Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Φιλοσοφία πολιτικής
Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 16 Μάιος 2021, 22:13

H πρώτη είναι γνωστή. Η δευτερη θα μπει τμηματικά γιατί είναι μεγάλη.

Στις 18 Μαΐου του 1895 παραμονή του θανάτου του Χοσέ Μαρτί, προφήτη της Κουβανικής ανεξαρτησίας, από μια ισπανική σφαίρα, έγραφε στο φίλο του Μανουέλ Μερκάδο: "Τώρα μπορώ να γράψω ότι βάζω τη ζωή μου σε κίνδυνο για την ανεξαρτησία της χώρας μου και για το καθήκον που μου έτυχε, δηλαδή να αποτρέψω την μελλοντική επέκταση των ΗΠΑ στις Αντίλλες ώστε να μην πέσουν πάνω στις χώρες μας, στην Λατινική Αμερική. Ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα και θα κάνω στο μέλλον είναι για αυτό το σκοπό, της ανεξαρτησίας. Τις ίδιες υποχρεώσεις σε μικρότερο και σε μεγαλύτερο βαθμό πρέπει να αποκτήσουν οι λαοί της δικής μας Αμερικής για να αποτρέψουν την επέκταση των ΗΠΑ και την ένταξη της πατρίδας μας στον ιμπεριαλιστικό κύκλο, σ' έναν δρόμο που πρέπει να κλείσει με το αίμα μας αν χρειαστεί έναντι στον Αμερικανικό βορρά που με περιφρόνηση επιβλέπει τον Νότο, με αυτοθυσία και ανοιχτή υποστήριξη για το καλό όλων μας. Έχω ζήσει μέσα στην καρδιά του τέρατος και γνωρίζω τα σωθικά του: Η σφενδόνη μου είναι του Δαβίδ."

Το 1895 ήδη ο Μαρτί υπέδειξε τους κινδύνους που παραμόνευαν την Λατινική Αμερική και αποκάλεσε τον ιμπεριαλισμό με όνομά του: ιμπεριαλισμός. Προειδοποίησε τους λατινοαμερικάνικους λαούς ότι έπρεπε να εδραιωθεί και να διατηρηθεί η ανεξαρτησία της Κούβας πάση θυσία ιδίως από την απληστία των ΗΠΑ, μίας χώρας που κοίταζε με περιφρόνηση τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Αφού έχυσε το αίμα του για την Κούβα και την Αμερική άφησε αυτά τα λόγια που μετά το θάνατό του αποτέλεσαν την επικεφαλίδα της ανεξαρτησίας της Κούβας προς τιμήν του.
[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 16 Μάιος 2021, 22:19

Η Ταπείνωση

Πέρασαν 67 χρόνια. Το Πουέρτο Ρίκο μετατράπηκε σε αποικία και συνεχίζει να είναι ''φιλοξενώντας'' αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις. Η Κούβα επίσης έπεσε στις δαγκάνες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Ο στρατός των ΗΠΑ επέβαλε κατοχή στα εδάφη μας. Η τροπολογία του Πλαττ επιβλήθηκε στο πρώτο μας σύνταγμα σαν έναν ταπεινωτικό επίλογο που επέτρεπε τη μισητή επέμβαση των ΗΠΑ. Τα πλούτη μας πέρασαν στα χέρια τους, η ιστορία μας παραποιήθηκε ενώ η κυβέρνηση και η πολιτική φτιάχτηκε στα συμφέροντα των εποπτών μας. Το έθνος μας υποβλήθηκε σε 60 χρόνια οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ασφυξίας.

Αλλά η Κούβα ξεσηκώθηκε, η Κούβα κατάφερε να εξιλεωθεί από την μπάσταρδη κηδεμονία. Η Κούβα έσπασε τις αλυσίδες που την έδεναν στον ιμπεριαλιστικό καταπιεστή, επανέκτησε τα πλούτη του, την κουλτούρα του, και ξεδίπλωσε τη σημαία της ως Ελεύθερη Ζώνη της Αμερικής.

Τώρα οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν πλέον να χρησιμοποιήσουν την δύναμη της Κούβας εναντίον της Αμερικής αλλά αντιστρόφως ελέγχοντας την πλειονότητα των αμερικανικών κρατών χρησιμοποιούν την δύναμή τους εναντίον της Κούβας.

Τι είναι η ιστορία της Κούβας αν όχι της Λατινικής Αμερικής; Τι είναι η ιστορία της Λατινικής Αμερικής αν όχι της Ασίας, της Αφρικής και της Ωκεάνιας; Και τι είναι η ιστορία όλων αυτών των ανθρώπων; H ιστορία μιας ανελέητης και σκληρής εκμετάλλευσης από τους ιμπεριαλιστές σε όλο τον κόσμο.

Στα τέλη του περασμένου και στις αρχές του αιώνα μας, μια μικρή χούφτα οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών είχε μοιραστεί τον πλανήτη, εφαρμόζοντας έναν οικονομικό και πολιτικό έλεγχο στα 2/3 της ανθρωπότητας, που αναγκάστηκε να δουλέψει για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και της αστικής τάξης και εν γένει των κυρίαρχων τάξεων των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών.

Οι ιστορικές συγκυρίες επέτρεψαν σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ να πετύχουν γρήγορα αποτελέσματα από την βιομηχανική ανάπτυξη επιτρέποντάς τους να μπουν σε μια πλεονεκτική θέση σε σχέση με τις χώρες που δεν είχαν την ίδια ανάπτυξη επιβάλλοντας έτσι τη βούληση τους σχεδόν σε όλο τον πλανήτη.

Ποιοι λόγοι λοιπόν οδήγησαν τις βιομηχανικές χώρες στην εξάπλωση; Έγινε για ηθικούς λόγους; Έγινε για να ''εκπολιτιστούν'' οι υπόλοιπες χώρες, όπως ισχυριζόντουσαν; Όχι: Οι λόγοι ήταν οικονομικοί.

Η ανακάλυψη της Αμερικής, οδήγησε τους Ευρωπαίους κατακτητές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για να εκμεταλλευτούν τη γη και τους κατοίκους άλλων ηπείρων οδηγημένοι από τη δίψα τους για πλούτη. Η ανακάλυψη της Αμερικής έτυχε πάνω στην αναζήτηση για πιο σύντομες διαδρομές προς την Ανατολή της οποίας τα αγαθά ακριβοπληρώνονταν από τους Ευρωπαίους.

Η νέα κοινωνική τάξη των εμπόρων και των παραγωγών βιομηχανικών ειδών, γεννήθηκε από τη μήτρα του παρηκμασμένου φεουδαρχικού συστήματος, στα τέλη του Μεσαίωνα, που βασιζόταν στην αντίθεση των ευγενών και των χωρικών.

Η δίψα για το χρυσάφι ήταν η αιτία που πυροδότησε τις προσπάθειες της νέας κοινωνικής τάξης. Η επιθυμία για τα κέρδη ήταν το κίνητρο για τούτη τη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Με την αύξηση της παραγωγής και του εμπορίου, η νέα κοινωνική τάξη μεγάλωσε και την κοινωνική της επιρροή. Οι νέες παραγωγικές δυνάμεις που αναπτύχθηκαν από τη μήτρα του φεουδαρχικού συστήματος συγκρούστηκαν με τις σχέσεις υποτέλειας του παλιού συστήματος και με τους θεσμούς του, τη φιλοσοφίας του, τους νόμους του και με την ηθική του. Εν τέλει υπήρξε μια πολίτικη σύγκρουση με την παρηκμασμένη φεουδαρχική δομή.

Οι αντιπρόσωποι της αστικής διανόησης διακήρυξαν μια νέα έννοια του δικαίου, του κράτους, των πολιτικών ιδεών και της φιλοσοφίας, οι οποίες ανταποκρίνονταν στις νέες ανάγκες της κοινωνικής ζωής. Σταδιακά αυτές οι ιδέες θα εισχωρούσαν στις εκμεταλλευόμενες μάζες της εποχής. Τότε ήταν επαναστατικές ιδέες που έρχονταν σε αντίθεση με τις παρηκμασμένες ιδέες της φεουδαρχικής κοινωνίας. Οι αγρότες, οι τεχνίτες, οι εργάτες καθοδηγούμενοι από την αστική τάξη κατάφεραν να ανατρέψουν την φεουδαρχική δομή μαζί με τη φιλοσοφία της, τις ιδέες και τους θεσμούς της και φυσικά τα προνόμιά της και αυτών της τότε κυρίαρχης τάξης των ευγενών.

Όλη αυτή την περίοδο οι αστοί θεωρούσαν την επανάσταση αναγκαία και δίκαιη. Πίστευαν ότι η φεουδαρχία δεν θα έπρεπε να είναι αιώνια σε αντίθεση με το σήμερα όπου η αστική τάξη προσπαθεί να διαιωνιστεί μέσω του καπιταλιστικού συστήματος. Τότε οι αστοί εμψύχωσαν τους αγρότες ώστε να καταφέρουν να απελευθερωθούν από την υποτέλεια των φεουδαρχών, ενώ παράλληλα έπεισαν τους τεχνίτες να απελευθερωθούν από τις κλειστές μεσαιωνικής παράδοσης συντεχνίες και διεκδίκησαν το πολιτικό δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Οι απόλυτοι μονάρχες, ο κλήρος και οι ευγενείς υπερασπίστηκαν σθεναρά τα δικαιώματα της κοινωνικής τους τάξης καταφεύγοντας στο κληρονομικό δικαίωμα και την ελέω Θεού ακεραιότητα και ιεραρχική δομή που προϋπήρχε. Το να είσαι φιλελεύθερος τότε διακηρύσσοντας ανοικτά τις ιδέες του διαφωτισμού του Ντιντερό, του Ρουσό και του Βολταίρου αποτελούσε έγκλημα όπως και σήμερα στα μάτια των καπιταλιστών να είσαι σοσιαλιστής και να διακηρύττεις τις ιδέες του Μαρξ, του Ένγκελς και του Λένιν.

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 16 Μάιος 2021, 22:34

Παραγωγικές Δυνάμεις

Με το σπάσιμο των φεουδαρχικών δεσμών, οι παραγωγικές δυνάμεις αυξήθηκαν ραγδαία και κατασκευάστηκαν πολλά εργοστάσια που απασχολούσαν όλο και περισσότερους εργάτες.

Τα πιο μοντέρνα εργοστάσια με την μεγαλύτερη τεχνογνωσία πετούσαν από την παραγωγή και τις αγορές τα λιγότερα ανταγωνιστικά εργοστάσια και επιχειρήσεις. Το κόστος του βιομηχανικού εξοπλισμού αυξανόταν συνεχώς. Είχε γίνει πλέον αναγκαία η συσσώρευση 'όλο και περισσότερου κεφαλαίου. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής διαδικασίας έπεσε στα χέρια λίγων. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία μεγαλύτερων επιχειρήσεων που με τη σειρά τους γέννησαν τους κολοσσούς και τις συγχωνεύσεις αυτών, τα καρτέλ, τα μεγάλα trusts και εν συνεχεία, τα συνδικάτα και τους μεγάλους οργανισμούς, όλα ελεγχόμενα από τους ιδιοκτήτες η τους κεφαλαιοκράτες αυτών των επιχειρήσεων. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός, κύριο χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος, στην πρώιμη φάση του, άνοιξε το δρόμο για τα μονοπώλια και σταδιακά το δρόμο προς τις συμφωνίες των μονοπωλίων για το μοίρασμα και τον έλεγχο των αγορών.

Εκμετάλλευση


Άραγε, από που προήλθε η κολοσσιαία συσσώρευση πόρων που επέτρεψε στα μονοπώλια να μαζέψουν αστρονομικά ποσά δις δολαρίων; Πολύ απλά, από την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας. Εκατομμύρια ανθρώπων, αναγκασμένοι να δουλεύουν για πενιχρούς μισθούς, παρήγαγαν με την υπεραξία τους το μεγαλύτερο κεφάλαιο για τα μονοπώλια. Χάρη στους εργάτες η προνομιούχα τάξη απέκτησε μεγαλύτερο πλούτο και δύναμη. Μέσω των τραπεζών και του χρηματικού συστήματος η αστική τάξη δεν διαχειριζόταν μόνο το δικό της χρήμα, αλλά και το χρήμα του λαού και της εργατικής τάξης. Αργότερα πραγματοποιήθηκε η συγχώνευση μεγάλων εταιριών με τις τράπεζες και έτσι γεννήθηκε το χρηματιστικό κεφάλαιο. Τι απέμενε να κάνουν αφού η συσσώρευση κεφαλαίου υπερδιπλασιάστηκε; Έπρεπε να διοχετευτεί. Πάντα στο κατόπι του κέρδους, αποφάσισαν να ελέγξουν τους φυσικούς πόρους των λιγότερο ανεπτυγμένων και υποανάπτυκτων χωρών με την παράλληλη εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού βασισμένη στην αμοιβή ακόμα μικρότερων μισθών σε σχέση με το μισθό των ήδη εξαθλιωμένων εργατών των ανεπτυγμένων χωρών. Έτσι λοιπόν άρχισε ο εδαφικός και οικονομικός διαχωρισμός του πλανήτη. Ως το 1914, γύρω στις 8 με 10 ιμπεριαλιστικές χώρες είχαν κατακτήσει εδάφη που υπερκάλυπταν τα δικά τους σύνορα φθάνοντας να έχουν στον έλεγχό τους 83.700.000 τ.χλμ. Σε αυτά τα εδάφη ζούσαν πάνω από 970.000.000 άνθρωποι. Απλά είχαν μοιράσει τον κόσμο.

Όμως ο πλανήτης όντας μοιρασμένος μέχρι το τελευταίο τετραγωνικό χιλιόμετρο, μία ρήξη επήλθε στα μονοπωλιακά κράτη και τα πρώτα ρήγματα άρχισαν να φαίνονται. Αυτές οι διαφωνίες οφείλονταν στον ανισομερή καταμερισμό των ελεγχόμενων περιοχών, γεγονός που οδηγούσε στην ανισομερή καπιταλιστική ανάπτυξη των ιμπεριαλιστικών κρατών. Ξέσπασαν ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που προκάλεσαν 50 εκατομμύρια νεκρών δεκάδων εκατομμυρίων τραυματισμένων και καταστράφηκε ανυπολόγιστος πνευματικός και υλικός πλούτος. Πριν συμβεί αυτό, ο Μαρξ είχε πει πως ο καπιταλισμός θα βαφόταν στο αίμα.

Το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής αφού ''πρόσφερε'' όσα μπορούσε εν τέλει έγινε ένα αβυσσαλέο εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Από τις πτυχές του, η αστική τάξη εμπεριείχε τις αντιφάσεις της. Στη ροή αυτών των αντιθέσεων δημιουργήθηκε μια νέα κοινωνική τάξη με δυναμισμό: το προλεταριάτο. Το προλεταριάτο που ήταν προορισμένο να αλλάξει το σαθρό κοινωνικό και οικονομικό σύστημα του καπιταλιστικού συστήματος σ' ένα ανώτερο κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο σε αρμονία με τις ιστορικές πιθανότητες της ανθρώπινης κοινωνίας κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής που χάρη στην εργατική τάξη χτίστηκαν και δούλεψαν. Πάνω σε αυτή την τάξη πραγμάτων οι παραγωγικές δυνάμεις έκαναν τον καπιταλισμό αναχρονιστικό μαζί με τις ιδέες της ιδιωτικής περιουσίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης, ιδέες που καταδυνάστευσαν εκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη.

[...]

Άβαταρ μέλους
Νon4me
Δημοσιεύσεις: 10157
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 12:20
Phorum.gr user: Νon4me

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Νon4me » 16 Μάιος 2021, 23:39

Εικόνα

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 17 Μάιος 2021, 06:44

Πόλεμοι των αρπακτικών

Τα συμφέροντα της ανθρωπότητας φώναζαν για τη διακοπή της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής: για τη διακοπή των οικονομικών κρίσεων, και των αρπακτικών πολέμων που αποτελούν φάσεις του καπιταλισμού. Οι αυξανόμενες ανάγκες της ανθρωπότητας και οι πιθανότητες κάλυψης τους, απαιτούσε ένα κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας σε συνδυασμό με την ορθολογική χρήση των μέσων παραγωγής και των φυσικών πόρων.

Η κρίση του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, ήταν αναπόφευκτη. Η γενική κρίση άρχισε με την έναρξη του Α Παγκόσμιου Πολέμου το 1914, και με την επερχόμενη επανάσταση των εργατών και χωρικών που επέφεραν την πτώση του τσαρικού καθεστώτος στη Ρωσία. Σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες ιδρύθηκε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος περικυκλωμένο από καπιταλιστικές χώρες, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο για την ιστορία της ανθρωπότητας. Από εκείνο τον καιρό και έπειτα άρχισε η αποσύνθεση του ιμπεριαλιστικού συστήματος.

Ιμπεριαλιστικές δυνάμεις

Ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος προκλήθηκε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και παρέσυραν και την Σοβιετική Ένωση και άλλες χώρες που δέχθηκαν έναν σκληρό και εγκληματικό πόλεμο σε Ασία, Ευρώπη και Αφρική. Αυτός ο πόλεμος εξελίχθηκε σ' έναν εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα κατά του φασισμού και έληξε με τη συντριβή του τελευταίου. Επέφερε την ίδρυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου και παράλληλα αποτέλεσε τη σπίθα για την έναρξη και εδραίωση εθνικο-απελευθερωτικών αγώνων σε Ασία και Αφρική. Μεταξύ του 1945 και του 1957 1,2 δις άνθρωποι απέκτησαν την ανεξαρτησία τους. Το αίμα δεν χύθηκε από τους ανθρώπους μάταια.

Το κίνημα των αποικιακών λαών είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που ταρακουνά τον κόσμο και θέτει την αρχή του τέλους του ιμπεριαλισμού. Η Κούβα και η Λατινική Αμερική αποτελούν μέρος του κόσμου. Το πρόβλημά μας είναι αποτέλεσμα της κρίσης του ιμπεριαλισμού και του αγώνα των υποταγμένων λαών, την πάλη μεταξύ αυτών που γεννιούνται και αυτών που πεθαίνουν. Η μισητή και κτηνώδης επίθεση που δέχεται ο λαός της Κούβας είναι απελπιστική, 'οπως και ο μάταιος τρόπος με τον οποίον προσπαθούν οι ιμπεριαλιστές να αποτρέψουν στους λαούς να μην εξεγερθούν. Η Κούβα πληγώνει τους ιμπεριαλιστές με έναν μοναδικό τρόπο.

Τι είναι αυτό που κρύβει το μίσος των ΗΠΑ για την κουβανική επανάσταση; Τι είναι αυτό που ενώνει τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μαζί με τις τοπικές ολιγαρχίες των υποτελών χωρών αποτελώντας 350 εκατομμύρια σε μια ήπειρο εναντίον μιας χώρας 7.5 εκατομμυρίων που δεν έχει τα οικονομικά μα ούτε τα στρατιωτικά μέσα να τους αντιπαραταχθεί; Τι είναι αυτό που τους κάνει να φοβούνται; Δεν είναι ο φόβος για την Κούβα, αλλά ο φόβος για την λατινοαμερικανική επανάσταση. Δεν είναι ο φόβος για τους εργάτες, την μεσαία τάξη, τους αγρότες που απέκτησαν με αγώνα τα μέσα παραγωγής στην Κούβα, αλλά ο φόβος για να μην ξεσηκωθούν οι αγρότες, οι εργάτες, οι φοιτητές, διανοούμενοι, η προοδευτική μεσαία τάξη στις υποτακτικές χώρες που στενάζουν κάτω από τη μπότα των αρπακτικών του βορρά των Yankees σε όλη την Αμερική. Είναι ο φόβος της προκήρυξης της Λατινικής Αμερικής ως ελεύθερη ζώνη της Αμερικανικής ηπείρου.

Κατατροπώνοντας την κουβανική επανάσταση, ελπίζουν να κατευνάσουν τον φόβο που τους βασανίζει: το φάντασμα της επανάστασης που τους απειλεί. Εξουδετερώνοντας την επανάσταση ελπίζουν να εξουδετερώσουν το επαναστατικό πνεύμα του λαού. Μέσα στο παραλήρημα τους φαντάζονται την Κούβα ως κέντρο-εξαγωγέα επαναστάσεων. Στο εμπορικό και τοκογλυφικό τους μυαλό νομίζουν ότι οι επαναστάσεις μπορούν να εξαγοραστούν, να ''ενοικιαστούν'', να πουληθούν και να εξαπλωθούν σαν ένας ακόμα εμπόρευμα. Αμαθείς ως προς τους αντικειμενικούς νόμους της ανθρωπότητας, πιστεύουν ότι τα μονοπωλιακά, ημι-φεουδαρχικά πολιτεύματα είναι αιώνια. Γαλουχημένοι στην αντιδραστική τους ιδεολογία, ένα συνονθύλευμα δεισιδαιμονίας, άγνοιας, υποκειμενισμού, πραγματισμού και άλλων νοητικών εκτροπών, έχουν την εικόνα του κόσμου και της ροής της ιστορίας ανάλογα με τα συμφέροντά τους σαν εκμεταλλευτές.

Νομίζουν ότι οι επαναστάσεις γεννιούνται και πεθαίνουν στο μυαλό ενός μόνο ανθρώπου η ότι προκαλούνται από θεϊκούς νόμους και ότι ακόμα ο θεός είναι με το μέρος τους. Έχουν ταυτιστεί με τους Ρωμαίους πατρίκιους που για να προστατεύσουν το πατριαρχικό καθεστώς που βασίζεται στους σκλάβους, πετάνε στα λιοντάρια τους πρώτους χριστιανούς. Αλλιώς έχουν ταυτιστεί με την Ιερά Εξέταση του μεσαίωνα που αποτελούν την άμυνα για το φεουδαρχικό καθεστώς και της απόλυτης μοναρχίας που καίνε στην πυρά τον πρώτο φιλελεύθερο της πρώιμης αστικής τάξης. Ακόμα και με τους επισκόπους που καταριούνται τις προλεταριακές επαναστάσεις για να προστατεύσουν τα δικαιώματα των μονοπωλίων και των αστών.

Όλες οι αντιδραστικές τάξεις σε 'ολες τις ιστορικές περιόδους, όταν η αντίθεση μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εξαθλιωμένων, προμηνύοντας την εποχή ενός καινούριου κοινωνικού καθεστώτος, τότε οι εκμεταλλευτές σφυροκοπούν τους αντιπάλους τους. Οι πρώιμοι χριστιανοί γίνονταν μάρτυρες με την κατηγορία ότι είχαν κάψει τη Ρώμη και ότι θυσίαζαν τα παιδιά τους στους βωμούς. Φιλόσοφοι σαν τον Τζιορντάνο Μπρούνο, ρεφορμιστές σαν τον Χας, και χιλιάδες άλλοι που δεν συμμορφώθηκαν με την φεουδαρχία, κατηγορήθηκαν για αιρετικοί και κάηκαν στην πυρά από την ιερά εξέταση.

[...}

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 17 Μάιος 2021, 20:14

Καταδίωξη

Σήμερα η καταδίωξη χτυπά τους προλετάριους και τους αγωνιστές, και αυτό το έγκλημα αναδεικνύει την πίεση των μονοπωλίων και της αστικής τάξης. Πάντοτε σε κάθε ιστορική περίοδο, οι άρχουσες τάξεις διέπρατταν φόνους κι διώξεις στο όνομα της κοινωνίας, της τάξης και της πατρίδας: της κοινωνίας ''τους'' δηλαδή μιας προνομιούχας μειοψηφίας και μιας εκμεταλλευόμενης πλειονότητας, της τάξης τους που κυβερνούσε και κυβερνά με αίμα και φωτιά εναντίον των στερημένων: στο όνομα της πατρίδας της οποίας τον πλούτο απολάμβαναν μόνο εκείνοι, στερώντας από τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτόν τον πλούτο, ώστε να αποτρέψουν τους επαναστάτες από το να αποκτήσουν μια χώρα όντως δίκαιη και μια νέα κοινωνία που θα τους χωρά όλους.

Η Πορεία της Ανθρωπότητας

Αλλά η εξέλιξη της ιστορίας αποδεικνύει ότι η ανοδική πορεία της ανθρωπότητας δεν μπορεί να ανακοπεί και ουδέποτε έχει γίνει αυτό. Οι δυνάμεις που οδηγούν τους ανθρώπους, όντας αυτοί οι πλάστες της ιστορίας, δυνάμεις βασισμένες στις υλικές συνθήκες που επικρατούν και οι φιλοδοξίες για μεγαλύτερη ευεξία, ελευθερία όταν προκύπτουν από την πρόοδο στον τομέα της επιστήμης, τεχνολογίας και πολιτισμού, είναι δυνάμεις ανώτερες του τρόμου που χρησιμοποιούν οι άρχουσες τάξεις και οι ολιγαρχίες.

Οι υποκειμενικές συνθήκες που σε μια χώρα χρειάζονται για να γίνει επανάσταση, βασίζονται στην συνείδηση, οργάνωση και ηγεσία. Σε κάθε χώρα αυτό διαφέρει και δεν είναι στο 'ιδιο ποσοστό ανεπτυγμένες οι συνθήκες. Αργά η γρήγορα όμως, αυτές οι συνθήκες γίνονται αντικειμενικές και τότε η συνείδηση αποκτάται, η οργάνωση σχηματίζεται, η ηγεσία αναδύεται και έτσι η επανάσταση γίνεται πραγματικότητα.

Εάν η επανάσταση θα είναι ειρηνική η βίαιη δεν εξαρτάται από τους επαναστάτες αλλά από τις αντιδραστικές δυνάμεις της παλαιάς κοινωνίας που αρνείται την γέννηση μιας νέας κοινωνίας. Η επανάσταση είναι στην ιστορία σαν τον γιατρό που προσφέρει τη βοήθειά του σε μια γέννα. Δεν χρησιμοποιεί τα εργαλεία σε ισχύ μάταια, παρά μόνον για να βοηθήσει τον τοκετό, μια γέννηση που θα φέρει στον σκλαβωμένο κόσμο την ελπίδα για μια νέα και καλύτερη ζωή.

Σήμερα σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής η επανάσταση δεν είναι εφικτή. Το αποτέλεσμα δεν κρίνεται από την θέληση κανενός. Κρίνεται από τις τρομακτικές συνθήκες εκμετάλλευσης που ο άνθρωπος στην Αμερική υπομένει καθώς και από την ανάπτυξη της κοινής συνείδησης και την παγκόσμια κρίση του ιμπεριαλισμού, κάτι που θα επωφελήσει τον κοινό αγώνα μεταξύ των υποταγμένων ανθρώπων.

Η αγωνία που πάλλεται στο σήμερα είναι ένα αλάνθαστο σημάδι εξέγερσης. Τα θεμέλια της ηπείρου τρίζουν, μια ήπειρος που έχει ζήσει την σκλαβιά, την ημι-σκλαβιά και την εξαθλίωση ενός φεουδαρχικού συστήματος. Αρχίζοντας από τους ιθαγενείς λαούς της Αμερικής, εν συνεχεία με τους σκλάβους που μεταφέρθηκαν από την Αφρική, μέχρι και τον εθνικό πυρήνα που δημιουργήθηκε αργότερα: λευκοί, μαύροι, μουλάτοι, μιγάδες και ινδιάνοι. Σήμερα είναι αδέρφια από τις συνθήκες της ταπείνωσης και του ζυγού των ΗΠΑ και είναι αδέρφια στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 18 Μάιος 2021, 22:34

Η εκμετάλλευση παραμένει

Οι λαοί της Αμερικής ελευθερώθηκαν από την ισπανική αποικιοκρατία στις αρχές του περασμένου αιώνα, αλλά δεν ελευθερώθηκαν από την εκμετάλλευση. Οι φεουδάρχες γαιοκτήμονες αντικατέστησαν τους Ισπανούς και κατέλαβαν την εξουσία. Οι ιθαγενείς συνέχισαν να ζουν υποτακτικά και οι λαοί της Λατινικής Αμερικής συνέχισαν κατά κάποιο τρόπο να είναι σκλάβοι. Οι λιγοστές ελπίδες του λαού εξανεμίστηκαν κάτω από τον έλεγχο των ολιγαρχών και του ξένου κεφαλαίου. Αυτή είναι η αλήθεια της Αμερικής κατά μια έννοια η άλλη. Σήμερα η Λ.Αμερική ζει κάτω από το ζυγό ενός πολύ πιο σκληρού και τρομακτικού ιμπεριαλισμού σε σχέση με την Ισπανική αποικιακή αυτοκρατορία.

Ποια ήταν η στάση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού απέναντι στην αδυσώπητη και αντικειμενική αλήθεια της αμερικανικής επανάστασης; Η προετοιμασία για έναν αποικιακό πόλεμο εναντίον των λαών της Λ. Αμερικής ώστε να δημιουργήσουν μια μηχανή δύναμης που εκμεταλλευόμενη τα ψευδο-νομικά επιχειρήματα με τη βοήθεια των ντόπιων ολιγαρχών, αναμιγνύεται στις τύχες των λαών για να σταματήσει κάθε προσπάθεια επανάστασης που έρχεται από τα κάτω.

Η ανάμειξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών της Λ.Αμερικής, έχει αυξηθεί σταδιακά μέχρι σήμερα που είναι πλέον τελείως ανοικτή. Ένα παράδειγμα αποτελεί το Συμβούλιο Δια-αμερικανικής Άμυνας που εκπαιδεύει τους πιο φιλοαμερικάνους και φιλο-ιμπεριαλιστές αξιωματικούς διαφόρων κρατών της Λ.Αμερικής για να υπερασπιστούν στο μέλλον τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ΗΠΑ στις χώρες τους.

Οι αποστολές των ΗΠΑ στην Λ.Αμερική αποτελούν έναν μόνιμο μηχανισμό επιβολής και παρακολούθησης σε κάθε κράτος, και βρίσκεται σε στενή επαφή με την CIA που εκπαιδεύει αξιωματικούς με τα πιο αντιδραστικά ιδεολογικά εργαλεία, για την εξυπηρέτηση των ΗΠΑ. Σήμερα στο κανάλι του Παναμά, οι αρχές των ΗΠΑ έχουν οργανώσει ειδικά μαθήματα εκπαίδευσης λατινοαμερικάνων αξιωματικών για την καταπολέμηση των αντάρτικων στην πόλη και στην ύπαιθρο. Για την καταστολή των λαών που υποφέρουν από την φεουδαρχική εκμετάλλευση των γαιοκτημόνων και των ολιγαρχών.

Στις ΗΠΑ, η CIA έχει οργανώσει ειδικά σχολεία εκπαίδευσης λατινοαμερικάνων αξιωματικών για να διαπράττουν τις πιο στυγνές δολοφονίες και σ' αυτές τις σχολές η φυσική εξόντωση των αντιιμπεριαλιστών και των ανταρτών είναι αποδεκτή.

Είναι άξιο προσοχής το γεγονός ότι οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε πολλές χώρες της Αμερικής, εκπαιδεύουν, οργανώνουν και εξοπλίζουν φασιστικές ομάδες κρούσης που χτυπάνε τα συνδικάτα, τις φοιτητικές οργανώσεις και το κίνημα. Τα μέλη αποτελούνται από τους γιους των ολιγαρχών, στοιχεία λούμπεν και από τον απόπατο της κοινωνίας κάθε χώρας βλάπτοντας αρκετές φορές τα μαζικά κινήματα

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 19 Μάιος 2021, 17:15

Άγιος Δομίνικος

Τίποτα δεν είναι πιο ορατό από τις προθέσεις του βορειο-αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε σχέση με τα γεγονότα που έλαβαν μέρος στον Αγ. Δομίνικο. Χωρίς καμία αιτιολόγηση, χωρίς καν να χρησιμοποιήσουν την διπλωματία, οι ΗΠΑ έστειλαν τον στόλο τους έξω από τον Αγ.Δομίνικο και προσέφεραν βοήθεια στον πρόεδρο Μπαλαγέρ για να καταπνίξει την επανάσταση που λάμβανε μέρος στη χώρα. Το ότι κάθε χώρα θεωρητικά έχει αυτοτέλεια και το ότι υπάρχουν τα Ηνωμένα Έθνη καθώς και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, φαίνεται ότι δεν πάρθηκε υπόψιν από της ΗΠΑ.

Αυτό που τους ένοιαζε ήταν οι εχθροί τους, δηλαδή η δομινικανή επανάσταση και η ανατροπή της με την μισητή επέμβαση των βορειο-αμερικανικών πεζοναυτών, απέδειξε την πειρατική έννοια του δικαίου που έχει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η σημαντικότητα του γεγονότος δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη από τους λαούς της Λ.Αμερικής. Στην Λ.Αμερική υπάρχουν υπερβολικά πολλοί τύραννοι που πρόθυμα θα χρησιμοποιούσαν τον στρατό των ΗΠΑ για να διατηρήσουν την εξουσία τους και τα συμφέροντα τους ενάντια στον ίδιο τους τον λαό.

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 20 Μάιος 2021, 19:42

Πολιτική των ΗΠΑ

Η βορειο-αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική στέλνει στρατιώτες στο εξωτερικό για να πατάξει όλα τα επαναστατικά κινήματα στην Λ.Αμερική, για να σκοτώσει εργάτες, φοιτητές και χωρικούς εν τέλει άντρες και γυναίκες, ώστε να διατηρηθούν τα μονοπωλιακά προνόμια των ολιγαρχών που προδοτικά στήριζαν τα ξένα συμφέροντα.

Είναι πλέον προφανές ότι οι στρατιωτικές συμφωνίες μεταξύ των ΗΠΑ και λατινοαμερικάνικων κρατών συχνά κρυφές συμφωνίες πίσω από τις πλάτες των λαών, συχνά επικαλούνταν τον εξωτερικό κίνδυνο, είχαν τον μοναδικό σκοπό της αποτροπής οποιουδήποτε επαναστατικού αγώνα. 'Ηταν συμφωνίες στραμμένες εναντίον των λαών, εναντίον του εσωτερικού κινδύνου μιας επανάστασης που θα πλήγωνε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή. Και ο κόσμος αναρωτιόταν: Γιατί τόσες στρατιωτικές συμφωνίες; Γιατί τα 'οπλα που έφταναν στην περιοχή ήταν απαρχαιωμένα για ένα σύγχρονο εξωτερικό πόλεμο μα παρόλ΄αυτά ήταν αποτελεσματικά στην καταστολή απεργιών βάφοντας την γη κόκκινη; Γιατί τόσες στρατιωτικές αποστολές, το σύμφωνο του Ρίο, και τα 1000 και 1 συνέδρια;

Από το τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου οι λαοί της Λ.Αμερικής έχουν φτωχύνει, οι εξαγωγές έχουν πέσει σε τιμή σε αντίθεση με τις εισαγωγές, το κατά κεφαλήν εισόδημα έχει μειωθεί και η παιδική θνησιμότητα έχει μείνει σταθερή. Οι αναλφάβητοι έχουν αυξηθεί, οι άνθρωποι δεν έχουν δουλειά, στέγη, σχολεία, νοσοκομεία, επαρκή μέσα μεταφοράς και ζωή με αξιοπρέπεια. Από την άλλη οι βορειο- αμερικανικές επενδύσεις ξεπερνούν τα δέκα δις δολάρια. Επιπλέον η Λ.Αμερική προμηθεύει τις ΗΠΑ με πρώτες ύλες για τη βιομηχανία της και σε αντάλλαγμα εισάγει τα βορειο-αμερικανικά προϊόντα σε υψηλές τιμές. Οι ΗΠΑ κάνουν εμπόριο με την Λ.Αμερική όπως έκαναν οι Ισπανοί κατακτητές που αντάλλασσαν καθρέφτες και στολίδια με τους ιθαγενείς και έπαιρναν χρυσό και ασήμι. Για να διαφυλάξουν αυτά τα πλούτη, για να αποκτήσουν περισσότερο έλεγχο στις πρώτες ύλες και για να καταδυναστεύσουν τους λαούς, αυτό κρύβεται πίσω από τις στρατιωτικές συμφωνίες, τις στρατιωτικές αποστολές μαζί με το διπλωματικό λόμπι της Ουάσιγκτον.

Αυτή η πολιτική του σταδιακού στραγγαλισμού των ΗΠΑ πάνω στα έθνη της Λ.Αμερικής, κορυφώθηκε στην πρόσφατη συνάντηση των υπουργών εξωτερικών στην Πούντα δελ Έστε. Ο βορειο-αμερικανικός ιμπεριαλισμός μάζεψε κοντά όλους τους υπουργούς πάντα σε συνεργασία με τους πιο δυσφημισμένους ηγέτες για να ασκήσει ασφυκτική πίεση μέσω αυτών και της συμφωνίας, εις βάρος των λαών με την επικείμενη ανάμιξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της περιοχής. Την υποταγή των λαών στην θέληση των ΗΠΑ, γεγονός που προσπάθησαν να ανατρέψουν ο Μπολίβαρ και ο Σαντίνο. Ούτε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ούτε οι αντιπρόσωποι των ολιγαρχών και του αντιδραστικού τύπου στην υπηρεσία του μονοπωλίου το απέκρυψαν ποτέ αυτό. Απαίτησαν συμφωνίες που αναίρεσαν την ελευθερία των λαών, με το χτύπημα μιας πένας στην πιο κακόφημη συνωμοσία στην ιστορία αυτής της ηπείρου.

Πίσω από κλειστές πόρτες, με απεχθή και παράνομο τρόπο, ο Αμερικανός υπουργός αποικιών αφιέρωσε μέρες ολόκληρες στο τσάκισμα των ενστάσεων κάποιων υπουργών, φέρνοντας στο προσκήνιο τα δις δολαρίων του αμερικανικού θησαυροφυλακίου, εξαγοράζοντας έτσι ψήφους και συνειδήσεις. Μια χούφτα από αντιπρόσωπους των ολιγαρχών (χωρών που ισούνται με το 1/3 του πληθυσμού της ηπείρου) επέβαλαν συμφωνίες που εξυπηρέτησαν τον Αμερικανό αφέντη σε ασημένιο δίσκο, προδίδοντας τις αξίες που με αίμα κατακτήθηκαν από τους πολέμους της ανεξαρτησίας. Ο πύρρειος χαρακτήρας μιας τόσο θλιβερής και ανέντιμης ενέργειας του ιμπεριαλισμού, η ηθική αποτυχία του, η διαλυμένη ομοφωνία, και το διεθνές σκάνδαλο δεν μειώνει τον μεγάλο κίνδυνο που έπειτα από τέτοιες συμφωνίες έφεραν τους λατινοαμερικάνικους λαούς πιο κοντά. Στη σύσκεψη των κακών η βροντερή φωνή της Κούβας ακούστηκε χωρίς φόβο και αδυναμία ενώ κατήγγειλε μπροστά σε όλους τους λαούς της Λ.Αμερικής και στον κόσμο την αποκρουστική ενέργεια των ΗΠΑ υπερασπιζόμενη με σθένος όχι μόνο τα δικαιώματά της, αλλά και των αδερφών χωρών της ηπείρου, κάτι που θα μείνει γραμμένο στα χρονικά της ιστορίας. Η φωνή της Κούβας δεν είχε απήχηση στην ήδη ξεπουλημένη σύσκεψη, αλλά και κανείς δεν μπορούσε να αρνηθεί τα λεγόμενα. Μονάχα μια σιγή επικράτησε στην αίθουσα μπροστά στα κατεδαφιστικά επιχειρήματα της Κούβας. Η Κούβα δε μίλησε μόνο για τους υπουργούς, η Κούβα μίλησε για την ιστορία και τους λαούς οπού οι λέξεις της θα ακουστούν και θα απαντηθούν.

Στην Πούντα δελ Έστε ξεκίνησε μια μεγάλη ιδεολογική μάχη μεταξύ της κουβανικής επανάστασης και του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού. Ποιόν αντιπροσώπευαν και για ποιόν μιλούσαν; Η Κούβα εκπροσωπούσε τους λαούς - Οι ΗΠΑ εκπροσωπούσε τα μονοπώλια. Η Κούβα μίλησε για την εκμετάλλευση των λαών - Οι ΗΠΑ για τα εκμεταλλευτικά, ολιγαρχικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Η Κούβα μίλησε για την επικυριαρχία των λαών - Οι ΗΠΑ για την παρέμβαση. Η Κούβα για την εθνικοποίηση ξένων εταιριών - Οι ΗΠΑ για τις επενδύσεις ξένων κεφαλαίων. Η Κούβα για την κουλτούρα - Οι ΗΠΑ για την άγνοια. Η Κούβα για την αγροτική μεταρρύθμιση - Οι ΗΠΑ για μεγάλα ιδιωτικά κτήματα. Η Κούβα για την βιομηχανοποίηση της Αμερικής - Οι ΗΠΑ για την υποανάπτυξη. Η Κούβα για την δημιουργική δουλειά - Οι ΗΠΑ για το σαμποτάζ και τον αντεπαναστατικό τρόμο που ασκούν οι πράκτορές τους, καταστρέφοντας τις φυτείες από πειρατικά αεροπλάνα, ενός φιλήσυχου και εργατικού λαού. Η Κούβα για τους δολοφονημένου καθηγητές - Οι ΗΠΑ για τους δολοφόνους. Η Κούβα για το ψωμί - Οι ΗΠΑ για πείνα. Η Κούβα για την ισότητα - Οι ΗΠΑ για προνόμια και διάκριση. Η Κούβα για την αλήθεια - Οι ΗΠΑ για το ψέμα. Η Κούβα για την ελευθερία - Οι ΗΠΑ για καταπίεση. Η Κούβα για το μέλλον της ανθρωπότητας - Οι ΗΠΑ για το παρελθόν χωρίς ελπίδα. Η Κούβα για τους πεσόντες ήρωες στην Πλάγια Χιρόν που έσωσαν τη χώρα από την ξένη κατοχή - Οι ΗΠΑ για μισθοφόρους που πρόδωσαν την πατρίδα τους. Η Κούβα για την ειρήνη μεταξύ των λαών - Οι ΗΠΑ για επιθετικότητα και πόλεμο. Η Κούβα για σοσιαλισμό - Οι ΗΠΑ για καπιταλισμό.

Οι συμφωνίες που πάρθηκαν από τις ΗΠΑ στη σύσκεψη, έγιναν με εκβιαστικό και ξεδιάντροπο τρόπο που 'ολος ο κόσμος τους ασκεί κριτική. Οι κριτική εντείνεται εναντίων των ΗΠΑ και η στάση της Κούβας αποκαλύπτει το ξεπούλημα και την προδοσία των ολιγαρχών απέναντι στα εθνικά συμφέροντα και δείχνει στους λαούς το δρόμο για την απελευθέρωση. Αποκαλύπτει την διαφθορά των ολιγαρχών που αντιπροσώπευσαν τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην Πούντα δελ Έστε. Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών δεν είναι παρα το υπουργείο αποικιών των ΗΠΑ βασισμένο σε στρατιωτικές συμμαχίες και εγκαθιστά έναν μηχανισμό καταπίεσης των επαναστατικών κινημάτων στην Λ.Αμερική.

Η Κούβα έχει διανύσει τρία χρόνια επανάστασης κάτω από την συνεχή πίεση των ΗΠΑ που παρεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας. Πειρατικά αεροπλάνα προερχόμενα από τις ΗΠΑ ψεκάζουν χιλιάδες στρέμματα φυτειών ζαχαροκάλαμου: πράξεις διεθνούς σαμποτάζ που προκαλούνται από Αμερικάνους πράκτορες, όπως η έκρηξη στο πλοίο La Couvre που κόστισε τη ζωή σε αθώους Κουβανούς πολίτες. Χιλιάδες όπλα προσγειώνονται με αλεξίπτωτα στην Κούβα προερχόμενα από τις στρατιωτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ για την προώθηση της ανατροπής. Εκατοντάδες τόνοι εκρηκτικών έχουν φτάσει στις ακτές μας από αμερικανικές βάρκες για την προώθηση της τρομοκρατίας και του σαμποτάζ: 'Ενας Κουβανός εργάτης βασανίστηκε και απεβίωσε στο Γουαντάναμο χωρίς να του έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία προηγουμένως: Η παραγωγή ζάχαρης έπεσε βίαια και ένα εμπάργκο επιβλήθηκε στις κουβανικές πρώτες ύλες που είχαν ζήτηση στην βιομηχανία των ΗΠΑ, με σκοπό να καταστρέψουν την οικονομία μας. Κουβανικές εγκαταστάσεις και λιμάνια έχουν βομβαρδιστεί από πειρατικά πλοία και αεροπλάνα που συνοδεύονταν από βορειοαμερικανικά πλοία. Μισθοφορικά στρατεύματα εκπαιδευμένα και εξοπλισμένα σε χώρες της Κεντρικής Αμερικής από την ίδια κυβέρνηση, επιτέθηκαν στην επικράτειά μας συνοδευόμενα από αεροπλάνα προκάλεσαν μεγάλες ανθρώπινες απώλειες και υλικές καταστροφές. Κουβανοί εκπαιδεύονται σε βάσεις των ΗΠΑ και νέα σχέδια στρατιωτικής επέμβασης καταστρώνονται. ΄Ολα αυτά λαμβάνουν χώρα τα τελευταία τρία χρόνια μπροστά στα μάτια όλης της ηπείρου και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών δεν είχε ιδέα τι γινόταν.

Οι υπουργοί που συναντιούνται στην Πούντα δελ Έστε, όχι μόνο καταδικάζουν αυτές τις πράξεις από τις ΗΠΑ αλλά και τις συνεργαζόμενες κυβερνήσεις, αλλά αποβάλλουν από τον ΟΑΚ, την Κούβα, το λατινοαμερικάνικο θύμα, το έθνος που δέχθηκε εισβολή.

Οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικές συμφωνίες με χώρες απ΄όλο τον κόσμο: με στρατιωτικά μπλοκ, με οποιαδήποτε φασιστική, μιλιταριστική και αντιδραστική κυβέρνηση που υπάρχει σ' αυτόν τον πλανήτη: το ΝΑΤΟ, το SEATO (South East Treaty Organization) και το CENTO (Central Eastern Treaty Organization) προσθέτοντας φυσικά και τον ΟΑΚ (ΟΑS). Επεμβαίνει στο Λάος, στο Βιετνάμ, στην Κορέα, στην Φορμόσα και στο Βερολίνο. Στέλνει ανοικτά τα πλοία της για να επιβάλλει την τάξη και την θέληση της στον Αγ. Δομίνικο, ενώ παράλληλα προτρέπει τους νατοϊκούς της συμμάχους να κηρύξουν εμπάργκο στην Κούβα. Ο ΟΑΚ δεν γνωρίζει τίποτα. Οι υπουργοί συναντιούνται για να αποβάλλουν την Κούβα, η οποία δεν έχει ουδεμία συνθήκη στρατιωτικής φύσεως με καμία χώρα. Έτσι η κυβέρνηση που οργανώνει την βίαια ανατροπή σε όλον τον κόσμο χτίζοντας στρατιωτικές συμμαχίες σε 4 ηπείρους , αναγκάζει σε αποβολή την Κούβα από τον ΟΑΚ με την κατηγορία της ανατροπής και της πρωτοβουλίες της για σχέσεις με άλλες χώρες εκτός ηπείρου.

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 21 Μάιος 2021, 17:47

Το ρεκόρ της Κούβας

Το λατινοαμερικάνικο κράτος της Κούβας κατάφερε να μετατρέψει σε κτηματίες 100.000 αγρότες και παρέχει πλήρη εργασία σε όλα τα είδη των γεωργών παρέχοντας τους δουλειές σε συνεταιρισμούς. Μετέτρεψε τα φρούρια σε σχολεία και έδωσε 70.000 υποτροφίες σε πανεπιστήμια, λύκεια και τεχνολογικά ινστιτούτα. Δημιούργησε δημόσιες βιβλιοθήκες για όλα τα παιδιά στη χώρα και εξάλειψε εξ΄ολοκλήρου τον αναλφαβητισμό, τετραπλασίασε της ιατρικές παροχές, εθνικοποίησε ξένες επιχειρήσεις και εξάλειψε το τεράστιο πρόβλημα κατοικίας που χρησίμευε ως μέσο επιβολής για την εκμετάλλευση του πληθυσμού. Σταδιακά εξάλειψε την ανεργία και κατέστειλε τις φυλετικές διακρίσεις και τον ρατσισμό. Ξεφορτώθηκε την κρατική και αυτοδιοικητική διαφθορά, όπλισε τον λαό, έκανε την χαρά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πραγματικότητα απελευθερώνοντας τον άνδρα και την γυναίκα από την εκμετάλλευση, έλλειψη κουλτούρας και την κοινωνική ανισότητα. Εν ολίγοις, απελευθερώθηκε από τον ξένο ζυγό, απέκτησε πλήρη αυτοδιάθεση, έθεσε τις βάσεις για μια οικονομία που δεν θα εξάγει μόνο πρώτες ύλες και θα κάνει μονοκαλλιέργειες. Αποβλήθηκε από τον ΟΑΚ, από χώρες που δεν έχουν προχωρήσει σε ούτε ένα από τα μέτρα που αναφέρθηκαν. Πώς θα μπορέσουν να δικαιολογήσουν στους λαούς της Αμερικής και του κόσμου αυτή τη συμπεριφορά; Πως θα μπορέσουν να αρνηθούν ότι η λογική που έχουν για την πολιτική της γης, του ψωμιού, της εργασίας, της υγείας, της ελευθερίας, της ισότητας, της κουλτούρας, της γρήγορης ανάπτυξης της οικονομίας, της εθνικής αξιοπρέπειας, της πραγματικής αυτοδιάθεσης και κυριαρχίας, είναι ασύμβατη με το ημισφαίριο;

Ο κόσμος σκέπτεται πολύ διαφορετικά. Ο κόσμος νομίζει ότι το μονό πράγμα που δεν είναι συμβατό με το πεπρωμένο της Λ.Αμερικής είναι η μιζέρια, η φεουδαρχική εκμετάλλευση, ο αναλφαβητισμός, οι μισθοί της πείνας, η ανεργία, η πολιτική της καταστολής εναντίον των εργατών, των αγροτών, των φοιτητών, η διάκριση εναντίον των γυναικών, των μαύρων, των ινδιάνων, των μιγάδων. Η καταπίεση που δέχονται από τους ολιγάρχες και από το αμερικανικό μονοπώλιο, η ηθική στασιμότητα των καλλιτεχνών, η καταστροφή των αγροτών, ο ξένος ανταγωνισμός, η υποανάπτυξη, η έλλειψη δρόμων, νοσοκομείων, κατοικίας, σχολείων, η έλλειψη βιομηχανίας, η υποταγή στον ιμπεριαλισμό, η παραίτηση από την αυτοδιάθεση και η προδοσία της χώρας.

Πως λοιπόν οι ιμπεριαλιστές θα μπορέσουν να δώσουν εξηγήσεις για την συμπεριφορά τους απέναντι στην Κούβα; Με ποια επιχειρήματα θα μιλήσουν σε αυτούς που εκμεταλλεύονταν και αγνοούσαν τόσο καιρό;

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 24 Μάιος 2021, 20:29

Το ιμπεριαλιστικό ρεκόρ

Αυτοί που μελετούν τα προβλήματα της Λ.Αμερικής συχνά θέτουν το εξής ερώτημα: Ποια χώρα έχει επικεντρωθεί στην επίλυση του προβλήματος των ιθαγενών, των μαύρων, των φτωχών, των εξαθλιωμένων παιδιών που το 1950 υπολογίζονταν στα τριάντα εκατομμύρια (και που θα είναι 50 εκατομμύρια σε 8 χρόνια), ναι ποια χώρα;

Τριάντα δυο εκατομμύρια Ινδιάνοι κατοικούν στις χώρες των Άνδεων και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής ηπείρου. Είναι ξεκάθαρο ότι γι αυτούς που τους θεωρούσαν πιο πολύ αντικείμενα παρά άτομα, αυτή η μάζα των ανθρώπων δεν τους νοιάζει, δεν τους ένοιαξε, και πίστεψαν ότι δεν θα τους ένοιαζε ποτέ. Φυσικά θεωρούνταν ως εργατικό δυναμικό, και τους χρησιμοποιούσαν σαν τρακτέρ, η σαν βόδια.

Κάτω από ποιο όρκο θα πίστευε κανείς σε κάποιο όφελος από μια συμμαχία που ονομάζεται ''Συμμαχία για την πρόοδο'' με ιμπεριαλιστικό πρόσημο που κάτω από την προστασία του έχουν διαπραχθεί φόνοι, διωγμοί, όπως των ιθαγενών στα νότια της ηπείρου στην Παταγονία οπού οι ιθαγενείς ακόμα μένουν σε καλύβες σαν τους προγόνους τους 500 χρόνια πριν κατά την περίοδο της ανακάλυψης της Αμερικής; Πού είναι σήμερα αυτοί οι πολιτισμοί που κατοίκησαν στο βορρά της Αργεντινής, στην Βολιβία, την Παραγουάη σαν τους Γουαρανί για παράδειγμα που διασκορπίστηκαν βίαια σαν κυνηγημένα ζώα στα βάθη της ζούγκλας; Πού είναι σήμερα όλος αυτός ο πληθυσμός που η εξάλειψη του συνεχίζεται ραγδαία, ενώ αντιθέτως θα μπορούσε να χρησιμέψει ως τη βάση ενός μεγάλου αμερικανικού πολιτισμού;

Όντας βρισκόμενοι στους βάλτους της Παραγουάης, και στα υψίπεδα της Βολιβίας 'ολο και πιο βαθιά στην καρδιά της Αμερικής, η Αμερική τους έχει μετατρέψει σε αλκοολικούς και εξαρτημένους από τα ναρκωτικά για να επιζούν σε απάνθρωπες συνθήκες. Μία αλυσίδα απλώνεται σχεδόν μάταια εδώ και αιώνες , από τις κορυφές των Άνδεων, τους μεγάλους ποταμούς και τα δάση που ενώνουν στη μιζέρια αυτούς που κατέρρευσαν και αυτούς που θα καταρρεύσουν. Όπου τα χέρια ενώνονται από τις βραζιλιάνικες φυλές μέχρι αυτών στο βορρά της ηπείρου και στα παράλια, μέχρι τα πέρατα της ζούγκλας του Αμαζονίου και τις βουνοκορφές της Περίχα των 100.000 ιθαγενών της Βενεζουέλας και στους απομονωμένους Βαπιτσάρνας που περιμένουν το τέλος τους στις ζεστές ακτές της Γουιάνας. Ναι τα 32 εκατομμύρια των ινδιάνων που ζουν από τις ΗΠΑ μέχρι τη γη του πυρρός και τα 45 εκατομμύρια μιγάδες που διαφέρουν λίγο από τους ινδιάνους ως προς τις συνθήκες ζωής, 'ολοι αυτοί οι ιθαγενείς, 'ολο αυτό το εργατικό δυναμικό που τα δικαιώματά τους καταπατήθηκαν βάναυσα, τι μπορεί να τους προσφέρει ο ιμπεριαλισμός; Πώς μπορούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που επανειλημμένα αγνοήθηκαν, να πιστέψουν ότι θα επωφεληθούν από τα αιματοβαμμένα χέρια που τώρα τους προσφέρουν ''βοήθεια'';

Ολόκληρες φυλές που ζούσαν γυμνές: Άλλες που υποτίθεται ότι εξασκούν τον κανιβαλισμό: Άλλες που στην πρώτη επαφή τους με τους κατακτητές τους, πέθαναν από τις ασθένειες: Άλλες εκδιώχθηκαν βίαια από τη γη τους και κατέφυγαν σε μέρη οπού η οποιαδήποτε ακτίδα πολιτισμού και τροφής ήταν απρόσιτη. Σε ποια λοιπόν ''συμμαχία'' εκτός από αυτή του γρήγορου θανάτου τους θα πιστέψουν αυτές οι φυλές από τη στιγμή που εκδιώχθηκαν, πυροβολήθηκαν και πέθαναν βασανισμένοι επειδή δεν δούλευαν πιο γρήγορα όταν ο ιμπεριαλισμός τους εκμεταλλεύτηκε;

[...]

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 26 Μάιος 2021, 20:30

''Συμμαχία'' για τους μαύρους;

Και για τους μαύρους; Ποια είδους ''συμμαχία'' αποδέχεται το λιντσάρισμα και τον αποκλεισμό των 14 εκατομμυρίων μαύρων και 15 εκατομμυρίων μουλάτων της Λατινικής Αμερικής; Εκεί ξέρουν τι πάει να πει ρατσισμός για τ' αδέρφια τους στις ΗΠΑ όπου δεν μπορούν να βρίσκονται στο ίδιο όχημα με τους λευκούς η να πάνε στα ίδια σχολεία μαζί τους, ούτε καν να πεθάνουν στα ίδια νοσοκομεία με τους λευκούς.

Πώς αυτοί οι απόκληροι θα πιστέψουν στον ιμπεριαλισμό, στα ''πλεονεκτήματά του, η σε οποιαδήποτε ''συμμαχία'' μαζί του ενώ τους λιντσάρω και τους εκμεταλλεύεται σαν σκλάβους; Σε αυτές τις μάζες ανθρώπων που δεν τους επετράπη ούτε κατά διάνοια να απολαύσουν κανένα όφελος, πολιτιστικό, κοινωνικό η επαγγελματικό, ακόμα και όταν είναι πλειοψηφία, διώκονται από τους ιμπεριαλιστές με τα έθιμα της Κου Κλουξ Κλαν, στοιβάζονται στα γκέτο σε απάνθρωπες συνθήκες στις πιο άβολες κατοικίες ενώ εργάζονται στις πιο δύσκολες δουλειές με το χαμηλότερο κέρδος. Δεν μπορούν να ελπίζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα η τα ιδιωτικά σχολεία.

Πώς η ''συμμαχία για την πρόοδο'' μπορεί να γίνει ελκυστική στα 107 εκατομμύρια αντρών και γυναικών της δικής μας Αμερικής, τη ραχοκοκαλιά της εργασίας σε πόλεις και χωριά, που το σκούρο, ινδιάνικο, μαύρο δέρμα τους περιφρονείται από τους νέους αποικιοκράτες; Πώς, από τη στιγμή που στον Παναμά υπάρχει διαφορετικός μισθός για τους Γιάνκις και τους Παναμέζους,οι οποίοι θεωρούνται κατώτεροι, πώς να πιστέψουν σε τούτη τη συμμαχία;

Σε τι μπορούν να πιστεύουν απ' όλα αυτά οι εργάτες, με τους μισθούς πείνας, τις δυσκολότερες δουλειές στις χειρότερες συνθήκες όταν πεινάνε, αρρωσταίνουν και ζουν στη μιζέρια; Τι λέξεις μπορούν να ειπωθούν, τι οφέλη μπορούν οι ιμπεριαλιστές να προσφέρουν στους ανθρακωρύχους, και τους μεταλλωρύχους που φτύνουν τα πνευμόνια τους κάθε μέρα ώστε να επωφελούνται από τα κέρδη οι ξένοι επενδυτές; Τι λέξεις μπορούν να ειπωθούν στους πατεράδες και τους γιους των ξυλοκόπων, των εργατών στις φυτείες καουτσούκ, των εργατών στις φυτείες με φρούτα, καφέ και ζάχαρης η στους υποτακτικούς στις pampas, που συγκεντρώνουν τον πλούτο των φτωχών;

Τι μπορεί να προσφέρει ο ιμπεριαλισμός στους δάσκαλους, καθηγητές, διανοούμενους, ποιητές και καλλιτέχνες; Πως μπορεί να τους προσφέρει μια δίκαιη ζωή, να τους εμπνεύσει να ανέβουν στην ιεραρχία και αν το καταφέρουν, πώς θα εξασκήσουν το επάγγελμά τους στην επόμενη γενιά που θα υποφέρει από τον ιμπεριαλισμό; Τι μπορεί να προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους που ζουν με χαμηλούς μισθούς, που υποφέρουν από τις πολιτικές απαγορεύσεις και δεν μπορούν να εκφράσουν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες στον πολιτικό τομέα, που οι οικονομίες τους φτάνουν ίσα ίσα για να επιβιώνουν και αν πάρουν σύνταξη πώς θα αντιμετωπίσουν τα βασικά αφού οι συντάξεις τους δεν θα καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες τους; Τι ''οφέλη'' και ''συμμαχίες'' μπορεί να τους προσφέρει ο ιμπεριαλισμός;

Αν ο ιμπεριαλισμός παρέχει πηγές βοήθειας στα επαγγέλματα, τις τέχνες και στις δημοσιεύσεις τότε είναι κατανοητό ότι τα προϊόντα τους θα πρέπει να καθρεφτίζουν τα συμφέροντα τους σκοπούς τους και το ''τίποτά'' τους. Από την άλλη, τα μυθιστορήματα και οι νουβέλες που προσπαθούν να καταραστούν τον ιμπεριαλισμό και τις επιδιώξεις του; τα ποιήματα που διαμαρτύρονται για τη σκλαβιά (του ιμπεριαλισμού) , και την επιβολή στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων σε πολλές χώρες, ακόμα και οι τέχνες που καυτηριάζουν την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού εναντίον σε κάθε τίμια ζωή που σκέφτεται επαναστατικά και δρα με συνείδηση και καθαρότητα για το μέλλον των ανθρώπων, τότε 'ολα αυτά που αναφέραμε συναντούν την ένσταση του ιμπεριαλισμού και την εκδίωξη από τον Μακ Κάρθι. Οι εκδώσεις τότε σταματάνε και τα ονόματα σβήνονται από τις αρθρογραφικές στήλες ενώ μια εκστρατεία φίμωσης ξεκινά εναντίον τους κάτι που συνιστά μια αντίφαση στον ιμπεριαλισμό. Τότε είναι που ο συγγραφέας, ο ποιητής, ο ζωγράφος, ο γλύπτης, ο δημιουργός και ο επιστήμονας κάνει τον κόσμο να κρέμεται από τα χείλη του, ζει στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Ο ιμπεριαλισμός είναι αναχρονιστικός, διαστρεβλώνει την αλήθεια και κάνει τα πάντα για τον πλούτο για να πολλαπλασιάσει τα δολάριά του. Αγοράζει πίνακες και έργα αναγκάζοντας σε σιγή την επαναστατική έκφραση, των προοδευτικών ανθρώπων και αυτών που παλεύουν για τον κόσμο και τις ανάγκες του.

Σε αυτήν την λυπηρή εικόνα δεν μπορούμε να ξεχνάμε τα μη προνομιούχα παιδιά, τα ξεχασμένα παιδιά, τα παιδιά που δεν έχουν μέλλον, τα παιδιά της Αμερικής.

Η Αμερική είναι μια ήπειρος που έχει υψηλό ρυθμό γεννήσεων, όμως πάσχει και από υψηλή θνησιμότητα. Η παιδική θνησιμότητα κάτω του ενός έτους πριν λίγα χρόνια άγγιζε τα 125 στα 1000 παιδιά και σε 17 άλλες χώρες έφτανε τα 90 στα 1000 παιδιά. Σε άλλα 102 έθνη το μέσο όρο παιδικής θνησιμότητας φτάνει τα 52 στα 1000 παιδιά κατά μέσο όρο. Στη Λ.Αμερική δυστυχώς το μέσο όρο της παιδικής θνησιμότητας στον πρώτο χρόνο ζωής φθάνει τα 74 στα 1000 παιδιά. Αυτό συνεπάγεται με το γεγονός ότι σε κάποιες χώρες της Λ.Αμερικής η παιδική θνησιμότητα αγγίζει τα 300 στα 1000 παιδιά. Χιλιάδες παιδιά μέχρι τα 7 τους έτη ζωής πεθαίνουν από τρομερές ασθένειες στην Αμερική, από διάρροιες, πνευμονία, δηλητηρίαση, πείνα. Πολλές χιλιάδες αρρωσταίνουν χωρίς να τους παρέχεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ χιλιάδες παιδιά υποφέρουν από ενδημικές ασθένειες, μαλάρια, τράχωμα και από άλλες ασθένειες που οφείλονται στη μόλυνση του περιβάλλοντος, την έλλειψη νερού και άλλων βασικών αναγκών. Αυτές οι ασθένειες είναι συνηθισμένες στις λατινοαμερικάνικες χώρες οπού χιλιάδες παιδιά ζουν στην αγωνία, παρατημένα παιδιά, παιδιά φτωχών και των ξεπεσμένων μικροαστών που ζουν μια δύσκολη ζωή στην επισφάλεια και στην αβεβαιότητα με ελάχιστα μέσα. Οι στατιστικές εδώ μιλάνε ξεκάθαρα. Οποιαδήποτε επίσημη ανακοίνωση των διεθνών οργανισμών τις επιβεβαιώνει.

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 03 Ιουν 2021, 18:20

Μαζικός αναλφαβητισμός

Όσο αναφορά την παιδεία ο οποιοσδήποτε θα μείνει άναυδος διαπιστώνοντας την έλλειψη παιδείας και κουλτούρας στην Αμερική. Ενώ οι ΗΠΑ έχουν ένα μέσο όρο 8 με 9 χρόνων παιδείας στις ηλικίες από 15 και άνω, η Λ.Αμερική παρηκμασμένη από το πλιάτσικο των ΗΠΑ φθάνει το ένα έτος διαβεβαιωμένης παιδείας στην αντίστοιχη ηλικία.

Κάποιος θα εξοργιζόταν ακόμη περισσότερο αν γνώριζε το γεγονός ότι μόνο το 20% των παιδιών από ηλικίες 5 έως 14 είναι γραμμένα σε σχολεία, ενώ στις τελευταίες ηλικίες το 60% δεν πάει σχολείο. Αυτό σημαίνει ότι παραπάνω από το 50% των παιδιών στην Λ.Αμερική δεν πάνε σχολείο. Ο πόνος μεγαλώνει όταν μαθαίνουμε ότι το 80% των παιδιών που πάει σχολείο ολοκληρώνει μονάχα τις πρώτες τρεις τάξεις του δημοτικού. Στην έκτη δημοτικού καταφέρνουν να φτάσουν από 16 με 22 παιδιά από τα 100 που ξεκίνησαν το σχολείο. Ακόμα και στις χώρες που θεωρητικά τα παιδιά είχαν εύκολη πρόσβαση στο σχολείο λόγω υποδομών το 73% των παιδιών παρατά το σχολείο μεταξύ πρώτης και έκτης δημοτικού. Στην Κούβα πριν την επανάσταση το ίδιο συνέβαινε με τη διαφορά ότι το ποσοστό έφτανε το 74%. Στην Κολομβία της ''αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας'' το ποσοστό παιδιών που παρατά το σχολείο αγγίζει το 78%. Αν κάποιος προσέξει καλύτερα στην επαρχία το 1% των παιδιών καταφέρνει να φτάσει στην πέμπτη τάξη του δημοτικού, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

Αν κάποιος ερευνήσει τα αίτια της μαθητικής απουσίας από τις τάξεις θα προσέξει τα εξής: Την οικονομία της μιζέριας. Έλλειψη σχολείων, έλλειψη καθηγητών, έλλειψη οικογενειακών πόρων, παιδική εργασία. Σε τελευταία ανάλυση τον ιμπεριαλισμό και το αποτέλεσμα της καταπίεσης του και ως εκ τούτου την οπισθοδρόμηση.

Το συμπέρασμα αυτού του εφιάλτη που μαστίζει την Λ.Αμερική ζουν παραπάνω από 200 εκατομμύρια ψυχών από τις οποίες τα 2/3 είναι ιθαγενείς, μιγάδες και αφροαμερικάνοι, οι άνθρωποι που δέχονται τις διακρίσεις. Σε τούτη την ήπειρο των ημι-αποικειών, περίπου 4 άνθρωποι πεθαίνουν το λεπτό από πείνα, από θεραπεύσιμες ασθένειες και σε σχετικά νέα ηλικία, δηλαδή 5.500 την ημέρα, δυο εκατομμύρια το χρόνο και δέκα εκατομμύρια το χρόνο. Τέτοιοι θάνατοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αλλά παρ΄όλα αυτά παραμένουν σταθεροί. Τα 2/3 των λατινοαμερικάνων πεθαίνει πρόωρα και όσοι δεν πεθαίνουν ζουν καθημερινά με το φόβο. Ένα ολοκαύτωμα που σε 15 χρόνια έχουν ξεπεράσει τον αριθμό των νεκρών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εν τω μεταξύ από την Λ.Αμερική ρέουν στην οικονομία των ΗΠΑ 4.000 δολάρια το λεπτό, 5 εκατομμύρια δολάρια τη μέρα, 2 δις δολάρια το χρόνο, 10 δις δολάρια σε πέντε χρόνια.

Για κάθε χίλια δολάρια που φεύγουν από την Αμερική μας αφήνουν πίσω ένα πτώμα. Χίλια δολάρια για ένα πτώμα. Αυτό είναι το κόστος του ιμπεριαλισμού! Χίλια δολάρια ο θάνατος, τέσσερις θάνατοι το λεπτό.

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 04 Ιουν 2021, 15:46

Πούντα δελ Έστε

Τότε γιατί οι υπουργοί συναντιούνται στην Πούντα δελ Έστε παρ'όλη την αμερικανική πραγματικότητα; Για να φέρουν την ελπίδα; Όχι! Ο λαός γνωρίζει ότι αυτοί που απέβαλλαν την Κούβα από τον ΟΑΚ, συναντήθηκαν στην Πούντα δελ Εστε για να αποκηρύξουν την εθνική κυριαρχία: Ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν πήγε μόνο εκεί για να οργανώσει την αποβολή της Κούβας αλλά για να καταστείλει με βία κάθε προσπάθεια επανάστασης και επαναστατικού λαϊκού κινήματος των λαών σε όλη την αμερικάνικη ήπειρο. Οι λαοί γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ οργανώνει ένα αιματηρό δράμα για την Λ.Αμερική: Ότι οι ολιγαρχίες πήγαν να αποκηρύξουν την εθνική κυριαρχία των χωρών τους και σε περίπτωση επανάστασης θα κρυφτούν πίσω από το στρατό τον ΗΠΑ ενάντια στα συμφέροντα των ίδιων τους των λαών: 'Οτι οι ΗΠΑ θα παίζουν το ρόλο του ''φρουρού'' στην δια-αμερικανική επιτροπή άμυνας με υψηλές εκτελεστικές αρμοδιότητες, με την παράλληλη υιοθέτηση συλλογικών μέτρων. Η ανατροπή για τους Yankees είναι ο πεινασμένος λαός και η πάλη των ανθρώπων ενάντια στην ιμπεριαλιστική καταστολή.

''Έπιτροπή φρουρού'' με εκτελεστικές αρμοδιότητες στη δια-αμερικανική επιτροπή άμυνας σημαίνει η δύναμη καταστολής της ηπείρου εναντίον των λαών υπό την αρχηγεία του Πενταγώνου.

''Συλλογικά μέτρα'' συνεπάγεται με την απόβαση των US Marines ΣΕ οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής.

Στην κατηγορία ότι η Κούβα ''εξάγει'' επαναστάσεις, εμείς απαντάμε ότι οι επαναστάσεις δεν εξάγονται, αλλά γίνονται από τους λαούς. Τι μπορεί να δώσει η Κούβα στον κόσμο έχει ήδη αποδειχθεί.

Και τι μας διδάσκει η κουβανική επανάσταση; Ότι η επανάσταση είναι εφικτή, ότι ο κόσμος μπορεί να τα καταφέρει και ότι καμία δύναμη στο σύγχρονο κόσμο δεν μπορεί να σταματήσει τα επαναστατικά κινήματα των λαών.

Ο θρίαμβος μας δεν θα ήταν ποτέ τόσο ανέλπιστος αν η επανάσταση η ίδια δεν είχε προκληθεί από τις ώριμες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που την επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί. Αυτές οι συνθήκες που επικρατούν στην Λ.Αμερική.

Στις χώρες που το βορειο-αμερικανικό μονοπώλιο είναι πιο ισχυρό ποτέ, αναπόφευκτα η εκμετάλλευση της ολιγαρχίας είναι πιο σκληρή, ενώ οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες των αγροτών, άθλιες. Τότε η πολιτική εξουσία μοιάζει πιο δυνατή και συμπαγής. Η κατάσταση πολιορκίας συνηθίζεται και κάθε ειρηνική η μη, διαμαρτυρία λόγω της καταπίεσης πνίγεται στο αίμα. Το δημοκρατικό μονοπάτι έχει κλείσει τελείως. Ο σκληρός χαρακτήρας της δικτατορίας και της εξουσίας που ασκούν οι ολιγάρχες αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Τότε είναι που η επαναστατική έκρηξη γίνεται αναπόφευκτη.

Παρόλο που στις υποανάπτυκτες χώρες της Λ.Αμερικής η εργατική τάξη είναι σχετικά μικρή, υπάρχει μια κοινωνική τάξη που ζει σε απάνθρωπες συνθήκες και αποτελεί μια πιθανή δύναμη για να γίνει εφικτή μια επανάσταση, για την εθνική απελευθέρωση, καθοδηγούμενη από την εργατική τάξη και τους πολιτικούς διανοούμενους. Αυτή την τάξη την αποτελούν οι αγρότες.

Σε αυτή την ήπειρο υπάρχουν δυο κατηγορίες: μια υποανάπτυκτη βιομηχανία και ο αγροτικός τομέας που βρίσκεται σε καθεστώς φεουδαρχίας. Αν οι συνθήκες ζωής για τους εργάτες στις πόλεις είναι απάνθρωπες, τότε οι συνθήκες ζωής για τους αγρότες στην επαρχεία είναι ακόμα πιο άθλιες. Επίσης οι αγροτικός τομέας είναι ο κυρίαρχος στην Λ.Αμερική αφού το 70% του πληθυσμού της ηπείρου εντάσσεται στον αγροτικό τομέα.

Με εξαίρεση τους γαιοκτήμονες οι οποίοι συνήθως διαμένουν στις πόλεις, οι αγρότες ζουν και κερδίζουν το ψωμί τους σε ράντσα με μισθούς πείνας. Επίσης οι διαφορές εκμετάλλευσης των χωρικών και των αγροτών δε διαφέρουν εν τέλει σε τίποτε από τον φεουδαρχικό Μεσαίωνα. Αυτές οι συγκυρίες καθιστούν τους αγρότες ως τη βάση για την πραγματοποίηση της επανάστασης.

Οι εξοπλισμένοι στρατοί για τον συμβατικό πόλεμο είναι η κινητήρια δύναμη έκφρασης για τις κυρίαρχες τάξεις, όμως αυτοί οι στρατοί καθίστανται ανίκανοι όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν τους άτακτους αγρότες στο δικό τους έδαφος. Χάνουν 10 άνδρες για κάθε αντάρτη που πέφτει νεκρός. Ο πανικός διαδίδεται γρήγορα ανάμεσά τους όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν εχθρό που κρύβεται καλά που είναι και ανίκητος στο έδαφός του. Αυτά δεν διδάσκονται στις στρατιωτικές ακαδημίες, που δοκιμάζουν τις τακτικές τους πάνω στους εργάτες και φοιτητές των πόλεων.

Ο αρχικός αγώνας λίγων μονάδων έτσι ενισχύεται από φρέσκες, το μαζικό κίνημα αρχίζει να χαλαρώνει τους δεσμούς του, η παλαιά τάξη χάνεται σιγά σιγά και τότε είναι που το εργατικό κίνημα και οι μάζες των πόλεων αποφασίζουν να πολεμήσουν. Τι είναι αυτό που από την πρώτη στιγμή του αγώνα έκανε τους αντάρτες ανίκητους ανεξαρτήτως από τον αριθμό του τακτικού στρατού; Είναι η αλληλεγγύη του λαού που όλο και μεγαλώνει.

Άβαταρ μέλους
Fluffy
Δημοσιεύσεις: 21735
Εγγραφή: 12 Ιούλ 2019, 08:54

Re: Οι διακηρύξεις της Αβάνας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Fluffy » 04 Ιουν 2021, 15:52

«οι ολιγαρχίες πήγαν
...να αποκηρύξουν την εθνική κυριαρχία των χωρών τους
... ενάντια στα συμφέροντα των ίδιων τους των λαών»

ΟΥΤΙΣ
hades

Απάντηση

Επιστροφή στο “Φιλοσοφία πολιτικής”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών