Το Νήμα της Σινοφοβίας

[Scouser]

Πολύ δύσκολο για την Κίνα.Διαβάζω τι λένε οι ρεπουμπλικάνοι και έχουν πάθει αμόκ με την Κίνα.Όχι μόνο οι πολιτικοί αλλά και η βάση.Δεν θέλουν καμμιά ανάμιξη σε Μέση Ανατολή και Αφρική ή ακόμη κατά της Ρωσίας αλλά η Κίνα έχει αναγορευθεί σε απειλή κατά της Αμερικής.
Ο απομονωτισμός δεν ισχύει όταν απειλείται η ίδια η χώρα.

Απειλείται η πίσω αυλή των Αμερικανικών, το μαλακό τους υπογάστριο. Η Ταϊβάν.

Αυτό που απειλείται δεν είναι η χώρα βέβαια, είναι η δυνατότητα του Αμερικανικού κεφαλαίου να αντλεί νοίκια από όλο τον κόσμο.

Πέρα από αυτά όμως σέβομαι ότι απάντησες σε αυτό το που ρώτησα. Εγώ νομίζω ότι σιγά σιγά θα γίνει αποδεκτό ότι οι δυνατότητες των ΗΠΑ δεν είναι αυτές που ήταν. Άφησαν την Κριμαία χθες, θα αφήσουν και την Ταιβάν αύριο.

Η Κριμαία στη μεγάλη εικόνα δεν σήμαινε τίποτε και όλη η ιστορία για την Ουκρανία ξεκίνησε απλώς επειδή οι policymakers στις ΗΠΑ δεν μπορούν να ξεπεράσουν την κληρονομιά του ΨΠ, συν τη συμπλεγματική ρωσοφοβία που έχει εξηγήσει ο πατησιώτης που οφείλεται. Δεν υπήρχε δηλαδή κανένα συμφέρον για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε κανονική διαμάχη για την Κριμαία και ήδη όσα έχουν κάνει τους προκαλούν μεγάλη ζημιά για μηδενικά κέρδη. Η Ταϊβάν από την άλλη είναι ο 10ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των ΗΠΑ παγκοσμίως. https://ustr.gov/countries-regions/china/taiwan Από κοντά και η Ιαπωνία στην 4η θέση και η Νότια Κορέα στην 6η θέση, που φυσικά παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα. Αντίθετα δηλαδή με την Ανατολική Ευρώπη, στην Νοτιοανατολική Ασία διακυβεύονται ουσιαστικά και όχι φανταστικά αμερικανικά συμφέροντα.

[Dwarven Blacksmith]

Όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο στην Κίνα, θα αλλάζουν οι απαιτήσεις των ανθρώπων. Το ένα πιάτο φαΐ δεν θα τους φτάνει, θα πηγαίνουν ταξίδια, θα βλέπουν πώς είναι αλλού οι άνθρωποι και η ζωή, θα ανοίγει ο ορίζοντάς τους, θα συγκρίνουν. Μοιραία θα δημιουργηθούν πιέσεις προς την εξουσία και εκεί είναι που θα γίνει η μεγάλη κρίση. Όπως έγινε με την Γαλλική Επανάσταση ή το 1990 με τις Αν. χώρες. Ειδικά στην εποχή του Ίντερνετ είναι δύσκολο να παραμυθιάζεις έναν λαό. Πόσο censorship πια να βάλεις;

Αυτά έχουν συμβεί ήδη, δεν αφορούν το μέλλον. Δεν υπάρχει σιδηρουν παραπέτασμα που συγκρατεί ξελιγωμένους για λευτεριά.

Τους φοιτητές εδώ, τους έστειλε ο ντάντι να σπουδάσουν Αυστραλία.

[sharp]

Όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο στην Κίνα, θα αλλάζουν οι απαιτήσεις των ανθρώπων. Το ένα πιάτο φαΐ δεν θα τους φτάνει, θα πηγαίνουν ταξίδια, θα βλέπουν πώς είναι αλλού οι άνθρωποι και η ζωή, θα ανοίγει ο ορίζοντάς τους, θα συγκρίνουν. Μοιραία θα δημιουργηθούν πιέσεις προς την εξουσία και εκεί είναι που θα γίνει η μεγάλη κρίση. Όπως έγινε με την Γαλλική Επανάσταση ή το 1990 με τις Αν. χώρες. Ειδικά στην εποχή του Ίντερνετ είναι δύσκολο να παραμυθιάζεις έναν λαό. Πόσο censorship πια να βάλεις;

Αυτά έχουν συμβεί ήδη, δεν αφορούν το μέλλον. Δεν υπάρχει σιδηρουν παραπέτασμα που συγκρατεί ξελιγωμένους για λευτεριά.

Τους φοιτητές εδώ, τους έστειλε ο ντάντι να σπουδάσουν Αυστραλία.

Φυσικά, αλλά αυτοί θα αυξάνουν. Για την ώρα ισχύει για όσους είναι τυχεροί να ζουν στα 3 κέντρα με ανάπτυξη. Παρεμπ. μεγαλώνουν και οι ταξικές διαφορές στη χώρα με ότι αυτό σημαίνει.

[sharp]

Ωραία προβατάκια τα παιδιά στο βίντεο.

Έχω πάει Αυστραλία, όντως γεμάτη Κινέζους τουρίστες ήταν. Απίστευτοι καταναλωτές. Στα ακριβά μαγαζιά επιγραφές στα Κινεζικά και τέτοια

[Dwarven Blacksmith]

Πολύ δύσκολο για την Κίνα.Διαβάζω τι λένε οι ρεπουμπλικάνοι και έχουν πάθει αμόκ με την Κίνα.Όχι μόνο οι πολιτικοί αλλά και η βάση.Δεν θέλουν καμμιά ανάμιξη σε Μέση Ανατολή και Αφρική ή ακόμη κατά της Ρωσίας αλλά η Κίνα έχει αναγορευθεί σε απειλή κατά της Αμερικής.
Ο απομονωτισμός δεν ισχύει όταν απειλείται η ίδια η χώρα.

Απειλείται η πίσω αυλή των Αμερικανικών, το μαλακό τους υπογάστριο. Η Ταϊβάν.

Αυτό που απειλείται δεν είναι η χώρα βέβαια, είναι η δυνατότητα του Αμερικανικού κεφαλαίου να αντλεί νοίκια από όλο τον κόσμο.

Πέρα από αυτά όμως σέβομαι ότι απάντησες σε αυτό το που ρώτησα. Εγώ νομίζω ότι σιγά σιγά θα γίνει αποδεκτό ότι οι δυνατότητες των ΗΠΑ δεν είναι αυτές που ήταν. Άφησαν την Κριμαία χθες, θα αφήσουν και την Ταιβάν αύριο.

Η Κριμαία στη μεγάλη εικόνα δεν σήμαινε τίποτε και όλη η ιστορία για την Ουκρανία ξεκίνησε απλώς επειδή οι policymakers στις ΗΠΑ δεν μπορούν να ξεπεράσουν την κληρονομιά του ΨΠ, συν τη συμπλεγματική ρωσοφοβία που έχει εξηγήσει ο πατησιώτης που οφείλεται. Δεν υπήρχε δηλαδή κανένα συμφέρον για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε κανονική διαμάχη για την Κριμαία και ήδη όσα έχουν κάνει τους προκαλούν μεγάλη ζημιά για μηδενικά κέρδη. Η Ταϊβάν από την άλλη είναι ο 10ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των ΗΠΑ παγκοσμίως. https://ustr.gov/countries-regions/china/taiwan Από κοντά και η Ιαπωνία στην 4η θέση και η Νότια Κορέα στην 6η θέση, που φυσικά παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα. Αντίθετα δηλαδή με την Ανατολική Ευρώπη, στην Νοτιοανατολική Ασία διακυβεύονται ουσιαστικά και όχι φανταστικά αμερικανικά συμφέροντα.

Τα εμπορικά συμφέροντα δεν είναι πρόβλημα. Για προσάρτηση μιλάμε, όχι για βύθιση. Ότι παρήγαγε ως "χώρα" θα συνεχίσει να παράγει και ως επαρχία. Άλλα είναι τα συμφέροντα.

[sharp]

China builds advanced weapons systems using American chip technology

https://www.washingtonpost.com/national ... story.html

[sharp]

Τα εμπορικά συμφέροντα δεν είναι πρόβλημα. Για προσάρτηση μιλάμε, όχι για βύθιση. Ότι παρήγαγε ως "χώρα" θα συνεχίσει να παράγει και ως επαρχία.

No comment.

[Scouser]

Απειλείται η πίσω αυλή των Αμερικανικών, το μαλακό τους υπογάστριο. Η Ταϊβάν.

Αυτό που απειλείται δεν είναι η χώρα βέβαια, είναι η δυνατότητα του Αμερικανικού κεφαλαίου να αντλεί νοίκια από όλο τον κόσμο.

Πέρα από αυτά όμως σέβομαι ότι απάντησες σε αυτό το που ρώτησα. Εγώ νομίζω ότι σιγά σιγά θα γίνει αποδεκτό ότι οι δυνατότητες των ΗΠΑ δεν είναι αυτές που ήταν. Άφησαν την Κριμαία χθες, θα αφήσουν και την Ταιβάν αύριο.

Η Κριμαία στη μεγάλη εικόνα δεν σήμαινε τίποτε και όλη η ιστορία για την Ουκρανία ξεκίνησε απλώς επειδή οι policymakers στις ΗΠΑ δεν μπορούν να ξεπεράσουν την κληρονομιά του ΨΠ, συν τη συμπλεγματική ρωσοφοβία που έχει εξηγήσει ο πατησιώτης που οφείλεται. Δεν υπήρχε δηλαδή κανένα συμφέρον για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε κανονική διαμάχη για την Κριμαία και ήδη όσα έχουν κάνει τους προκαλούν μεγάλη ζημιά για μηδενικά κέρδη. Η Ταϊβάν από την άλλη είναι ο 10ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των ΗΠΑ παγκοσμίως. https://ustr.gov/countries-regions/china/taiwan Από κοντά και η Ιαπωνία στην 4η θέση και η Νότια Κορέα στην 6η θέση, που φυσικά παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα. Αντίθετα δηλαδή με την Ανατολική Ευρώπη, στην Νοτιοανατολική Ασία διακυβεύονται ουσιαστικά και όχι φανταστικά αμερικανικά συμφέροντα.

Τα εμπορικά συμφέροντα δεν είναι πρόβλημα. Για προσάρτηση μιλάμε, όχι για βύθιση. Ότι παρήγαγε ως "χώρα" θα συνεχίσει να παράγει και ως επαρχία. Άλλα είναι τα συμφέροντα.

Και με τι όρους θα γίνεται το εμπόριο μετά την προσάρτηση; Προφανώς δεν είναι τόσο απλό. Το βασικό ζήτημα είναι ότι στην περιοχή υπάρχουν σύμμαχοι της Αμερικής που παρακολουθούν. Μιλάμε για πραγματικά commitments, όχι συμπλέγματα όπως στην περίπτωση της Κριμαίας και της Ρωσίας. Άλλο παύω να λειτουργώ ως παγκόσμιος χωροφύλακας, άλλο εγκαταλείπω τους συμμάχους μου.

[Dwarven Blacksmith]

Η Κριμαία στη μεγάλη εικόνα δεν σήμαινε τίποτε και όλη η ιστορία για την Ουκρανία ξεκίνησε απλώς επειδή οι policymakers στις ΗΠΑ δεν μπορούν να ξεπεράσουν την κληρονομιά του ΨΠ, συν τη συμπλεγματική ρωσοφοβία που έχει εξηγήσει ο πατησιώτης που οφείλεται. Δεν υπήρχε δηλαδή κανένα συμφέρον για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε κανονική διαμάχη για την Κριμαία και ήδη όσα έχουν κάνει τους προκαλούν μεγάλη ζημιά για μηδενικά κέρδη. Η Ταϊβάν από την άλλη είναι ο 10ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος των ΗΠΑ παγκοσμίως. https://ustr.gov/countries-regions/china/taiwan Από κοντά και η Ιαπωνία στην 4η θέση και η Νότια Κορέα στην 6η θέση, που φυσικά παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα. Αντίθετα δηλαδή με την Ανατολική Ευρώπη, στην Νοτιοανατολική Ασία διακυβεύονται ουσιαστικά και όχι φανταστικά αμερικανικά συμφέροντα.

Τα εμπορικά συμφέροντα δεν είναι πρόβλημα. Για προσάρτηση μιλάμε, όχι για βύθιση. Ότι παρήγαγε ως "χώρα" θα συνεχίσει να παράγει και ως επαρχία. Άλλα είναι τα συμφέροντα.

Και με τι όρους θα γίνεται το εμπόριο μετά την προσάρτηση; Προφανώς δεν είναι τόσο απλό. Το βασικό ζήτημα είναι ότι στην περιοχή υπάρχουν σύμμαχοι της Αμερικής που παρακολουθούν. Μιλάμε για πραγματικά commitments, όχι συμπλέγματα όπως στην περίπτωση της Κριμαίας και της Ρωσίας. Άλλο παύω να λειτουργώ ως παγκόσμιος χωροφύλακας, άλλο εγκαταλείπω τους συμμάχους μου.

Η Ταϊβάν δεν είναι σύμμαχος, υπάρχει το strategic ambiguity. Και υπάρχει ακριβώς για να μπορούν να κάνουν πίσω οι ΗΠΑ χωρίς να εχουν σπάσει κάποια δέσμευση. Αν υπάρξει commitment, βλέπουμε.

[sharp]

Οι business στην Κίνα διεξάγονται με αντιδημοκρατικό τρόπο. Πχ η κυβέρνηση σε υποχρεώνει να συστήσεις κινεζική θυγατρική αν θέλεις να πουλάς τα προϊόντα σου. Είμαι σε θέση να ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια στις Γερμανικές εταιρίες και σίγουρα θα ισχύει και για τις υπόλοιπες, επομένως δεν νομίζω να αφήσουν έτσι έυκολα την Ταιβάν.

Ο λόγος που γίνονται όλοι οι πόλεμοι ήταν ανέκαθεν το ελεύθερο εμπόριο, από τους Γαλατικούς πολέμους μέχρι την Ουκρανία σήμερα. Ο Καίσαρας στο Commentarii de Bello Gallico αναφέρει ως αίτιο μιάς εκστρατείας το άνοιγμα δρόμου, ώστε τα εμπορεύματα να μεταφέρονται ασφαλή στον προορισμό τους και να μην υπάρχουν ζημίες.

[Dwarven Blacksmith]

Οι business στην Κίνα διεξάγονται με αντιδημοκρατικό τρόπο. Πχ η κυβέρνηση σε υποχρεώνει να συστήσεις κινεζική θυγατρική αν θέλεις να πουλάς τα προϊόντα σου. Είμαι σε θέση να ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια στις Γερμανικές εταιρίες και σίγουρα θα ισχύει και για τις υπόλοιπες, επομένως δεν νομίζω να αφήσουν έτσι έυκολα την Ταιβάν.

Ο λόγος που γίνονται όλοι οι πόλεμοι ήταν ανέκαθεν το ελεύθερο εμπόριο, από τους Γαλατικούς πολέμους μέχρι την Ουκρανία σήμερα. Ο Καίσαρας στο Commentarii de Bello Gallico αναφέρει ως αίτιο μιάς εκστρατείας το άνοιγμα δρόμου, ώστε τα εμπορεύματα να μεταφέρονται ασφαλή στον προορισμό τους και να μην υπάρχουν ζημίες.

Καλά τα λες τώρα που το πας πιο υλιστικά.
Κι αυτό πάντως αλλαζει. Την Τεσλα την αφησαν να έρθει έτσι.
https://cleantechnica.com/2020/09/27/te ... heres-why/

Και μετά (προ 4μηνου) πρόσφεραν στην ΕΕ την επενδυτική συμφωνία, που ανοίγει τον ίδιο δρόμο σε όλες τις ευρωπαϊκές εταιρίες και το μέλλον της θα κριθεί σύντομα (αναλόγως αν η ΕΕ αντέξει τις πιέσεις των ΗΠΑ, οι Γερμανοί σκουπιζουν σάλια πάντως).

[sharp]

Καλά τα λες τώρα που το πας πιο υλιστικά.

Μα είναι δύο τα σκέλη
Ένα ο μέσος κινέζος που συγκλίνει με τον γελαδάρη στη Νεβαδα με το κινητό στο χέρι και δύο η αντίδραση της Δύσης στην επεκτατική πολιτική της Κίνας.

[πατησιωτης]

Η Ταϊβάν δεν είναι σύμμαχος, υπάρχει το strategic ambiguity. Και υπάρχει ακριβώς για να μπορούν να κάνουν πίσω οι ΗΠΑ χωρίς να εχουν σπάσει κάποια δέσμευση.

Aυτό υπάρχει και για να μην πάρει αέρα η Ταιβάν και κάνει κάποιο βήμα που δεν θέλουν οι ΗΠΑ.Εάν όμως δεν κάνει το βήμα,είναι πολύ δύσκολο να επιτεθεί το Πεκίνο εν αιθρία και να μην αναμιχθούν οι ΗΠΑ.

[Scouser]

Τα εμπορικά συμφέροντα δεν είναι πρόβλημα. Για προσάρτηση μιλάμε, όχι για βύθιση. Ότι παρήγαγε ως "χώρα" θα συνεχίσει να παράγει και ως επαρχία. Άλλα είναι τα συμφέροντα.

Και με τι όρους θα γίνεται το εμπόριο μετά την προσάρτηση; Προφανώς δεν είναι τόσο απλό. Το βασικό ζήτημα είναι ότι στην περιοχή υπάρχουν σύμμαχοι της Αμερικής που παρακολουθούν. Μιλάμε για πραγματικά commitments, όχι συμπλέγματα όπως στην περίπτωση της Κριμαίας και της Ρωσίας. Άλλο παύω να λειτουργώ ως παγκόσμιος χωροφύλακας, άλλο εγκαταλείπω τους συμμάχους μου.

Η Ταϊβάν δεν είναι σύμμαχος, υπάρχει το strategic ambiguity. Και υπάρχει ακριβώς για να μπορούν να κάνουν πίσω οι ΗΠΑ χωρίς να εχουν σπάσει κάποια δέσμευση. Αν υπάρξει commitment, βλέπουμε.

Θεωρητικά έτσι είναι όπως τα λες. Πρακτικά όλοι γνωρίζουν ότι η Ταϊβάν είναι υπό την προστασία των ΗΠΑ εδώ και 70 χρόνια, με πολύ στενές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι Ουκρανία, που στα 30 χρόνια της (τεχνητής) ύπαρξής της ανέκαθεν θεωρούνταν ένα buffer state χωρίς κανένα δεσμό με τις ΗΠΑ, μέχρι το μαϊντάνι. Το strategic ambiguity υπάρχει -υποτίθεται- για να αποθαρρύνει την Ταϊβάν να ανακηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της, όχι για να διευκολύνει την κατάκτησή της από την PLC. Αν την κρίσιμη στιγμή αφήσουν την Ταϊβάν στη μοίρα της, οι άλλοι της περιοχής που παρακολουθούν θα βγάλουν το συμπέρασμα ότι το containment της Κίνας δεν είναι εφικτό και θα απομακρυνθούν από τις ΗΠΑ. Αυτός στην τελική θα είναι και ένας από τους βασικούς στόχους της Κίνας, αν δοκιμάσει να ενσωματώσει την Ταϊβάν με τη βία.
Ξαναλέω: άλλο απεμπόληση του ρόλου του παγκόσμιου χωροφύλακα, που είναι μια πολύ λογική κίνηση με βάση τα δεδομένα της εποχής που ζούμε, άλλο εγκατάλειψη συμμάχων (και μάλιστα παλαιών, όχι ευκαιριακών). Μπορούν να κάνουν και το δεύτερο φυσικά και να αποφασίσουν ότι τους συμφέρει μια επιστροφή στην εποχή του Δόγματος Μονρόε, στην Ιστορία όλα γίνονται. Ίσως να είναι και ιστορικά αναπόφευκτο το δεύτερο τελικά, υπάρχουν επιχειρήματα και για αυτό. Αυτό που σίγουρα δεν μπορούν να κάνουν είναι να πουν έλα μωρέ κλαϊν, ας την καταβροχθίσουν την Ταϊβάν, εμείς θα συνεχίσουμε να στέλνουμε τα πλοιαράκια μας να κάνουν FONOPS, να πουλάμε κανα οπλάκι για να ζήσουν τα παιδιά της Λόκχιντ, να χαριεντιζόμαστε με τους συμμάχους μας στην περιοχή σε κουλ διπλωματικά κοκτεϊλ πάρτι, κτλ.

[Orion22]

China Fighter Jets Will Fly Over Taiwan to Declare Sovereignty, State Media Says