Golden Age έγραψε: ↑10 Νοέμ 2018, 19:00
Χαοτικός έγραψε: ↑10 Νοέμ 2018, 17:24
Στο Πανεπιστήμιο μία κοπελίτσα είχαμε που ήταν σε χριστιανική οργάνωση. Κρέμαγε αφίσσες (καθαρές, ξέρεις. Όχι με κόλλα και μπουγέλα, με κορδονάκι). Έγραφαν ανθρώπινα διακιώματα στη Βορειο Ήπειρο. Δεν ήξερα επί του θέματος. Αργότερα κάποια στιγμή ενημερώθηκα.
ΟΚ Γκόλντεν, σ' ευχαριστώ για την απάντηση.
Έχεις κάποια πηγή για αναγνώριση μειονότητας από διεθνείς οργανισμούς; Ημερομηνίες και τέτοια;
http://www.refworld.org/docid/3ae6a7e58.htmlhttp://www.refworld.org/docid/469f3a532.htmlhttp://www.refworld.org/docid/469f3862c.html
Η ιστορία όμως ξεκινά όταν απο την εποχή του βασιλιά Ζώγου, όπου η Αλβανία κατήγησε την Αυτονομια της περιοχής και την αναγνώριση των ελληνικών περιοχών ως μειονοτικές, με μόνη εξαίρεση κάποια χωριά για το "φαίνεσθαι". Και σ' αυτά τα χωριά βέβαια υπήρχε καταπίεση αλλά και στα άλλα χωριά και σε όλες τις ελληνικές πόλεις, που δεν υπήρχε αναγνώριση και απαγορευοταν η ελληνική συνείδηση και η έκφρασή της, γινόταν όργιο διώξεων. Τα ίδια και χειρότερα γινόντουσαν και στα χρόνια του καθεστώτος Ενβέρ Χότζα (ο οποίος επιπλέον εγκαθιστούσε στις περιοχές και Αλβανούς εποίκους απο τη βόρεια Αλβανία συν ότι κατήργησε και τις ελληνικές ονομασίες). Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, στις δεκαετίες του '90 και του 2000 ακολούθησε ένα άγριο όργιο πολεμικής, άλλωτε με διώξεις απο κρατικές δυνάμεις και άλλοτε με επιθέσεις Αλβανών παρακρατικών, ακόμη και ενόπλων στα σπίτια των Ελλήνων. Μέχρι που στη δεκαετία του '10, μετά το περιστατικό του Γκούμα, το αλβανικό κράτος έγινε ένα κλικ πιο "προσεκτικό" (χωρίς να λείπουν ωστόσο διάφορα...), επινοόντας νέες μεθόδους πολεμικής προς την κοινότητα. Αυτή τη δεκαετία, τόσο η κυβέρνηση του Μπερίσα, όσο και η κυβέρνηση του Ράμα κατεδαφίζουν σπίτια και ξεσπιτώνουν κόσμο με το πρόσχημα των "αυθαιρέτων".
Είδα αυτό. Τι λες;
The treatment of the Greek minority under communism is a point of dispute. Leaders of the Greek minority assert that there was a policy of forced assimilation, involving random population transfers, name changes and the denial of schooling in Greek history and culture.[13] Other people claim that Greeks did not suffer from discrimination but rather from the generally repressive atmosphere experienced equally by all Albanian citizens. A few even believe that the Greek minority was afforded a special status due to Albania's attempt to ease relations with Greece.
Since Greek minority culture is closely tied to the Orthodox Church, the community did suffer disproportionately from the ban on religion and the destruction of churches. In addition, governmental pressure to change foreign and religious names had a deleterious impact on Greek families, who often name children after religious figures.
Although some Greek families were relocated away from the south, there is no evidence to suggest that this was a consistent national policy aimed at diluting the Greek minority, as some Greek leaders claim. The random transferring of families, both Greek and Albanian, was a common practice of the communist regime.
Schooling in the Greek language did exist under communism for classes 1-4 in the so-called "minority zone" where the Greek minority is concentrated.[14] Greeks living in other parts of the country did not have access to a Greek-language education. Greek-language newspapers were permitted although, like all papers, they were subject to censorship.
Τη δική μου γνώμη την ξέρεις φυσικ΄α. Δεν θα στηρίξω ποτέ Χότζα και δεν παίζει να μην βιώσανε ρατσισμό και βία και καταπίεση αυα τα άτομα.
Γιατί όμως υπάρχει αμφισώητιση κατά τη γνώμη σου;
Σαν σκουπίδια τυχαία χυμένα ο πιο όμορφος κόσμος.