Phorum.com.gr

Του Ευθύμη Μαραμή

Μέχρι να διαβάσετε αυτό το άρθρο, περίπου 600 άτομα σε όλο τον κόσμο θα έχουν ξεφύγει από τη φτώχεια. Το 1990, το 35% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί στο 10,7%, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα .

Το 1987, στην Κίνα υπήρχαν 660 εκατομμύρια φτωχοί. Μετά το άνοιγμα της οικονομίας, ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε μόλις 25 εκατομμύρια. Την ίδια περίοδο, στην Ινδία, ο αριθμός των φτωχών μειώθηκε κατά περισσότερο από 100 εκατομμύρια άτομα. Επιπλέον, 140 εκατομμύρια άτομα προστίθενται κάθε μέρα στη μεσαία τάξη .

Παρόλα αυτά τα επιτεύγματα, ζούμε σε μια εποχή όπου αυτές οι εξαιρετικές ειδήσεις θάβονται και το αφήγημα των ΜΜΕ και των «ειδικών» επικεντρώνεται σε κατήχηση υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού σχετικά με τον πλούτο. Διαβάζουμε συνεχώς ότι «το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει το 87% του πλούτου» και πως «εάν οι δέκα πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο παρέδιδαν τον πλούτο τους, δεν θα υπήρχε φτώχεια».

Τα 635 εκατομμύρια Κινέζων που έχουν ξεφύγει από τη φτώχεια τα τελευταία 30 χρόνια σίγουρα διαφωνούν με το αφήγημα της «κακής ανισότητας». Η Κίνα είναι η χώρα στην οποία δημιουργούνται οι περισσότεροι εκατομμυριούχοι κάθε χρόνο και στην οποία η μεσαία τάξη μεγαλώνει περισσότερο από οπουδήποτε. Χάρη στην αυξανόμενη ευημερία υπάρχει και «αυξανόμενη ανισότητα» κάτι το οποίο δεν είναι αρνητικό αλλά θετικό. Η ανισότητα βρισκόταν στο 0,30 όταν η Κίνα λιμοκτονούσε. Σήμερα είναι αυξημένη στο 0,50 και η συντριπτική πλειοψηφία των Κινέζων είναι πλουσιότεροι και ζουν σε πολύ καλύτερες συνθήκες. Τα τελευταία 30 χρόνια, το κατά κεφαλήν διαθέσιμο αστικό εισόδημα στην Κίνα αυξήθηκε εντυπωσιακά κατά 13,2% ετησίως, ενώ το μερίδιο του πληθυσμού που ζει στις αστικές περιοχές αυξήθηκε από 22 σε 53%.

Χάρη στην απελευθέρωση του εμπορίου, στο άνοιγμα της οικονομίας και στον καπιταλισμό, εκατομμύρια φτωχοί ξεφεύγουν από τη φτώχεια, εκατομμύρια γίνονται μέρος της μεσαίας τάξης και ελάχιστοι, χάρη στην πρόοδο, γίνονται εκατομμυριούχοι. Αυτή είναι η ορθή διατύπωση της ανισότητας. Τίποτα μεμπτό δεν υπάρχει σε αυτή τη διαδικασία καπιταλιστικής παραγωγής, αντίθετα, είναι κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο.

Ωστόσο, οι παρεμβατιστές δεν επικεντρώνονται στα επιτυχημένα μοντέλα που οδήγησαν στην άνευ προηγουμένου μείωση της φτώχειας, αλλά εστιάζουν στην «ανισότητα». Διότι αν ο κόσμος εξαλείψει τη φτώχεια, η παρεμβατική, παρασιτική γραφειοκρατία, θα χάσει τον λόγο ύπαρξης της. Θα εξαφανιστεί.

Ο καπιταλισμός και οι ελεύθερες αγορές, αποδεδειγμένα, δεν αποτελούν απλώς τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο για τη μείωση της φτώχειας. Οι καπιταλιστικές κοινωνίες ευημερούν μειώνοντας τη φτώχεια και αυξάνοντας τη μεσαία τάξη. Αυτό σημαίνει περισσότερους και ισχυρότερους καταναλωτές, καλύτερα και πιο βιώσιμα προϊόντα και περισσότερη ανάπτυξη. Μαζί με αυτή την ανάπτυξη, περισσότερα κέρδη και καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες. Αυτοί που στην πραγματικότητα υποφέρουν από τη μείωση της φτώχειας, είναι οι κρατιστές, οι παρεμβατιστές και οι γραφειοκράτες. Οι «αναδιανομείς του τίποτα».

Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν οι κρατιστές, ο καπιταλισμός δεν ωφελείται από τη φτώχεια αλλά, αντίθετα, είναι η γραφειοκρατία και ο παρεμβατισμός που ωφελούνται από την ανθρώπινη φτώχεια και τη δυστυχία. Έτσι δημιουργούνται οι κομματικοί πελάτες-όμηροι της γραφειοκρατικής «αλληλεγγύης» με τα λεφτά των άλλων.

Η σκέψη ότι η κατάσχεση του πλούτου από τους «έχοντες» θα έθετε τέλος στη φτώχεια, είναι γελοία. Φαίνεται απίστευτο ότι στις μέρες μας πρέπει να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους την καταστροφή και την εκθετική αύξηση της φτώχειας που προκλήθηκε από την απαλλοτρίωση του πλούτου. Από την εποχή της Γαλλικής επανάστασης, ως τα πρόσφατα παραδείγματα της Ελλάδας, της Αργεντινής, της Ζιμπάμπουε, της Βενεζουέλας… Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.

Η απαλλοτρίωση του πλούτου έχει δημιουργήσει μόνο φτώχεια και χειρότερες συνθήκες για όλους. Όποιος ισχυριστεί το αντίθετο είναι ψεύτης. Μόλις απαλλοτριωθεί ο πλούτος όσων διαθέτουν περισσότερα, προκύπτει επίσης καταστροφή της απασχόλησης χιλιάδων ανθρώπων. Δεν ανακουφίζονται οι φτωχοί από τη δυστυχία τους αλλά επιβαρύνονται. Τι θα συμβεί στην πορεία; Δεν θα υπάρχουν πλέον οι «έχοντες» για να λεηλατηθούν. Ο αριθμός των φτωχών και της δυστυχίας πολλαπλασιάζεται, καθώς αποδεδειγμένα, η τιμωρία της επιτυχίας αναδιανέμει την αποτυχία.

Κάθε Ιανουάριο πραγματοποιείται η εκδήλωση στο Νταβός, εκδίδεται η έκθεση Oxfam καθώς επίσης διεξάγεται στη χώρα μας και το delphi economic forum. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για διαφορετικά και μάλιστα ανταγωνιστικά γεγονότα, όμως όλα έχουν κοινό θέμα. Τη δοξασία του παρεμβατισμού και του κρατισμού, ως λύσεις στα προβλήματα που δημιούργησαν… ο παρεμβατισμός και ο κρατισμός. Μας ενημερώνουν για τα δεινά της ανισότητας πλούτου και της συμφοράς της τεχνολογικής εξέλιξης που θα μας κλέψει τις δουλειές.

Δεν αποτελεί σύμπτωση. Η μεταφορά του πλούτου από τους αποταμιευτές, τους σκληρά εργαζόμενους και τους επιτυχημένους προς τις κυβερνήσεις, είναι μια καλή μπίζνα. Όταν ο παρεμβατισμός αποτύχει, πάντοτε ρίχνεται το φταίξιμο στην «ελλιπή» παρεμβατικότητα. Ωστόσο, υπάρχουν σαφή στοιχεία πως τα κράτη προκαλούν οικονομική καταστροφή, όταν θέτουν ως κεντρικό στόχο την αναδιανομή και την ισότητα. Διότι η διανομή και η ανισότητα είναι αποτελέσματα της ευημερίας που επιφέρουν οι ελεύθερες αγορές, η ανάπτυξη και η απασχόληση. Δεν είναι αποτελέσματα πολιτικής.

Μετά τον παρεμβατισμό δεν απομένει τίποτα για να αναδιανεμηθεί
Η ανισότητα δεν σημαίνει αδικία, όπως εξηγεί ο κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Angus Deaton και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι παρεμβατιστές επιμένουν πως η ανισότητα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα, ενώ η φτώχεια μειώνεται. Οι παρεμβατιστές είναι αυτοί που πληρώνονται από τους υψηλότερους φόρους και σε μια ελεύθερη αγορά θα έπρεπε να κάνουν κάτι δημιουργικό για να βγάλουν το ψωμί τους.

Δεν είναι σύμπτωση το γεγονός ότι οι κοινωνίες με μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία έχουν υψηλότερα εισοδήματα και καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη και εκείνοι που κάνουν κατηχητικό υπέρ του σοσιαλισμού το γνωρίζουν αυτό. Ο καπιταλισμός και το ελεύθερο εμπόριο έχουν κάνει περισσότερα για τη μείωση της φτώχειας από όλες τις κυβερνητικές επιτροπές μαζί. Όμως, για τον γραφειοκράτη, ο στόχος είναι να διατηρηθεί ο μηχανισμός που τον ταΐζει, ώστε να μην καταστεί περιττός.

Η συζήτηση για τη φτώχεια και την ανισότητα πλούτου έχει μετατραπεί σε κρατιστική προπαγάνδα ώστε να αιτιολογηθεί ο παρεμβατισμός. Δεν είναι συζήτηση που στοχεύει στη συνέχιση της βελτίωσης που φέρνει ο καπιταλισμός. Οι παρεμβατιστές, οι σοσιαλιστές και οι κρατιστές, δεν θέλουν να κάνουν τους φτωχούς πλουσιότερους. Θέλουν να κάνουν τις μεσαίες και ανώτερες τάξεις φτωχότερες.

Ο παρεμβατισμός ισχυρίζεται ότι η ανισότητα είναι κάτι το αρνητικό και όχι αποτέλεσμα γενικής ευημερίας. Η ανισότητα, ωστόσο, είναι θετική. Εάν οι συνάδελφοί σας, οι ανταγωνιστές σας, είναι πιο επιτυχημένοι από εσάς, αυτό είναι κίνητρο για εσάς ώστε να τα πάτε καλύτερα. Μόνο όταν υπάρχει ανισότητα που δημιουργείται από την επιτυχία, οι κοινωνίες προχωρούν, η αριστεία αναγνωρίζεται και η ευημερία αυξάνεται για όλους.

Η μεγαλύτερη ανισότητα και αδικία είναι ο εξισωτισμός, ο οποίος εξαλείφει τα προσόντα και τα κίνητρα για βελτίωση. Ο εξισωτισμός, όχι απλά δεν μειώνει τη φτώχεια, αλλά την αυξάνει. Η έκθεση των παρεμβατιστών της Oxfam για τη βενεζουέλα πριν οκτώ χρόνια, εξυμνούσε το γεγονός πως «μειώνεται η ανισότητα». Βλέπουμε σήμερα πως συνέβη αυτό κάνοντας τους πάντες φτωχούς, εκτός από τους σοσιαλιστές ηγεμόνες και τους γραφειοκράτες της Βενεζουέλας. Αυτοί έγιναν εκατομμυριούχοι.
https://www.eleytheriagora.gr/134295-2/

Naida σου προτείνω να το διαβάσεις. Όλο όμως όχι μόνο το τίτλο.

Η ανισοτητα στη δυση ειναι ενα θεματακι ειδικα στις ΗΠΑ...Μετρα σαν του Τραμπ με εξτρα φορτοαπαλλαγες σε δισεκατομυριουχους που δεν ωφελουνε σε τιποτε την οικονομια ενω αυξανουνε το δημοσιο ελλειμα και το χρεος ριχνουνε νερο στο μυλο των κρατιστων..

Η ιστορια εχει δειξει οτι ακρατος φιλελευθερισμος και ακρατος κρατισμος ειναι καταστροφη...Χρειαζεται καποια ισορροπια..Μικροτερος κρατος μεν αλλα οχι να εξαφανιστει..Και επισης λογω τεχνολογικης αναπτυξης χρειαζεται μεριμνα για οσους μενουνε χωρις δουλεια των οποιων ο αριθμος θα αυξανεται..

Πιθανόν η κοπέλα αυτή και η μαμά της δεν είδαν το γεγονός ότι ο πλούσιος έχει να δώσει $40000/μήνα για χημειοθεραπείες και εξετάσεις σαν ευκαιρία να βελτιωθούν.

foscilis έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:35

Πιθανόν η κοπέλα αυτή και η μαμά της δεν είδαν το γεγονός ότι ο πλούσιος έχει να δώσει $40000/μήνα για χημειοθεραπείες και εξετάσεις σαν ευκαιρία να βελτιωθούν.

προφανως δεν εκανε η ιδια και η οικογενεια της τις σωστες επιλογες στην ζωη τους θα σου πουν οι φιλελε

Το γελοίο με τους έλληνες λιμπεροτέτοιους είναι ότι αντίπαλος ο οποίος κατακεραυνώνουν και ισοπεδώνουν με τα επιχειρήματά τους είναι ο 17χρονος κνίτης των 70ς. Όχι ότι είναι έκπληξη, ότι μέχρι εκεί φτάνουν.

Το θεμα της υγειας στις ΗΠΑ ειναι τεραστιο. Ξερω απο πολλους Αμερικανους. Αν εχεις χρονια παθηση ή καποια σοβαρη ασθενεια και δεν εχεις ενα καρο λεφτα στην ακρη την εκατσες.

Μια φιλη μου για μια επεμβαση που χρειαστηκε ο γιος της οταν ητανε μικρος ξοδεψε 70 χιλιαρικα..Και δεν ητανε καν, ας το πουμε, ιδιαιτερα πολυπλοκη περιτωση..

Γι'αυτο και οταν ακουω τον Τραμπ να ζηταει καταργηση του Obamacare σκεφτομαι οτι ειναι τρελλος και οτι δεν εχει καμια επαφη με την πραγμαιτκοτητα..

Κουρκούας έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:53

Το γελοίο με τους έλληνες λιμπεροτέτοιους είναι ότι αντίπαλος ο οποίος κατακεραυνώνουν και ισοπεδώνουν με τα επιχειρήματά τους είναι ο 17χρονος κνίτης των 70ς. Όχι ότι είναι έκπληξη, ότι μέχρι εκεί φτάνουν.

κεκτημένη ταχύτητα. Αφού είναι πρώην(νυν?) χουντοδεξιοί που ανακάλυψαν όψιμα τον φιλελευθερισμό την τελευταία δεκαετία(κυριολεκτικά). Ποιον θα έπρεπε να πυροβολάνε?

Nero έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:56

Κουρκούας έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:53

Το γελοίο με τους έλληνες λιμπεροτέτοιους είναι ότι αντίπαλος ο οποίος κατακεραυνώνουν και ισοπεδώνουν με τα επιχειρήματά τους είναι ο 17χρονος κνίτης των 70ς. Όχι ότι είναι έκπληξη, ότι μέχρι εκεί φτάνουν.

κεκτημένη ταχύτητα. Αφού είναι πρώην(νυν?) χουντοδεξιοί που ανακάλυψαν όψιμα τον φιλελευθερισμό την τελευταία δεκαετία(κυριολεκτικά). Ποιον θα έπρεπε να πυροβολάνε?

έχασες, οι γονείς μου είναι βασιλόφρονες. εννοείται ότι η απόσταση από τη παραδοσιακή σκληρή δεξιά στον οικονομικό φιλελευθερισμό είναι ένα τσιγάρο δρόμος. υπάρχει αμοιβαίος αντικομμουνισμός.

8 Reasons to Still Hate Obamacare
remember Obamacare? The fight is far from over on the future of the Obama-era health insurance overhaul.

Republicans are making a list-ditch effort this year to turn the program and the money over to the state. This isn’t full Obamacare repeal, but would make a world of sense because states would be free to experiment and find ways to reduce costs and provide better services.

Democrats are adopting a new political spin, which is that everything is fine with Obamacare. They claim that the only reason premium and deductible costs keep exploding is because President Donald Trump repealed the individual mandate tax—which was nothing more than an unfair penalty on low-income families that can’t afford the high cost of the health law’s mandates.

Get exclusive insider information from Heritage experts delivered straight to your inbox each week. Subscribe to The Agenda >>

But if Trump is to blame, why were the costs skyrocketing two years before Trump even entered the Oval Office?

The clear-eyed reality is that things aren’t going well with Obamacare. The predicted death spiral in the insurance market—higher costs cause more healthy people to drop coverage, which raises prices even more, and the cycle continues—is now irrefutably upon us. This law should really be renamed the UCA: the Unaffordable Care Act.

Here are eight reasons Obamacare needs to be repealed now, more than ever.

1. Health insurance is more expensive than ever.

Remember the promise that the average family would save $2,500 a year on health insurance? Forget about it.

In May 2017 the Department of Health and Human Services reported that average health insurance premiums doubled since 2013. How many families’ incomes doubled over that same period?

In 2018 costs have risen by another 19 percent for high-cost plans and 32 percent for the cheapest plans, according to a study by the Urban Institute. Overall inflation for all other goods and services are running at 2 percent.

2. Entitlement spending has exploded.

Obamacare has driven entitlement spending up much faster than expected. The projected budgetary cost of Obamacare subsidies and Medicaid expansions from 2018 to 2027 now totals $4.8 trillion. The Congressional Budget Office estimates that Obamacare and its Medicaid expansion are responsible for 44 percent of the projected future increases in entitlement spending.

3. Obamacare has not stopped the stampede of rising health care costs.

Instead of “bending the cost curve down,” national expenditures on health care continue to rise.

The year before Obamacare was fully implemented, health care amounted to 17.2 percent of U.S. gross domestic product. Last year that tab grew to 18.3 percent—an increase of almost $200 billion in health spending. The latest forecast for 2025 is that medical expenses will reach almost 20 percent of GDP.

4. Americans are paying more money for less health coverage.

According to Kaiser, the average deductible for people with employer-provided health coverage last year was $1,221 compared to $303 in 2006. Usually, you pay higher deductibles for lower premiums. Under Obamacare, you pay more when you get your hospital bill.

5. Fewer insurance choices.

According to federal and state data of insurer exchange options per county, more than 50 percent of our nation’s counties have only one insurer in 2018. Over 30 percent of counties are limited to two insurers. This means roughly 4 of 5 counties will have either just one or two Obamacare exchange insurers to choose from.

6. Medicaid enrollment is exploding.

The vast majority of Americans who have received insurance under the Obamacare law have enrolled in Medicaid. Medicaid enrollment has soared from 55 million to 74 million since 2013. Yet many physicians, health clinics, and hospitals don’t accept Medicaid. This means tens of millions of Americans often can’t choose the doctor, hospital, or treatment of their choice.

Medicaid users in major cities experience an average denial rate of 47 percent. Mid-sized city Medicaid users have an average denial rate of 40 percent.

7. Nearly 30 million Americans still uninsured.

On April 1, 2014, standing in the Rose Garden at the White House, President Barack Obama claimed that the Affordable Care Act meant “everybody” would have health insurance. Today, some 30 million Americans remain uninsured to this day.

Why? Families can’t afford the insurance.

In 2012, the Congressional Budget Office estimated that Obamacare exchange enrollment would increase by 9 million by 2016. Instead, an underwhelming 400,000 increase occurred, which is a staggering 96 percent reduction in the anticipated growth of net-ACA exchange enrollment.

8. Obamacare continues to ignore obvious cost-saving alternatives.

Obamacare does not allow patients to buy insurance across state lines, which would dramatically increase competition and lower costs. It does not allow small business-associated health plans. It limits low-cost health savings accounts options. It has no provisions for capping medical malpractice costs—because Democrats were bought off by the trial lawyers.

Let’s summarize what we have gotten for our money under Obamacare. We have spent hundreds of billions of dollars already; we have massively increased the size of the federal budget; we have subsidized insurance plans to get Americans to sign up for Obamacare; we have penalized people if they don’t buy Obamacare (until that law was repealed); but we still have almost 1 in 11 Americans without insurance.

Has there ever been a bigger public policy flop?

I recently debated a high-ranking Obama White House economist and asked him: What was the greatest accomplishment of Obama in eight years in office? He replied: the Affordable Care Act.

Really? If this is Obama’s grand success, imagine how bad the failures were.
https://www.heritage.org/health-care-re ... -obamacare

το άρθρο μιλά γενικά για τον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά. οι αριθμοί και τα παραδείγματα του αρθρογράφου είναι μη αμφισβητήσιμα. στον καπιταλισμό είναι αναπόφευκτη η ανισότητα πλούτου, όμως η εναλλακτική σημαίνει περισσότερη φτώχεια για όλους, ακόμα και τους ήδη φτωχούς των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών.

foscilis έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:35

Πιθανόν η κοπέλα αυτή και η μαμά της δεν είδαν το γεγονός ότι ο πλούσιος έχει να δώσει $40000/μήνα για χημειοθεραπείες και εξετάσεις σαν ευκαιρία να βελτιωθούν.

αν δεν υπηρχε η δυνατοτητα να γινει καποιος πλουσιος, επειδη το συστημα το απαγορευε, τα φαρμακα θα ηταν δωρεαν. απλως αντι για χημειοθεραπειες θα ειχαμε κοτοσουπα, με τα αναλογα αποτελεσματα.

Ασέβαστος έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 13:08

foscilis έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:35

Πιθανόν η κοπέλα αυτή και η μαμά της δεν είδαν το γεγονός ότι ο πλούσιος έχει να δώσει $40000/μήνα για χημειοθεραπείες και εξετάσεις σαν ευκαιρία να βελτιωθούν.

αν δεν υπηρχε η δυνατοτητα να γινει καποιος πλουσιος, επειδη το συστημα το απαγορευε, τα φαρμακα θα ηταν δωρεαν. απλως αντι για χημειοθεραπειες θα ειχαμε κοτοσουπα, με τα αναλογα αποτελεσματα.

Το πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι ότι, και τώρα, κοτόσουπα είναι το φάρμακο για την πλειονότητα των ανθρώπων.
Αυτό το επιχείρημα που καταθέτεις, είναι ανάλογο του επιχειρήματος της τεχνολογίας, όταν πχ. κάποιος λέει "δεν θα είχαμε αυτοκίνητα, τηλέφωνα, κομπιούτερς" όταν η πλειονότητα των ανθρώπων δεν έχει τέτοιες ανέσεις. Δεν είναι λάθος ως επιχείρημα, αλλά είναι παραπειστικό: δηλαδή αφορά το κοινό στο οποίο απευθύνεται αποκλειστικά και κατ' εξαίρεση από την υπόλοιπη πραγματικότητα.

stavmanr έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 13:15

Ασέβαστος έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 13:08

foscilis έγραψε: ↑

08 Μάιος 2019, 11:35

Πιθανόν η κοπέλα αυτή και η μαμά της δεν είδαν το γεγονός ότι ο πλούσιος έχει να δώσει $40000/μήνα για χημειοθεραπείες και εξετάσεις σαν ευκαιρία να βελτιωθούν.

αν δεν υπηρχε η δυνατοτητα να γινει καποιος πλουσιος, επειδη το συστημα το απαγορευε, τα φαρμακα θα ηταν δωρεαν. απλως αντι για χημειοθεραπειες θα ειχαμε κοτοσουπα, με τα αναλογα αποτελεσματα.

Το πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι ότι, και τώρα, κοτόσουπα είναι το φάρμακο για την πλειονότητα των ανθρώπων.
Αυτό το επιχείρημα είναι ανάλογο του επιχειρήματος της τεχνολογίας, όταν πχ. κάποιος λέει "δεν θα είχαμε αυτοκίνητα, τηλέφωνα, κομπιούτερς" όταν η πλειονότητα των ανθρώπων δεν έχει τέτοιες ανέσεις.

η πλειονοτητα εχει, και φαρμακα και τα υπολοιπα, αλλα εστω οτι ειναι οπως τα λες.

η λυση στο προβλημα "δεν εχει η πλειονοτητα" ειναι "να μην εχει κανενας";