Τι είναι το έθνος;

[paul25]

Απουσιαζει τελειως η μαρξιστικη-Λενιστικη αντιληψη για το εθνος,που ειναι και η ποιο επιστημονικη.

Και η οποία σε μέσες άκρες είναι;

[zteo]

Τί είναι έθνος; Εθνος είναι πριν απ' όλα μια κοινότητα, μια καθορισμένη κοινότητα ανθρώπων. Η κοινότητα αυτή δεν είναι ούτε από μια ράτσα ούτε από μια φυλή. Το σημερινό ιταλικό έθνος σχηματίστηκε από Ρωμαίους, Γερμανούς, Ετρούσκους, Ελληνες, Αραβες κλπ. Το γαλλικό έθνος αποτελέστηκε από Γαλάτες, Ρωμαίους, Βρετανούς, Γερμανούς κλπ. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί για τους Αγγλους, τους Γερμανούς και τους άλλους, που διαμορφώθηκαν σε έθνη από ανθρώπους διαφορετικής ράτσας και φυλής.
Το έθνος λοιπόν δεν είναι μια κοινότητα από μια ράτσα και από μια φυλή, μα μια ιστορικά διαμορφωμένη κοινότητα ανθρώπων
Απ' την άλλη μεριά, δε χωράει αμφιβολία πως τα μεγάλα κράτη του Κύρου ή του Αλέξανδρου δεν μπορούσαν να ονομαστούν έθνη, αν και διαμορφώθηκαν ιστορικά, σχηματίστηκαν από διάφορες φυλές και ράτσες. Τα κράτη αυτά δεν ήτανε έθνη, μα τυχαία και λίγο συνδεμένα μαζώματα από ομάδες, που διασπόνταν και ενώνονταν ανάλογα με τις επιτυχίες ή τις ήττες του ενός ή του άλλου καταχτητή.
Το έθνος, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο και εφήμερο μάζωμα, μα μια σταθερή κοινότητα ανθρώπων.
Κάθε σταθερή κοινότητα όμως δε δημιουργεί το έθνος. Η Αυστρία και η Ρωσία είναι επίσης σταθερές κοινότητες, ωστόσο όμως κανείς δεν τις ονομάζει έθνη. Σε τι διαφέρει η εθνική κοινότητα από την κρατική κοινότητα; Εκτός από τ' άλλα και απ' το ότι μια εθνική κοινότητα είναι ακατανόητη χωρίς κοινή γλώσσα, ενώ για το κράτος δεν είναι υποχρεωτική η κοινή γλώσσα. Το τσέχικο έθνος στην Αυστρία και το πολωνικό στη Ρωσία δε θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς μια κοινή για το καθένα γλώσσα, ενώ η ύπαρξη μιας ολόκληρης σειράς από γλώσσες στη Ρωσία και στην Αυστρία δεν εμποδίζει την ακεραιότητά τους. Πρόκειται φυσικά για τις γλώσσες που μιλάνε οι λαοί και όχι για τις επίσημες γλώσσες της γραφειοκρατίας.
Ετσι, λοιπόν, η κοινότητα της γλώσσας είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του έθνους.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι τα διάφορα έθνη παντού και πάντα μιλάνε διαφορετικές γλώσσες, είτε ότι όλοι που μιλάνε μια και την ίδια γλώσσα αποτελούν υποχρεωτικά ένα έθνος. Κοινή γλώσσα για κάθε έθνος, όχι όμως και υποχρεωτικά διαφορετικές γλώσσες για τα διαφορετικά έθνη! Δεν υπάρχει έθνος που να μιλά ταυτόχρονα διαφορετικές γλώσσες, αυτό όμως ακόμα δε σημαίνει πως δεν μπορούν να υπάρξουν δύο έθνη που να μιλούν την ίδια γλώσσα! Οι Αγγλοι και οι Βορειοαμερικανοί μιλούνε μια γλώσσα κι όμως δεν αποτελούν ένα έθνος. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί για τους Νορβηγούς και τους Δανούς, τους Αγγλους και τους Ιρλανδούς.
Γιατί όμως οι Αγγλοι και οι Βορειοαμερικανοί λ.χ. δεν αποτελούν ένα έθνος, παρ' όλο που έχουνε κοινή γλώσσα;
Γιατί πρώτ' απ' όλα δε ζουν μαζί, μα σε διαφορετικά εδάφη. Το έθνος διαμορφώνεται μονάχα σαν αποτέλεσμα μακρόχρονων και κανονικών σχέσεων, σαν αποτέλεσμα κοινής ζωής των ανθρώπων από γενεά σε γενεά. Και η μακρόχρονη κοινή ζωή είναι αδύνατη χωρίς το κοινό έδαφος. Οι Αγγλοι και οι Αμερικανοί κατοικούσαν πριν στο ίδιο έδαφος, στην Αγγλία, και αποτελούσαν ένα έθνος. Αργότερα μια μερίδα από τους Αγγλους μετοίκησε απ' την Αγγλία σ' ένα καινούριο έδαφος, στην Αμερική, κι εδώ, στο καινούριο έδαφος, με την πάροδο του χρόνου διαμόρφωσε το νέο βορειοαμερικανικό έθνος. Τα διαφορετικά εδάφη είχαν σαν αποτέλεσμα το σχηματισμό διαφορετικών εθνών.
Ετσι, λοιπόν, η κοινότητα του εδάφους είναι ένα απ' τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του έθνους.

Αυτό όμως δεν ολοκληρώνει το ζήτημα. Η κοινότητα εδάφους μόνη της δε δίνει ακόμα το έθνος. Για να δοθεί το έθνος χρειάζεται, εκτός απ' αυτό, η εσωτερική οικονομική σύνδεση που συνενώνει τα ξεχωριστά τμήματα του έθνους σε ένα σύνολο. Ανάμεσα στην Αγγλία και στη Βόρεια Αμερική δεν υπάρχει μια τέτοια σύνδεση, γι' αυτό και αποτελούν δύο διαφορετικά έθνη. Μα και οι ίδιοι οι Βορειοαμερικανοί δε θα άξιζαν να ονομάζονται έθνος, αν οι διάφορες γωνιές της Βόρειας Αμερικής δεν ήταν ενωμένες ανάμεσά τους σ' ένα οικονομικό σύνολο, χάρη στον καταμερισμό της δουλιάς ανάμεσά τους, χάρη στην ανάπτυξη των συγκοινωνιών κλπ.
Ας πάρουμε τη Γεωργία. Οι Γεωργιανοί πριν από την εποχή της μεταρρύθμισης ζούσανε σε κοινό έδαφος και μιλούσανε την ίδια γλώσσα, παρ' όλα αυτά, για να ακριβολογήσουμε, δεν αποτελούσαν ένα έθνος, γιατί όπως ήτανε κομματιασμένοι σε πολλά πριγκιπάτα αποσπασμένα το ένα απ' το άλλο, δεν μπορούσαν να ζήσουν μια κοινή οικονομική ζωή, επί αιώνες πολεμούσαν αναμεταξύ τους και καταστρέφανε ο ένας τον άλλον, υποκινώντας ο ένας ενάντια στον άλλον τους Πέρσες και τους Τούρκους. Η εφήμερη και τυχαία συνένωση των πριγκιπάτων, που κάποτε κάποιος τυχερός ηγεμόνας κατάφερνε να πραγματοποιήσει, αγκάλιαζε, στην καλύτερη περίπτωση, μονάχα την επιφάνεια, δηλαδή τη διοικητική σφαίρα, και τσακιζόταν γρήγορα πάνω στις ιδιοτροπίες των πριγκίπων και στην αδιαφορία των χωρικών. Μα δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά μέσα στις συνθήκες του οικονομικού τεμαχισμού της Γεωργίας...

Η Γεωργία σαν έθνος εμφανίστηκε μονάχα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όταν η πτώση της δουλοπαροικίας και η ανάπτυξη της οικονομικής ζωής στη χώρα, η ανάπτυξη των συγκοινωνιών και η εμφάνιση του καπιταλισμού, αποκαταστήσανε τον καταμερισμό της δουλιάς ανάμεσα στις ξεχωριστές περιοχές της Γεωργίας, κλόνισαν τελικά τον οικονομικό αποκλεισμό των πριγκιπάτων και τα ένωσαν σ' ένα σύνολο.
Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί και για τα άλλα έθνη που πέρασαν το στάδιο της φεουδαρχίας και αναπτύξανε στη χώρα τους τον καπιταλισμό.
Ετσι, λοιπόν, η κοινότητα της οικονομικής ζωής, η οικονομική συνοχή είναι μια από τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του έθνους.

Μα και αυτό δεν ολοκληρώνει το ζήτημα. Εκτός από όλα που έχουν ειπωθεί, πρέπει να προσέξουμε ακόμα τις ιδιότητες της πνευματικής φυσιογνωμίας των ανθρώπων που ενώνονται σ' ένα έθνος. Τα έθνη ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο όχι μονάχα από τις συνθήκες της ζωής τους, μα και απ' την πνευματική τους φυσιογνωμία, που εκφράζεται στις ιδιομορφίες του εθνικού πολιτισμού. Αν η Αγγλία, η Βόρεια Αμερική και η Ιρλανδία, που μιλάνε την ίδια γλώσσα, αποτελούν ωστόσο τρία διαφορετικά έθνη, σ' αυτό δεν παίζει μικρό ρόλο η ιδιόμορφη εκείνη ψυχοσύνθεση που διαμορφώθηκε από γενεά σε γενεά σαν αποτέλεσμα των ανόμοιων συνθηκών της ύπαρξής τους.
Αυτή καθαυτή η ψυχοσύνθεση βέβαια ή, όπως αλλιώτικα τη λένε "ο εθνικός χαρακτήρας", είναι για τον παρατηρητή κάτι το ασύλληπτο, εφόσον όμως αυτή εκφράζεται στην ιδιομορφία του πολιτισμού ολόκληρου του έθνους, είναι χειροπιαστή και δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Δε χρειάζεται καν να γίνει λόγος πως "ο εθνικός χαρακτήρας" δεν είναι κάτι μια για πάντα δοσμένο, μα αλλάζει μαζί με τις συνθήκες της ζωής, μια και υπάρχει όμως, βάζει τη σφραγίδα του πάνω στη φυσιογνωμία του έθνους σε κάθε δοσμένη στιγμή.
Ετσι λοιπόν η κοινότητα της ψυχοσύνθεσης,που εκφράζεται στον κοινό πολιτισμό, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του έθνους.


Ετσι εξαντλήσαμε όλα τα γνωρίσματα του έθνους.
Εθνος είναι η ιστορικά διαμορφωμένη σταθερή κοινότητα ανθρώπων, που εμφανίστηκε πάνω στη βάση της κοινότητας της γλώσσας, του εδάφους, της οικονομικής ζωής και της ψυχοσύνθεσης που εκδηλώνεται στην κοινότητα του πολιτισμού.

Είναι όμως αυτονόητο ότι το έθνος, όπως και κάθε ιστορικό φαινόμενο, υπόκειται στο νόμο της αλλαγής, έχει την ιστορία του, έχει αρχή και τέλος. Είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί ότι κανένα από τα παραπάνω γνωρίσματα, ξεχωριστά παρμένο, δεν είναι αρκετό για τον ορισμό του έθνους. Κάτι παραπάνω: φτάνει να λείπει έστω και ένα από τα γνωρίσματα αυτά, για να παύσει το έθνος να είναι έθνος.

Μπορεί να φανταστεί κανένας, ανθρώπους με κοινό "εθνικό χαρακτήρα" κι όμως να μην μπορεί να πει ότι αποτελούν ένα έθνος, αν είναι οικονομικά χωρισμένοι, ζουν σε διαφορετικά εδάφη, μιλούν διαφορετικές γλώσσες κλπ. τέτοιοι λ.χ. είναι οι Εβραίοι της Ρωσίας, της Γαλικίας, της Αμερικής, της Γεωργίας και οι ορεσίβιοι Εβραίοι που, κατά τη γνώμη μας, δεν αποτελούν ενιαίο έθνος.

Μπορεί να φανταστεί κανείς ανθρώπους με κοινό έδαφος και κοινή οικονομική ζωή, κι όμως να μην αποτελούν ένα έθνος, γιατί δεν έχουν κοινή γλώσσα και κοινό "εθνικό χαρακτήρα". Τέτοιοι λ.χ. είναι οι Γερμανοί και οι Λετονοί στη Βαλτική περιοχή.

Τέλος, οι Νορβηγοί και οι Δανοί μιλούνε μια γλώσσα, δεν αποτελούν όμως ένα έθνος, επειδή λείπουν τα άλλα γνωρίσματα.

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3778820
Ειναι αποσπασμα απο την μπροσουρα του Λενιν ((Μαρξισμος και εθνικο ζητημα)).

[paul25]

Ρωσία είναι επίσης σταθερές κοινότητες, ωστόσο όμως κανείς δεν τις ονομάζει έθνη. Σε τι διαφέρει η εθνική κοινότητα από την κρατική κοινότητα; Εκτός από τ' άλλα και απ' το ότι μια εθνική κοινότητα είναι ακατανόητη χωρίς κοινή γλώσσα, ενώ για το κράτος δεν είναι υποχρεωτική η κοινή γλώσσα.

Πληροφοριακά το Ρωσικό Έθνος είναι ίσως από τα ελάχιστα έθνη στο πλανήτη που δικαιούται να ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι που το αποτελούν δεν είχαν πολλές προσμίξεις με άλλες φυλές από την εποχή εμφάνισης των πρώτων προγόνων τους και ένα άλλο είναι το Ιαπωνικό και ίσως και το Κορεατικο.

Η κοινή γλώσσα επιβλήθηκε από το κράτος, τι από το Έθνος λέει;

[paul25]

Δεν υπάρχει έθνος που να μιλά ταυτόχρονα διαφορετικές γλώσσες, αυτό όμως ακόμα δε σημαίνει πως δεν μπορούν να υπάρξουν δύο έθνη που να μιλούν την ίδια γλώσσα! Οι Αγγλοι και οι Βορειοαμερικανοί μιλούνε μια γλώσσα κι όμως δεν αποτελούν ένα έθνος. Το ίδιο πρέπει να ειπωθεί για τους Νορβηγούς και τους Δανούς, τους Αγγλους και τους Ιρλανδούς.

Ο Καναδάς μιλά δυο Γλώσσες.

[zteo]

Ρωσία είναι επίσης σταθερές κοινότητες, ωστόσο όμως κανείς δεν τις ονομάζει έθνη. Σε τι διαφέρει η εθνική κοινότητα από την κρατική κοινότητα; Εκτός από τ' άλλα και απ' το ότι μια εθνική κοινότητα είναι ακατανόητη χωρίς κοινή γλώσσα, ενώ για το κράτος δεν είναι υποχρεωτική η κοινή γλώσσα.

Πληροφοριακά το Ρωσικό Έθνος είναι ίσως από τα ελάχιστα έθνη στο πλανήτη που δικαιούται να ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι που το αποτελούν δεν είχαν πολλές προσμίξεις με άλλες φυλές από την εποχή εμφάνισης των πρώτων προγόνων τους και ένα άλλο είναι το Ιαπωνικό και ίσως και το Κορεατικο.

Η κοινή γλώσσα επιβλήθηκε από το κράτος, τι από το Έθνος λέει;

Η κοινη γλωσσα η αν θες η ομοιοτητα των γλωσσικων ιδιωματων των φυλλων ειναι που τις βοηθαει να ενωθουν.Για παραδειγμα η Αρβανιτικη διαλεκτο εαν δεν ειχε ομοιοτητες με την διαλεκτο των Μανιατων η την βλαχικη διαλεκτο τοτε δεν θα υπηρχε λογος να ενωθουν σε ενα εθνος διοτι δεν θα μπορουσαν να συνενοηθουν.

[zteo]

O Kαναδας ειναι κρατο-εθνος η κρατος 2 εθνοτητων?

[paul25]

Η κοινη γλωσσα η αν θες η ομοιοτητα των γλωσσικων ιδιωματων των φυλλων ειναι που τις βοηθαει να ενωθουν.Για παραδειγμα η Αρβανιτικη διαλεκτο εαν δεν ειχε ομοιοτητες με την διαλεκτο των Μανιατων η την βλαχικη διαλεκτο τοτε δεν θα υπηρχε λογος να ενωθουν σε ενα εθνος διοτι δεν θα μπορουσαν να συνενοηθουν.

Δεν είδα να γράφει κάτι τέτοιο στη μπροσούρα του Μαρξ. Μάλιστα σου λέει ότι πέρα από τη γλώσσα και άλλοι παράγοντες βοηθάνε στο να ενωθούν κάποιοι άνθρωποι για να φτιάξουν ένα Έθνος. Επίσης η συνεννόηση (η απλή συνεννόηση για τη διεκπεραίωση κάποιων ενεργειών) είναι το ΠΙΟ Εύκολο πράγμα να γίνει ανάμεσα σε άτομα που μιλούν διαφορετικές γλώσσες και ζούνε για χρόνια μαζί.

[paul25]

O Kαναδας ειναι κρατο-εθνος η κρατος 2 εθνοτητων?

Αντίστοιχα, είναι το Ισπανικό και το Βέλγικο; Το βρεττανικό; Το Αμερικάνικο; (είχε γίνει εισήγηση να χαρακτηριστεί ισότιμα και η ισπανική γλώσσα με την Αγγλική).

[zteo]

Η κοινη γλωσσα η αν θες η ομοιοτητα των γλωσσικων ιδιωματων των φυλλων ειναι που τις βοηθαει να ενωθουν.Για παραδειγμα η Αρβανιτικη διαλεκτο εαν δεν ειχε ομοιοτητες με την διαλεκτο των Μανιατων η την βλαχικη διαλεκτο τοτε δεν θα υπηρχε λογος να ενωθουν σε ενα εθνος διοτι δεν θα μπορουσαν να συνενοηθουν.

Δεν είδα να γράφει κάτι τέτοιο στη μπροσούρα του Μαρξ. Μάλιστα σου λέει ότι πέρα από τη γλώσσα και άλλοι παράγοντες βοηθάνε στο να ενωθούν κάποιοι άνθρωποι για να φτιάξουν ένα Έθνος. Επίσης η συνεννόηση (η απλή συνεννόηση για τη διεκπεραίωση κάποιων ενεργειών) είναι το ΠΙΟ Εύκολο πράγμα να γίνει ανάμεσα σε άτομα που μιλούν διαφορετικές γλώσσες και ζούνε για χρόνια μαζί.

Η μπροσουρα ειναι του Λενιν και λεμε το ιδιο πραγμα.

[paul25]

Η μπροσουρα ειναι του Λενιν και λεμε το ιδιο πραγμα.

Σε γενικές γραμμές περίπου λέμε το ίδιο πράγμα, όμως με μια ελάχιστη διαφορά.

[akritas]

Απουσιαζει τελειως η μαρξιστικη-Λενιστικη αντιληψη για το εθνος,που ειναι και η ποιο επιστημονικη.

Μπορείς να την βάλεις!!!

[Nandros]

Απουσιαζει τελειως η μαρξιστικη-Λενιστικη αντιληψη για το εθνος,που ειναι και η ποιο επιστημονικη.

Αυτό με τον Μπόμπο είναι καλύτερο.

[Rakomelofronas]

Έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων που αντιλαμβάνεται τον εαυτό σου ως ενιαία κοινότητα και επιδιώκει την αυτοδιάθεσή του.

Η αυτοαντίληψη προκύπτει από μια σειρά παράγοντες από τους οποίους άλλοι ανάγονται στο μακρινό παρελθόν και άλλοι στο πρόσφατο παρελθόν και το παρόν, ενώ άλλοι έχουν να κάνουν με συμφέροντα, άλλοι με αντιλήψεις και άλλοι με αντικειμενικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά όπως η γλώσσα και η θρησκεία (αυτά ακριβώς τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά συνιστούν τις εθνότητες, που είναι κάτι άλλο). Εδώ εντοπίζεται η κυριότερη δυσκολία καθορισμού της έννοιας, αν και αυτό που μετράει στο τέλος είναι η άμεση έκφραση της αυτοαντίληψης, η επιθυμία των μελών του έθνους για κοινή ζωή, το "καθημερινό δημοψήφισμα" όπως έχει αποκληθεί που, σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να περιλαμβάνει ένοπλη δράση ή και αυτοθυσία.

Ενιαία κοινότητα δεν σημαίνει απαραίτητα γεωγραφική εγγύτητα αλλά κυρίως ψυχολογική αποδοχή κι έμπρακτη απόδειξη ότι "εμείς" είμαστε κάτι ξεχωριστό από τους "άλλους". Δεν υπάρχει έθνος που φιλοδοξεί να γίνει πανανθρώπινο. Αυτό το χαρακτηριστικό διαφοροποιεί το έθνος από σχεδόν όλες τις θρησκείες.

Αυτοδιάθεση δεν σημαίνει απαραίτητα δημιουργία και διατήρηση κράτους, ούτε δημιουργία και διατήρηση ενός και μόνο κράτους. Μπορεί επίσης να σημαίνει αναγνώριση μειονοτικών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, αναγκαία προϋπόθεση ύπαρξης έθνους είναι η ύπαρξη αντίστοιχου πολιτικού αιτήματος αυτοδιάθεσης. Πέντε παλαβοί δεν φτιάχνουν έθνος αλλά και πέντε εκατομμύρια που είναι ευχαριστημένοι με το να είναι απλοί πολίτες αλλόγλωσσου κράτους επίσης δεν φτιάχνουν έθνος, το πολύ εθνότητα.

[paul25]

Βασικα εμενα αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι πως κανενας δεν εχει αναφερθει στη διαφορετικη πρακτικη που ακολουθουσαν οι Εθνικιστες του 19αιωνα σε σχεση με τους σημερινους εθνικιστες, παρολο που και οι δυο πιστευαν και πιστευουν στις ιδιες αρχες Εθνικισμου.

[Rakomelofronas]

Τον 19ο αιώνα δεν υπήρχε ούτε η εμπειρία των ολοκληρωτιστικών καθεστώτων του 20ού αιώνα ούτε η μαζική μετανάστευση των τελευταίων δεκαετιών. Το ζητούμενο ήταν η ενοποίηση του έθνους σε ένα κράτος και η χειραφέτηση από τις παλιές δυναστείες και αυτοκρατορίες.