4η Βιομηχανική Επανάσταση- κοινωνικές, πολιτικές επιπτώσεις
Δημοσιεύτηκε: 25 Οκτ 2019, 20:39
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οδεύουμε προς μία νέα βιομηχανική επανάσταση.
Αυτό όμως δεν θα άλλαζε και κάποια δεδομένα σε ατομικό και κοινωνικό
επίπεδο;
Μήπως πρέπει κάποιες αναλύσεις να αρχίσουν να βλέπουν λίγο πιο διαφορετικά
κάποια πράγματα, μιας και διαμορφώνονται διαφορετικές συνθήκες στην
καθημερινότητα του καθενός, στο εργασιακό του περιβάλλον και στις
διαπροσωπικές του σχέσεις;
Δηλ., θα αρχίζουν να προκύπτουν νέες προκλήσεις και παλαιότερα ζητήματα,
θα πρέπει να ιδωθούν μέσα από ένα νέο πρίσμα, ή ακόμα να αρχίσουν να
εμφανίζονται νέες προσεγγίσεις και μεθοδολογίες.
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, πολύ λίγα πράγματα έχω βρει· συνήθως εξειδικευμένα κείμενα,
τα οποία απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό και τα οποία εστιάζουν σε συγκεκριμένες μόνο
πτυχές, ενώ υπάρχουν ελάχιστα πολιτικής φύσεως κείμενα που επιχειρούν να προσεγγίσουν
τέτοια ζητήματα.
Με λίγα λόγια, γιατί δεν αναπτύσσεται ένας νέος λόγος ή/και αντίλογος που να εμπεριέχει τέτοιες
πτυχές;
Για παράδειγμα, τι επιπτώσεις θα έχει η απόλυτη ρομποτοποίηση σε βιομηχανικές μονάδες;
Ήδη στη Γερμανία αρχίζουν να γίνονται κάτι τέτοια βήματα, αλλά διαβάζοντας αυτό, πως είναι
η κοινωνία και η πολιτική προετοιμασμένες να σταθούν στα όποια ζητήματα προκύψουν;
Επίσης, σιγά-σιγά με την λεγόμενη ψηφιακή οικονομία και το ηλεκτρονικό εμπόριο, θα
έχει επιπτώσεις στα πολυκαταστήματα, κάτι που φαίνεται ήδη στις ΗΠΑ, και μελλοντικά
ίσως κλείσουν και ακόμα περισσότερα μαγαζιά μιας και αρκετά είδη προϊόντων θα παραγγέλνονται
μέσα από το κομπιούτερ ή το κινητό και θα τα έρχονται στη πόρτα του σπιτιού. Αυτό, όμως,
οικονομικά και κοινωνικά τι επιπτώσεις θα έχει σε βάθος χρόνου;
Ας δείξω και μία άλλη πτυχή:
προβλήματα και προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σε προσωπικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Και όπως έχει
δείξει στο παρελθόν σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αποκλείονται σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις, αναταραχές και όχι μόνο.
Αυτά!
ΥΓ. αν κάποιος πει, σε είκοσι χρόνια από τώρα, σε κάποιον άλλον, άντε τράβα σε κανά χωράφι τουλάχιστον και μάζεψε καμιά
φράουλα και θα ΄χεις και ένα πιάτο φαί, ούτε αυτό ίσως να μην μπορεί να συμβεί, μιας και ήδη υπάρχουν σε πειραματικό στάδιο
ρομπότ που συλλέγουν φράουλες...
Αυτό όμως δεν θα άλλαζε και κάποια δεδομένα σε ατομικό και κοινωνικό
επίπεδο;
Μήπως πρέπει κάποιες αναλύσεις να αρχίσουν να βλέπουν λίγο πιο διαφορετικά
κάποια πράγματα, μιας και διαμορφώνονται διαφορετικές συνθήκες στην
καθημερινότητα του καθενός, στο εργασιακό του περιβάλλον και στις
διαπροσωπικές του σχέσεις;
Δηλ., θα αρχίζουν να προκύπτουν νέες προκλήσεις και παλαιότερα ζητήματα,
θα πρέπει να ιδωθούν μέσα από ένα νέο πρίσμα, ή ακόμα να αρχίσουν να
εμφανίζονται νέες προσεγγίσεις και μεθοδολογίες.
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, πολύ λίγα πράγματα έχω βρει· συνήθως εξειδικευμένα κείμενα,
τα οποία απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό και τα οποία εστιάζουν σε συγκεκριμένες μόνο
πτυχές, ενώ υπάρχουν ελάχιστα πολιτικής φύσεως κείμενα που επιχειρούν να προσεγγίσουν
τέτοια ζητήματα.
Με λίγα λόγια, γιατί δεν αναπτύσσεται ένας νέος λόγος ή/και αντίλογος που να εμπεριέχει τέτοιες
πτυχές;
Για παράδειγμα, τι επιπτώσεις θα έχει η απόλυτη ρομποτοποίηση σε βιομηχανικές μονάδες;
Ήδη στη Γερμανία αρχίζουν να γίνονται κάτι τέτοια βήματα, αλλά διαβάζοντας αυτό, πως είναι
η κοινωνία και η πολιτική προετοιμασμένες να σταθούν στα όποια ζητήματα προκύψουν;
Επίσης, σιγά-σιγά με την λεγόμενη ψηφιακή οικονομία και το ηλεκτρονικό εμπόριο, θα
έχει επιπτώσεις στα πολυκαταστήματα, κάτι που φαίνεται ήδη στις ΗΠΑ, και μελλοντικά
ίσως κλείσουν και ακόμα περισσότερα μαγαζιά μιας και αρκετά είδη προϊόντων θα παραγγέλνονται
μέσα από το κομπιούτερ ή το κινητό και θα τα έρχονται στη πόρτα του σπιτιού. Αυτό, όμως,
οικονομικά και κοινωνικά τι επιπτώσεις θα έχει σε βάθος χρόνου;
Ας δείξω και μία άλλη πτυχή:
Κάποιοι θεωρούν ότι ζώντας σε πιο αναπτυγμένες χώρες έχουν λύσει το πρόβλημά τους, όμως θα αρχίσουν να εμφανίζονταιIn the twenty-first century, stable, long-term employment with a single employer will no longer be the norm, and unemployment or underemployment will no longer be a rare and exceptional situation. Intermittence will increasingly prevail, with individuals serving as wage earners, freelancers, entrepreneurs, and jobless at different stages of their working lives.
(σημ. ολόκληρο το κείμενο υπάρχει εδώ )
προβλήματα και προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σε προσωπικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Και όπως έχει
δείξει στο παρελθόν σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αποκλείονται σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις, αναταραχές και όχι μόνο.
Αυτά!
ΥΓ. αν κάποιος πει, σε είκοσι χρόνια από τώρα, σε κάποιον άλλον, άντε τράβα σε κανά χωράφι τουλάχιστον και μάζεψε καμιά
φράουλα και θα ΄χεις και ένα πιάτο φαί, ούτε αυτό ίσως να μην μπορεί να συμβεί, μιας και ήδη υπάρχουν σε πειραματικό στάδιο
ρομπότ που συλλέγουν φράουλες...
