Τα επίμαχα δημοσιεύματα κάνουν επίσης λόγο για εκδήλωση πρόθεσης μιας καταναγκαστικής μείωσης πληθυσμού, σε πρόσφατο άρθρο στην γαλλική εφημερίδα Le Monde. Συγκεκριμένα γράφουν:
Το άρθρο της Le Monde αναφέρει ξεκάθαρα ότι πρέπει να βρεθούν νέες λύσεις «για την μείωση της ανθρώπινης γονιμότητας». Δηλαδή να σταματήσουν οι άνθρωποι να γεννάνε οι να έχουν τη δυνατότητα να γεννάνε. Αυτό μπορεί να γίνει είτε ιατρικά είτε με οικονομική εξαθλίωση γιατί απλούστατα οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να συντηρήσουν παιδιά.
Το εν λόγω άρθρο στην Le Monde δημοσιεύτηκε στις 9 Νοεμβρίου 2022, στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου για το μέγεθος του παγκόσμιου πληθυσμού, που αναζωπυρώθηκε από την εκτίμηση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ότι στα μέσα του μήνα, ο πληθυσμός θα υπερέβαινε τα 8 δισεκατομμύρια άτομα.
Το άρθρο αυτό δεν αφορά εκδοτικές θέσεις της Le Monde, όπως υπονοούν τα ελληνικά δημοσιεύματα, αλλά ένα κείμενο εξωτερικών απόψεων, που αναρτήθηκε στην ενότητα της εφημερίδας για δημόσιες τοποθετήσεις σε αμφιλεγόμενα ζητήματα. Οι συντάκτες του άρθρου είναι μέλη του γαλλικού οργανισμού «Υπεύθυνη Δημογραφία», ο οποίος υποστηρίζει αρχικά την σταθεροποίηση και έπειτα την αργή μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Η πλαισίωση των ελληνικών δημοσιευμάτων είναι επιλεκτική και παραπλανητική, καθώς ο οργανισμός δεν υποστηρίζει την καταναγκαστική μείωση πληθυσμού αλλά πρακτικές όπως η εκπαίδευση και η αντισύλληψη. Αυτό φαίνεται και από το πλήρες άρθρο στην Le Monde, το οποίο γράφει στην τελευταία του ενότητα:
Η επιστημονική κοινότητα σε καμία περίπτωση δεν αδιαφορεί για τον ρόλο της δημογραφίας στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Έτσι, μια δημόσια προειδοποίηση που υπογράφηκε από 15.000 ερευνητές δεκάδων χωρών, παραθέτει αρκετές βασικές πρακτικές αντιμετώπισης του προβλήματος.
Δύο από αυτές αφορούν άμεσα τη δημογραφία: «Περαιτέρω μείωση του ρυθμού γεννήσεων, διασφαλίζοντας ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες εκπαίδευσης και οικογενειακού προγραμματισμού, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου αυτές οι υπηρεσίες εξακολουθούν να λείπουν» και «καθορισμός ενός βιώσιμου και επιστημονικά υπερασπίσιμου μεγέθους ανθρώπινου πληθυσμού, μακροπρόθεσμα, εξασφαλίζοντας παράλληλα την υποστήριξη των εθνών και των παγκόσμιων ηγετών για την επίτευξη αυτού του ζωτικού στόχου». […]
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η διάθεση ενός μικρού μέρους εκ των ποσών που έχουν διατεθεί στο πλαίσιο της COP21 [Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή 2021] (100 δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεές από πλούσιες προς φτωχές χώρες) για τη χρηματοδότηση της πρόσβασης στην αντισύλληψη για τις γυναίκες που την θέλουν και για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, θα αποδεικνυόταν ιδιαίτερα αποτελεσματική προσπάθεια. Το παράδειγμα των 17 αφρικανικών χωρών που έθεσαν ως στόχο το 2017, στην Ουαγκαντούγκου, τη μείωση της γονιμότητάς τους σε λιγότερο από τρία παιδιά ανά γυναίκα το 2030, πρέπει να υποστηριχθεί.
Στη Γαλλία, η προναταλιστική πολιτική πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα κάτω. Πρέπει να επιτευχθεί «δημογραφική νηφαλιότητα»· αυτό προϋποθέτει το μέλλον της ανθρωπότητας.
Χρειάζεται να σημειωθεί ότι στην ενότητα «ποιοι είμαστε» της ιστοσελίδας του οργανισμού, καταδικάζονται κατηγορηματικά οι ανήθικες πρακτικές μείωσης πληθυσμού:
Ενθαρρύνοντας τον αυτοπεριορισμό του ρυθμού γεννήσεων, ο σύλλογός μας στοχεύει στη σταθεροποίηση του ανθρώπινου πληθυσμού και τη μείωση του μακροπρόθεσμα.
Εξαιρώντας οποιαδήποτε πρακτική δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα ή θέτει υπό αμφισβήτηση την ελευθερία της αναπαραγωγής, η προσέγγισή μας περιλαμβάνει πληροφόρηση σχετικά με τις συνέπειες της δημογραφικής πίεσης για τις μελλοντικές γενιές, άλλα είδη και το περιβάλλον.
Παράλληλα με αυτήν την πληροφόρηση, δίνουμε στον οργανισμό μας την αποστολή, μεταξύ άλλων, να υποστηρίξει όλες τις πρωτοβουλίες υπέρ της εκπαίδευσης, που συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για να κατανοήσουν όλοι οι άνθρωποι τους οικολογικούς κινδύνους που συνδέονται με τον υπερπληθυσμό.
Επιπλέον, στην ενότητα ερωταπαντήσεων της ιστοσελίδας, ο οργανισμός τοποθετείται εμφατικά κατά πρακτικών όπως αυτών των σχετικών θεωριών συνωμοσίας, τόσο σε ηθικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο:
27. «Ένας καλός πόλεμος ή επιδημία θα λύσουν το πρόβλημα.»
Ευτυχώς, με εξαίρεση τη Μεγάλη Πανώλη του 14ου αιώνα (η οποία σκότωσε ίσως το 5 έως 10% της ανθρωπότητας), ούτε ένας πόλεμος ούτε μια επιδημία επηρέασαν ποτέ σημαντικά και σε βάθος χρόνου την παγκόσμια δημογραφία κατά τη διάρκεια της ιστορίας των μεγάλων πολιτισμών. Οι περίοδοι πολέμου συχνά ακολουθούνται από δημογραφική ανάκαμψη, η οποία υπεραντιστάθμισε αριθμητικά τους θανάτους και τα ελλείματα γεννήσεων που συνδέονται με τις συγκρούσεις.
Έτσι, ο 20ός αιώνας γνώρισε ταυτόχρονα την επιδημία της ισπανικής γρίπης, τις δύο μεγαλύτερες και πιο θανατηφόρες συγκρούσεις στην ιστορία καθώς και την ισχυρότερη δημογραφική ανάπτυξη (σε σχετικά μεγέθη, όπως σε απόλυτο αριθμό με πολλαπλασιασμό του εργατικού δυναμικού μας κατά τέσσερα και προσθήκη 4,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων). Τα δράματα λοιπόν, ευτυχώς αποδεικνύονται τόσο αναποτελεσματικά, όσο και ηθικά κατακριτέα.
Θα ήταν ιδιαίτερα ανήθικο να βασιστούμε σε αυτού του είδους τη λύση. Μια τέτοια μορφή ρύθμισης θα ήταν αντίθετη με τα όσα επιθυμούμε και για τα όσα αγωνιζόμαστε. Η ρύθμιση από τέτοιες καταστροφές πρέπει να αποφεύγεται όσο το δυνατόν περισσότερο. Ωστόσο, ακριβώς η δημογραφική έκρηξη είναι ένας ισχυρός παράγοντας που ευνοεί τον ανταγωνισμό για πόρους, και συνεπώς, την αποσταθεροποίηση των κοινωνιών και τις συγκρούσεις.
Και εδώ, το πρόβλημα πρέπει να λυθεί με τη θέλησή μας και όχι με την προσδοκία μας για μια αντιπαράθεση της ανθρωπότητας μέχρι τα όρια του πλανήτη. Η ρύθμιση από μια τέτοια αντιπαράθεση, θα συνιστούσε αποτυχία και οδύνη.
Την επομένη μετά την ανάρτηση του επίμαχου άρθρου άποψης, η Le Monde δημοσίευσε μια πιο πολύπλευρη ανάλυση του ζητήματος του υπερπληθυσμού από μέλος της αρχισυνταξίας της, η οποία ανάλυση κρίθηκε αρκετά σημαντική ώστε να αναδημοσιευτεί και στα αγγλικά, σε αντίθεση με το άρθρο άποψης.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από την εν λόγω ανάλυση:
Ενώ ορισμένοι ερευνητές λένε ότι ο υπερβολικός πληθυσμός της Γης έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στο περιβάλλον, άλλοι επιμένουν ότι ο τρόπος ζωής και η κατανάλωση είναι τα πιο σχετικά ζητήματα. […]
Άρα, πρέπει να φοβόμαστε την αύξηση του πληθυσμού; Βεβαίως, το να έχουμε λιγότερους ανθρώπους στη γη θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, αλλά το να διαταχθεί απλώς ένα τέλος στην αύξηση του πληθυσμού, δεν θα το επιτύχει αυτό σε μερικές δεκαετίες. […]
«Ακόμη και αν συμβεί κάτι νέο, είναι μικρή η πιθανότητα ο παγκόσμιος πληθυσμός να σταθεροποιηθεί πραγματικά πριν από το τέλος του αιώνα, ειδικά αφού η παγκόσμια γονιμότητα έχει ήδη μειωθεί σημαντικά», δήλωσε ο Jacques Veron, διευθυντής έρευνας στο γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Δημογραφικών Μελετών (INED). Είναι επομένως πολύ αργά για να ελπίζουμε ότι αυτό θα έχει αποφασιστικό αντίκτυπο στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
«Γι’ αυτό, η προσέγγιση που βασίζεται στο ζήτημα του υπερπληθυσμού δεν είναι η σωστή· αντίθετα, θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πώς είναι δυνατόν να διαχειριστούμε την εξέλιξη του παγκόσμιου πληθυσμού, ώστε να μην τιμωρούμε τον πλανήτη, μειώνοντας παράλληλα την ανισότητα», είπε ο κ. Βερόν. Με άλλα λόγια, κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο ζωής. […]
Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και αν μειωνόταν ο αριθμός των κατοίκων σε όλες τις χώρες, αυτό δεν θα μείωνε απαραίτητα τον αντίκτυπο της ανθρωπότητας στο κλίμα, ειδικά εάν το μέσο βιοτικό επίπεδο επρόκειτο να αυξηθεί σημαντικά, με έναν πιο επιθετικό τρόπο κατανάλωσης σε περιβαλλοντικό πλαίσιο.
Γνωρίζουμε ότι η αύξηση του βιοτικού επιπέδου είναι καθοριστικός παράγοντας για τη μείωση της γονιμότητας. Πράγματι, στους αστικούς πληθυσμούς, με πρόσβαση στην εκπαίδευση και με ευνοϊκότερη αναλογία ανδρών-γυναικών για τις γυναίκες, η επιλογή για λιγότερα παιδιά γίνεται πιο εύκολα.
«Εάν δεν αλλάξουμε τα καταναλωτικά μας πρότυπα, το ερώτημα “πάρα πολλοί άνθρωποι για τον πλανήτη” θα τεθεί ξανά πολύ γρήγορα στο μέλλον. Το να έχουμε λιγότερους ανθρώπους στον πλανήτη θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους μείωσης των εκπομπών άνθρακα, υπό την προϋπόθεση ότι επίσης καταναλώνουμε λιγότερο», δήλωσε η Valerie Golaz, διευθύντρια έρευνας στο INED. […]
Στη Γαλλία, ο οργανισμός Υπεύθυνη Δημογραφία συντονίζει καμπάνιες για τη μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού. «Ο υπερπληθυσμός είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός του περιβαλλοντισμού», είπε ο Jean-Loup Bertaux, πλανητολόγος και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του οργανισμού. «Και ακριβώς επειδή υπάρχει μεγάλη δημογραφική αδράνεια πρέπει να δράσουμε τώρα.» Για αυτόν, αυτό πρέπει να γίνει αντιστρέφοντας την πολιτική του ρυθμού γεννήσεων στη Γαλλία, ιδίως με τον περιορισμό των οικογενειακών επιδομάτων στα δύο παιδιά.
Σχεδόν οι μισές από όλες τις εγκυμοσύνες παγκοσμίως είναι ακούσιες, ανακοίνωσε το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών τον Μάρτιο, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν 121 εκατομμύρια γυναίκες που επηρεάζονται. Στο άμεσο μέλλον, λοιπόν, το βασικό δημογραφικό ζήτημα είναι να επιτρέπεται στις γυναίκες να επιλέγουν εάν και πότε θα κάνουν παιδιά, κάτι που απαιτεί καλύτερη πρόσβαση στην αντισύλληψη και καλύτερη εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο.
Παρατηρούμε ότι η εν λόγω ανάλυση φτάνει στο συμπέρασμα ότι σε περιβαλλοντικό επίπεδο, η αλλαγή του επιβαρυντικού τρόπου ζωής είναι τουλάχιστον το ίδιο σημαντική με τις περαιτέρω προσπάθειες μείωσης πληθυσμού, οι οποίες μπορούν να επιτευχθούν πρωτίστως με εκπαίδευση και ελεύθερη πρόσβαση στην αντισύλληψη. Αναφέρεται και η άποψη του οργανισμού «Υπεύθυνη Δημογραφία» για όριο επιδομάτων στα 2 παιδιά, δηλαδή κοντά στον απαραίτητο ρυθμό γεννήσεων για τη συντήρηση του μεγέθους του πληθυσμού, αλλά ούτε υιοθετείται στην ανάλυση, ούτε, όπως θα δούμε και παρακάτω, πρόκειται για ευρέως αποδεκτή θέση.
Αντίθετα με τον ισχυρισμό των ελληνικών δημοσιευμάτων, ότι μια συνωμοσία πρόκλησης οικονομικής εξαθλίωσης θα οδηγούσε σε μείωση του ρυθμού γεννήσεων, στην παραπάνω ανάλυση αναφέρεται το καλά στοιχειοθετημένο φαινόμενο της δημογραφικής μετάβασης, που συνεπάγεται ότι καθώς τα κράτη αναπτύσσονται, τείνουν να μειώνουν τον ρυθμό των γεννήσεών τους.
Χρειάζεται να σημειωθεί ότι η οικονομική ανάπτυξη από μόνη της δεν είναι απαραιτήτως επιβαρυντική σε επίπεδο κλιματικής αλλαγής, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι πολλά κράτη έχουν καταφέρει να αποσυνδέσουν την οικονομία τους από την παραγωγή κλιματικών αερίων, και να αναπτυχθούν ενώ μειώνουν παράλληλα το κλιματικό τους αποτύπωμα.
Την επομένη από την παραπάνω δημοσίευση, η Le Monde ανέρτησε και άλλο σχετικό άρθρο της ίδιας συντάκτριας, που εστίαζε στις διαφορετικές εκτιμήσεις για το πότε θα μεγιστοποιούνταν ο πληθυσμός της γης. Οι εκτιμήσεις αυτές κυμαίνονται από λίγες δεκαετίες μέχρι τα τέλη του αιώνα, αλλά όλες τους συγκλίνουν σε ένα μέγεθος περίπου 10 δισεκατομμυρίων ατόμων. Το άρθρο έκλεισε με ένα παρόμοιο συμπέρασμα γυναικείας ενδυνάμωσης:
Είναι η αυτονομία, η εκπαίδευση και η πρόσβαση των γυναικών στην αντισύλληψη που θα επιτρέψουν σε κάθε γυναίκα να αποκτήσει τον αριθμό των παιδιών που αυτή θέλει. Σε πολλές χώρες, αυτό θα συνέβαλε στην επιβράδυνση της αύξησης του πληθυσμού. Σε άλλες, ίσως θα περιόριζε τη δημογραφική επιβράδυνση.
Το άρθρο αυτό βασίστηκε μεταξύ άλλων στις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις του ΟΗΕ για την εξέλιξη του ανθρώπινου πληθυσμού. Σε σχετικό δελτίο τύπου του ΟΗΕ, επισημαίνεται ότι ενώ η εθελοντική μείωση του ρυθμού γεννήσεων στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες είναι σημαντικός για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης διεθνώς, τη μεγαλύτερη διαφορά αναμένεται να κάνει ο περιορισμός των μη βιώσιμων πρακτικών κατανάλωσης στα περισσότερο ανεπτυγμένα κράτη.
Όπως ξαναγράψαμε πρόσφατα, ο ΟΗΕ δεν κάνει λόγο για ανάγκη μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά για οφέλη από την αποτροπή της ανεξέλεγκτης αύξησής του. Καθώς τα δυτικά κράτη, όπως και η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν αντιθέτως ταχεία γήρανση του πληθυσμού ή και δημογραφική συρρίκνωση, ο ΟΗΕ δεν έχει σημειώσει χρησιμότητα από τον περιορισμό των γεννήσεων σε αυτά τα κράτη. Έτσι, στην πιο πρόσφατη σχετική έκθεσή του, ο ΟΗΕ αναφέρει τις προσπάθειες αντιστροφής αυτών των δημογραφικών προβλημάτων, και σχολιάζει ότι θα μπορούσαν να αποβούν ακόμη πιο αποτελεσματικές μέσω της διευκόλυνσης της νόμιμης μετανάστευσης (σελ. 55, 69).
Και πάλι, ο μετριασμός γεννήσεων, όπου είναι χρήσιμος, θεωρείται ότι θα λάβει χώρα οργανικά μέσω ελεύθερης πρόσβασης στην αντισύλληψη και ανάπτυξης στους τομείς υγείας, εκπαίδευσης, ισότητας φύλων και βιώσιμης οικονομίας.
Αν στο πλαίσιο των θεωριών συνωμοσίας, τα εμβόλια της COVID-19 όντως είχαν σκοπό την συρρίκνωση του πληθυσμού, τότε θα είχαν στοχευτεί στα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη, που παρουσιάζουν και την υψηλότερη γονιμότητα. Αντιθέτως, καθώς αποδείχτηκε ότι τα εμβόλια ήταν ασφαλή και αποτελεσματικά, και τα πιο ανεπτυγμένα κράτη επιζητούσαν πρώτα απ’ όλα την αυτοπροστασία τους, έτειναν να τα συσσωρεύουν σε αχρείαστες ποσότητες, πρακτική που εκτιμάται ότι κόστισε πάνω από 1 εκατομμύριο ζωές διεθνώς, κατά το πρώτος έτος κυκλοφορίας τους. Συνολικά πάντως, τα εμβόλια εκτιμάται ότι έσωσαν πάνω από 10 εκατομμύρια ζωές στο ίδιο διάστημα. Αντίστοιχα και για τους συνωμοσιολογικούς ισχυρισμούς αναφορικά με τα μέτρα ασφαλείας έναντι της COVID-19, η προαναφερόμενη μελέτη έδειξε ότι η επέκτασή τους θα είχε σώσει ακόμη περισσότερες ζωές, γεγονός που είχαμε τεκμηριώσει και στην παλιότερη αρθρογραφία μας.
Συμπέρασμα
Είναι ψευδές ότι γερμανική έκθεση αποκάλυψε ότι οι μαζικοί εμβολιασμοί κατά της COVID-19, μείωσαν τη γονιμότητα του πληθυσμού.
Πρόκειται για διαστρέβλωση των συμπερασμάτων της έκθεσης, που κάνουν λόγο για προσωρινές συμπεριφορικές αλλαγές στα ζευγάρια που τεκνοποιούν. Τα εμβολιαστικά προγράμματα συνέπεσαν με την κατάργηση των αυστηρότερων περιορισμών της πανδημίας, γεγονός που οδήγησε σε μικρότερη επικέντρωση στην οικογενειακή και οικιακή ζωή.
Επίσης, όταν δόθηκε η πρώτη έγκριση εμβολιασμού για την COVID-19 στους περισσότερους ενήλικες, δεν υπήρχαν ακόμη ενδελεχή δεδομένα ασφαλείας ειδικά για τις έγκυες. Παρότι όλες οι αρχικές ενδείξεις ήταν θετικές, η αβεβαιότητα του κοινού χειραγωγήθηκε από φορείς παραπληροφόρησης που έκαναν λανθασμένα λόγο για πρόκληση στείρωσης.
Πλέον, δεκάδες μελέτες σε εκατοντάδες χιλιάδες έγκυες έχουν επιβεβαιώσει την ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού γι’ αυτές και τα μωρά τους. Καθώς αυτές ανήκουν σε ομάδα υψηλού ρίσκου από σοβαρές επιπλοκές της COVID-19, η ομοφωνία της επιστημονικής κοινότητας συστήνει τον εμβολιασμό τους το συντομότερο.
Ψευδές είναι επίσης άρθρο της εφημερίδας Le Monde υποστήριξε ότι πρέπει να βρεθούν καταναγκαστικές λύσεις μείωσης πληθυσμού, είτε μέσω ιατρικών επεμβάσεων είτε μέσω οικονομικής εξαθλίωσης, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή.
Πρόκειται για άρθρο άποψης που δημοσίευσε η Le Monde στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου. Ο ισχυρισμός διαστρεβλώνει τις αναφορές του άρθρου, που υποστηρίζουν την μείωση γονιμότητας μέσω εκπαίδευσης και πρόσβασης στην αντισύλληψη. Ο οργανισμός που συνέταξε το άρθρο καταδικάζει ως ανήθικη την καταναγκαστική μείωση γονιμότητας, και εξηγεί επίσης ότι η επιδίωξη πολέμων και επιδημίων για την αντιμετώπιση του προβλήματος θα ήταν αναποτελεσματική, όπως αποδεικνύει το ιστορικό του 20ού αιώνα.
Ακολούθησε άλλο άρθρο από μέλος της αρχισυνταξίας της Le Monde, που συμπέρανε ότι η αλλαγή του κλιματικά επιβαρυντικού τρόπου ζωής είναι τουλάχιστον το ίδιο σημαντική με τις περαιτέρω εθελοντικές προσπάθειες μείωσης πληθυσμού. Δε γίνεται όμως λόγος για κοινωνικο-οικονομική εξαθλίωση, η οποία αντιθέτως συνδέεται με αύξηση γονιμότητας. Στόχος είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, που πολλά κράτη έχουν καταφέρει να προσεγγίσουν αποσυνδέοντας την οικονομία τους από την παραγωγή κλιματικών αερίων.
Ο ΟΗΕ υποστηρίζει τη χρησιμότητα της εθελοντικής μείωσης γονιμότητας στα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη, αλλά όχι στα δυτικά κράτη, που αντιμετωπίζουν τα αντίθετα δημογραφικά προβλήματα. Όπου είναι χρήσιμος, ο μετριασμός γεννήσεων θεωρείται ότι θα λάβει χώρα οργανικά μέσω ελεύθερης πρόσβασης στην αντισύλληψη και ανάπτυξης στους τομείς υγείας, εκπαίδευσης, ισότητας φύλων και βιώσιμης οικονομίας.