Η γενική απεργία στην Ινδία κλήθηκε κατά των μέτρων προσαρμογής και επίθεσης στα δικαιώματα εργασίας που προωθήθηκε από την κυβέρνηση Narendra Modi.
Αυτή την Πέμπτη περίπου 200 εκατομμύρια εργαζόμενοι πραγματοποίησαν μια γενική απεργία στην Ινδία, την οποία καλούσαν 10 συνδικαλιστικά κέντρα ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης Narendra Modi, πρωθυπουργού της χώρας. Το πακέτο μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνει νέους εργατικούς νόμους, μεγαλύτερη ευελιξία σε κανονισμούς που σχετίζονται με την ασφάλεια και την υγεία στο χώρο εργασίας και στον γεωργικό τομέα, καθώς και ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου τομέα.
Η κυβέρνηση πέρασε τέσσερις εργατικούς κώδικες που αντικαθιστούν τους νόμους περί προστασίας των εργαζομένων. Τέτοιοι κανονισμοί επιτρέπουν στους εργοδότες και τις κυβερνήσεις να αυξάνουν τον φόρτο εργασίας, να δυσκολεύουν την απόκτηση δίκαιων μισθών, να απολύουν εύκολα τους εργαζομένους, να μειώνουν την ασφαλιστική κάλυψη υγείας και να καθιστούν δύσκολη τη δημιουργία συνδικάτων.
Παγκόσμιος πισσαρίδης
Μαζί με τα συνδικάτα, μια πλατφόρμα περισσότερων από 300 οργανώσεων αγροτών κάλεσε διαμαρτυρία σε συντονισμό με τα συνδικάτα.
Εργάτες από τους κύριους βιομηχανικούς τομείς, όπως η παραγωγή χάλυβα, ο άνθρακας, οι τηλεπικοινωνίες, η μηχανική, οι μεταφορές, τα λιμάνια και οι αποβάθρες, οι τράπεζες και οι μεταφορές έλαβαν μέρος στην απεργία, ενώ μια αγροτική απεργία προετοιμάζεται σε πολλές πολιτείες.
Οι μεταρρυθμίσεις κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που προτείνονται από την κυβέρνηση, συμβαίνουν στο πλαίσιο των επιπτώσεων της πανδημίας κορονοϊού στη χώρα. Η κυβέρνηση Modi, ενόψει της πανδημίας, δίνει προτεραιότητα στα κέρδη των μεγάλων εταιρειών και στην προστασία της περιουσίας των δισεκατομμυριούχων έναντι της προστασίας των ζωών και των μέσων διαβίωσης των εργαζομένων.
Η Ινδία έχει περισσότερα από 9,2 εκατομμύρια άτομα μολυσμένα με COVID-19, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο και σχεδόν 135.000 θανάτους, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Η πανδημία εξαπλώθηκε σε μεγάλες πόλεις όπως το Δελχί, η Βομβάη και άλλα αστικά κέντρα, και σε αγροτικές περιοχές όπου η δημόσια υγεία είναι σπάνια ή ανύπαρκτη.
Εκατομμύρια έχουν χάσει εισόδημα, και αυτό σε μια χώρα όπου πριν από την πανδημία το 50% όλων των παιδιών υποσιτίζονταν. Με την οικονομία της Ινδίας να συρρικνώνεται κατά 23,9% το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου, ενώ αναμένεται να συρρικνωθεί κατά περίπου 10% κατά τη διάρκεια της οικονομικής περιόδου 2020-2021, δεκάδες εκατομμύρια έχουν χάσει μόνιμα οι δουλειές τους ή οι ώρες τους έχουν μειωθεί. Σύμφωνα με μια έκθεση του ΔΝΤ τον Οκτώβριο, 40 εκατομμύρια περισσότεροι Ινδοί θα περιέλθουν σε «ακραία φτώχεια», που ορίζεται ως επιβίωση με 1,90 δολάρια ή λιγότερο την ημέρα, στα τέλη του 2020.
Οι βιομηχανικοί εργαζόμενοι, οι υπάλληλοι του τομέα των υπηρεσιών και το κοινό απαιτούν αύξηση των ελάχιστων μισθών, τερματισμό της επισφαλούς εργασίας, έλεγχος των τιμών των βασικών βασικών προϊόντων και τερματισμόςτης κυβερνητικής πολιτικής ιδιωτικοποίησης του δημόσιου τομέα.
Οι απαιτήσεις περιλαμβάνουν 10 κιλά τροφίμων για οικογένειες που έχουν ανάγκη, παρέχοντας βοήθεια έκτακτης ανάγκης στους φτωχότερους τομείς του πληθυσμού, πραγματοποιώντας μια εφάπαξ πληρωμή 7.500 ρουπιών (περίπου 100 $), ενισχύοντας το δημόσιο σύστημα διανομής, αποσύροντας νέους εργασιακούς κώδικες και τρεις γεωργικούς νόμους που ανοίγουν τις πόρτες στην εταιρική αγροτική επιχείρηση, καθώς και την αναστροφή της νέας εκπαιδευτικής πολιτικής.
Επιπλέον, η κατανομή 5,0% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕγχΠ) στην εκπαίδευση · υγειονομική περίθαλψη για όλους και 6,0 τοις εκατό του ΑΕΠ για την υγεία.
Οι αγρότες απαιτούν καλύτερες τιμές για τα προϊόντα τους εδώ και χρόνια, ότι η Εκτελεστική Αρχή δηλώνει τις ελάχιστες τιμές στήριξης με βάση τη σύσταση που έγινε πριν από 16 χρόνια από την Εθνική Επιτροπή Αγροτών και την εξάλειψη του χρέους των αγροτών.
Οι ηγέτες των συνδικάτων κάλεσαν απεργία για να αποσυμπιέσουν τη δυσαρέσκεια εκατομμυρίων κατά της κυβέρνησης, αλλά προς το παρόν δεν δίνουν συνέχεια στις διαμαρτυρίες.
Η κυβέρνηση, με εθνικιστικό και δεξιό προφίλ, ανταποκρίθηκε στην πανδημία εντείνοντας μια ομιλία εναντίον θρησκευτικών μειονοτήτων, για παράδειγμα μουσουλμάνων, και επιδιώκοντας να επιτεθεί στα δικαιώματα εκατομμυρίων με νόμους που οδηγούν σε μεγαλύτερη ευελιξία εργασίας προς όφελος των τοπικών δισεκατομμυριούχων και ξένων εταιρειών.
Αυξήθηκε επίσης η εθνικιστική ρητορική του Modi, ειδικά κατά της Κίνας, εκτός από την εμβάθυνση της στρατηγικής και στρατιωτικής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, προσπαθώντας να επωφεληθεί από τη διαμάχη της Ουάσινγκτον με το Πεκίνο.
https://www.alerta.gr/archives/10814