2024: Σε φουλ σκεηλ ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος

[Οργισμένος]

Κλινω προς εγκατασταση ρωσσικων πυρηνικων σε Βενεζουελα.

[nostromos]

Κλινω προς εγκατασταση ρωσσικων πυρηνικων σε Βενεζουελα.

κατι με το διαστημα παιζει ...
πουστη μου ολα πρωτοι τα μαθαινετε

[Οργισμένος]

Ρωσσικος δορυφορος με πυρηνικα μικρου μεγεθους τοτε. Ηταν συμφωνια μεταξυ των 2 να μη σταλουν πυρηνικα σε τροχια λογω λουζ λουζ γκεημ αλλα ο ναζιστης παιδοφιλος πουτλερ δεν χαμπαριαζει απο τετοια.

[nostromos]

House Intelligence chair issues warning on ‘serious national security threat’

National security adviser Jake Sullivan said he was "a bit surprised" by Turner's statement.

By Anthony Adragna and Olivia Alafriz
02/14/2024, 12:08pm ETUpdated: 02/14/2024, 2:24pm ET

https://www.politico.com/live-updates/2 ... e-00141423

τι γινεται δεν μπορουν να συνενοηθουν ...?

[nostromos]

Ρωσσικος δορυφορος με πυρηνικα μικρου μεγεθους τοτε. Ηταν συμφωνια μεταξυ των 2 να μη σταλουν πυρηνικα σε τροχια λογω λουζ λουζ γκεημ αλλα ο ναζιστης παιδοφιλος πουτλερ δεν χαμπαριαζει απο τετοια.

αυτο λενε οτι μαλλον ειναι ...

[Οργισμένος]

Ο Πουτιν την ημερα που πηρε ειδηση οτι οι ΗΠΑ πηραν ειδηση τι ετοιμαζει να στειλει για τροχια δλδ δορθφορο με πυρηνικα, εκαμε ανακοινωση οτι η Ρωσσια ανακαλυψε το RNA εμβολιο που...θεραπευει τον καρκινο. Για να αρχισουνβ οι Αρίστοι τις γνωστες βλακοθεωριες . Επισης δηλωσε οτι τη Ρωσσια τη συμφερει να εκλεγει ο ... Μπαηντεν....

Αυτος ο ψυχανωμαλος δικτατορας απευθυνεται αποκλειστικα σε πιθηκους, σε πανηλιθιους υπανθρωπους.

[Οργισμένος]

https://www.capital.gr/bloomberg-view/3 ... -diethnos/

Τι συμβαίνει στην Κίνα και πώς επηρεάζει τις κεντρικές τράπεζες διεθνώς


Του Daniel Moss

Είναι πολύ νωρίς για να χάσουμε την πίστη μας στη μεγάλη ιδέα που κινεί τις αγορές από τον Δεκέμβριο: ο πληθωρισμός έχει πληγωθεί, ίσως θανάσιμα - και η επόμενη κίνηση των επιτοκίων θα είναι προς τα κάτω. Εάν αμφιταλαντεύεστε, κάντε ένα διάλειμμα από την ανάγνωση των λεπτομερειών για τις τιμές καταναλωτή στις ΗΠΑ, από τις σκέψεις για το εάν τα γεράκια έχουν το πάνω χέρι στην Ευρώπη ή από το να βλέπετε ξανά διαδικτυακά την πρώτη συνέντευξη Τύπου της επικεφαλής της Reserve Bank of Australia. Πρέπει να στρέψετε το ενδιαφέρον σας στο τι συμβαίνει στην Κίνα.

Σπιράλ αποπληθωρισμού
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρείτο υποψήφια να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ ως η πρώτη σε μέγεθος στον κόσμο, αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση. Η ανάπτυξη έχει πατήσει φρένο μετά την πανδημία, οι ξένες επενδύσεις μειώνονται και οι εταιρείες ακινήτων χρεοκοπούν. Η πιο ολέθρια εξέλιξη, ωστόσο, είναι ο αποπληθωρισμός. Όταν οι τιμές καταναλωτή σημείωσαν μια μικρή πτώση τον Ιούλιο, η εξέλιξη θεωρήθηκε απροσδόκητη. Η τάση αυτή ωστόσο δεν έχει αντιστραφεί και ο Ιανουάριος είδε τη μεγαλύτερη πτώση τους από το 2009.


Ο κίνδυνος είναι οι traders να είναι τόσο επικεντρωμένοι στον πρόεδρο της Federal Reserve Jerome Powell που να μην δίνουν βάση σε όσα υποστηρίζει ο Pan Gongsheng, ο ομόλογός του στο Πεκίνο. Κάτι τέτοιο θα ήταν λάθος. Όσο περισσότερο η Κίνα απέχει από ουσιαστικές προσπάθειες για τη συγκράτηση του αποπληθωρισμού, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να εδραιωθεί - και τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ξεφύγει από αυτόν. Οι οικονομολόγοι της Citigroup έδειξαν προνοητικότητα όταν προειδοποιούσαν τον Μάιο για μια "παγίδα εμπιστοσύνης".

Το άνοιγμα της οικονομίας της Κίνας, η είσοδός της στην παγκόσμια δεξαμενή εργασίας και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου θεωρούνται ευρέως ως κομβικά ιστορικά γεγονότα. Ήταν κρίσιμα για το καθεστώς χαμηλού πληθωρισμού το οποίο επικρατούσε σχεδόν παντού στον κόσμο τις δεκαετίες πριν από τον Covid. Η Κίνα μπορεί για άλλη μια φορά να αποδειχθεί κομβική - αυτή τη φορά με άλλον τρόπο. Θα βοηθήσει στη μείωση του πληθωρισμού από τα επίπεδα για τα οποία οι αρχές σε όλο τον κόσμο παραμένουν όχι ακριβώς ενθουσιώδεις, παρά την έντονη υποχώρησή του από τα μέσα του 2022 και εξής.

Τι συμβαίνει στην Κίνα και πώς επηρεάζει τις κεντρικές τράπεζες διεθνώς
Οι αποπληθωριστικές τάσεις στην Κίνα αποδεικνύονται μη παροδικές
Αναμφισβήτητα, η μάχη έχει κερδηθεί. Οι αξιωματούχοι των κεντρικών τραπεζών απλώς δεν θέλουν να το θεωρείτε δεδομένο. Η μικρή πιθανότητα να κάνουν λάθος είναι αρκετή για να τους πείθει να περιμένουν. Ο Ιούνιος φαίνεται να είναι ο πιθανότερος μήνας για τη Fed ώστε να ξεκινήσει έναν παγκόσμιο κύκλο μειώσεων επιτοκίων, σε σχέση με τον Μάρτιο, για τον οποίο οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν είχαν ποτέ δώσει καμία σοβαρή ένδειξη ότι θα τον επέλεγαν, έγινε ωστόσο για κάποιο λόγο βασική επιλογή στις προβλέψεις μεταξύ των επενδυτών.

Φόβοι
Κατά καιρούς, οι κεντρικές τράπεζες φαίνεται να αναζητούν ακόμη και δικαιολογίες για να μην προχωρήσουν ούτε τον Ιούνιο σε περικοπή επιτοκίων: μερικοί πρόεδροι τοπικών παραρτημάτων της Fed ανέφεραν πρόσφατα ότι θέλουν να δουν ευρύτερη πτώση του πληθωρισμού - και όχι απλώς τη συνέχιση μιας επιβράδυνσης. Η κεντρική τράπεζα της Αυστραλίας είναι επιφυλακτική ενώπιον του φάσματος ενός πιθανού σφάλματος: "Το διοικητικό συμβούλιο δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο περαιτέρω αύξησης των επιτοκίων, αλλά ούτε και το απέκλεισε", είπε η διοικήτρια Michele Bullock ενώπιον Αυστραλιανών βουλευτών και γερουσιαστών. Εάν οι αξιωματούχοι ψάχνουν νέους λόγους για να αποφύγουν τη χαλάρωση, δε θα τους βρουν στην Κίνα.


Ο Powell δήλωσε στην εκπομπή 60 minutes ότι οι δυσκολίες της Κίνας είναι απίθανο να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στις ΗΠΑ. Έχει δίκιο ότι η επιβράδυνση της ζήτησης ή η χρεοκοπία των κατασκευαστών ακινήτων εκεί δεν θα προκαλέσει ξαφνικά τερματισμό της αμερικανικής ανάπτυξης ή δεν θα οδηγήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ύφεση, όπως η χρεοκοπία της Ρωσίας το 1998 έθεσε, η οποία σε κίνδυνο τη Wall Street. Ο αποπληθωρισμός μπορεί να είναι ένα βραδύκαυστο φυτίλι, κάτι πιο "λεπτό”. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα είναι χωρίς συνέπειες.

Το τέλος της έκρηξης των ακινήτων στην Κίνα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στις τιμές των εμπορευμάτων. "Από την προσχώρησή της στον ΠΟΕ το 2001, η Κίνα ασκεί σταθερά καθοδική πίεση στις παγκόσμιες τιμές των βιομηχανικών αγαθών, ενώ ταυτόχρονα είναι μια τεράστια πληθωριστική δύναμη για τις εισροές εμπορευμάτων που τροφοδότησαν τη δημιουργία της ακίνητης περιουσίας και της βιομηχανικής της δυναμικής", σημείωνε ο Thomas Gatley, ανώτερος αναλυτής στην Gavekal Dragonomics, την περασμένη εβδομάδα. "Με την ιστορική άνθηση του κλάδου κατασκευής και αξιοποίησης κατοικιών της ξεκάθαρα να έχει τελειώσει, η κυβέρνηση ποντάρει όλες τις μάρκες της σε μια επέκταση της μεταποίησης για να ωθήσει τη μελλοντική ανάπτυξη".

Υπερβολή
Ο Powell μπορεί να ήταν υπερβολικά περιφρονητικός για τη σημασία των "βασάνων" που αντιμετωπίζει η Κίνα. Με την αμερικανική οικονομία να αψηφά τις προβλέψεις για ύφεση, έχει την πολυτέλεια να είναι. Το μόνο πράγμα το οποίο δεν θέλει να φαίνεται είναι πολύ "συμπονετικός" ή, ακόμη χειρότερα, να παρουσιάζει την πολιτική των ΗΠΑ να εδράζεται ή να επηρεάζεται σημαντικά από τους δύσκολους καιρούς τους οποίους περνά ο οικονομικός τους ανταγωνιστής.

Το άλλοτε ασταμάτητο παγκόσμιο "τριαξονικό" έχει πλέον προβλήματα τα οποία δεν μοιάζουν παροδικά. Αυτό είναι επώδυνο για την Κίνα, ωστόσο δεν είναι ολόπλευρα κακό για όλους τους υπόλοιπους.

Απόδοση - Επιμέλεια - Επιλογή Κειμένων (2019-2024): Γ.Δ. Παυλόπουλος

[Οργισμένος]

Πλεον σε ολα τα επιπεδα η Κινα αναλαμβανει αρχηγικες πρωτοβουλιες ηγουμενη του φασιστικου μπλοκ κινεζορωσσοισλαμιστων.
Τα πραγματα ειν ξεκαθαρα και ολοφανερα πια.
ΟΠως ξεκαθαρος ειν ο λογος που ο πρακτορας αυτου του μπλοκ ο αχρειος ψεκκας τραμπαςθα χασει πανηγυρικα τις αμερικανικες εκλογες αν καταφερει να παρει το χρισμα του υποψηφιου και δεν εξουδετερωθει φυσικα ή δικαστικα.

https://www.capital.gr/diethni/3774892/ ... ko-zitima/
Σάββατο, 24-Φεβ-2024 08:06
Η μάχη της Κίνας και των φίλων της στο Διεθνές Δικαστήριο για το παλαιστινιακό ζήτημα


Του Κώστα Ράπτη

Τέσσερις και πλέον μήνες μετά την ανάφλεξη της 7ης Οκτωβρίου, η Κίνα εξαπέλυσε μια πραγματική "βόμβα” σε ό,τι αφορά το Μεσανατολικό. Όχι υπό μορφήν πολιτικής ή στρατιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά υπό μορφήν νομικής γνώμης. Μιας γνώμης που, ενώ επαναλαμβάνει αρχές ήδη κατοχυρωμένες στο Διεθνές Δίκαιο, ακούγεται σκανδαλώδης στο κλίμα που επικρατεί στη διεθνή δημόσια συζήτηση των ημερών. Πόσω μάλλον όταν εκφέρεται από την υπ' αριθμόν ένα οικονομία του πλανήτη (με όρους αγοραστικού ισοδυνάμου), η οποία επιπλέον δεν κρύβει τη φιλοδοξία της να ανατρέψει τη δυτικοκεντρική τάξη πραγμάτων, ηγούμενη του πλανητικού Νότου.

Στο Διεθνές Δικαστήριο (ICJ) της Χάγης διεξάγεται από τις 19 Φεβρουαρίου μία ακροαματική διαδικασία, η οποία, όσο και αν δεν έλαβε τη δημοσιότητα της πρόσφατης προσφυγής της Νοτίου Αφρικής εναντίον του Ισραήλ με την κατηγορία της παραβίασης της Σύμβασης κατά της Γενοκτονίας, έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, φέρνοντας και πάλι στο προσκήνιο το παλαιστινιακό ζήτημα.


Πρόκειται για την διαδικασία που προέκυψε αφότου η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ζήτησε τον Δεκέμβριο του 2022 από το δικαστήριο να γνωμοδοτήσει επί δύο ερωτημάτων.

Το πρώτο είναι: "Ποιές οι νομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από την συνεχιζόμενη παραβίαση από το Ισραήλ του δικαιώματος του παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεση, λόγω της παρατεταμένης κατοχής, του εποικισμού και της προσάρτησης της παλαιστινιακής επικράτειας που κατέχεται από το 1967, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης, του χαρακτήρα και του status της Ιεράς Πόλης της Ιερουσαλήμ, καθώς και της υιοθέτησης σχετικών νομοθετημάτων και μέτρων που συνιστούν διακρίσεις;”.

Το δεύτερο ερώτημα προς το ICJ είναι: "Πώς οι πολιτικές και πρακτικές του Ισραήλ επηρεάζουν το νομικό καθεστώς της κατοχής και ποιές είναι οι νομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από αυτό για όλα τα κράτη και για τα Ηνωμένα Έθνη;”.

Σε μια πρωτιά για το δικαστήριο, στην διαδικασία πρόκειται να παρέμβουν μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου συνολικά 52 κράτη και τρία διεθνή συλλογικά σώματα (ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος), ενώ σε αντίθεση με την προσφυγή της Νότιας Αφρικής, το Ισραήλ επέλεξε να μην εκπροσωπηθεί.

Στην πραγματικότητα η απάντησή του δόθηκε έμμεσα και υπήρξε πολιτική. Πρόκειται για την υιοθέτηση από την Κνέσετ, με ψήφους 99 υπέρ (σε ένα φάσμα που ξεκινά από την ακροδεξιά και περιλαμβάνει το κόμμα του Γιάιρ Λαπίντ( 10 κατά (από τα αραβικά κόμματα) και 11 αποχές (από βουλευτές των Εργατικών), επί συνόλου 120, ψηφίσματος το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων αναφέρει ότι "το Ισραήλ απορρίπτει κατηγορηματικά διεθνείς υθπαγορεύσεις σχετικά με την μόνιμη διευθέτηση με τους Παλαιστίνιους. Η διευθέτηση αυτή μπορεί να επιτευχθεί με απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών, χωρίς προϋποθέσεις”. Με άλλα λόγια, με "διαπραγματεύσεις” μεταξύ κατέχοντος και κατεχομένους, χωρίς παρεμβολή τρίτων, αλλά σε χρόνο και με τρόπο επιλογής του πρώτου.

Στην Χάγη, την ομάδα που ανέλαβε να στηρίξει ενώπιον του δικαστηρίου την υπόθεση της Παλαιστίνης αποτελούν νομικοί και διπλωμάτες από την Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, την Αίγυπτο, από κοινού με τον Παλαιστίνιο μόνιμο αντιπρόσωπο στα Ηνωμένα Έθνη.


Η "παρέλαση” των εκπροσώπων των κρατών που έχουν ήδη πάρει τον λόγο ενώπιον του ICJ έχει ήδη αναδείξει δύο μεγάλες κατηγορίες: από τη μία όσους προτάσσουν το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση (π.χ. Νότιος Αφρική, Βραζιλία, Ρωσία, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Χιλή, Βολιβία, Κολομβία, Αλγερία, Ιορδανία, Ιρλανδία) και από την άλλη όσους αντιτάσσουν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα (λ.χ. ΗΠΑ, Ολλανδία) είτε επικρίνουν ισραηλινές πολιτικές όπως ο εποικισμός (π.χ. Γαλλία) είτε όχι. Και οι δύο πλευρές επικαλούνται αρχές γερά θεμελιωμένες στο διεθνές δίκαιο, που μοιάζει τώρα να έρχονται σε σύγκρουση, ενώ δεν παραλείπουν να επικαλεσθούν την επίκαιρη πραγματικότητα της αιματοχυσίας στη Γάζα, αλλά και την πρόσφατη προσωρινή απόφαση του ίδιου δικαστηρίου στην προσφυγή της Νοτίου Αφρικής.

Υπάρχουν και οι πιο "προωθημένοι” που βάζουν τις ΗΠΑ στο κάδρο της συνέργειας στις καταγγελλόμενες πολιτικές (π.χ. η Κούβα) ή θέτουν ζήτημα ισραηλινών επανορθώσεων στους Παλαιστίνιους (Αίγυπτος, Κούβα, Βολιβία, Κολομβία).

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η αμερικανική τοποθέτηση, η οποία δεν αναφέρεται τόσο στα προηγηθέντα όσο στην επιδίωξη μιας μελλοντικής επίλυσης του Μεσανατολικού, πέρα από την τρέχουσα κρίση, η οποία να εγγυάται την ασφάλεια και των δύο πλευρών. Συνεπώς, το καθήκον του δικαστηρίου, όπως το αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ, είναι να διαφυλάξει το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί από τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, για μία λύση δύο κρατών, ώστε να επιστρέψουν τα δύο μέρη σε μία διαπραγμάτευση που να καθιστά την επίλυση ρεαλιστική. Άρα μία απόφαση του ICJ για άμεση και δίχως προϋποθέσεις αποχώρηση του Ισραήλ από τα Κατεχόμενα θα ήταν βλαπτική.

Αλλά η τοποθέτηση που "έκλεψε την παράσταση” ήταν αυτή του νομικού συμβούλου του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, Μα Σινμίν, ο οποίος αφιέρωσε τον χρόνο του κυρίως στην αντίκρουση των αμερικανικών επιχειρημάτων. Όπως είπε, το παλαιστινιακό είναι κατεξοχήν ζήτημα ενδιαφέροντος των Ηνωμένων Εθνών και όχι μία διμερής διαφορά στην οποία καλό θα ήταν να μην παρεμβληθούν τρίτοι. Επιπλέον, το επιχείρημα περί του δικαιώματος στην αυτοάμυνα αφορά περισσότερο τους Παλαιστίνιους, παρά τους Ισραηλινούς, καθότι οι πρώτοι είναι οι κατεχόμενοι και οι δεύτεροι οι κατέχοντες.

Μάλιστα, ο Μα Σινμίν υπενθύμισε ότι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση εκφράζεται και ως δικαίωμα στην ένοπλη αντίσταση, η οποία είναι κατοχυρωμένη στο διεθνές δίκαιο για τους κατεχόμενους ή αποικιοποιημένους λαούς. Το επιχείρημα, προερχόμενο από τέτοια χώρα, μάλλον θα αποτέλεσε σοκ για τους Ισραηλινούς ιθύνοντες.

Με άλλα λόγια, η Κίνα εμφανίζεται ακόπως ως ο θερμότερος φίλος της παλαιστινιακής υπόθεσης, ως η πραγματική φωνή του πλανητικού Νότου και ως υπερασπιστής της διεθνούς νομιμότητας, απέναντι στα αδιέξοδα που κληροδοτεί η αμερικανική μονοπολική κυριαρχία, ένα εκ των οποίων είναι και η παράταση του παλαιστινιακού ζητήματος υπό το πρόσχημα αναζήτησης μιας συμφωνημένης λύσης στο μέλλον.

Το ότι οι χώρες της Ομάδας Brics αναδείχθηκαν έτσι πρωταγωνιστές της διαδικασία που εκτυλίσσεται στο ανώτατο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών λέει πολλά για το πώς η Κίνα και οι φίλοι της φαντάζονται την αναδυόμενη "πολυπολιτικότητα”.

[Οργισμένος]

Ο απατεωνας κακουργος τραμπας, εκτος απο προδοτης της πατριδας του ειναι και κατ εξακολουθηση καταχραστης δημοσιου και ιδιωτικου χρηματος.
Τωρα ομως τα ψeμματα τελειωσαν. Πρεπει αμεσα να επιστρεψει 500 εκατομμυρια δολλαρια για να μην τον κλεισουν μεσα. Τον γελοιο φασιστα .

https://edition.cnn.com/2024/02/23/poli ... index.html
Judge formally says Trump owes $454 million in civil fraud case, countdown starts for him to put up the money for appeal
Kara Scannell Lauren del Valle
By Kara Scannell and Lauren del Valle, CNN
3 minute read
Updated 8:49 PM EST, Fri February 23, 2024
—
A New York judge on Friday formally ordered Donald Trump to pay $454 million, including interest, a move that will give the former president one month to post nearly half a billion dollars to appeal the fraud verdict.

Judge Arthur Engoron’s signed judgment was posted to the court docket Friday, one week after he found Trump, Donald Trump Jr. and Eric Trump liable for fraud in the civil case brought by New York Attorney General Letita James.

Once Trump and the others are served with the judgment, the 30-day clock for them to file an appeal starts. During that period Trump will need to put up cash or post bond to cover the $355 million and additional roughly $100 million in interest he was ordered to pay. The sons were each ordered to pay $4 million back in gains they improperly received because of the fraud. The judge also banned the Trumps from serving as officers of a business entity in New York for several years.


Earlier Friday, James posted on X, “Friday feeling: No one is above the law.”

Representatives for the Trump Organization have not responded to questions about who will run the company as it faces leadership challenges while Trump is campaigning to clinch the Republican nomination for president in between court appearances.

Trump has vowed to appeal.

A general view of Trump Tower in New York City, U.S., October 1, 2023.
RELATED ARTICLE
Judge Engoron’s ruling: What will it mean for Trump’s businesses?
Trump initially asked to delay the judgment for 30 days saying it wouldn’t harm the New York attorney general’s office and would allow for an orderly process given the “magnitude” of the decision. The judge rejected the request saying they didn’t explain or justify a reason to do so.

The judge notified both sides in an email Thursday that he would sign off on the proposed judgment drafted by the New York attorney general’s office.

“The proposed judgment accurately reflects the spirit and letter of the February 16 Decision and Order,” the judge wrote.

Hours after the civil fraud judgment was finalized, Trump asked a federal judge to delay execution of the $83.3 million judgment against him in the E. Jean Carroll defamation case, requesting a stay until 30 days after his post-trial motions are litigated.

The motion filed Friday evening doesn’t mention the hefty bond Trump will have to post to appeal the state civil fraud case with the attorney general, but his lawyers said forcing the former president to pay a roughly $90 million bond in the defamation case right now would cause him “irreparable injury.”

“Here, under this district’s common practice of requiring a bond of 110 percent of the judgment, President Trump faces the prospect of posting a bond of $91.63 million—a sizeable bond which will come with very substantial, non-recoverable financial costs. These costs plainly constitute irreparable injury,” the filing said.

If District Judge Lewis Kaplan denies Trump’s motion for a stay of the judgment in the Carroll case, Trump will have to dig deeper into his pockets to come up with the cash required to fight both civil cases that have accumulated a tab of nearly $550 million in the first weeks of 2024.

Trump’s attorney Alina Habba argued in the motion that Carroll’s legal team made it clear during the trial that Trump “has great financial resources” and thus, she should not need the “protection of a bond during the brief period while post-trial motions are pending.” Habba alternatively asked the judge to consider a bond at a fraction of the $83.3 million.

“The figure awarded to Ms. Carroll is egregiously excessive,” Habba said in a statement to CNN Friday night.“The Court must exercise its authority to prevent Ms. Carroll’s from enforcing this absurd judgment, which will not withstand appeal.”

This story has been updated with additional developments.

CNN’s Kaanita Iyer contributed to this report.

[Οργισμένος]

Ο ασταθής τύπος που το 2010 έλεγε ότι το χρηματιστήριο θα πάει 10.0000 μονάδες τώρα κάνει γεωπολιτικές αναλύσεις. Μα για αυτό άλλωστε αγαπάμε πχορυμ!!

ειπ ο γαιδαρος τον πετεινο κεφαλα...

[Οργισμένος]

https://www.capital.gr/diethni/3777138/ ... iki-krisi/
Σκιές πολεμικών απειλών πάνω από την Ευρώπη - Πού οδηγεί η ουκρανική κρίση


Πώς ερμηνεύεται η ετήσια ομιλία Πούτιν για την κατάσταση της Ρωσίας

Του Κώστα Ράπτη

Λέγεται ότι, όταν ρωτήθηκε ο Στάλιν πώς αισθάνεται μετά την κατάληψη του Βερολίνου, απάντησε απαθώς πως ο τσάρος Αλέξανδρος τα είχε καταφέρει καλύτερα, ποτίζοντας τα άλογά του στον Σηκουάνα. Δεν ξέρουμε αν στις μέρες μας ο Βλαντίμιρ Πούτιν διέπεται από σύνδρομο φθόνου για τους προκατόχους στην ηγεσία της αχανούς του χώρας, όμως στο καθιερωμένο ετήσιο διάγγελμά του φέτος κατάφερε να εξαπολύσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, απειλές πυρηνικού πλήγματος στο έδαφος δυτικών κρατών.

Απευθυνόμενος την Πέμπτη, μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές, στα δύο σώματα του ρωσικού Κοινοβουλίου, ο Πούτιν παρουσίασε σε μια ομιλία δύο ωρών και έξι λεπτών τις οιονεί "προγραμματικές δηλώσεις" του για την επόμενη εξαετία, σαν να είχε ήδη διεξαχθεί και κριθεί η εκλογική μάχη – και μαζί με αυτήν η πολεμική περιπέτεια στην οποία έχει βυθισθεί η χώρα του, αφότου πριν από δύο χρόνια ακριβώς εισέβαλε στη γειτονική Ουκρανία.

Τα μηνύματα της ομιλίας αφορούσαν τόσο το εσωτερικό (με πάμπολλες εξαγγελίες νέων επιδομάτων, κυβερνητικών προγραμμάτων κτλ.) όσο και το εξωτερικό. Και είναι αυτά τα τελευταία που ξεσήκωσαν την αγανάκτηση του δυτικού ακροατηρίου.

Χίτλερ και Βοναπάρτης
"Πρέπει να συνειδητοποιήσουν", είπε ο Πούτιν αναφερόμενος στις δυτικές χώρες, "πως έχουμε και εμείς όπλα που μπορούν να πλήξουν στόχους στο έδαφός τους. Όλο αυτό πραγματικά είναι απειλή μιας σύγκρουσης με τη χρήση πυρηνικών όπλων και την καταστροφή του πολιτισμού. Δεν το αντιλαμβάνονται αυτό;".

"Οι στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις είναι σε κατάσταση πλήρους ετοιμότητας", πρόσθεσε, σημειώνοντας πως τα νέας γενιάς υπερηχητικά πυρηνικά όπλα, για τα οποία είχε μιλήσει για πρώτη φορά το 2018, είτε έχουν αναπτυχθεί είτε είναι σε στάδιο ολοκλήρωσης της ανάπτυξης και των δοκιμών τους.

Μάλιστα, ο Ρώσος πρόεδρος κάλεσε τους πολιτικούς της Δύσης να θυμηθούν την τύχη που είχαν ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Ναπολέων Βοναπάρτης, που εισέβαλαν ανεπιτυχώς στη Ρωσία κατά το παρελθόν.

"Όμως τώρα οι συνέπειες θα είναι πολύ πιο τραγικές", συνέχισε. "Νομίζουν πως πρόκειται για κινούμενα σχέδια", είπε, κατηγορώντας τους πολιτικούς της Δύσης ότι ξεχνούν τι σημαίνει πραγματικός πόλεμος επειδή δεν έχουν αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στην ασφάλεια που έχουν αντιμετωπίσει οι Ρώσοι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Ευρωπαϊκή "κακοφωνία"
Βέβαια, η απειλή (συνοδευόμενη από τον ισχυρισμό πως είναι "ανοησίες" τα περί μελλοντικής στρατιωτικής δράσης της Ρωσίας πέραν της Ουκρανίας) δεν προέκυψε εν κενώ. Την αφορμή είχαν δώσει οι προηγηθείσες και ήδη πολυσυζητημένες δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, μετά τη διάσκεψη που συγκάλεσε τη Δευτέρα στο Ελιζέ περί Ουκρανίας, για την πιθανότητα να αναπτυχθούν στο ουκρανικό έδαφος στρατεύματα ευρωπαϊκών χωρών, κατόπιν διμερούς συμφωνίας, ώστε να αποτραπεί τυχόν νίκη του Πούτιν.


Οι δηλώσεις Μακρόν δεν προκάλεσαν λιγότερες ανησυχίες – και πάντως ώθησαν το σύνολο σχεδόν των Ευρωπαίων εταίρων του να πάρουν αποστάσεις, αναδεικνύοντας άλλη μία περίσταση ευρωπαϊκής "κακοφωνίας".

Τις εντονότερες αντιστάσεις σε μια τέτοια προοπτική εκδήλωσε ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο οποίος μάλιστα προχώρησε πολύ μακρύτερα, αναφερόμενος δημοσίως στον ενεργό ρόλο που έχει ήδη στην Ουκρανία γαλλικό και βρετανικό προσωπικό. Δικαιολογώντας το γιατί δεν συγκατατίθεται στην αποστολή συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς Taurus στην Ουκρανία, ο Σολτς δήλωσε ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας του με ειδικούς χειριστές, αλλά "αυτό που κάνουν οι Γάλλοι και οι Βρετανοί ως προς την επιλογή στόχων δεν νοείται για τη Γερμανία".

Βρισκόμαστε πολύ μακριά από την τήρηση του στρατιωτικού απορρήτου μεταξύ συμμάχων, προφανώς...

Αντιδράσεων συνέχεια
Σε αυτό το τοπίο η Ουάσινγκτον παρεμβλήθηκε μάλλον κατευναστικά. "Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε ανεύθυνη ρητορική από τον Βλαντίμιρ Πούτιν", δήλωσε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάθιου Μίλερ, προσθέτοντας πως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κάποια ένδειξη ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, αλλά βέβαια θα συνεχίσουν να παρακολουθούν προσεκτικά την κατάσταση.

"Όταν εκπροσωπείς μια δύναμη εξοπλισμένη με πυρηνικά, δεν έχεις δικαίωμα να είσαι ανεύθυνος και να υιοθετείς την κλιμάκωση", δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Σεμπαστιάν Λεκορνού, προσθέτοντας ότι "δεν υπάρχουν απειλές που αντιμετωπίζει η Ρωσική Ομοσπονδία", παρά "παριστάνει το θύμα και αυτόν που δέχεται επίθεση, ενώ όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ρωσία είναι αυτή που επιτίθεται στην Ουκρανία και ότι επιδεικνύει μια νέα επιθετικότητα και παίζει με τα όρια, μεταξύ άλλων όσον αφορά τα γαλλικά συμφέροντα".

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας, Στεφάν Σεζουρνέ, διαβεβαίωσε: "Όλα όσα κάνουμε είναι για να αποφύγουμε τον πόλεμο και προφανώς όχι για να ενισχύσουμε την ανησυχία των Γάλλων". Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας επανέλαβε ότι το πλαίσιο που έχει ορισθεί από τον Εμανουέλ Μακρόν είναι "να αποτρέψουμε μια νίκη της Ρωσίας χωρίς να κάνουμε πόλεμο στη Ρωσία και, στο πλαίσιο αυτό, τίποτε δεν αποκλείεται". Αλλά προφανώς δεν πρόκειται για απλή εξίσωση.

Η πυρηνική "ισορροπία του τρόμου" είναι αυτό ακριβώς που επιτρέπει σε Δυτικούς ιθύνοντες να θεωρούν ότι μπορούν να διευκολύνουν την Ουκρανία να πραγματοποιεί πλήγματα βαθύτερα στη ρωσική επικράτεια, χωρίς οι δικές τους χώρες να δέχονται αντίποινα. Πρόκειται για παιχνίδι υψηλού ρίσκου.

Αν ο Εμανουέλ Μακρόν ήθελε να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων απέναντι σε εταίρους όπως η Γερμανία, οι αντιδράσεις δείχνουν ότι εμφανώς αστόχησε. Αν, πάλι, ήθελε να προβάλει στα μάτια των Αμερικανών ως αξιόπιστος σύμμαχος, σε μια στιγμή που αυτοί επιδιώκουν να μεταθέσουν στους Ευρωπαίους μεγαλύτερο βάρος της στήριξης της Ουκρανίας, βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο ανυπέρβλητα εμπόδια. Το πρώτο είναι ότι ο όγκος και η μαχητική δυνατότητα του γαλλικού στρατού είναι αδύνατον να εντυπωσιάσει είτε φίλους είτε αντιπάλους. Και το δεύτερο ότι η συνολική στάση των ΗΠΑ στο Ουκρανικό τίθεται εν αμφιβόλω, αν κρίνουμε από τις αντιστάσεις που εκδηλώνει ήδη η υπό ρεπουμπλικανικό έλεγχο Βουλή των Αντιπροσώπων στην έγκριση του νέου "πακέτου βοηθείας" προς το Κίεβο, πόσω μάλλον αν συνυπολογίσουμε το όλο και πιο πιθανό ενδεχόμενο μιας εκλογικής νίκης του Τραμπ τον Νοέμβριο.

[Οργισμένος]

https://www.capital.gr/arthra/3776501/o ... xasei-idi/
Ο Πούτιν έχει χάσει ήδη

Γράφει ο Rajan Menon
Η Ουκρανία δεν θα γίνει ποτέ δική του.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει κλείσει δύο χρόνια και αποτελεί πλέον κοινό τόπο ότι ο χρόνος ευνοεί τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Με την Ουκρανία να ξεμένει από όπλα και πυρομαχικά, την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια να τίθεται εν αμφιβόλω και τη Ρωσία αποφασισμένη να συνεχίσει, η νίκη της Ουκρανίας φαντάζει πλέον ουτοπική. Ορισμένοι σημαίνοντες ειδικοί προχωρούν ακόμη παραπέρα, σημειώνοντας ότι το Κίεβο εφεξής θα υφίσταται μόνο περισσότερους θανάτους και καταστροφές όσο επιμένει και ως εκ τούτου θα πρέπει να επιδιώξει μια πολιτική διευθέτηση της διαμάχης με τη Μόσχα - ακόμη κι αν αυτό απαιτεί να θυσιάσει κάποια εδάφη του.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, ο πόλεμος του κ. Πούτιν έχει αποτύχει. Όπως έχει επισημάνει εύστοχα ο Καρλ φον Κλάουζεβιτς, σκοπός του πολέμου δεν είναι να σκοτωθούν άνθρωποι και να προκληθούν καταστροφές: ο πόλεμος είναι ένα μέσο για την επίτευξη συγκεκριμένων πολιτικών στόχων. Όποιος ξεκινά έναν πόλεμο προσβλέπει να βρεθεί σε καλύτερη στρατηγική θέση μόλις τερματιστούν οι συγκρούσεις. Αλλά ακόμη κι αν ο συγκεκριμένος πόλεμος τελειώσει με τη Ρωσία να διατηρεί όλα τα ουκρανικά εδάφη που έχει κατακτήσει ως τώρα -σενάριο τουλάχιστον "δύσπεπτο” για τους Ουκρανούς- η Μόσχα θα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από πριν. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η Ουκρανία θα τραβήξει τον δικό της δρόμο. Για τον κ. Πούτιν, που ανησυχεί περισσότερο για την Ουκρανία από ό,τι για οποιαδήποτε άλλη χώρα ξεπήδησε από τα "συντρίμμια” της Σοβιετικής Ένωσης, αυτό από μόνο του αποτελεί ήττα.

Αν ουσιαστικός στόχος του πολέμου που ξεκίνησε ο κ. Πούτιν ήταν να διατηρήσει την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας -πολιτικά, πολιτιστικά και οικονομικά- είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι ηγέτες και οι πολίτες της Ουκρανίας, ιδίως εκείνοι των νεότερων γενεών, έχουν αποφασίσει ότι το μέλλον τους βρίσκεται στη Δύση και όχι στη Ρωσία. Η επικράτηση αυτής της νοοτροπίας μού κατέστη πιο αισθητή κατά τη διάρκεια τεσσάρων ταξιδιών που πραγματοποίησα στην Ουκρανία μετά την εισβολή• οποιοσδήποτε επισκέπτης στην Ουκρανία δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από τις πολλαπλές καθημερινές εκδηλώσεις της. Όπου κι αν πάει κανείς, οι Ουκρανοί μιλούν δυτικές γλώσσες, κυρίως αγγλικά, σε φαινομενικά όλο και μεγαλύτερο αριθμό.

Η Ουκρανία συνήθως περιγράφεται ως ένα "ανήσυχο κράμα” δύο εθνικών κοινοτήτων: αυτής στις δυτικές περιοχές της χώρας, που καθορίζεται από την ουκρανική εθνότητα και γλώσσα, και την άλλη στις ρωσόφωνες ανατολικές και νότιες περιοχές. Αν όντως ίσχυε κάποτε αυτό, δεν ισχύει πλέον. Για παράδειγμα, οποιοσδήποτε επισκεφθεί την ανατολική ή νότια γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία θα συναντήσει στρατιώτες που μιλούν μεταξύ τους ρωσικά και μπορεί να μην ξέρουν καν ουκρανικά. Αλλά θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες της Ουκρανίας και είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν τη Ρωσία να καθυποτάξει την πατρίδα τους - είναι μάλιστα διατεθειμένοι να δώσουν τη ζωή τους γι’ αυτόν τον σκοπό.

Η ευρεία εισβολή της Ρωσίας το 2022 συνέβαλε στην ανάπτυξη αυτού του αισθήματος περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ο ουκρανικός εθνικισμός σήμερα, που υπερβαίνει τα εδαφικά και γλωσσικά όρια, αντανακλά την αποφασιστικότητα των Ουκρανών να σφυρηλατήσουν μια ταυτότητα που καθορίζεται από την απεξάρτησή τους, αν όχι την αποστροφή τους προς τη Ρωσία. Όντως, ο κ. Πούτιν μπορεί να μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους βασικούς, μάλλον ακούσια, καταλύτες. Δεδομένης δε της πεποίθησής του ότι Ρώσοι και Ουκρανοί είναι στην πραγματικότητα ένα έθνος, αυτό το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα ειρωνικό.

Ο πόλεμός του είχε τα αντίθετα αποτελέσματα όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σοκαρισμένη από την εισβολή, ανέλαβε δράση, μοιραζόμενη το κοινό αίσθημα ότι πρέπει να στηρίξει την Ουκρανία. Το μέχρι τότε διχασμένο ως προς τη στάση του απέναντι στη Ρωσία μπλοκ, σχεδόν ομόθυμα -με μοναδική εξαίρεση τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν- αντιτάχθηκε στην επιθετικότητα του κ. Πούτιν. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι η πορεία ένταξης της Ουκρανίας την ΕΕ, στην οποία αντιτασσόταν σθεναρά η Μόσχα εδώ και χρόνια, έχει πλέον χαραχθεί σε μεγάλο βαθμό, αν και ο δρόμος είναι μακρύς. Το πρώτο σημαντικό βήμα έγινε στα τέλη του προηγούμενου έτους, όταν η Ουκρανία, μαζί με τη Μολδαβία, ξεκίνησαν επίσημα συνομιλίες με την ΕΕ για την ένταξή τους στο μπλοκ.

Το ίδιο ισχύει και για το ΝΑΤΟ. Η εισβολή της Ρωσίας αναμφίβολα αποτελούσε μια προσπάθεια της Ρωσίας να αποτρέψει την επεκτατικότητα της Συμμαχίας προς ανατολάς, την οποία ο κ. Πούτιν θεωρούσε από καιρό απειλητική. Ωστόσο, η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία ώθησε δύο ακόμη χώρες, τη Φινλανδία και τη Σουηδία, να επιδιώξουν την ένταξή τους στο NATO. Καμία εξ αυτών δεν είχε εκδηλώσει την παραμικρή πρόθεση να ενταχθεί στη Συμμαχία πριν από τη ρωσική εισβολή, ενώ αμφότερες έχουν αξιόμαχους στρατούς. Η ένταξή τους στο μπλοκ θα στριμώξει ακόμη περισσότερο τη Ρωσία, κυρίως στη Βαλτική Θάλασσα και κατά μήκος των χερσαίων συνόρων μήκους 830 μιλίων που μοιράζεται με τη Φινλανδία.


Επιπλέον, η επίθεση της Ρωσίας παρακίνησε τις μη προσκείμενες στις ΗΠΑ χώρες του ΝΑΤΟ να επανεξετάσουν την πολυετή αποστροφή τους ως προς την αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του NATO, οι συνολικές ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες του Καναδά και των ευρωπαϊκών μελών της Συμμαχίας αυξήθηκε το 2023 στο 8,3%, από μόλις 2% το 2022. Το τρέχον έτος, 18 χώρες μέλη αναμένεται να εκπληρώσουν τον στόχο για δαπάνες ύψους 2% του ΑΕΠ τους για στρατιωτικούς εξοπλισμούς - εξαπλάσιος αριθμός σε σχέση με μια δεκαετία πριν. Ακόμη και στη Γερμανία, που παραδοσιακά έδειχνε μια ευαισθησία ως προς τα θέματα ασφαλείας που ήγειρε η Ρωσία και αποτελούσε υπέρμαχο της διατήρησης των δεσμών με τη Μόσχα, το αίσθημα έχει αλλάξει. Ο υπουργός Άμυνας της χώρας προειδοποιεί πλέον ότι η Ρωσία έχει καταστεί μια σοβαρή, αυξανόμενη απειλή.

Η Ουκρανία, φυσικά, επιθυμεί επίσης να ενταχθεί στη Συμμαχία: ένα απευκταίο σενάριο για το Κρεμλίνο. Αλλά ακόμα κι αν αυτή της η επιθυμία δεν εκπληρωθεί -όπως είναι το πιο πιθανό, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα- η Ουκρανία θα συνεχίζει να προσβλέπει στη βοήθεια χωρών του ΝΑΤΟ για την εκπαίδευση των στρατιωτών της, για τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεών της και για την εγκαθίδρυση μιας σύγχρονης αμυντικής βιομηχανίας συνάπτοντας συμφωνίες για μεταφορά τεχνογνωσίας και από κοινού παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. Ακόμη λοιπόν και εκτός ΝΑΤΟ, η Ουκρανία δεν θα μείνει "ξεκρέμαστη” λόγω των ουσιαστικών και αυξανόμενων στρατιωτικών δεσμών της με τη Δύση.

Οι πεσιμιστές μπορεί να έχουν δίκιο: Εάν η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια σταματήσει, θα καταστεί δυσκολότερο, αν όχι αδύνατο, για την Ουρανία να ανακτήσει μέρος των εδαφών της, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να χάσει και πρόσθετα εδάφη. Όμως, ακόμη και μια μικρότερη σε έκταση Ουκρανία θα συνεχίζει να έχει στρατηγική σημασία. Όταν ανεξαρτητοποιήθηκε το 1991, ήταν η μεγαλύτερη χώρα στην Ευρώπη -εξαιρουμένης της Ρωσίας- σε έκταση και η πέμπτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό. Επομένως, ακόμη και συρρικνωμένη, θα είναι μεταξύ των μεγαλύτερων χωρών της Ευρώπης, ενώ θα διαθέτει έναν αποδεδειγμένα μάχιμο στρατό 500.000 ανδρών, που είναι ήδη πολύ μεγαλύτερος από οποιασδήποτε άλλης ευρωπαϊκής χώρας του ΝΑΤΟ και ο οποίος θα συνεχίσει να ενισχύεται και να εκσυγχρονίζεται.

Ο κ. Πούτιν βλέπει την Ουκρανία ως ένα πολύτιμο τρόπαιο, και ως ιδιοκτησία της Ρωσίας. Αλλά ο πόλεμος που εξαπέλυσε για να την κατακτήσει διασφάλισε ότι δεν θα γίνει ποτέ δική του.

*Ο Rajan Menon είναι ο επικεφαλής του προγράμματος στρατηγικής στη δεξαμενή σκέψης Defense Priorities και συγγραφέας, μεταξύ άλλων βιβλίων, του "Conflict in Ukraine: The Unwinding of the Post-Cold War Order".

© 2024 Διατίθεται από το "The New York Times Licensing Group

[Οργισμένος]

https://www.capital.gr/bloomberg-view/3 ... i-baltiki/
BLOOMBERG OPINION
Παρασκευή, 22-Μαρ-2024 00:05
Γιατί το NATO πρέπει να ενισχύσει την άμυνά του στη Βαλτική
FacebookTwitterLinkedIn




Της Συντακτικής Ομάδας του Bloomberg Opinion

Έχοντας κερδίσει τις ψευδοεκλογές στη Ρωσία το περασμένο σαββατοκύριακο, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συνέχισε να προειδοποιεί τη Δύση ότι κινδυνεύει με άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία λόγω της υποστήριξής της στην Ουκρανία. Αν και πλέον είναι γνωστές, οι απειλές του Πούτιν υπογραμμίζουν την ανάγκη να ενισχυθούν οι άμυνες των τριών χωρών της Βαλτικής - Λιθουανίας, Λετονίας και Εσθονίας - που είναι πιο ευάλωτες σε πιθανό ρωσικό στρατιωτικό καταναγκασμό.

Εντεινόμενη πρόκληση
Οι προσπάθειες του Πούτιν να σπείρει αστάθεια, ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, ήταν σταθερές τα τελευταία χρόνια. Η εκστρατεία της Ρωσίας για "υβριδικό πόλεμο" κατά των χωρών της Βαλτικής έχει περιλάβει επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, ενεργειακό εξαναγκασμό, παραπληροφόρηση, εργαλειοποίηση πληθυσμών ρωσικής μειονότητας και ύποπτες δολιοφθορές υποθαλάσσιων υποδομών φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. Σε μια πρόσφατη πρόκληση, το Κρεμλίνο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για την πρωθυπουργό της Εσθονίας Κάγια Κάλλας, σε μια έκφραση αποδοκιμασίας για την αφαίρεση μνημείων της σοβιετικής εποχής στη χώρα της.

ADVERTISEMENT


Θα μπορούσε άραγε η κατάσταση να κλιμακωθεί περαιτέρω; Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι απειλές κατά της Βαλτικής, πρώην τμήμα "αυτοκρατορίας", έχουν γίνει πιο άμεσες και ανησυχητικές. Σε γεωγραφικούς όρους, η Βαλτική αποτελεί λίγο περισσότερο από το 4% της γης της Ευρώπης και λιγότερο από το 1% του πληθυσμού της. Από γεωπολιτική όμως άποψη όρους, η περιοχή έχει τεράστια σημασία. Οποιαδήποτε επίθεση εναντίον αυτών των δημοκρατιών θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει ενεργοποίηση του Άρθρου 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (NATO), το οποίο ορίζει ότι μια επίθεση σε ένα μέλος θεωρείται επίθεση εναντίον όλων.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η Ρωσία φαίνεται να έχει την πρόθεση να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα του οργανισμού. Σε μια νέα έκθεση, η υπηρεσία εξωτερικών πληροφοριών της Εσθονίας σημείωσε την ευρισκόμενη σε εξέλιξη στρατιωτική αναδιάταξη της Ρωσίας και προέβλεψε σημαντική συσσώρευση δυνάμεων κοντά στα σύνορά της, με τα κράτη της Βαλτικής και τη Φινλανδία ως προετοιμασία για μια πιθανή σύγκρουση την επόμενη δεκαετία.

Σχέδια κάθε άλλο παρά κρυμμένα
Τα σχέδια του ο Πούτιν σπάνια τα κρύβει, ακόμα κι αν έχουν συχνά παρερμηνευθεί ή υποβαθμιστεί. Θεωρεί ότι οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες βρίσκονται ακριβώς εντός της "προνομιακής σφαίρας επιρροής" της Ρωσίας. Η Κάλλας θεωρήθηκε απειλή ακριβώς επειδή παρείχε μια ισχυρή διάψευση αυτού του δόγματος: υπήρξε κορυφαίος υποστηρικτής μιας ισχυρής ευρωπαϊκής απάντησης στη ρωσική επιθετικότητα και πίεσε για αυξημένη παραγωγή και προμήθεια πυρομαχικών για την Ουκρανία.

Ιστορικά, οι ενέργειες της Μόσχας στη Βαλτική έχουν υποδείξει ξεκάθαρα ευρύτερες στρατηγικές φιλοδοξίες. Εάν αυτό ισχύει αυτή τη φορά, το ΝΑΤΟ δεν είναι πλήρως προετοιμασμένο.


Αν και η συμμαχία έχει δημιουργήσει σταδιακά άμυνες κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της, οι δυναμικές της ικανότητες - συμπεριλαμβανομένων έτοιμων επίγειων δυνάμεων, ολοκληρωμένων συστημάτων αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας και υλικοτεχνικής υποστήριξης - δεν επαρκούν ακόμη για να αποτρέψουν ή να αποκρούσουν με σιγουριά μια συμβατική επίθεση. Τα ανόητα σχόλια του Ντόναλντ Τραμπ για εγκατάλειψη του ΝΑΤΟ από τις ΗΠΑ σίγουρα δεν βοήθησαν.

Η αποτυχία να κλείσει αυτό το χάσμα θα είχε καταστροφικές συνέπειες εάν συμβεί το χειρότερο.

Η σημασία της Βαλτικής
Πέρα από την εγγύηση ασφάλειας, η μοναδική ιστορία της Βαλτικής - που μετατράπηκε από ομόσπονδα κράτη υποτελή στη Σοβιετική Ένωση σε αφοσιωμένα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ σε μόλις 14 χρόνια - υπενθυμίζει όλα όσα η Δύση είχε υποστηρίξει στη μεταπολεμική εποχή. Οι χώρες της υπήρξαν ένθερμοι υποστηρικτές της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των δυτικών θεσμών και κανόνων που ο Πούτιν προσπαθεί να καταστρέψει.

Η διπλωματική απάντηση στην αμηχανία του Πούτιν θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη και ενιαία. Η Δύση πρέπει να συνεχίσει να διερευνά τρόπους για να ενισχύσει και να επιβάλει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αλλά τελικά, ο υβριδικός πόλεμος πρέπει να σημάνει συναγερμό, καθώς τόσο συχνά έχει αποτελέσει προοίμιο πραγματικής στρατιωτικής επίθεσης. Η στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή, οι άμυνες στον κυβερνοχώρο και οι δραστηριότητες για την προστασία των κρίσιμων υποδομών της Βαλτικής Θάλασσας θα πρέπει να ενισχυθούν ώστε να αντικατοπτρίζουν την αυξημένη απειλή και να απορρίπτουν την ανάμειξη της Ρωσίας στις υποθέσεις των κρατών της Βαλτικής.

Η αποτροπή εξαρτάται τόσο από τις δυνατότητες όσο και από την αξιοπιστία - αλλά και από τις επικοινωνίες. Καθώς ο Πούτιν ενισχύει τη λαβή του στην εξουσία στη χώρα του, και τα τρία παραμένουν απαραίτητα εάν η σύγκρουση δεν κλιμακωθεί.

Απόδοση - Επιμέλεια - Επιλογή Κειμένων (2019-2024): Γ.Δ. Παυλόπουλος

[AOC]

Η μεταφορά της ισχύος προς την Ασία είνα αναπόφευκτη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του πολέμου που εν τέλει θα κερδίσει ο Πούτιν.
Η Ευρώπη έχει μέσο όρο ηλικίας 60 χρονών να πούμε, και η Κίνα με την Ινδία έχουν 3 δις ανθρώπους.
Συν το Ιράν με την Ρωσία σε μικρότερους ρόλους, και ακόμη και με τους παραδοσιακούς αμερικανικούς συμμάχους Τούρκους και τους Σαουδάραδες να κάθονται πλέον σε δύο καρέκλες.
Αποτελεί την φυσική εξέλιξη της ζωής. Το 60 το βραζιλιάνικο πρωτάθλημα ήταν το καλύτερο στην μπάλα, μετά μεταφέρθηκε στην Ευρώπη, και τα τελευταία χρόνια φύγανε πόσοι σταρσ για σαουδική αραβία.
Και η Ευρώπη ήταν κάποτε στον μεσαίωνα, ενώ οι Άραβες ζούσαν σε μια χρυσή ισλαμική εποχή...
Η μεταφορά της ισχύς στην Ασία, είναι η αναπόφευλτη φυσική συνέχεια της ζωής, όσο και να οργίζονται κάποιοι οργισμένοι.

[Green Dragon]

Ο πράκτορας της Κίνας είναι ο Dementia Joe ρε νούμερο (ξέρεις ποιός είσαι), έχεις ξαναδεί ποτέ τέτοια επική διαλυτική ικανότητα για το εσωτερικό των ΗΠΑ; Άσε το εξωτερικό.

Οι τύποι αυτοί έχουν βαλθεί να καταστρέψουν την Αμερική.