Russian media Monitor

[The Age of Aquarius]

Για κάποιο λόγο, έχω την εντύπωση ότι ο πόλεμος θα πήγαινε πολύ καλύτερα αν είχαν την ικανότητα να σταθούν σε μια συγκεκριμένη γραμμή και έσπρωχναν αυτή και όχι άλλες 500

Χρειάζεται βέβαια κι ένας σωστός καθοδηγητής

[Σενέκας]

Για κάποιο λόγο, έχω την εντύπωση ότι ο πόλεμος θα πήγαινε πολύ καλύτερα αν είχαν την ικανότητα να σταθούν σε μια συγκεκριμένη γραμμή και έσπρωχναν αυτή και όχι άλλες 500

Η πιο πρόσφατη θέση είναι αυτή του Λαβρόφ πως πρέπει να προστατευθούν τα δικαιώματα των κατοίκων του Ντονμπας που θέλουν να μιλούν τη γλώσσα τους. Όσο περισσότερο ζορίζονται και προσπαθούν να κόψουν μια κάποια συμφωνία που θα επιτρέψει στο τωρινό καθεστώς να την πουλήσει στο εσωτερικό, τόσο πιο χαλαροί γίνονται οι στόχοι.

Βέβαια υπάρχει και η θέση του dna replication πως ο πόλεμος αυτός δεν έχει τόση σημασία καθώς είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι του πλανητικού οικονομικού και πολιτικου μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα.
Το πρόβλημα είναι πως ο πλανητικός πόλεμος αυτός μπορεί στο τέλος να χαθεί για τη Δύση, μόνο που δε θα υπάρχει Ρωσία ως κρατική οντότητα για να το χαρεί.

Όλες οι ρητορικές παράλληλες είναι. Την ίδια στιγμή που οι στόχοι μειώνονται και ο Λαβρόφ μειώνει το Εύρος, έχουν βάλει τον Καντύροφ και τις μαριονέτες στην κρατική tv να μιλάνε για ολοκληρωτικό πόλεμο για τη σωτηρία της ψυχή μας. Θα βοηθούσε πολύ το ηθικό του στρατού τους αν ειαν τουλάχιστον για ξεκάθαρη ιδέα για ποιο λόγο πεθαίνουν

[dna replication]

απαραίτητες επεξηγήσεις για το δυτικό κοινό

Vladimir Putin's Philosophy

https://rumble.com/embed/v1tu2zi/?pub=4

[Sid Vicious]

Russian Veteran Prilepin: Russia Must Dismantle Zelensky Neo-nazi Regime In Ukraine!

https://rumble.com/embed/v1tj73q/?pub=4

Α ειναι ο γνωστος Nazbol Prilepin αυτος

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Αντικειμενικοτατος. Πηζει λιγο αλλα δε πειραζει.

[πατησιωτης]

https://www.athensvoice.gr/epikairotita ... thinoporo/


ο ρωσικό φθινόπωρο έρχεται από το τέλος Αυγούστου και είναι πάντοτε γεμάτο γεγονότα: η Οκτωβριανή επανάσταση, η Κρίση των Πυραύλων (Οκτώβριος 1962), ο πυρηνικός πανικός (Σεπτέμβριος 1983), η απόσχιση της Εσθονίας (Νοέμβριος 1988), το συνταγματικό πραξικόπημα (Οκτώβριος 1993), τα τσετσενικά τρομοκρατικά χτυπήματα (Σεπτέμβριος 1999), η σφαγή στο Μπεσλάν (Σεπτέμβριος 2004). Το φετινό φθινόπωρο, οι Ρώσοι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα του πολέμου. Αλλά όχι όσο νομίζουμε: η Πετρούπολη βρίσκεται 1.500 χιλιόμετρα βορείως του Κιέβου, το Νίζνι Νόβγκραντ 1.300 χιλιόμετρα στα βορειοδυτικά. Η Ρωσία είναι μεγάλη χώρα: δεν λείπουν οι θύλακες πλήρους άγνοιας, αδιαφορίας και εξοικείωσης με ποικίλες καθημερινές κακουχίες. Εξάλλου, ακριβώς λόγω της έκτασης και του πληθυσμού της, η κυβερνητική προπαγάνδα, οι ειδήσεις —καλές και κακές— και οι φήμες περί φρικαλεοτήτων στην Ουκρανία δεν φτάνουν παντού· στις εσχατιές της Ρωσίας οι άνθρωποι είναι επικεντρωμένοι στην επιβίωσή τους.

Tο τι σκέφτονται παραμένει αίνιγμα. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει «κοινό αίσθημα»· πιο «κοινό» από ό,τι σε άλλες χώρες: οι Ρώσοι δείχνουν εμπιστοσύνη και σεβασμό στις ηγεσίες τους· σε περίπτωση που ο Πούτιν σφαγιάσει τους Ουκρανούς, θα συμφωνήσουν· αν συνάψει ειρήνη πάλι θα συμφωνήσουν. Αν ρίξει μια μικρή πυρηνική βόμβα, την οποία θα δικαιολογήσει είτε με πραγματικά στοιχεία ―π.χ. με το ότι η Ουκρανία διαθέτει στο οπλοστάσιό τις «βρόμικες» βόμβες― είτε με ψέματα, οι Ρώσοι και πάλι θα συμφωνήσουν μαζί του. Σήμερα, μερικοί τού ασκούν κριτική γιατί δεν τσάκισε τους Ουκρανούς το 2014, γιατί δεν ισοπέδωσε την Τσετσενία («να τελειώνουμε μια και καλή!»)· γιατί δεν ενσωμάτωσε στον επίσημο στρατό την ομάδα Wagner, «αυτούς τους ημίθεους». Με λίγα λόγια, συχνά, η κριτική προέρχεται από πιο ακραίες εθνικιστικές θέσεις, όπως φάνηκε κι από τις πρόσφατες αναρτήσεις του Αλεξάντρ Νταγκίν στα ρωσικά social media: νομίζω ότι ο βίος και η πολιτεία του Νταγκίν συμπυκνώνει εν πολλοίς το ρωσικό πνεύμα· απολυταρχία, λατρεία του ηγέτη, χριστιανική ορθοδοξία, ευρασιατική ταυτότητα, μπολσεβίκικη συμβολοποιία. Παραλλήλως, το ηθικό των στρατευμάτων είναι χαμηλό, ενώ μια υπολογίσιμη μειοψηφία πολιτών ψιθυρίζουν όπως έχουν μάθει να κάνουν κι όπως τους έχει κληροδοτηθεί από τις γενιές της σοβιετικής εποχής.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Λεβάντα, το 13% είναι «θυμωμένοι»· θυμωμένοι εναντίον ποιου; Του Πούτιν ή των Ουκρανών; Σ’ αυτό δεν απαντούν: я не знаю и оставь меня в покое — δεν ξέρω και παράτα με! Το 43% στηρίζει τους βομβαρδισμούς: δεν αντιλαμβάνονται το δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση. Απορούν ποια μύγα τσίμπησε τους Ουκρανούς, ποια μύγα τσίμπησε τον κάθε λαό της κάποτε Σοβιετικής Συνομοσπονδίας και ανεξαρτητοποιήθηκε. Γιατί; Ποιο είναι το όφελος; Πού θα βρουν καλύτερα; Επιπλέον, βλέποντας τον κόσμο με τα μάτια του Ψυχρού Πολέμου, απορούν πώς τα πρώην αδέλφια τους οι Ουκρανοί διανοήθηκαν να προσεγγίσουν το ΝΑΤΟ. Μήπως είναι παλαβοί; Μήπως είναι Ναζί; Μήπως παίρνουν ναρκωτικά; Αν ήταν νηφάλιοι δεν θα είχαν παρασυρθεί από την απατηλή και δόλια Δύση. Έτσι κι αλλιώς, οι Ρώσοι θεωρούν τη στάση των Ουκρανών ιεροσυλία· δεν τη χωράει το μυαλό τους.

Ένα μεγάλο ποσοστό δεν απαντά σε ερωτήσεις δημοσκόπων και δημοσιογράφων — σχεδόν κανείς δεν απαντά σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων. Για τρεις λόγους: κατ’ αρχάς, φοβούνται. Οι Ρώσοι θεωρούν φυσικό το δέος προς την εξουσία· δεν τους σοκάρει το ότι η κυβέρνηση κήρυξε αξιόποινη πράξη κάθε μορφή αντίθεσης στον πόλεμο, ούτε το ότι η ρωσική αστυνομία μπορεί να σε βουτήξει και να σε βασανίσει χωρίς λογοδοσία. Δεύτερον, τελούν εν συγχύσει: Πώς κατάντησε η Ρωσία διεθνής παρίας φορτωμένος κυρώσεις; «Γιατί μας μισούν;» Το ίδιο σκέφτονται και οι Αμερικανοί επί πάνω από σαράντα χρόνια. Κι όπως οι περισσότεροι λαοί, αν όχι όλοι, οι Ρώσοι ρίχνουν το φταίξιμο στους ξένους· με τη διαφορά ότι ο ρωσικός εθνικισμός ενέχει κάποιες ιδιαιτερότητες: εκτός από το εδαφικό μέγεθος και την υποτιθέμενη πολιτισμική αρχαιότητα (ένα εθνικό μυθιστόρημα-μούφα), στους Ρώσους προσδίδει εθνική υπερηφάνεια η Οκτωβριανή επανάσταση· φρονούν ότι έδωσαν σε ολόκληρο τον κόσμο τα φώτα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό που για τους πολλούς ανθρώπους στη Δύση ήταν εβδομήντα χρόνια ολοκληρωτισμού, για τους Ρώσους ήταν ένα μεγάλο κοινωνικό πείραμα το οποίο χρεοκόπησε με ευθύνη των Δυτικών: και παρ’ όλ’ αυτά, είναι λίγοι όσοι νοσταλγούν τον υπαρκτό σοσιαλισμό στην πράξη, που εύχονται την επιστροφή του.

Σήμερα, αν και η κρατική προπαγάνδα δεν έχει πείσει το σύνολο των Ρώσων για την αναγκαιότητα και το δίκαιο του πολέμου, η πλειοψηφία είναι πεπεισμένη για την προτεραιότητα της πατρίδας: η πατρίδα, ως υπέρτατη οντότητα, πρέπει να υποστηρίζεται άνευ όρων, είτε έχει δίκιο είτε έχει άδικο — τους διαφεύγει εντελώς η πλάνη της ταύτισης της πατρίδας με την εκπροσώπησή της, με την εξουσία. Το τρίτο στοιχείο της ρωσικής νοοτροπίας είναι η μηχανιστική σκέψη, η απουσία κριτικού πνεύματος: στα μάτια των Ρώσων, ο ρωσικός εθνικισμός δεν είναι «εθνικισμός» αλλά πατριωτισμός ― καλοήθης, αγνός, ηρωικός. Αντιθέτως, ο ουκρανικός εθνικισμός είναι φαύλος: ναζιστικός, δυτικόδουλος, αμερικανοκίνητος. Ο δε ρωσικός επεκτατισμός δεν είναι «επεκτατισμός» αλλά διεκδίκηση κλεμμένων εδαφών. Με λίγα λόγια, οι Ρώσοι νιώθουν ηθική υποχρέωση να μην ασκούν κριτική στη χώρα τους την οποία η ηγεσία δεν εκπροσωπεί απλώς αλλά ενσαρκώνει. Όσο για την καχυποψία έναντι των ξένων δημοσιογράφων, οφείλεται βεβαίως στο ότι τους θεωρούν πράκτορες: αυτή την αντίληψη μεταδίδουν τα ΜΜΕ εδώ και πάνω από έναν αιώνα.


Η μερική επιστράτευση ανησύχησε τους Ρώσους αλλά όχι αρκετά ώστε να οργανωθούν και να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο. Η συμπεριφορά στην οποία έχουν εξασκηθεί είναι ένα σύστημα βύθισης κάτω από την επιφάνεια: προσπαθούν να γίνονται αόρατοι, καταφεύγουν σε κόλπα και κομπίνες. Αλλά δεν πρέπει να μεγεθύνουμε αυτές τις τάσεις που αποτελούσαν μέρος του σοσιαλιστικού σουρεαλισμού: οι Ρώσοι έχουν εξαιρετικά συμπαγή εθνική ταυτότητα και νιώθουν ενωμένοι· όπως είπα, δεν τους χαρακτηρίζει ο κοινωνικός διχασμός όπως χαρακτηρίζει εμάς. Κινούνται σαν ένα σώμα, πιστεύουν στο «κοινό» καλό, απαντούν στις ερωτήσεις λιγότερο ως άτομα και περισσότερο ως μέλη ενός συνόλου με κοινά συμφέροντα και μοίρα. Ο θάνατος των «ηρώων» στην Ουκρανία δεν τους αποξενώνει από την υπόθεση του πολέμου· ενδεχομένως μάλιστα να τους φανατίζει. Στα ρωσικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι ειρηνιστές δεν τολμούν να εκφραστούν ανοιχτά διότι θα κατηγορηθούν από τους άλλους χρήστες ως προδότες, δειλοί, λιποτάκτες και, όπως πάντοτε, «πράκτορες ξένων κέντρων». (Το ρωσικό λεξιλόγιο είναι παρόμοιο με του ΚΚΕ.) Άλλωστε, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχουν απο-πολιτικοποιηθεί, δεν παρακολουθούν τι συμβαίνει στον κόσμο· οι πιο προνομιούχοι ζουν με άρτον και θεάματα, οι φτωχότεροι έχουν συνηθίσει στην ένδεια και δεν εγείρουν απαιτήσεις.

Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πολλά γεγονότα ώστε να γλιστρήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν από το βάθρο όπου τον έχουν τοποθετήσει. Οι Ρώσοι θέλουν να πιστεύουν ότι η άνοδος του βιοτικού επιπέδου τα τελευταία χρόνια είναι δικό του έργο, όχι αποτέλεσμα συγκυρίας και διεθνούς περιβάλλοντος: κατά τη γνώμη των περισσοτέρων, η Ρωσία δεν αναπτύσσεται επωφελούμενη του διεθνούς περιβάλλοντος αλλά σε πείσμα του. Μια ρωσική ήττα στην Ουκρανία —την οποία, σε βάθος χρόνου, θεωρώ απίθανη: ίσως διαψευστώ— δεν θα οδηγήσει στην απομυθοποίησή του: σε περίπτωση ήττας, η πλειοψηφία των Ρώσων θα μισήσει ακόμα περισσότερο την ήδη απεχθή και ένοχη Δύση. Το μόνο που μπορεί να κλονίσει την εξουσία του Πούτιν είναι να τους φανεί ξαφνικά γέρος και άρρωστος, ενώ ταυτοχρόνως μια καινούργια, φρέσκια προσωπικότητα θα αναδυθεί. Με λίγα λόγια, όσο δεν υπάρχει λαμπρή εναλλακτική —ένας γοητευτικός Ρώσος υπερπατριώτης, ανδροπρεπής και παραλλήλως ιδιοφυής σκακιστής ή κάτι παρόμοιο— οι Ρώσοι θα παραμένουν πιστοί σ’ αυτό το καθεστώς που τους ταιριάζει αλλά που δεν τους αξίζει.

[hjshiaqwws]

Ωραίο το άρθρο της Σωτηρίου, μόνο που διαφωνώ με το είναι με τον επίλογο. Και τους ταιριάζει και τους αξίζει αυτό το καθεστώς. Δυστυχώς δεν υπάρχει πιθανότητα η ρωσική κοινωνία να εκδημοκρατιστεί.

[πατησιωτης]

[hjshiaqwws]

Ο Θανάσαρος επιτέλους τα κατάφερε και βρέθηκε σε τηλεοπτικό πάνελ με τη Μαργαρίτα :


Φαίνεται στο 1:42

[πατησιωτης]

Tι είπε.

πατησιωτης @ εξελίξεις στην Ουκρανία

[hjshiaqwws]

Tι είπε.

πατησιωτης @ εξελίξεις στην Ουκρανία

Αν δεν σου είναι κόπος μπορείς τα ποστ από το Facebook να τα κάνεις και screenshot? Γιατί το adblocker μου τα μπλοκάρει.

[πατησιωτης]

Αυτός εδώ, μένοντας εδώ και δεκάδες χρόνια στη Μόσχα, τα τελέυταία οκτώ χρόνια διασπείρει στην Ελλάδα τις ψευδείς ειδήσεις για την Ουκρανία.
Αυτός εδώ πήγε προχτές στην πιο προπαγανδιστική εκπομπή της ρωσικής δημόσιας τηλεόρασης και καθόταν σαν παναγίτσα, την ώρα που οι παρουσιαστές μιλούσαν για σχέδια πυρηνικού χτυπήματος στο Βερολίνο, την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο.
Αυτός εδώ, όταν του δόθηκε ο λόγος, μίλησε εκ μέρους όλων των Ελλήνων και όλων των Ευρωπαίων και είπε το εξής:
- Θ.Α.: Στη δική μας χώρα έκτισαν αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, έχασα το μέτρημα πόσες, δεν ρωτάνε τη γνώμη του κόσμου. Ας πούμε σήμερα εμάς τους Έλληνες ή ας πούμε τους Ισπανούς, τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους δεν μας ρώτησε κανείς αν εμείς θέλουμε να στέλνουμε όπλα στους Ουκρανούς. Για εμάς τους Έλληνες αυτό το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο, επειδή είναι πολύ πιθανό οι ελληνικοί πύραυλοι να σκοτώνουν την ελληνική μειονότητα, η οποία διαμένει στην Ανατολική Ουκρανία. Εμάς δεν μας ρώτησε κανείς. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή δημοκρατία. Με τον ίδιο τρόπο πολύ συχνά εμείς ακούμε ότι η εξωτερική πολιτική δεν είναι θέμα προς συζήτηση με τον λαό, δηλαδή, η εξωτερική πολιτική συζητιέται με δεν ξέρω ποιους, με κάποιους σαν την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Και μην ξεχνάτε, ότι δεν τους εξέλεξε κανείς, τους τοποθέτησαν συλλογικά μεν, αλλά με αυτόν τον μη δημοκρατικό τρόπο και σήμερα αποτελούν τη δήθεν ηγεσία της ΕΕ, η οποία όμως δεν αναφέρει σε κανέναν. Για αυτό και νομίζω ότι στην Ευρώπη το πρόβλημα με τη δημοκρατία και με την ασφάλεια είναι πολύ, πάρα πολύ μεγάλο. Και δυστυχώς θα τα βρούμε όλα μπροστά μας. Δεν ξέρω τι κάνουν εκεί πέρα αυτοί οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, αλλά νομίζω ότι προσπαθούν να αποτρέψουν χειρότερα για την Ευρώπη, από τη μία πιέζοντας ή προσκαλώντας τη Ρωσία προς διάλογο και από την άλλη ικετεύοντας τις ΗΠΑ να κρατήσουν τις πόρτες ανοιχτές. Γιατί οι ευρωπαϊκές ελίτ βρέθηκαν στη μέση και δεν ξέρουν πώς να βγουν από αυτή τη δύσκολη και αρνητική για τα δικά μας ευρωπαϊκά συμφέροντα κατάσταση.
Σχετικά με την Εκκλησία.
- Δ: Θυμάμαι τους Έλληνες στρατιώτες να προστατεύουν τις ορθόδοξες εκκλησίες στο Κόσοβο. Αν βλέπουν οι Έλληνες στρατιωτικοί τι γίνεται στην Ουκρανία σήμερα;
- Θ.Α.: Οι Έλληνες στρατιωτικοί βλέπουν, αλλά και πάλι δεν μας ρωτάει κανείς. Όπως δεν μας ρώτησε κανείς, όταν οι Αμερικανοί ετοίμαζαν τον πόλεμο στην Ουκρανία με τη βοήθεια κάποιας ηγεσίας της Ορθόδοξου Εκκλησίας. Σας υπενθυμίζω την εξής τυχαία σύμπτωση. Ο τότε Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, ο οποίος δημιούργησε το Μαϊντάν, και ο οποίος στον γνωστό διάλογο με την Νούλαντ έβρισε την Ευρώπη, μετά την ολοκλήρωση της θητείας του στην Ουκρανία τοποθετήθηκε ως Πρέσβης τον ΗΠΑ στην Ελλάδα. Και ξέρετε πώς ξεκίνησε ως Πρέσβης; Από τις επισκέψεις σε όλα τα μοναστήρια και το Άγιο Όρος. Από πού και ως πού ο Αμερικανός πρέσβης ασχολείται με την ορθοδοξία στην Ελλάδα; Το 2017, 2018 και το 2019. Για να δημιουργήσει σχίσμα στην Οικουμενική Ορθοδοξία. Κάποιο μέρος των Ορθόδοξων Εκκλησιών πήγαν με το μέρος τους, ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Ιστανμπούλ το ευλόγησε, όπως και οι άλλες τρεις Ορθόδοξες Εκκλησίες, και τελικά 4 από 15 Ορθόδοξες Εκκλησίες υποστηρίζουν αυτή τη σχισματική, μη κανονική και στην ουσία εθνικιστική εκκλησία, η οποία δημιουργήθηκε το 2018. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να εξηγήσω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η Αμερική εργάζεται, συστηματικά και σχεδιασμένα, και έτσι το 2018 δημιούργησαν αυτή την Εκκλησία και σήμερα ο Ζελένσκι και οι υπόλοιποι καλούν, πιέζουν με τη βοήθεια των ειδικών δυνάμεων, τον κόσμο σε αυτή την εκκλησία.

[dna replication]

Βέβαια υπάρχει και η θέση του dna replication πως ο πόλεμος αυτός δεν έχει τόση σημασία καθώς είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι του πλανητικού οικονομικού και πολιτικου μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα.
Το πρόβλημα είναι πως ο πλανητικός πόλεμος αυτός μπορεί στο τέλος να χαθεί για τη Δύση, μόνο που δε θα υπάρχει Ρωσία ως κρατική οντότητα για να το χαρεί.

θα το ρισκάρει

[The Age of Aquarius]

Βέβαια υπάρχει και η θέση του dna replication πως ο πόλεμος αυτός δεν έχει τόση σημασία καθώς είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι του πλανητικού οικονομικού και πολιτικου μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα.
Το πρόβλημα είναι πως ο πλανητικός πόλεμος αυτός μπορεί στο τέλος να χαθεί για τη Δύση, μόνο που δε θα υπάρχει Ρωσία ως κρατική οντότητα για να το χαρεί.

θα το ρισκάρει

Θα οδηγηθεί σε καταστροφή όχι από λάθος αποφάσεις αλλά από ηθελημένες.

[nostromos]

Βέβαια υπάρχει και η θέση του dna replication πως ο πόλεμος αυτός δεν έχει τόση σημασία καθώς είναι ένα μικρό μόνο κομμάτι του πλανητικού οικονομικού και πολιτικου μετασχηματισμού που λαμβάνει χώρα.
Το πρόβλημα είναι πως ο πλανητικός πόλεμος αυτός μπορεί στο τέλος να χαθεί για τη Δύση, μόνο που δε θα υπάρχει Ρωσία ως κρατική οντότητα για να το χαρεί.

θα το ρισκάρει

Θα οδηγηθεί σε καταστροφή όχι από λάθος αποφάσεις αλλά από ηθελημένες.

εχω προσεξει οτι αυτο το εχεις γραψει πολυ καιρο πριν ... οτι η Ρωσοι ολιγαρχες βολευονται με τη διαλυση της χωρας τους ... πως το εξηγεις ομως αυτο ...?