ηλιθιοι μπρεξιταδες

[Kauldron]

Την Άνοιξη το ξέραμε, τώρα εμφανίζονται και το Χειμώνα? Τελικά δίκιο είχε η Γκρέτα, φταίει η κλιματική αλλαγή.

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Γνωριζει κανεις τι θα γινει με τελωνεια, κτλ μεταξυ ΕΕ και UK ή ειναι ακομα αγνωστο?

[Northern Spirit]

Γνωριζει κανεις τι θα γινει με τελωνεια, κτλ μεταξυ ΕΕ και UK ή ειναι ακομα αγνωστο?

Αυτο θα το μαθουμε σε μερικα χρονια καθοτι σε λιγο θα αρχισουνε οι διαπραγματευσεις για την μονιμη σχεση. Για την ωρα υπαρχει μεταβατικη περιοδος μεχρι τα τελη του 2020 που σημαινει οτι τιποτε δεν αλλαζει μεχρι τοτε..

[Γιάννης]

Γνωριζει κανεις τι θα γινει με τελωνεια, κτλ μεταξυ ΕΕ και UK ή ειναι ακομα αγνωστο?

Άγνωστο είναι, και θα παραμείνει για κάμποσο καιρό ακόμα.

Βασικά το πιο πιθανό είναι να γίνει τυπικά έξοδος στα χαρτιά 31 Γενάρη για να καλύψει ο Μπόρις τον κώλο του, και όλα τα υπόλοιπα είναι διαπραγματεύσιμα μέχρι το τέλος της μεταβατικής περιόδου. Πολλά θα αλλάξουν, αλλά τίποτα ουσιαστικό δεν θα αλλάξει αυθημερόν στις 31.

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

OK ευχαριστω

[wooded glade]

Θριαμβολογούν οι μπρεξιτόβιοι και οι σύμμαχοι τους (βαθύ ΣΥΡΙΖΑ, άλλα αβγά).
Είναι το "peoples government" λέει.
Αλλά θα τους έρθει το Σκωτσέζικη ντουζ σε λίγο, που θα γίνει είτε άμεσο δημοψήφισμα indyref είτε επανάσταση αν ο Μπόρις επιχειρήσει να το μπλοκάρει. Στη Σκωτία στο indyref του 14 είχε πάρει 45% το indy και 55% το union. Τώρα το μεν SNP ψάχνει για ψηφοφόρους του 55% που είνα αγανακτισμένοι με το μπρέξι ενώ το "union" υποτίθεται ψάχνει για ψηφοφόρους του 45% που είναι όμως τόσο φανατικοί antieurope ώστε θα ψηφίσουν union. Το τελευταίο είναι ένας απίθανος συνδυασμός, οπότε το indy κερδάει μακράν.

Η συνολική δύναμις του μπρέξι σύμφωνα με το εκλογικό αποτέλεσμα της 12/12 είναι 45.5% και ισούται προς το άθροισμα Tories + Brexit party.
Λένε για remainers εντός του Tory party όμως.
Αυτό είναι δύσκολο. Θα πρέπει να είναι ψηφοφόροι που θεωρούν το μπρέξι ζήτημα τριτευούσης-πεμπετευούσης σημασίας, οι οποίοι σε ένα νέο δημοψήφισμα που θα διεξήγετο κάτω από πολύ ήσυχες συνθήκες θα ψήφιζαν remain. Όμως ότι υπάρχουν πρώην remain voters στις τάξεις των Tories, υπάρχουν - ένα 10% έδωσαν στο remain το 2016, ακολουθώντας την εισήγηση Κάμερον.
Λένε και για brexiteers στις τάξεις του εργατικού κόμματος, του σημερινού 32.5% δηλαδή. Αυτοί αν υπάρχουν τότε αποτελούν το κομμουνιστικό κόμμα της Αγγλίας μέσα στο εργατικό - επίσημα πλέον. Οι labkipers ψήφισαν Johnson και brexit party ήδη. Αν ισχυρισθεί κάποιος ότι "δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως κομμουνιστικό κόμμα μέσα στο εργατικό", τότε δεν υπάρχει και brexit σαν πλειοψηφία οιουδήποτε είδους στη Βρεταννία.

Όμως στις εκλογές είδαμε άλλα.
Το περίφημο "tactical voting" που δεν ήταν βέβαια επίσημη πρόταση των κομμάτων, δεν έγινε καν.
Από τους λεπτομερείς πίνακες των αποτελεσμάτων συνάγεται ότι τόσο οι Libs έκοψαν την τύχη των Labs σε πολλές constituencies, όσο και οι Labs των Libs. Ακόμα και οι Greens-Plaid Cymru δεν βοήθησαν σε constituencies που αν βοήθαγαν τον Lab ή Lib υποψήφιο, θα έχανε ο Tory υποψήφιος.
Με 100% tactical voting οι Tories θα είχαν περίπου 100 έδρες λιγώτερες !
Εξωφρενίκ.
Δεν αποκλείεται το τελευταίο τρίμηνο-τετράμηνο πριν τις εκλογές να έγιναν οι χ-ψ-τ-ω μετακινήσεις ψηφοφόρων για λόγους τακτικής αλλά την Πέμπτη 12/12 δεν έπεσε ούτε μισή τακτική ψήφος.
Φαινόταν βέβαια η δουλειά από το Μάϊο. Μόνο μία συμμαχία μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Μπόρις.

Ουσιαστικά πρόκειται για μία ακόμα προδοσία της αριστεράς, αυτό που έκανε ο Κόρμπυν.
Οι προδοσίες της αριστεράς είναι πολύ γνωστές σ' εμάς τους Έλληνες, αρχίζοντας από τον "αστικοτσιφλικάδικο πόλεμο της μπουρζουαζίας" που φυσικά τόσο οι δεξιοί μικρασιάτες Έλληνες όσο και οι αριστεροί εσφαγιάζοντο με όμοιο τρόπο από τους Τούρκους. Αλλά για το ΚΚΕ ήταν ... "αστικοτσιφλικάδικος πόλεμος της μπουρζουαζίας".
Παρόμοια φάση έγινε και εκεί πέρα.

Πολλά όμως εξαρτώνται από τη στάση που θα τηρήσει το Labour party από δω και μπρος.
Ο Κόρμπυν παλιά ήταν δηλωμένος μπρεξιτάκιας. Το 2016-17 έκλεινε πιό πολύ προς το μπρέξι για να μην χάσει τους "labkipers" ή μάλλον για να τους ξαναπάρει, κάτι που το πέτυχε στις εκλογές της Τερέζας Μέϊ του 2017.
Αλλά τώρα είχε να αντιμετωπίσει δύο κινδύνους: Από τη μία τους labkipers ξανά από τις σειρήνες του Τζόνσον και από την άλλη τους "realignment" που είχαν αρχίσει να την κάνουν για Σουϊνσον.
Μπροστά στο φάσμα των δύο κινδύνων υιοθέτησε την πολιτική flip-flop που ξέρουμε, η οποία απέτυχε κι αυτή παταγωδώς.

Τώρα θα παραιτηθεί ο Κόρμπυν και οι τάσεις που υπάρχουν είναι οι εξής:

1η) Νέο κεντρώο εργατικό κόμμα με τον Starmer. Σίγουρα αυτό βρίσκει την επιδοκιμασία της μεγάλης πλειοψηφίας των εργατικών, αλλά είναι τα "card carrying members" που ψηφίζουν. Τι θα γίνει μ' αυτά ; Το 2016 ο κεντρώος Owen Smith που πήγε να αμφισβητήσει τον Κόρμπυν είχε πάλι με το μέρος του την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος όπως έδειχναν τα γκάλοπς, αλλά στα member που ψήφιζαν δεν είχε καμία τύχη και τελικά ήταν απλή υπόθεση για τον Κόρμπυν να αποφύγει τον σκόπελο.

2η) Επαναμπρεξιτοποίηση. Ακούγεται κι αυτό, ώστε "τα κοιμισμένα σκυλιά να παραμείνουν ξαπλωμένα". Αλλά δεν θα προκαλέσει "realignment" ; Θα κάθονται οι ριμέϊνερς και θα κοιτάνε ;

3η) Κλώνος του Κόρμπυν και ... στ' άρματα - στ' άρματα. Μπορεί κι αυτό να το δούμε.

Είναι βέβαια και το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα του Αγγλίος, που είναι σαν το τριφασικό το παλιό το δικό μας. Οι libs λένε -από χρόνια- ότι αυτό εμποδίζει το realignment. Το σοσιαλιστικό μοντέλο των εργατικών -που επί Μπλαίρ βέβαια είχε κρυφτεί στα ντουλάπια- είναι ένα ερείπιο του 19ου αιώνα. Φόροι-φόροι-φόροι και όποιος αντέξει (σ.σ. σε τι διαφέρει άραγε από το milk-snatching που έκανε η Θάτσερ ;). Το είδαμε και στην Ελλάδα αυτό, στο Μάτι, στον καστανά και αλλού. Καμία εκλογίκευση αυτού του μοντέλου δεν περνάει από το μυαλό των αριστερών !
Όμως λόγω του εκλογικού συστήματος αυτή η κατάσταση αντέχει.
Παρά ταύτα δεν έχει νόημα η πρόταση των Libs να αλλάξει αυτό το σύστημα. Ποιός θα το αλλάξει ; Αλλά και αν ακόμα αυτοί οι ίδιοι κατάφερναν μετά από κάποιο θαύμα να πάρουν ένα 45% σε εκλογές ώστε να έχουν την ισχύ μήπως θα μας έλεγαν μετά "αααα τώρα δεν πάει, το πλειοψηφικό είναι το καλό !".
Επομένως πάει αυτό, δεν το θεωρώ θέμα.

Πάντως η κατάσταση στο Αγγλίος θα εξακολουθήσει να ειναι hot για καιρό ακόμα, επηρεάζει δε πολύ και η Τραμπο-κατάσταση στο USA.
Αν το 2020 δούμε το τέλος του Τραμπ, η Αμερική θα ξαναέρθει πολύ κοντά στο Παρίσι και στο Βερολίνο, όπως ήταν και όχι φυσικά στον ανεκδιήγητο Μπόρις. Επομένως το αγώνισμα μεταφέρεται εν πολλοίς και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ωκεανού.

[wooded glade]

Την αριστερή Rebecca Long-Bailey προμοτάρει ο Κόρμπυν.

[wooded glade]

Ο Στάρμερ πρέπει να αυτοανακηρυχθεί αρχηγός αλά Γκουαϊντό-Βενεζουέλα.
Αν δεχτεί το σύστημα του κλειστού conclavium δεν μπορεί ποτέ να νικήσει.

[wooded glade]

Το αντιλαμβάνομαι κάποιος -ο οιοσδήποτε- στο Αγγλίος να ψαρώνει μπροστά στους Tories και στον Tramp.
Στο φινάλε αυτοί έχουν τα όπλα, τα πυρομαχικά, τους πύργους, τα χρυσάφια, τις λίρες.
Αλλά να ψαρώνει μπροστά στον ... Κόρμπυν και στους ρουβίκωνες ;
Έλεος.

[wooded glade]

Η μάχη έχει μετατοπισθεί στο κόμμα των εργατικών πλέον.
Ο Κόρμπυν δίνει το δαχτυλίδι στην κλώνο Rebecca Long-Bailey, την οποία επέλεξε μεταξύ των διαφόρων κλώνων.
Ο υποψήφιος του λαού Keir Starmer πολεμάει.
Ωστόσο και ο κεντρώος Owen Smith το 2016 ήταν υποψήφιος του λαού αλλά γίνεται σε "closed conclavium" η ψηφοφορία - δεν είναι ανοιχτές εκλογές τύπου Μητσοτάκη-Μέϊμαρ, Ντόρας-Σαμαρά.

Με τους manchurian candidate κλώνους του Κόρμπυν πάει εκ του ασφαλούς για 15 χρόνια Μπόρις, δεν συζητείται.
Ακόμα και αν πάρουν πίσω τους labkipers έτσι, οι realignmentάκηδες θα τους ξαναψηφίσουν ;
Θεωρούνται και μεγάλοι φορο-λαιλαπισταί οπωσδήποτε, τύπου Σύριζα. Η κορμπυνοφοβία δεν αφορά σε καμία περίπτωση την υπόθεση μπρέξι και ήταν ένα από τα δυνατά όπλα του Μπόρις προχτές.

Η προοπτική ενός κλώνου του Κόρμπυν οπωσδήποτε συνιστά την μεγαλύτερη νίκη του μπρέξι από όλες τις νίκες του ως τώρα (δημοψήφισμα-εκλογές 2017-ευρωεκλογές 2019-γενικές εκλογές 2019). Ωστόσο πολλά εξαρτώνται και από την πορεία του μπρέξι (ο στρατός περπατάει με την κοιλιά του). Αλλά και από την πορεία του Τραμπ τον Νοέμβρη του 2020.

[wooded glade]

Η Χίλλαρυ τα χώνει χοντρά στους μπρεξιτάκηδες:

https://www.thetimes.co.uk/edition/news ... 1573695530

[Philip Mortimer]

Την αριστερή Rebecca Long-Bailey προμοτάρει ο Κόρμπυν.

Ένας στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να ψηφίσει το labour με επικεφαλής τον κορμπιν και τα πρωτοπαλίκαρα του γιατί ξέρει ότι αν το κάνει ακόμα και με μισή καρδιά μετά θα το μετανιώσει πίκρα. Θα τον λεηλατήσουν μέχρι τέλους.

[The Rebel]

Τρίτη, 17 Δεκεμβρίου 2019
Ε.Ε.: Σαν τρελό φορτηγό.



Για μια ακόμη φορά, δεν κατέστη δυνατόν, στο Γερμανικό Ράιχ, να διαβεί το στενό της Μάγχης.

Η Γερμανική Ευρώπη, που φέρει το ψευδώνυμο «Ευρωπαϊκή Ένωση», συνταράσσεται από το Ρήγμα που υπέστη από το Brexit και τις τεκτονικές αλλαγές που ήδη έχουν δρομολογηθεί.

Η Γαλλία, από κράτος Βισσύ, που είχε περιέλθει στα πλαίσια της Ε.Ε., διεκδικεί νέο ρόλο, με τον Μακρόν να υποδύεται τον «Πεταίν» του Βερντέν και όχι εκείνον του Βισσύ.

Η δε Λεπέν, προσπαθεί να τον υπερκεράσει σε αντιευρωπαϊκή ρητορεία.

Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης του πρώην Ανατολικού μπλόκ, πάντα «ατίθασες» απέναντι στα κελεύσματα των Βρυξελλών.

Αρκούντως όμως φιλικές και υπάκουες, προς τις ΗΠΑ δεν θα είναι καθόλου απίθανο να συγκροτήσουν κοινό μέτωπο, με τον άτυπο-προς το παρόν- άξονα ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας, πριονίζοντας ακόμη περισσότερο τις φιλοδοξίες της Γερμανίας, για Ευρωπαϊκή ηγεμονία.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος η Γερμανία.

Μεταξύ της ανάγκης για ενέργεια από την Ρώσικη ομοσπονδία, αλλά και της μήνις των ΗΠΑ, που ζητά κυρώσεις για τις εταιρείες που συμμετέχουν στην κατασκευή του αγωγού που θα την προμηθεύει με φυσικό αέριο.

Έργο, που εάν δεν πραγματοποιηθεί, καταδικάζει την Γερμανία σε ενεργειακή πενία και οικονομική στασιμότητα.

Έντονες οι αντιθέσεις με τις ΗΠΑ, αλλά και ο πατροπαράδοτος φόβος για την Ρώσικη «Αρκούδα».

Αν το ΝΑΤΟ κατά Μακρόν, είναι εγκεφαλικά νεκρό, η Ε.Ε. σταθερά βαίνει προς την εντατική, ως πολυτραυματίας.

Οι χώρες του Νότου καρκινοβατούν.

Στην Ιταλία παραμονεύει ο Σαλβίνι.

Η Ελλάς ως οικόπεδο και αποικία, της έχει ανατεθεί ο Ρόλος του Χωροφύλακα και της Χωματερής, δυστυχισμένων ανθρώπινων ζωών.

Ο οικονομικός μαρασμός καλά κρατεί, ενώ αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο εδαφικού ακρωτηριασμού, από την μεριά της Τουρκίας.

Μιάς Τουρκίας, που εξελίσσεται ταχύτατα σε περιφερειακή υπερδύναμη και σε σχεδόν ισότιμο συνομιλητή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και των χωρών της Ε.Ε.

Μια Τουρκία που όχι μόνον προβάλει αξιώσεις στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στην Μ. Ανατολή και την Α. Μεσόγειο, αλλά φιλοδοξεί να μετατρέψει τη Μεσόγειο σε Τουρκική θάλασσα.

Επιδιώξεις που ήδη αντιλαμβάνονται χώρες της Ν. Ευρώπης Ιταλία, Γαλλία, της Μ. Ανατολής, αλλά πολύ σύντομα θα το αντιληφθούν και οι χώρες της Β. Αφρικής και βεβαίως και η Ρωσία.

Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα σαστισμένο, αμήχανο, έχοντας εναποθέσει τις ελπίδες του για την επιβίωση και την αναπαραγωγή του, στους δύο πυλώνες ΗΠΑ και Ε.Ε., βρίσκεται απόλυτα εκτεθειμένο, στις σεισμικές ανακατατάξεις που συντελούνται.

Η Ελληνική κοινωνία έχοντας υποστεί πολυετή λοβοτομή, ενώ βλέπει το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει, στρουθοκαμηλίζει, περιμένοντας πρώτα να την βρει και τότε είναι πιθανόν να αντιδράσει.

Κοντά 200 χρόνια από την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821, το έθνος μοιάζει να έχει εξαντλήσει την όποια ζωτικότητα και δυναμική διέθετε.

Παρ’ όλα αυτά, ετοιμάζεται να τα γιορτάσει με καρναβαλικά δρώμενα, αναθέτοντας την οργάνωσή τους στην επιφανή εκπρόσωπο της Αστικής τάξης, στην κα Αγγελοπούλου.

Της μόνης ικανής για ανάλογες τελετές.

Άλλωστε με το Ταρατατζούμ της ισχυρής Ελλάδας, της ενταγμένης στον σκληρό -στην κυριολεξία- πυρήνα της Ε.Ε. και των πολυδάπανων Ολυμπιακών αγώνων, άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως.

Η ίδια τελετάρχης ως εκπρόσωπος της Τάξης της, οδηγεί τώρα την χώρα στον Αχέροντα, πληρώνοντας με Ευρώ τον Βαρκάρη.
https://resaltomag.blogspot.com/2019/12 ... .html#more

[Λεγεών]

https://www.independent.co.uk/news/uk/p ... 55266.html

Η πλέμπα στο Μπρέξιτ, η ελίτ παντού.

[Highlander]

https://www.independent.co.uk/news/uk/p ... 55266.html

Η πλέμπα στο Μπρέξιτ, η ελίτ παντού.

Ενδιαφέρον.