Ο Μπολσονάρο φοβάται ότι θα πάει στη φυλακή και έχει δίκιο
Ο Μπολσονάρο φοβάται ότι θα πάει στη φυλακή και έχει δίκιο
FacebookTwitterLinkedIn
Γράφει η Vanessa Barbara
"Ενημερώνω τους αχρείους", έλεγε ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο στους υποστηρικτές του πέρυσι, "δεν πρόκειται να φυλακιστώ ποτέ!"
Η φωνή του ήταν δυνατή. Όμως, ο κ. Μπολσονάρο τείνει να εμψυχώνεται όταν μιλά για την προοπτική της φυλακής. "Με τη βοήθεια του Θεού", δήλωσε σε ακροατήριο επιχειρηματιών τον Μάιο, "δεν πρόκειται να με συλλάβουν ποτέ". Καθώς ξοδεύει "περισσότερο από το μισό" του χρόνου του ασχολούμενος με μηνύσεις και αγωγές, σίγουρα νιώθει καλά οχυρωμένος ενάντια σε μια σύλληψη. Ωστόσο υπάρχει μια απόγνωση στην αλαζονεία του. Η μοίρα της πρώην προέδρου της Βολιβίας Jeanine Áñez, η οποία καταδικάστηκε πρόσφατα σε φυλάκιση για φερόμενη ενορχήστρωση πραξικοπήματος, επικρέμεται βαριά στον αέρα.
Για τον κ. Μπολσονάρο, είναι μια προειδοποιητική ιστορία. Ενόψει των προεδρικών εκλογών τον Οκτώβριο, τις οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα χάσει, ανησυχεί ξεκάθαρα ότι μπορεί επίσης να συλληφθεί -όπως το έθεσε με αχαρακτήριστη υποτίμηση- για "αντιδημοκρατικές ενέργειες". Αυτός ο φόβος εξηγεί τις έντονες προσπάθειές του να δυσφημήσει τις εκλογές προτού διεξαχθούν - όπως, για παράδειγμα, να συγκεντρώσει δεκάδες ξένους διπλωμάτες προκειμένου να καταδικάσει ενώπιόν τους το ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας της χώρας του.
Ωστόσο, όσο παράλογη κι αν είναι η συμπεριφορά του - και το να αναγκάζονται ξένοι πρεσβευτές να παρακολουθούν μία τρελή διατριβή 47 λεπτών είναι σίγουρα στο πλέον περίεργο άκρο του φάσματος - το βαθύτερο κίνητρο είναι απολύτως λογικό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Μπολσονάρο έχει πολλούς λόγους να φοβάται τη φυλακή. Στην πραγματικότητα, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς όλες τις κατηγορίες εναντίον του προέδρου και της κυβέρνησής του.
Αρχικά, υπάρχει το μικρό θέμα μιας έρευνας του Ανωτάτου Δικαστηρίου εναντίον συμμάχων του κ. Μπολσονάρο για συμμετοχή σε ένα είδος "ψηφιακής πολιτοφυλακής" που πλημμυρίζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με παραπληροφόρηση και συντονίζει εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμισης εναντίον πολιτικών αντιπάλων. Σε σχετική έρευνα, ο ίδιος ο κ. Μπολσονάρο ερευνάται, σύμφωνα με έκθεση της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας, για "άμεση σχέση και ρόλο" στην προώθηση της παραπληροφόρησης.
Ωστόσο, τα ολισθήματα του κ. Μπολσονάρο δεν περιορίζονται ούτε κατά διάνοια στον ψηφιακό κόσμο. Τα σκάνδαλα διαφθοράς έχουν καθορίσει τη θητεία του και η σήψη ξεκινά από το σπίτι. Δύο από τους γιους του, οι οποίοι κατέχουν επίσης δημόσια αξιώματα, έχουν κατηγορηθεί από τις εισαγγελικές αρχές για συστηματική κλοπή δημόσιων πόρων με το να τσεπώνουν μέρος των μισθών στενών συνεργατών και υπαλλήλων-φαντασμάτων στις μισθοδοσίες τους. Ανάλογες κατηγορίες, για την περίοδο που ήταν μέλος του Κογκρέσου, έχουν απευθυνθεί και στον ίδιο τον πρόεδρο. Τον Μάρτιο, κατηγορήθηκε για απιστία επειδή κράτησε έναν υπάλληλο-φάντασμα ως βοηθό του στο Κογκρέσο για 15 χρόνια (ο υποτιθέμενος βοηθός ήταν στην πραγματικότητα πωλητής açaí).
Κατηγορίες για διαφθορά περιβάλλουν και υψηλόβαθμα μέλη της κυβέρνησης. Τον Ιούνιο, ο πρώην υπουργός Παιδείας της Βραζιλίας, Μίλτον Ριμπέιρο, συνελήφθη με την κατηγορία της αθέμιτης άσκησης επιρροής. Ο κ. Μπολσονάρο, ο οποίος αναφέρεται ονομαστικά από τον κ. Ριμπέιρο σε ενοχοποιητικά ηχητικά ντοκουμέντα, ήταν σταθερός στην υπεράσπιση του υπουργού. "Θα έβαζα το πρόσωπό μου στη φωτιά για τον Μίλτον", είπε ο πρόεδρος πριν από τη σύλληψη, εξηγώντας αργότερα ότι θα έβαζε μόνο το χέρι του στη φωτιά. Υποστηρίζει, ενάντια σε όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, ότι δεν υπάρχει "ενδημική διαφθορά" στην κυβέρνησή του.
Στη συνέχεια, υπάρχει η καταδικαστική έκθεση της ειδικής επιτροπής της Γερουσίας για την απάντηση της Βραζιλίας στην Covid-19, η οποία περιγράφει πώς ο πρόεδρος βοήθησε ενεργά στην εξάπλωση του ιού και μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για πολλούς από τους 679.000 θανάτους από αυτόν στη Βραζιλία. Συνιστά να κατηγορηθεί ο κ. Μπολσονάρο για εννέα εγκλήματα, μεταξύ των οποίων κατάχρηση δημοσίων πόρων, παραβίαση κοινωνικών δικαιωμάτων και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Πώς απαντά ο πρόεδρος σε αυτό το σαρωτικό κατηγορητήριο; Με εντολές μυστικότητας. Αυτές οι εντολές, που αποκρύπτουν στοιχεία για έναν αιώνα, έχουν εφαρμοστεί σε κάθε είδους "ευαίσθητη" πληροφορία: στα λεπτομερή έξοδα της εταιρικής πιστωτικής κάρτας του προέδρου, στην πειθαρχική διαδικασία του στρατού που αθώωσε έναν στρατηγό και πρώην υπουργό Υγείας για συμμετοχή σε διαδήλωση υπέρ του Μπολσονάρο, καθώς και στις δημοσιονομικές αναφορές από την έρευνα για διαφθορά με στόχο τον μεγαλύτερο γιο του. Αυτό απέχει πολύ από έναν άνθρωπο που, νωρίς στη θητεία του, καυχιόταν ότι έφερε "πάνω από όλα τη διαφάνεια!".
Εάν η μυστικότητα δεν λειτουργεί, αρχίζει η παρεμπόδιση. Ο κ. Μπολσονάρο έχει κατηγορηθεί συχνά ότι προσπάθησε να λάβει -προνομιακά, λόγω θέσης- πληροφορίες από έρευνες ή να τις εμποδίσει. Στην πιο διαβόητη περίπτωση, ο πρόεδρος κατηγορήθηκε από τον ίδιο τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης του για παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας. Είναι μια αξιόπιστη κατηγορία. Εξάλλου, σε μια ηχογράφηση υπουργικής συνάντησης που διέρρευσε πριν από δύο χρόνια, ο κ. Μπολσονάρο συνελήφθη να λέει ότι δεν επρόκειτο να περιμένει να δει "την οικογένειά μου ή τους φίλους μου να γ…νται", όταν θα μπορούσε κάλλιστα να αντικαταστήσει αξιωματούχους επιβολής του νόμου.
Για να ασκήσει αυτή την εξουσία, όμως, πρέπει να διατηρήσει τη θέση του. Έχοντας αυτό κατά νου, ο κ. Μπολσονάρο μοιράζει κορυφαίες κυβερνητικές θέσεις και χρησιμοποιεί ένα απόθεμα κεφαλαίων, που ονομάζεται "μυστικός προϋπολογισμός" λόγω έλλειψης διαφάνειας, προκειμένου να εγγυάται την υποστήριξη κεντρώων βουλευτών και γερουσιαστών. Δεδομένης της έντασης των εκκλήσεων για παραπομπή του - έως τον Δεκέμβριο του 2021, είχαν υποβληθεί πάνω από 130 αιτήματα εναντίον του - μια τράπεζα υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας. Η στρατηγική του δεν αποτελεί μυστικό: ο κ. Μπολσονάρο ομολόγησε ότι έκανε και τα δύο προκειμένου να "εξευμενίσει το Κογκρέσο". Αρνείται ότι ο προϋπολογισμός αυτός είναι μυστικός, παρά το γεγονός ότι όσοι ζητούν κονδύλια από αυτόν παραμένουν ανώνυμοι.
Ωστόσο η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να κερδίσει το εκλογικό σώμα. Εκεί πάλι ο κ. Μπολσονάρο καταφεύγει σε κόλπα και "πλάγιους" τρόπους. Τον Ιούλιο, το Κογκρέσο ψήφισε μια συνταγματική τροποποίηση - με το παρατσούκλι "νομοσχέδιο καμικάζι" από τον υπουργό Οικονομίας - που παρέχει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να ξοδέψει επιπλέον 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε κοινωνικές δαπάνες και άλλα επιδόματα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Αν ακούγεται σαν ξεδιάντροπη απόπειρα συγκέντρωσης υποστήριξης σε όλη τη χώρα, είναι επειδή αυτό ακριβώς είναι.
Το αν θα βοηθήσει τους σκοπούς του προέδρου, ουδείς το γνωρίζει. Ωστόσο το μήνυμα που στέλνει είναι αδιαμφισβήτητο: ο κ. Μπολσονάρο επιθυμεί απελπισμένα να αποφύγει την ήττα. Και έχει κάθε λόγο να νιώθει έτσι.
* Η Vanessa Barbara εκδίδει τη λογοτεχνική ιστοσελίδα A Hortaliça, είναι συγγραφέας και αρθρογράφος των The New York Times.
© 2022 Διατίθεται από το "The New York Times Licensing Group"
https://www.capital.gr/arthra/3652250/o ... exei-dikio"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"
ισραηλινοι.
Ο Μπολσονάρου ανήκει στον χώρο του ψεκασμού, στον ίδιο χώρο που ανήκουν δηλαδή ο Μαδουραίος και ο Αρίστος. Φυσικά στηρίζουμε Λούλα.