Πολιτική Ορθότητα

[paul25]

Η οσυια ειναι μια οτι δνε υπαρχει πολιτικη ορθοτητα διατι απλα ο καθενας την ερμηνευει οπως βολευει..

Πιστεύεις ότι υπάρχει δεξιός φασισμός; Πιστεύεις ότι υπάρχει αριστερός φασισμός; Αν ναι, τότε με βάση το σκεπτικό σου δεν πρέπει να υπάρχει φασισμός εφόσον τον χρησιμοποιούν και τον ερμηνεύουν όλοι καθώς τους βολεύει.

[Golden Age]

Μήπως να μπει στη φιλοσοφία;

Φιλοσοφία πολιτικής, αφού ουσιαστικά η συζήτηση και κυρίως το νήμα καθαυτό αφορά την εννοιολογική ερμηνεία του όρου, η οποία έχει πολιτική σημασία.

[Cecily Anne]

Μήπως να μπει στη φιλοσοφία;

Φιλοσοφία πολιτικής, αφού ουσιαστικά η συζήτηση και κυρίως το νήμα καθαυτό αφορά την εννοιολογική ερμηνεία του όρου, η οποία έχει πολιτική σημασία.

Ότι έχουμε ακόμα τέτοιες ενότητες με ξεπερνά. Τεσπα.

[Golden Age]

Μήπως να μπει στη φιλοσοφία;

Φιλοσοφία πολιτικής, αφού ουσιαστικά η συζήτηση και κυρίως το νήμα καθαυτό αφορά την εννοιολογική ερμηνεία του όρου, η οποία έχει πολιτική σημασία.

Ότι έχουμε ακόμα τέτοιες ενότητες με ξεπερνά. Τεσπα.

Νομίζω πως είναι η καταλληλότερη ενότητα για να συζητούνται ζητήματα που αφορούν πολιτικές έννοιες, ιδεολογίες, πολιτικές θεωρίες και δόγματα και ευρύτδρα ζητήματα πολιτικής πέραν της εσωτερικής ή διεθνούς επικαιρότητος.

[Παλαιομνήμων]

Φιλοσοφία πολιτικής, αφού ουσιαστικά η συζήτηση και κυρίως το νήμα καθαυτό αφορά την εννοιολογική ερμηνεία του όρου, η οποία έχει πολιτική σημασία.

Ότι έχουμε ακόμα τέτοιες ενότητες με ξεπερνά. Τεσπα.

Νομίζω πως είναι η καταλληλότερη ενότητα για να συζητούνται ζητήματα που αφορούν πολιτικές έννοιες, ιδεολογίες, πολιτικές θεωρίες και δόγματα και ευρύτδρα ζητήματα πολιτικής πέραν της εσωτερικής ή διεθνούς επικαιρότητος.

[ΓΑΛΗ]

Αριστερός μακαρθισμός.

[Παλαιομνήμων]

[…]
Τώρα που ο φιλελευθερισμός από οικονομικό πεδίο πλέει τα λοίσθια, διαφορα νεοσυντηρητικα κινηματα πρεπει να βρουν ενα πεδιο αντιπαραθεσης αφου από οικονομικής πλευράς αποδέχονται όλη την καπιταλιστική λογική στις χειρότερες τις εκφανσεις, βρίσκουν τάχα μου κάποια δικτατορία του πολιτικαλ κορεκτ και θέλουν να μας πείσουν το να συμπεριφέρεσαι σαν πίθηκος και να λες μαλακιες αποτελεί κάποιου είδους εξέγερση.Βεβαια οταν πεφτουν οι ιδιοι θυματα μη πολιτικαλ κορεκτ ρητορικής, πχ οπως του τεμπελχανα ελληναρα, τσαντιζονται και μιλανε για ανθελληνες. [...]

Άλλο να "τσαντίζεσαι" και άλλο να διώκεις τον άλλον νομικά, απαγορεύοντάς του να λέει αυτό με το οποίο τσαντίζεσαι!
Αν ο Γερμανός με θωρεί ως Έλληνα τεμπελχανά, ναι, με νευριάζει (και με στεναχωρεί συνάμα επειδή το θεωρώ -ως Έλληνας πάντα- άδικο), αλλά δεν σημαίνει ότι απαιτώ να τού απαγορευτεί να το λέει· δεν απαιτώ να του απαγορευτεί να λέει αυτό που -καλώς ή κακώς, ορθώς ή λανθασμένα- σκέπτεται (για μένα ή για τον οποιονδήποτε).

Εκεί είναι το πρόβλημα με την σύγχρονη πολιτική ορθότητα, ότι δηλ. ποινικοποιεί την γνώμη που δεν βρίσκεται σε συμφωνία με αυτήν, φιμώνοντας στόματα.

[Παλαιομνήμων]

ενω οι ρεπουμπλιακνοι ειναι ...επαναστατες αντισυσστημικοι....Ξαναγραφουμε ιστορια στο πχορουμ..

<< Κλιντ Ίστγουντ: Στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ και κατά της πολιτικής ορθότητας.



Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Esquire ο βρώμικος Χάρι ή όπως είναι το κανονικό Κλιντ Ίστγουντ φωτογραφήθηκε με τον γιο του και τάχθηκε με τις δηλώσεις του υπέρ του ακραίου Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και κατά της πολιτικής ορθότητας. Ο 86χρονος πλέον επιθεωρητής Κάλαχαν μίλησε ανοιχτά στο περιοδικό για την Αμερική του σήμερα και την πολιτική ορθότητα των ημερών που τον έχει κουράσει.

“Ξέρετε, αποκαλούν τον Τραμπ ρατσιστής επειδή καταφέρθηκε εναντίον του εισαγγελέα με καταγωγή από το Μεξικό αμφισβητώντας την αντικειμενικότητα στην κρίση του απέναντι στη λατινοαμερικανική κοινότητα. Και ναι, είναι ανόητο να το λες, δηλαδή να είσαι προκατειλημμένος από το γεγονός πως ο τύπος γεννήθηκε από Μεξικάνους γονείς ή κάτι τέτοιο. Έχει πει πολλές ανοησίες. Όλοι τους έχουν πει. Αλλά όλοι, τα media, οι πάντες τον αποκαλούν ρατσιστή. Ξεπεράστέ το. Ζούμε θλιβερές στιγμές” λέει ισορροπώντας επικίνδυνα στο νήμα του δημόσιου λόγου.
“Μερικές φορές λέει βλακείες, άλλες φορές πάλι όχι… Μπορώ να τον καταλάβω αλλά δεν συμφωνώ πάντα μαζί του” πρόσθεσε.
Ο Κλιντ Ίστγουντ είναι μια περίεργη περίπτωση δημιουργού. Από τη μία είναι ένας ανοιχτά Ρεπουμπλικάνος έχοντας υποστηρίξει το 2012 την υποψηφιότητα του Μιτ Ρόμνεϊ για τον Λευκό Οίκο και από την άλλη δημιουργεί ταινίες με κριτικό βλέμμα απέναντι στα κακώς κείμενα της χώρας του που καλλιεργεί η ρητορική του κόμματος που υποστηρίζει (ξενοφοβία, ρατσισμός κοκ).

“Έχω κουραστεί, όλοι έχουν κουραστεί από την πολιτική ορθότητα και το γλείψιμο Βλέπουμε ανθρώπους να κατηγορούν άλλους για ρατσισμό. Όταν ήμουν έφηβος οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν στοιχειοθετούσαν ρατσισμό” συμπλήρωσε με πολλούς χρήστες των social media να εξοργίζονται μαζί του υπενθυμίζοντας του ότι όταν εκείνος ήταν έφηβος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο αποκλεισμός της αφροαμερικανικής κοινότητας από την παιδεία και την κοινωνική ζωή ήταν δεδομένη, αν όχι θεμιτή.
“Eίμαι αναγκασμένος να ψηφίσω τον Τραμπ” συμπληρώνει. Στη συνέντευξη ο απόγονος του Σκοτ προτιμάει να μην μιλήσει για πολιτική και μοιράστηκε μαζί μας την πολυτιμότερη συμβουλή που έχει πάρει από τον πατέρα του. “Κανείς δεν ξέρει τίποτα, οπότε μην ακούς κανέναν” λέει.
“Oι άνθρωποι που νομίζουν ότι ξέρουν τα περισσότερα ξέρουν τα λιγότερα” προσθέτει ο 86χρονος Κλιντ Ίστγουντ που όπλισε κατά της πολιτικής ορθότητας υπερασπιζόμενος με έναν ιδιαίτερο, αμφιλεγόμενο τρόπο τον Ντόναλντ Τραμπ αποκαλώντας την Αμερική του σήμερα μια γενιά φοβισμένη με τα λόγια.
Oλόκληρη η αιρετική συνέντευξη των Ίστγουντ εδώ.

>>.

[paul25]

Φιλοσοφία πολιτικής, αφού ουσιαστικά η συζήτηση και κυρίως το νήμα καθαυτό αφορά την εννοιολογική ερμηνεία του όρου, η οποία έχει πολιτική σημασία.

Ότι έχουμε ακόμα τέτοιες ενότητες με ξεπερνά. Τεσπα.

Νομίζω πως είναι η καταλληλότερη ενότητα για να συζητούνται ζητήματα που αφορούν πολιτικές έννοιες, ιδεολογίες, πολιτικές θεωρίες και δόγματα και ευρύτδρα ζητήματα πολιτικής πέραν της εσωτερικής ή διεθνούς επικαιρότητος.

Συμφωνώ! σωστά μετακινήθηκε, δεν κόλλαγε στη γλωσσολογία, είχα και εγώ σκοπό να το προτείνω.

[Παλαιομνήμων]

πολιτικαλ κορεκτ και νεοφιλελερα το ίδιο πράγμα.
Κενά στοιχεία αλλά με ισχυρή κοινωνική επιρροή.
Οι σκ@τουλες που είχαν στο κεφάλι τους έγιναν νόμοι του κράτος, ''μόδα'' και τάση στις κοινωνίες. Ένα καρκίνωμα που καταστρέφει το κοινωνικό σύνολο βασιζόμενο σε ρατσιστικές διακρίσεις τις οποίες και καμουφλάρουν με την ψευτοπροοδευτική κουλτούρα και ταμπελώνουν ως φασίστα όποιον τους αντιτίθεται..
Φεμινισμοί κλπ ομάδες-τάσεις έχουν ξεφύγει απ το αρχικό τους πλαίσιο και έχουν μετασχηματιστεί σε όργανα επιβολής διακρίσεων και επικράτησης του ισχυρού.Διαίρει και βασίλευε σε μια πιο σύγχρονη μορφή.
Πολίτες δίχως μνημονικό (δίχως παράδοση,ταυτότητα) ανίκανοι να αντιδράσουν στο οτιδήποτε τους επιβάλλουν.
Και όποιος ξεφεύγει.....τον κρεμάνε.

Αυτή είναι η πολιτική ορθότητα ή ένα απ τα συνώνυμα της Παγκοσμιοποίησης των βαρεμένων.

Θυμήθηκα μια ειδησούλα που διάβασα, ότι πλέον στην Γαλλία ακόμα και το να κλείσεις το μάτι σε μια γυναίκα, θεωρείται "σεξουαλική παρενόχληση" και διώκεται ποινικώς! O tempora o mores!

[paul25]

“Ξέρετε, αποκαλούν τον Τραμπ ρατσιστής επειδή καταφέρθηκε εναντίον του εισαγγελέα με καταγωγή από το Μεξικό αμφισβητώντας την αντικειμενικότητα στην κρίση του απέναντι στη λατινοαμερικανική κοινότητα. Και ναι, είναι ανόητο να το λες, δηλαδή να είσαι προκατειλημμένος από το γεγονός πως ο τύπος γεννήθηκε από Μεξικάνους γονείς ή κάτι τέτοιο. Έχει πει πολλές ανοησίες. Όλοι τους έχουν πει. Αλλά όλοι, τα media, οι πάντες τον αποκαλούν ρατσιστή. Ξεπεράστέ το. Ζούμε θλιβερές στιγμές” λέει ισορροπώντας επικίνδυνα στο νήμα του δημόσιου λόγου.

Καλό παράδειγμα! Ο Τραμπ εξέφρασε τη γνώμη του για την κρίση ενός εισαγγελέα θεωρώντας πως η καταγωγή του την επηρεάζει. Αυτό είναι μια κατηγορία την οποία οφείλει να αποδείξει ο Τράμπ με στοιχεία ειδάλλως θα παραμείνει γνώμη του για τον εν λόγω εισαγγελέα. Έχει κάθε δικαίωμα ο Τραμπ να πει τη γνώμη του ελεύθερα ως πολίτης των ΗΠΑ όπως προβλέπεται από τους νόμους. Εφόσον όμως δεν είναι πολίτης αλλά ο Πρόεδρος, τότε και εφόσον δεν υπάρχει κάποια νομική διάταξη που να προβλέπει και να απαγορεύει στοιχειοθέτηση κατηγοριών βάσει καταγωγής του κατηγορούμενου ή τίποτα άλλο σχετικό, τότε και ως Πρόεδρος έχει δικαίωμα ο Τραμπ να πει τη γνώμη του. Ο Τραμπ λοιπόν δεν κάνει κάτι λάθος, χρησιμοποιεί τα δικαιώματα που του δίνει το κράτος του και ο νόμος του και εκφράζει τη γνώμη του όπως προβλέπεται, είναι με τη κυριολεκτική σημασία της λέξεως εντός του υφιστάμενου political correct ως προς την έκφραση των αρχών και αξιών που το κράτος του εκπροσωπεί. Αν τα λόγια του δεν ευσταθούν μπορεί να του κάνει μήνυση ο εισαγγελέας (δεν είναι σε αδύναμη θέση μέσα στο Δημοκρατικό σύστημα) και να τον καλέσει να το αποδείξει. Επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο η γνώμη του αυτή "τρόμαξε" μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων (συνήθως πλημμελώς ενημερωμένοι για το πως λειτουργεί μια Δημοκρατία) οι οποίοι τον χαρακτήρισαν ρατσιστή κλπ. Εξίσου και αυτοί έχουν το δικαίωμα να αντιδράσουν ελεύθερα και να ασκήσουν τη πολιτική τους εναντίον του Τραμπ και μέχρι αυτού του σημείου δεν υπάρχει πρόβλημα, αν όμως αυτοί οι αντιδρώντες αύριο-μεθαύριο γίνουν πολλοί και ζητήσουν τη δημιουργία ενός Νόμου που να απαγορεύει τις κατηγορίες με βάση τη καταγωγή για μεροληψία στις δίκες από εισαγγελείς και δικαστές αλλοδαπούς, τότε αυτοί θα χαρακτηρίζονταν political correct με τη δεύτερη έννοια της σημασίας της λέξης, αυτή του πιστού δογματισμού σε πράξεις που έχουν μεγάλο αρνητικό αντίκτυπο στις ζωές των άλλων. Διότι οι δικαστές και εισαγγελείς που όντως θα μεροληπτούν υπέρ των πατριωτών τους σε δίκες, θα δημιουργήσουν ένα δικαστικό σύστημα άδικο, θα καταστρέψουν αθώες ζωές άλλων και δεν θα μπορεί κανείς να τους κρίνει με βάση αυτή τη κατηγορία διότι θα είναι στο απυρόβλητο.

[Παλαιομνήμων]

θα δημιουργήσουν ένα δικαστικό σύστημα άδικο, θα καταστρέψουν αθώες ζωές άλλων και δεν θα μπορεί κανείς να τους κρίνει με βάση αυτή τη κατηγορία διότι θα είναι στο απυρόβλητο.

Γενικώς έχουν ανατραπεί τα πάντα σε αυτά τα θέματα. Με τον αντιρατσιστικό νόμο, για παράδειγμα, που αναφέραμε πιο πριν, για πρώτη φορά δεν καλείται ο κατήγορος να αποδείξει την ενοχή τού κατηγορουμένου, αλλά ο κατηγορούμενος να αποδείξει ότι δεν ισχύει η κατηγορία τού κατηγόρου!

Για να το πω πιο απλά, αν έγώ έχω μια αντιδικία με έναν Αλβανό (όχι επειδή είναι Αλβανός, αλλά γιατί έτυχε να έχω την αντιδικία με τον συγκεκριμένο άνθρωπο), ή ένας εργοδότης απολύσει έναν εργαζόμενο που είναι αλλοδαπός, και εκείνος κατηγορήσει εμένα ότι του επιτέθηκα για "ρατσιστικούς" λόγους ή τον εργοδότη ότι τον απέλυσε επειδή ήταν αλλοδαπός (και όχι γιατί δεν έκανε κάτι σωστά στην δουλειά), αυτομάτως εγώ ή ο εργοδότης θεωρούμαστε αυτομάτως ένοχοι, έως ότου -καταφέρουμε να- αποδείξουμε ότι δεν ευσταθεί η κατηγορία εναντίον μας! Το παλαι ποτέ «ο κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρις αποδείξεως τού εναντίου», που θεωρείται βασική νομική αρχή, καταστρατηγείται! Πλέον... «ο κατηγορούμενος είναι ΕΝΟΧΟΣ έως ότου αποδείξει την αθωότητά του»!

[Παλαιομνήμων]

Παράδειγμα, εκφράζεις -έστω και- προβληματισμό για την είσοδο τόσων χιλιάδων (κάθε μέρα) ξένων (προσφύγων, μεταναστών, λαθρομεταναστών) στην Ευρώπη, αυτομάτως η πολιτική ορθότης καραδοκεί και μάλιστα με την απειλή τού αντιρατσιστικού νόμου πλέον, ακόμα και αν ο προβληματισμός σου είναι διατυπωμένος με ψύχραιμο τρόπο! Ή ακόμα και αν κάνεις αστείο όπως συνηθίζουμε ιδίως οι Έλληνες να κάνουμε με τα πάντα (Θυμίζω τον αποκλεισμό τής Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς αγώνες τού Λονδίνου τού 2012, απλώς και μόνον επειδή έγραψε λίγο πριν ένα ανέκδοτο -για τα κουνούπια τού δυτικού Νείλου, που με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα θα βρίσκουν σπιτικό φαγητό!- στον προσωπικό της λογαριασμό στο twitter).

Για την εν λόγω περίπτωση τής Βούλας Παπαχρήστου σε σχέση με την "δικτατορία" τής πολιτικής ορθότητος, θυμήθηκα ένα άρθρο γραμμένο στο Αντίβαρο, που θεωρώ ότι θέτει ευστόχως τον προβληματισμό επί τού ζητήματος:

<<

Το “ρατσιστικό” σχόλιο τής Βούλας και η Χούντα του “politically correct”.

«Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό»! Αυτή ή ατάκα/ανέκδοτο, αποτέλεσε αιτία ώστε μια αθλήτρια να αποκλειστεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου!

Πρόκειται για την αθλήτρια του “τριπλού” (όπως κανονικά κάνει στην γενική το “τριπλούν”) και μέλος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου Βούλα Παπαχρήστου, η οποία κάπου διάβασε την συγκεκριμένη ανεκδοτική ατάκα και, όπως κάνουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, επειδή της άρεσε την αναδημοσίευσε στην προσωπική της σελίδα στο Twitter. Όμως αυτό, θεωρήθηκε έγκλημα καθοσιώσεως για κάποιους που το είδαν και την κατηγόρησαν πως έκανε “ρατσιστικό σχόλιο”!

Η δε κυβερνητική -κατά το εν τρίτον- Δημοκρατική Αριστερά (ναι, το κόμμα που έχει βουλευτίνα την κα Ρεμπούση με τον περιβόητο “συνωστισμό” των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης, για να μη ξεχνιόμαστε!) έβγαλε “αυστηρή” ανακοίνωση, που κατέληγε ως εξής «Βλέποντας από την τηλεόραση τους Ολυμπιακούς Αγώνες ας κάνει όσα άθλια “αστεία” θέλει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σίγουρα, όμως, δεν μπορεί να εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Λονδίνο», και στην οποίαν ανακοίνωση ζητούσε τον αποκλεισμό της από την ελληνική ολυμπιακή αποστολή, κάτι που τελικά πέτυχε, αφού η αθλήτρια διώχθηκε από την Εθνική Ομάδα Στίβου!

Η νεαρή αθλήτρια, τρομοκρατημένη από την διάσταση που έλαβε το θέμα (διότι, αλήθεια, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα αθώο για τα δικά του μάτια -και τα μάτια των περισσοτέρων- ανέκδοτο στην προσωπική του σελίδα, θα μπορούσε να επιφέρει τέτοιες αντιδράσεις και τέτοιες εξελίξεις!), έσπευσε να διαγράψει το σχόλιο και να ζητήσει συγγνώμη προς όλες τις κατευθύνσεις, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι ποτέ δεν είχε σκοπό να προσβάλει κανέναν ούτε είναι στο ήθος της κάτι τέτοιο.

Και αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας όλα τα παραπάνω: Γιατί ήταν ρατσιστικό το σχόλιο της νεαρής Βούλας; Μήπως απλώς επειδή αναφερόταν σε “Αφρικανούς”; Ή μήπως -ακόμα “χειρότερα”- επειδή αναφερόταν σε “Αφρικανούς στην Ελλάδα”; Ή μήπως τελικά επειδή έτσι αποφάσισαν και το ονόμασαν τα ΜΜΕ και κάποιοι φαντασιόπληκτοι αντιρατσιστές;

Αν είναι για το πρώτο, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε ως ρατσιστικά όλα τα ανέκδοτα που κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει για μαύρους (π.χ. εκείνο το παλιό που λέει: «- Τι είπε ο Θεός, όταν έπλασε τον πρώτο μαύρο; – Φτού! Τον… έκαψα!»), αλλά και για λοιπές εθνικές ή φυλετικές ομάδες, όπως για τους “τσιγκούνιδες” Σκωτσέζους ή τους… “γκαφατζήδες” Ποντίους! Όμως ποτέ κανένας Έλληνας Πόντιος δεν διαμαρτυρήθηκε για ρατσιστική συμπεριφορά εις βάρος του λόγω αυτών των ανεκδότων, ούτε κάποιος άλλος βεβαίως ανέλαβε αυτόκλητος δικαστής για να προστατεύσει την… προσβεβλημένη τιμή των Ποντίων!

Μήπως όμως το πρόβλημα είναι ακριβώς επειδή πρόκειται για “Αφρικανούς” και όχι για άλλη φυλετική ομάδα; Αν δηλαδή υπήρχε ένα ανάλογου τύπου ανέκδοτο σχετικό με την πάλαι ποτέ «Ισπανική Γρίππη», θα σκεφτόταν ποτέ κανείς να κατηγορήσει αυτούς που θα το έλεγαν ως “ρατσιστές εις βάρος των Ισπανών”; Όχι βέβαια! Μήπως λοιπόν υπάρχει από κάποιους μια “υπερευαισθησία” αναφορικώς προς συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες, ή, όπως θα το λέγαμε διαφορετικά, “δύο μέτρα και δύο σταθμά”;

Αν πάλι είναι το δεύτερο, δηλαδή το θεωρούμε “ρατσιστικό” επειδή αναφερόταν στους “Αφρικανούς στην Ελλάδα“, τότε προκύπτουν κάποια ζητήματα. Δεδομένου ότι όντως υπάρχουν “πολλοί Αφρικανοί στην Ελλάδα” (διότι, αν δεν υπήρχαν, δεν θα υφίστατο και το ανέκδοτο, ακριβώς όπως δεν θα υφίστατο αν δεν υπήρχε το κουνούπι του Δυτικού Νείλου!), υπάρχουν δύο τινά:

α) όταν αναπαρήγαγε το συγκεκριμένο ανέκδοτο, η αθλήτρια δεν είχε σκοπό να εκφράσει γνώμη για το συγκεκριμένο θέμα, παρά απλώς βρήκε χαριτωμένο το ανέκδοτο και θέλησε να το μοιραστεί με τους φίλους της στην προσωπική της σελίδα ή

β) η αθλήτρια έχει πολύ συγκεκριμένη –αρνητική– άποψη για τους Ξένους –και δη τους Αφρικανούς– στην Ελλάδα και όταν αναπαρήγαγε το συγκεκριμένο ανέκδοτο, το έκανε με σκοπό να περάσει ένα συγκεκριμένο “ρατσιστικό” μήνυμα.

Αν ισχύει το (α) τότε είναι σαφές το πόσο γελοίες είναι όλες αυτές οι αντιδράσεις, για να μη πούμε και επικίνδυνες. Διότι φτάνουμε σε “οργουολικές” καταστάσεις, όπου θα ελέγχεται η σκέψη και η οποιαδήποτε έκφρασή της, ακόμα και η πιο αθώα, εφ’ όσον αυτή δεν συμβαδίζει με τα αυστηρώς προκαθορισμένα πλαίσια του κάθε φορά “πολιτικώς ορθού”. Μια νέα κοπέλα, ένας οιοσδήποτε μέσος σύγχρονος άνθρωπος, ελέγχεται για το τι είδος χιούμορ εκφράζει μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα, και καλείται να λογοδοτήσει γι’ αυτό στους αυτόκλητους συμπλεγματικούς δικαστές της, που κανείς δεν θα τους έδινε την παραμικρή σημασία, αν δεν είχαν την δύναμη (ή, διαφορετικά, την εξουσία) να επηρεάζουν καταστάσεις σε βαθμό που να καταστρέφουν την ζωή της (διότι μην έχετε αμφιβολία ότι, αν δεν αντιδράσουμε και το αφήσουμε να περάσει έτσι, η καριέρα της συγκεκριμένης κοπέλας καταστράφηκε, αφού για έναν αθλητή, και μόνο η απαγόρευση στη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση του κόσμου, αποτελεί καταστροφή της καριέρας του), αλλά και να στερούν κάποια διάκριση για την Ελλάδα, καθώς πρόκειται για μια καλή αθλήτρια, η οποία πιθανότατα θα χάριζε στην χώρα μας και κάνα μετάλλιο.

Αν, πάλι, ισχύει το (β), δηλαδή εξέφρασε –μέσω του ανεκδότου πάντοτε, μη το ξεχνούμε– μια συνειδητή αρνητική διάθεση έναντι των μαύρων στην χώρα μας, τότε ίσως πράγματι ορισμένοι μετριοπαθείς να πουν ότι καλώς έγινε ό,τι έγινε και καλώς τιμωρήθηκε η αθλήτρια. Είναι όμως έτσι; Από πού και ως πού μια προσωπικώς εκφρασθείσα γνώμη είναι δυνατόν να επιφέρει την οποιαδήποτε ποινή; Διότι ξαναεπισημαίνω, δεν επρόκειτο για κάποια επίσημη δήλωσή της στα κανάλια (όπως π.χ. της Ολυμπιονίκου Φάνης Χαλκιά, που μετά την νίκη της στους Ολυμπιακούς του 2004, και υπό την επήρεια βεβαίως του ενθουσιασμού που αυτή η νίκη είχε επιφέρει, δήλωσε ότι «Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι» – και “φυσικά” χύμηξαν όλες οι “προοδευτικές φωνές” να την φάνε!), παρά για μια ανάρτηση στο προσωπικό της προφίλ, όπου υποτίθεται έχει να κάνει με φίλους κτλ.

Αλλά και δημοσίως αν είχε γίνει, υπάρχει κάποιος αθλητικός νόμος που να ορίζει ότι πρέπει να ελέγχονται κοινωνικές, πολιτικές οι οποιεσδήποτε άλλες απόψεις των αθλητών και να επιβάλλει τον αποκλεισμό τους αν εκείνες δεν είναι σύμφωνες με ορισμένα κριτήρια (που τα όρισε ποιος; ) ; Μήπως άλλωστε δεν είναι όντως πολλοί οι αφρικανοί και εν γένει οι μαύροι στην Ελλάδα; Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα στην συγκεκριμένη περίπτωση! Διότι ακόμα και αν δεν ήταν, θα αποτελούσε αναφαίρετο δικαίωμα αυτής της κοπέλας, αλλά και οποιουδήποτε άλλου, να το πιστεύει και να το εκφράζει, ακόμα και δημοσίως!

Άρχισαν κάποιοι να επικαλούνται, προκειμένου να δικαιολογήσουν τον αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το –γενικό και ερμηνευόμενο από τον καθένα όπως του αρέσει– “ολυμπιακό ιδεώδες”. Θα μπορούσαμε φυσικά να θυμίσουμε σε όλους αυτούς το γεγονός ότι στους Αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν επιτρέπονταν, όχι απλώς “Αφρικανοί”, αλλά οποιοιδήποτε μη Έλληνες Λευκοί (και σε τελική ανάλυση –αν θέλουμε να “λαϊκίσουμε” και λίγο–ποιοι είναι καταλληλότεροι να ορίσουν το «ολυμπιακό ιδεώδες» καλύτερα από τους δημιουργούς των Ολυμπιακών Αγώνων!). Όμως δεν θα μπούμε καν σε αυτήν την λογική, διότι θα εισερχόμασταν σε περίεργες ατραπούς, οι οποίες δεν είναι στόχος μας.

Ούτε βεβαίως το επιχείρημα (που ανάμεσα σε άλλα επίσης επικαλέστηκε η Δημοκρατική Αριστερά) ότι δηλαδή «Ρατσιστικό χιούμορ και “αστειάκια” που αφορούν ανθρώπινες ζωές δεν είναι ανεχτά από την ελληνική κοινωνία», μπορεί να σταθεί, διότι μια χαρά έως τώρα λέγαμε ανέκδοτα π.χ. για λεπρούς, ενώ είχαν κάνει θραύση και τα ανέκδοτα σχετικά με το τραγικότατο (για όλη την ανθρωπότητα) γεγονός των “δίδυμων πύργων”.

Διότι το ζήτημα είναι ένα: ο εκφοβισμός του κόσμου, προκειμένου να μη τολμάει να εκφράσει (ούτε χάριν αστεϊσμού) οποιαδήποτε μη “πολιτικώς ορθή” άποψη, ούτε καν σε προσωπικές του χαλαρές στιγμές, όπως είναι όταν γράφει κανείς στον “τοίχο” του ενός κοινωνικού δικτύου, όπου αναρτήσεις ακόμα και του τύπου «βαριέμαι!» ή «Τι ζέστη είναι αυτή που κάνει σήμερα!» είναι κάτι το συνηθισμένο και φυσιολογικό!

Μια τέτοια λογοκρισία, το μόνο που μπορεί να φέρει στο μυαλό είναι την “επάρατο Χούντα”. Είναι χαρακτηριστικό ένα περιστατικό από τότε: Μέσα σε ένα λεωφορείο οι επιβάτες παρακολουθούν καμιόνι του Ελληνικού Στρατού, με τα χαρακτηριστικά αρχικά Ε.Σ. σημειωμένα πάνω του, το οποίο σε κάποια στιγμή έκανε έναν περίεργο ελιγμό. Ένας επιβάτης του λεωφορείου αυτομάτως έκανε ένα χιουμοριστικό σχόλιο: «Ελληνικές Σκοτώστρες»! Ε, για κακή του τύχη, μέσα στο λεωφορείο ήταν και κάποιο όργανο του καθεστώτος, το οποίο και συνέλαβε τον άτυχο χιουμορίστα πολίτη!…

Μήπως λοιπόν και σήμερα βρισκόμαστε σε καταστάσεις Χούντας και δεν το γνωρίζουμε; Για να μη πω και σε χειρότερες! Διότι ακόμα και εκείνη την εποχή, που συνέβαιναν περιστατικά σαν το παραπάνω με το λεωφορείο και τις «Ελληνικές Σκοτώστρες», ανέκδοτα κατά του καθεστώτος κυκλοφορούσαν πάμπολλα, τα οποία στηλίτευαν διάφορα περιστατικά και καταστάσεις της εποχής.

Για παράδειγμα, ο Παπαδόπουλος, μια περίοδο, είχε συγκεντρώσει στο πρόσωπό του ουκ ολίγα αξιώματα, καθώς εκτός από «Πρόεδρος της Εθνικής Κυβερνήσεως», “Πρωθυπουργός” και “Αντιβασιλεύς” (στην θέση του παυμένου Γ. Ζωιτάκη) είχε αναλάβει και τα υπουργεία “Προεδρίας”, “Εθνικής Αμύνης”, “Εθνικής Παιδείας” και “Εξωτερικών”! Έτσι λοιπόν, λέει το ανέκδοτο, ήρθε ένας Κινέζος αξιωματούχος στην Αθήνα να συναντήσει διάφορα μέλη της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Συναντά τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως, τον Παπαδόπουλο. Συναντά τον Αντιβασιλέα, πάλι ο Παπαδόπουλος! Συναντά τον Υπουργό Εξωτερικών, ξανά ο Παπαδόπουλος! Συναντά τον Υπουργό της Εθνικής Παιδείας, για άλλη μια φορά ο Παπαδόπουλος, και ούτω καθ’ εξής. Ώσπου, έρχεται η ώρα που επιστρέφει στην πατρίδα του την Κίνα, και τον ρωτάνε οι υπόλοιποι αξιωματούχοι να τους πει τι απεκόμισε από την επίσκεψή του στην Ελλάδα. «Τι να σας πω», τους απαντά, «λένε για εμάς τους Κινέζους ότι είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά έπρεπε να δείτε τους Έλληνες πόσο έμοιαζαν μεταξύ τους!»…

Όταν λοιπόν τέτοια ανέκδοτα μπορούσαν και κυκλοφορούσαν επί Χούντας, είναι τραγικό να φοβάται κανείς να πει ανέκδοτα σήμερα, υποτίθεται επί δημοκρατίας, και να έχει επιπροσθέτως τόσο σοβαρές κυρώσεις λόγω αυτών, όταν μάλιστα ειπώνονται σε έναν “προσωπικό” χώρο! Σε μια προσωπική σελίδα, από αυτές όπου μπορούμε να σαχλαμαρίσουμε με τους φίλους μας αν θέλουμε…

Και στο κάτω-κάτω, σιγά το τρομερό και το «ρατσιστικό» που είπε! Κάλλιστα, θα μπορούσε να έχει ένα φίλο μαύρο, και να το λέει σε εκείνον το αστείο: «πρόσεχε, πού κυκλοφορείς, μη σε δουν τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου και σε θεωρήσουν… σπιτικό φαγητό!» και να γελούν και οι δύο! Όμως φαίνεται πως στην Ελλάδα του Μνημονίου, δεν τους φτάνει που μας στερούν τα χρήματά μας, την Εθνική μας Κυριαρχία, τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, τα ίδια μας τα σπίτια ενίοτε, θέλουν να μας στερήσουν και το πνεύμα μας και το χιούμορ μας και την ίδια την ελευθερία της ψυχής μας, όταν ο Έλληνας, ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες του, το χιούμορ του είναι αυτό που επιστρατεύει για να περάσει πιο ανώδυνα τις καταστάσεις που βιώνει!

Στο μέλλον, οι αθλητές θα καλούνται να παίρνουν άδεια από την Ολυμπιακή Επιτροπή, πριν δημοσιεύσουν κάτι, ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν θα χαρακτηριστεί εκ των υστέρων “ρατσιστικό”! Άσε που αργότερα, θα απαγορευτούν και τα ανέκδοτα με τις ξανθιές, μιας που θα χαρακτηριστούν “σεξιστικά” άρα επίσης μη “πολιτικώς ορθά”! Γενικώς θα πρέπει να βγει μια οδηγία, ώστε να ξέρει ο κάθε αθλητής τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να αναρτά στις προσωπικές του σελίδες κοινωνικής διαδικτύωσης. Π.χ. δεν είναι απίθανο, στο μέλλον, να δούμε να αποκλείονται αθλητές, όχι για ένα ανέκδοτο, όπως η Βούλα τώρα, αλλά ίσως για ένα τραγούδι, π.χ. τον… ρατσιστικότατο “Αράπη” του Γιώργου Ζαμπέτα, ή πιθανώς για κάποιο τραγούδι αναφερόμενο στην Βόρειο Ήπειρο ή την Κατεχόμενη Κύπρο, με την κατηγορία του «εθνικιστικού»! Είναι να μη γίνει η αρχή με τις διώξεις του “politically correct”, διότι άπαξ και γίνει κανείς δεν ξέρει ως που θα φτάσει! Η Χούντα επανήλθε και μάλιστα στην χειρότερη μορφή της, την ίδια ώρα που αποκαλεί “φασίστες” όσους τολμούν να αμφισβητήσουν το “δημοκρατικό” περίβλημά της!…

>>

https://www.antibaro.gr/article/5153

[paul25]

Εγώ αρνούμαι και δεν δέχομαι να χρησιμοποιώ τον όρο political correct για όσους προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική στο χώρο με αντζέντα τα γνωστά υπέρ περί αλλοδαπών, LGBTQ κλπ. διότι είναι σαν να παραδέχομαι έμμεσα ότι αυτοί είναι το ισχύον Πολιτικά Ορθό από το οποίο ξεστρατίσαμε και θα πρέπει να υιοθετήσουμε. Αυτές οι ομάδες απλά ασκούν κοινωνική πολιτική όπως προβλέπεται στα πλαίσια μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας να κάνουν οι πολιτικοποιημένοι πολίτες της και τίποτα άλλο και αυτό δεν είναι κακό, αυτό άλλωστε προσφέρει μια Δημοκρατία, το γήπεδο στο οποίο θα κονταροχτυπηθούν οι διάφορες πολιτικές χωρίς φόβο. Αν αύριο-μεθαύριο όμως αποφασιστεί να υιοθετηθούν κάποιες από τις αρχές τους και να κωδικοποιηθούν σε νόμους, διατάξεις κλπ (άλλωστε σε κάποια πράγματα στο κάτω-κάτω έχουν δίκιο) θέλω να πιστεύω πως αυτό θα γίνει (φιλτράρισμα) έπειτα από έναν ευρύ δημόσιο διάλογο για το ποιες και υπό ποια μορφή από τις θέσεις τους θα υιοθετηθούν και τον οποίο θα χαρακτηρίζει η σύνεση και η φρόνηση με σκοπό το γενικό καλό της κοινωνίας (όπως έγινε με τα κινήματα των μαύρων, των γυναικών κλπ) και ο οποίος θα εξασφαλίζει την ορθή υιοθέτηση τους. Τότε και αυτοί θα δικαιωθούν και η Δημοκρατία θα έχει πετύχει τον ιδανικό υπέρτατο σκοπό της. Ένα τέτοιο παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ και το οποίο έχει ήδη γίνει είναι η υιοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης όπου το κράτος αναγνωρίζει τα νόμιμα από την "παντρειά" ομοφυλόφιλων ζευγαριών και το οποίο μέτρο δεν βλάπτει κανένα άλλο ίσα-ίσα διεύρυνε την Δημοκρατία μας συμπεριλαμβάνοντας και άλλους σε αυτήν. Θα ήταν πρόβλημα μόνο αν έβγαινε νόμος που αναγνώριζε μόνο τα συμβόλαια και όχι τους θρησκευτικούς γάμους γιατί πχ προσβάλλονταν οι άθεοι ομοφυλόφιλοι, αυτό θα ήταν χοντρό πρόβλημα και πλήγμα στη Δημοκρατία.

[Παλαιομνήμων]

Εγώ αρνούμαι και δεν δέχομαι να χρησιμοποιώ τον όρο political correct για όσους προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική στο χώρο με αντζέντα τα γνωστά υπέρ περί αλλοδαπών, LGBTQ κλπ. διότι είναι σαν να παραδέχομαι έμμεσα ότι αυτοί είναι το ισχύον Πολιτικά Ορθό από το οποίο ξεστρατίσαμε και θα πρέπει να υιοθετήσουμε.

Κατανοώ τι λες, αλλά είτε μας αρέσει είτε όχι, πλέον αυτοί (που λες ότι προσπαθούν να κτλ) είναι η ισχύουσα πολιτικώς τάση, ακόμα και αν έρχονται σε αντίθεση με την πλειοψηφία τού απλού λαού. Οι αντιτιθέμενοι "χαρίζονται" αυτομάτως στην "Χρυσή Αυγή", με αποτέλεσμα ακόμα και ο κεντροδεξιός πολιτικός κόσμος (που έχει πέσει στην ίδια λούμπα), να φοβάται να πει κάποια πράγματα (μέχρι μόνο σε ένα σημείο τα λέει, "στρογγυλεμένα", και αυτό επειδή έχουν φτάσει στο απροχώρητο οι καταστάσεις και καταλαβαίνουν ότι διαφορετικά θα βρεθούν σε πλήρη αντίθεση με την πλειοψηφία τού λαού, που μάλιστα στους δικούς τους ψηφοφόρους είναι ακόμα μεγαλύτερη.