπάρτης
Την Ελλάδα ν' αναστήση
Και χωρίς ν' αργοπορήση
Πέμπει ένα στρατηγόν·

29

Του Αδριάτου τα πελάγη
Τα πλεούμενα γεμίζουν
Κάθε λύπην αφανίζουν
Κάθε φόβον και κλαυθμόν.

30

Φθάνουσι εις την Κερκύραν,
Οι λαοί πανηγυρίζουν
Το ελεύθερον γνωρίζουν
Και κροτούσι με χαραίς.

31

Όπου εφώλευεν ο Λέων
Απεδιώχθη με την βία
Κη έλαμψε η Ελευθερία
Με πανήγυρες πολλαίς.

32

Εις εσένα, ω Γεντίλλη,
Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν
Και σου τάζουν ν' αναφέρουν
Πανταχού ταις αρεταίς.

33

Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη,
Τα Νησία θα υμνήσουν,
Πανταχού θέλει τιμήσουν
Με περίφημαις ωδαίς.

34

Την ανάστασιν του Γένους
Σταθερά να μας αφήσης
Και να μην εγκαταλείψης
Τους λαούς εδώ ποτέ·

35

Και σου ορκίζομεν ομάδι
Στο φυτόν τσ' Ελευθερίας
Στους επαίνους της Γαλλίας
Πως θα ψάλλωμεν κ' εσέ.

36

Αν η Μούσαις μας ξυπνήσουν
Και τα όργανα αρπάσουν,
Τ' έθνη όλα θα θαυμάσουν
Στης Γαλλίας ταις ωδαίς.

37

Βοναπάρτην και Γεντίλλην,
Θέλει αποθανατίσουν
Όταν θέλη κελαδίσουν
Με πινδαρικαίς φωναίς.

38

Όθεν είσθε των Ελλήνων,
Παλαιά ανδρειωμένα
Κόκκαλα εσκορπισμένα
Λάβετε τώρα πνοήν.

[/quote]

Εμετός. Σα να τρως γαλακτομπούρεκο με μαγιονέζα