Χώρες με υγιές πολιτικό σύστημα
Δημοσιεύτηκε: 27 Απρ 2020, 17:05
Το υγιές πολιτικό σύστημα είναι βασικά η δημοκρατία, η βασιλευομένη ή η προεδρική.
Η δικτατορία δεν μπορεί να είναι υγιές πολιτικό σύστημα. Διότι χωρίς νόμο κατάστασης πολιορκίας δεν λειτουργεί αλλά και διότι το δικτατορικό καθεστώς είναι ανώμαλο εκ γενετής. Πως βγαίνει ο νέος ηγέτης σε ένα δικτατορικό καθεστώς όταν πεθάνει ο παλιός ; Συνήθως βγαίνει με παλατιανό πραξικόπημα ή με αιματηρό πραξικόπημα. Ο Μπέρια λέγεται ότι την πάτησε -είναι ένας μύθος- επειδή είχε βάλει ένα ντοσιέ με έγγραφα στο συρτάρι του και είχε ως εκ τούτου μετακινηθεί το ρεβόλβερ του στο βάθος του συρταριού. Όταν τον απείλησε ο Κρούστσεφ με το δικό του πιστόλι, έβαλε το χέρι του στο συρτάρι και έψαχνε αλλά δεν έβρισκε τίποτα. Έτσι είπε "καλά ρε Νικήτα κέρδισες" και απεχώρησε από το Κρεμλίνο, για να ακολουθήσουν τα γνωστά.
Στα δημοκρατικά συστήματα τώρα το σύστημα είναι δικομματικό. Δεν μπορεί να είναι τρικομματικό ή οχτακομματικό γιατί μετά δεν θα βγαίνουν τα κουκιά κανενός, επομένως καταλήγει να σχηματισθούν δύο πόλοι και υπάρχουν και οι διάφοροι περιφερειακοί.
Οι δύο πόλοι εναλάσσονται και η ζωη τραβάει την ανηφόρα.
Παρατηρούμε όμως ότι αλλού ο ένας πόλος είναι ντε τρελ και ο άλλος νορμάλ και αλλού είναι και οι δύο νορμάλ - στις stable democracies.
Στην Ελλάδα δυστυχώς ο ένας πόλος είναι πάντοτε οι ντε τρελ.
Πριν από τα seventies ντε τρελ ήταν η δεξιά, ενώ πιό λογικός φαινόταν να είναι ο "γέρος της δημοκρατίας". Ατύχησε όμως όταν τελικά δυστυχώς του έφυγαν οι βίδες και απέκτησε και τον Αντρέα με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μεταπολιτευτικώς πιό λογική ήταν η νουδού, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αυτός που δημιούργησε το καρναβαλικό όκιο.
Αυτή η κατάσταση παρέμεινε για χρόνια -άσχετα ποιός κατά καιρούς προηγείτο στα γκάλοπ.
Με τον Σημίτη δεν άλλαξε αλλά κάπως πήγε να αλλάξει, ειδικά μετα το "δαχτυλίδι" και την ανάδειξη στην αρχηγία του πλέον συγκαταβατικού ΓΑΠ.
Το "βαθύ" όμως υπέβραζε και το 2011-12 έκανε την επανάσταση του. Πάει και το όκιο, αντικαταστάθηκε από το νέο τσίρκο-Μεντράνο, τον Σύριζα.
Έτσι λοιπόν δεν έχουμε υγιές πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα.
Υγιές πολιτικό σύστημα φαίνεται να έχουν όμως οι χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η Αγγλία είχε κι αυτή πριν την εμφάνιση των μπρεξιτέρος, ο Καναδάς επίσης και η Αμερική παρά την παρουσία του "orange" (που δεν θα διαρκέσει πολύ κατά τα φαινόμενα).
Η Τουρκιέ επίσης δεν έχει υγιές πολιτικό σύστημα αφού σκοτώνονται για πλάκα μεταξύ τους, ούτε βέβαια οι χώρες της Νήαρ Ήστ - πλην Ισραήλ ίσως.
Η προοπτική να αποκτήσουμε κι εμείς ένα υγιές πολιτικό σύστημα φαίνεται bleak - που είναι εις βάρος μας βέβαια συνολικά, διότι η όλη κατάστασις αποβαίνει προς ώφελος των πονηρών (διαπλοκή από τη μία, Πετσίτης-Ιβάν-Πολάκης σχιζοφρενής από την άλλη).
Σε τι ωφείλεται αυτό ;
Την παλιά εποχή είχαμε τους διάφορους δούκες-βαρώνους αλλά είχαμε και τον γερμανοτσολιαδισμό. Ο γερμανοτσολιαδισμός αναπτύχθηκε στον απόηχο των Δεκεμβριανών του 1944, όταν χωρίς αθώωση των Γερμανοτσολιάδων δεν θα ήταν δυνατόν να αποκρουσθεί η κομμουνιστική επίθεσις.
Στη νεώτερη εποχή επικρατεί η διαστροφή της σοσιαλδημοκρατίας - μαρξιστικές αντιλήψεις, τζαμπατζήδες, σκανδαλώδεις παροχές.
Έτσι δεν φαίνεται να υπάρχει διέξοδος.
Η δικτατορία δεν μπορεί να είναι υγιές πολιτικό σύστημα. Διότι χωρίς νόμο κατάστασης πολιορκίας δεν λειτουργεί αλλά και διότι το δικτατορικό καθεστώς είναι ανώμαλο εκ γενετής. Πως βγαίνει ο νέος ηγέτης σε ένα δικτατορικό καθεστώς όταν πεθάνει ο παλιός ; Συνήθως βγαίνει με παλατιανό πραξικόπημα ή με αιματηρό πραξικόπημα. Ο Μπέρια λέγεται ότι την πάτησε -είναι ένας μύθος- επειδή είχε βάλει ένα ντοσιέ με έγγραφα στο συρτάρι του και είχε ως εκ τούτου μετακινηθεί το ρεβόλβερ του στο βάθος του συρταριού. Όταν τον απείλησε ο Κρούστσεφ με το δικό του πιστόλι, έβαλε το χέρι του στο συρτάρι και έψαχνε αλλά δεν έβρισκε τίποτα. Έτσι είπε "καλά ρε Νικήτα κέρδισες" και απεχώρησε από το Κρεμλίνο, για να ακολουθήσουν τα γνωστά.
Στα δημοκρατικά συστήματα τώρα το σύστημα είναι δικομματικό. Δεν μπορεί να είναι τρικομματικό ή οχτακομματικό γιατί μετά δεν θα βγαίνουν τα κουκιά κανενός, επομένως καταλήγει να σχηματισθούν δύο πόλοι και υπάρχουν και οι διάφοροι περιφερειακοί.
Οι δύο πόλοι εναλάσσονται και η ζωη τραβάει την ανηφόρα.
Παρατηρούμε όμως ότι αλλού ο ένας πόλος είναι ντε τρελ και ο άλλος νορμάλ και αλλού είναι και οι δύο νορμάλ - στις stable democracies.
Στην Ελλάδα δυστυχώς ο ένας πόλος είναι πάντοτε οι ντε τρελ.
Πριν από τα seventies ντε τρελ ήταν η δεξιά, ενώ πιό λογικός φαινόταν να είναι ο "γέρος της δημοκρατίας". Ατύχησε όμως όταν τελικά δυστυχώς του έφυγαν οι βίδες και απέκτησε και τον Αντρέα με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μεταπολιτευτικώς πιό λογική ήταν η νουδού, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αυτός που δημιούργησε το καρναβαλικό όκιο.
Αυτή η κατάσταση παρέμεινε για χρόνια -άσχετα ποιός κατά καιρούς προηγείτο στα γκάλοπ.
Με τον Σημίτη δεν άλλαξε αλλά κάπως πήγε να αλλάξει, ειδικά μετα το "δαχτυλίδι" και την ανάδειξη στην αρχηγία του πλέον συγκαταβατικού ΓΑΠ.
Το "βαθύ" όμως υπέβραζε και το 2011-12 έκανε την επανάσταση του. Πάει και το όκιο, αντικαταστάθηκε από το νέο τσίρκο-Μεντράνο, τον Σύριζα.
Έτσι λοιπόν δεν έχουμε υγιές πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα.
Υγιές πολιτικό σύστημα φαίνεται να έχουν όμως οι χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Η Αγγλία είχε κι αυτή πριν την εμφάνιση των μπρεξιτέρος, ο Καναδάς επίσης και η Αμερική παρά την παρουσία του "orange" (που δεν θα διαρκέσει πολύ κατά τα φαινόμενα).
Η Τουρκιέ επίσης δεν έχει υγιές πολιτικό σύστημα αφού σκοτώνονται για πλάκα μεταξύ τους, ούτε βέβαια οι χώρες της Νήαρ Ήστ - πλην Ισραήλ ίσως.
Η προοπτική να αποκτήσουμε κι εμείς ένα υγιές πολιτικό σύστημα φαίνεται bleak - που είναι εις βάρος μας βέβαια συνολικά, διότι η όλη κατάστασις αποβαίνει προς ώφελος των πονηρών (διαπλοκή από τη μία, Πετσίτης-Ιβάν-Πολάκης σχιζοφρενής από την άλλη).
Σε τι ωφείλεται αυτό ;
Την παλιά εποχή είχαμε τους διάφορους δούκες-βαρώνους αλλά είχαμε και τον γερμανοτσολιαδισμό. Ο γερμανοτσολιαδισμός αναπτύχθηκε στον απόηχο των Δεκεμβριανών του 1944, όταν χωρίς αθώωση των Γερμανοτσολιάδων δεν θα ήταν δυνατόν να αποκρουσθεί η κομμουνιστική επίθεσις.
Στη νεώτερη εποχή επικρατεί η διαστροφή της σοσιαλδημοκρατίας - μαρξιστικές αντιλήψεις, τζαμπατζήδες, σκανδαλώδεις παροχές.
Έτσι δεν φαίνεται να υπάρχει διέξοδος.
