Κομμουνιστικό Μανιφέστο

[Fluffy]

π.χ.
Πρόλογος στη δεύτερη Ρωσική έκδοση του 1882

Η πρώτη ρωσική έκδοση του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος, που μεταφράστηκε από τον Μπακούνιν, βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1860-1870, στο τυπογραφείο του Κολοκόλ[1]. Τότε, η Δύση μπορούσε να δει σ' αυτήν (στη ρωσική έκδοση του "Μανιφέστου") μονάχα ένα φιλολογικό παράδοξο. Μια τέτοια άποψη θα ήταν σήμερα αδύνατη.

Πόσο περιορισμένη έκταση αγκάλιαζε ακόμα τότε (το Δεκέμβρη του 1847) το προλεταριακό κίνημα, το δείχνει πιο ξεκάθαρα το τελευταίο κεφάλαιο του "Μανιφέστου", "Η στάση των κομμουνιστών απέναντι στα διάφορα κόμματα της αντιπολίτευσης στις διάφορες χώρες". Εδώ λείπουν δηλαδή ίσα-ίσα η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν η εποχή που η Ρωσία αποτελούσε την τελευταία μεγάλη εφεδρεία όλης της ευρωπαϊκής αντίδρασης και που οι Ηνωμένες Πολιτείες απορροφούσαν με τη μετανάστευση το προλεταριακό πλεόνασμα δύναμης της Ευρώπης. Οι δύο αυτές χώρες προμήθευαν την Ευρώπη με πρώτες ύλες και ήταν ταυτόχρονα αγορές κατανάλωσης για τα βιομηχανικά της προϊόντα. Και οι δύο λοιπόν χώρες ήταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στηρίγματα του καθεστώτος που υπήρχε στην Ευρώπη.

Πόσο τελείως διαφορετικά είναι τα πράγματα σήμερα! Ίσα-ίσα η ευρωπαϊκή μετανάστευση έδωσε τη δυνατότητα στη Βόρεια Αμερική ν' αναπτύξει μια γιγάντια γεωργική παραγωγή, που ο συναγωνισμός της κλονίζει συθέμελα τη μεγάλη και τη μικρή ευρωπαϊκή γαιοκτησία. Η ίδια επίσης μετανάστευση επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να εκμεταλλευτούν τις τεράστιες βοηθητικές βιομηχανικές τους πηγές με τέτοια ενεργητικότητα και σε τέτοια κλίμακα, που θα πρέπει να σπάσει σύντομα το ως τώρα βιομηχανικό μονοπώλιο της Δυτικής Ευρώπης και ειδικά της Αγγλίας. Και τα δύο αυτά περιστατικά επιδρούν με τη σειρά τους επαναστατικά πάνω στην ίδια την Αμερική. Η μικρή και η μεσαία γαιοκτησία των φάρμερς, αυτό το θεμέλιο όλου του πολιτικού της καθεστώτος, υποκύπτει βαθμιαία στον ανταγωνισμό των γιγάντιων αγροκτημάτων, ενώ στις βιομηχανικές περιφέρειες αναπτύσσεται ταυτόχρονα για πρώτη φορά ένα μαζικό προλεταριάτο και μια μυθική συγκέντρωση των κεφαλαίων.

Ας περάσουμε τώρα στη Ρωσία! Τον καιρό της επανάστασης του 1848-1849 όχι μονάχα οι μονάρχες της Ευρώπης, αλλά και οι ευρωπαίοι αστοί βρήκαν στη ρωσική ανάμειξη τη μοναδική σωτηρία από το προλεταριάτο που μόλις άρχιζε να ξυπνάει. Ανακήρυξαν τον τσάρο αρχηγό της ευρωπαϊκής αντίδρασης. Σήμερα ο τσάρος είναι αιχμάλωτος της επανάστασης στην Γκατσίνα[2] και η Ρωσία αποτελεί την προφυλακή της επαναστατικής δράσης στην Ευρώπη.

Καθήκον του "Κομμουνιστικού Μανιφέστου" ήταν να διακηρύξει ότι είναι αναπόφευκτη η επικείμενη κατάργηση της σύγχρονης αστικής ιδιοκτησίας. Στη Ρωσία όμως, πλάι στην καπιταλιστική αγυρτεία που ανθίζει γρήγορα και στην αστική γαιοκτησία που μόλις τώρα αναπτύσσεται, βλέπουμε ότι η μισή και πάνω γη είναι κοινή ιδιοκτησία των αγροτών. Μπαίνει, λοιπόν, το ερώτημα: Μπορεί άραγε η ρωσική Όμπστσινα, αυτή η σε μεγάλο πια βαθμό υπονομευμένη μορφή της παμπάλαιας κοινοκτημοσύνης της γης, να περάσει κατευθείαν στην ανώτερη, στην κομμουνιστική μορφή της κοινής γαιοκτησίας; Ή αντίθετα θα πρέπει να διατρέξει πρώτα την ίδια πορεία διάλυσης που χαρακτηρίζει την ιστορική εξέλιξη της Δύσης;

Η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί σήμερα σ' αυτό είναι: Αν η ρωσική επανάσταση αποτελέσει το σύνθημα για μια προλεταριακή επανάσταση στη Δύση, έτσι που οι δυο μαζί να συμπληρώνουν η μια την άλλη, τότε η τωρινή ρωσική κοινή ιδιοκτησία της γης μπορεί να χρησιμεύσει σαν αφετηρία για μια κομμουνιστική εξέλιξη.

Λονδίνο, 21 τον Γενάρη 1882

Καρλ Μαρξ, Φρίντριχ Ένγκελς

[Ασέβαστος]

τι ήταν αυτό λοιπόν που εκτίναξε τις παραγωγικές δυνάμεις; Δεν ήταν η κοινωνικά οργανωμένη εργασία;

[πατησιωτης]

τι ήταν αυτό λοιπόν που εκτίναξε τις παραγωγικές δυνάμεις; Δεν ήταν η κοινωνικά οργανωμένη εργασία;

Συνδυασμένη με το σύστημα της αγοράς,τα πανεπιστήμια,την πρωτοκαθεδρία της επιστήμης και της τεχνολογίας και πολλά άλλα πράγματα.
Κοινωνικά οργανωμένη εργασία είχαν και οι Φαραώ της Αιγύπτου.Οι δούλοι που έχτιζαν τις πυραμίδες ήσαν κοινωνικά οργανωμένοι από τους δεσμοφύλακές τους.

[George_V]

τι ήταν αυτό λοιπόν που εκτίναξε τις παραγωγικές δυνάμεις; Δεν ήταν η κοινωνικά οργανωμένη εργασία;

Συνδυασμένη με το σύστημα της αγοράς,τα πανεπιστήμια,την πρωτοκαθεδρία της επιστήμης και της τεχνολογίας και πολλά άλλα πράγματα.
Κοινωνικά οργανωμένη εργασία είχαν και οι Φαραώ της Αιγύπτου.Οι δούλοι που έχτιζαν τις πυραμίδες ήσαν κοινωνικά οργανωμένοι από τους δεσμοφύλακές τους.

Technically speaking Δεν εχτισαν δούλοι τις πυραμιδες.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

τι ήταν αυτό λοιπόν που εκτίναξε τις παραγωγικές δυνάμεις; Δεν ήταν η κοινωνικά οργανωμένη εργασία;

Συνδυασμένη με το σύστημα της αγοράς,τα πανεπιστήμια,την πρωτοκαθεδρία της επιστήμης και της τεχνολογίας και πολλά άλλα πράγματα.
Κοινωνικά οργανωμένη εργασία είχαν και οι Φαραώ της Αιγύπτου.Οι δούλοι που έχτιζαν τις πυραμίδες ήσαν κοινωνικά οργανωμένοι από τους δεσμοφύλακές τους.

βεμπεριανή ανάγνωση

[Fluffy]

Γενικά αστική αντίληψη. Π.χ. αγορά είχε και η αρχαια αθηνα, η ρώμη κτλπ άρα είχαν καπιταλισμό. είχαν αποικίες άρα ιμπεριαλισμό. Υπήρχε εμπόριο προκαπιταλιστικά; υπήρχε, αρα καπιταλισμός. Η αστική πολιτική οικονομία αντιλαμβάνεται πως όλες οι ταξικές κοινωνίες είναι ένα, άντε το πολύ 2, καπιταλισμος και προκαπιταλιστικές κοινωνίες. Και από δω απορέει πως η εκμετάλλευση είναι αιώνια και δεν καταργείται, είναι στη "φύση". «Πάντα υπήρχαν πλουσιοι και φτωχοί».

[pylothess]

Γενικά αστική αντίληψη. Π.χ. αγορά είχε και η αρχαια αθηνα, η ρώμη κτλπ άρα είχαν καπιταλισμό. είχαν αποικίες άρα ιμπεριαλισμό. Υπήρχε εμπόριο προκαπιταλιστικά; υπήρχε, αρα καπιταλισμός. Η αστική πολιτική οικονομία αντιλαμβάνεται πως όλες οι ταξικές κοινωνίες είναι ένα, άντε το πολύ 2, καπιταλισμος και προκαπιταλιστικές κοινωνίες. Και από δω απορέει πως η εκμετάλλευση είναι αιώνια και δεν καταργείται, είναι στη "φύση". «Πάντα υπήρχαν πλουσιοι και φτωχοί».

Η εργασία είναι εμπόρευμα ή αλλιώς εμπορεύσιμο είδος.Οι υπάλληλοι/εργαζόμενοι πουλάνε τις ικανότητές τους, τις εμπορεύονται ,διαπραγματεύονται τις τιμές στην οποία θα πωληθούν όπως θες το λες.Ο επιχειρηματίας αγοράζει τις υπηρεσίες των εργαζομένων γιατί υπάρχει κάποια όφελος για τον επιχειρηματία. Αυτά που μαθαίνουμε στα σχολεία είναι απλουστευμένα μοντέλα.Όπως μοντέλα υπάρχουν και στις φυσικές επιστήμες. Σε μεταπτυχιακό, διδακτορικό και μεταδιδακτορικό επίπεδο γίνονται πιο περίπλοκα τα μοντέλα γιατί λαμβάνουν υπ'όψιν περισσότερους παράγοντες. Όσο περισσότερους παράγοντες λαμβάνει υπ'όψιν ένα μοντέλο τόσο πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι.

Όπως στο δημοτικό για παράδειγμα μας μάθαιναν στο μάθημα :"Μελέτη του Περιβάλλοντος" ή στο " Εμείς και ο Κόσμος " τα ωοτόκα ζώα , ψάρια ,ερπετά , έντομα κ.τ.λ. Ενώ τα θηλαστικά γεννούν μικρά. Υπάρχουν και τα αμφίβια που είναι ωοτόκα αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα.Το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν ορισμένα είδη καρχαριών που γεννούν μικρά.Οι περισσότερες οχιές δεν γεννούν αυγά . Όπως επίσης , όσο και αν σας φαίνεται παράξενο ,υπάρχουν είδη θηλαστικών που γεννούν αυγά!!! Παράδειγμα ο ορνιθόρυγχος.

Έτσι και στα οικονομικά , ένας προπτυχιακός φοιτητής ξεκινάει με το αλφαβητάριο της οικονομίας.
Στον καπιταλισμό ο εργαζόμενος ,είναι ταυτόχρονα και καταναλωτής.Στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες ,η καταναλωτική ικανότητα των "εργαζομένων" ήταν πολύ περιορισμένη.Οι σκλάβοι για παράδειγμα δεν αντιμετωπίζονταν ως εργασία αλλά ως κεφάλαιο.Οι παραγωγικοί συντελεστές είναι τρεις:εργασία , έδαφος , κεφάλαιο.Στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες ο παραγωγικός συντελεστής αντιμετωπίζονταν διαφορετικά απ'ότι σήμερα. Οι σκλάβοι θεωρούνταν π.χ. εκείνη την εποχή κάτι σαν άλογα , μουλάρια ή σαν τα σημερινά τρακτέρ ,αλυσοπρίονα κ.τ.λ. Οι σκλάβοι εκείνη την εποχή κατανάλωναν ελάχιστα. Μόνο το φαγητό που τους έδινε ο αφέντης.Με την κατάργηση της δουλείας και την απελευθέρωση των σκλάβων ανοίχτηκε μια τεράστια αγορά . Ο ίδιος ο Adam Smith , ο πατέρας του καπιταλισμού έλεγε πως πρέπει να καταργηθεί η δουλεία αλλά το έβλεπε οικονομικά και όχι ανθρωπιστικά.Επομένως ο καπιταλισμός μέχρι κάποιο σημείο έφερε την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Η βιομηχανική επανάσταση ελευθέρωσε τους σκλάβους και τους έκανε εργάτες, οι παγκόσμιοι πόλεμοι συνέβαλλάν στην χειραφέτηση των γυναικών , τώρα με την παγκοσμιοποίηση ,στην εποχή της πληροφορίας αποκτούν δικαιώματα οι LGBT.

[Fluffy]

Η εργασία είναι εμπόρευμα στην αστική κοινωνία καθώς οι αστοι φτιάχνουν έναν κόσμο-μια κοινωνία κατεικόνα και καθομοίωση

[πατησιωτης]

Η εργασία είναι εμπόρευμα στην αστική κοινωνία καθώς οι αστοι φτιάχνουν έναν κόσμο-μια κοινωνία κατεικόνα και καθομοίωση

Και σε όλες τις άλλες κοινωνίες είναι καταναγκαστική.

[πατησιωτης]

Η εργασία είναι εμπόρευμα στην αστική κοινωνία καθώς οι αστοι φτιάχνουν έναν κόσμο-μια κοινωνία κατεικόνα και καθομοίωση

Και σε όλες τις άλλες κοινωνίες είναι καταναγκαστική.

[pylothess]

Η εργασία είναι εμπόρευμα στην αστική κοινωνία καθώς οι αστοι φτιάχνουν έναν κόσμο-μια κοινωνία κατεικόνα και καθομοίωση

Οι αστοί φτιάχνουν τον κόσμο; Εγώ νόμιζα ότι υπάρχουν νομοτέλειες και αναγκαιότητες που οδηγούν τις καταστάσεις προς μια κατεύθυνση , ανεξάρτητα από την θέληση μας. Η εργασία είναι εμπόρευμα ανεξάρτητα από την θέληση των αστών.

Θυμήθηκα τώρα έναν που μου κάνει την ερώτηση μάλλον για να με φέρει σε δύσκολη θέση: " Τι προκαλεί τον καπιταλισμό"
Η ερώτησή του είναι λάθος. Ο καπιταλισμός δεν είναι π.χ. αρρώστια ,γρίππη που οφείλεται σε κάποιον ιό. Υπάρχει μια εξέλιξη στα οικονομικά συστήματα.

[pylothess]

Για ένα χρονικό διάστημα στα σοσιαλιστικά καθεστώτα υπήρχαν μόνο κρατικές-κοινωνικοποιημένες κατά τους κομμουνιστές- επιχειρήσεις. Γνωρίζουμε πως σταδιακά άρχισε η απελευθέρωση της σοσιαλιστικής οικονομίας. Σήμερα υπάρχουν μόνο πέντε σοσιαλιστικά κράτη. Βιετνάμ,Β.Κορέα, Κίνα, Κούβα, Λάος. Και από αυτά μάλλον μόνο η Β.Κορέα ακολουθεί το μοντέλο της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας.Για λόγους απλούστευσης όμως , ας θεωρήσουμε ότι στα σοσιαλιστικά καθεστώτα είναι ελεγχόμενα από το κράτος.

Στην ελεύθερη αγορά υπάρχει και η αγορά εργασίας.Υπάρχει η προσφορά εργασίας και η ζήτηση εργασίας. Οι εργαζόμενοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους επί πληρωμή. Η για να το πω πιο Μαρξιστικά , πουλάνε την εργατική τους δύναμη για να βιοποριστούν. Ο επιχειρηματίας που ανάγκη από αυτές τις υπηρεσίες ,τις αγοράζει . Πόσο κοστολογούνται όμως οι υπηρεσίες που προσφέρει ένας εξειδικευμένος επιστήμονας. ένας νευροχειρούργος ,ένας ερευνητής, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και πόσο κοστολογούνται οι υπηρεσίες που προσφέρει π.χ. ένας ανειδίκευτος εργάτης σε μια οικοδομή ,σε μια βιομηχανία ,ένας ντελιβεράς κ.τ.λ. Ένας παράγοντας είναι η σπανιότητα.Εάν υπάρχει πληθώρα εργαζομένων που μπορούν να προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες τότε οι μισθοί θα πέσουν. Δεν μπορούν να κάνουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες εργασίες. Κάποιους που είναι εξήντα χρονών και δούλευε σε εργοστάσιο επί τριάντα π.χ. χρόνια που έχει κλείσει, μπορεί μήπως να πάει τους θερινούς μήνες να δουλέψει σερβιτόρος στην Μύκονο απλά και μόνο επειδή εκεί έχει δουλειά;

Στον σοσιαλισμό όμως δεν υπάρχει προσφορά και ζήτηση. Είναι όλα κεντρικά σχεδιασμένα. Είναι θέμα πολιτικής απόφασης. Οι μισθοί δεν καθορίζονται από την προσφορά και ζήτηση.

[Fluffy]

Αφήνω αυτό εδώ:

Στις σπηλιές θα σας γυρίσουν οι καπιταλιστές ζωουδια.
Εκκλησία και μόνο κρέας τις Κυριακές.
Πονάτε;
Πατωνετε;

Μπρος στα μάτια μας συντελείται μια παρόμοια κίνηση. Οι αστικές σχέσεις παραγωγής και ανταλλαγής, οι αστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε. Εδώ και δεκάδες χρόνια, η ιστορία της βιομηχανίας και του εμπορίου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ιστορία της εξέγερσης των σύγχρονων παραγωγικών δυνάμεων ενάντια στις σύγχρονες σχέσεις παραγωγής, ενάντια στις σχέσεις ιδιοκτησίας, που αποτελούν τους όρους ύπαρξης της αστικής τάξης και της κυριαρχίας της. Αρκεί ν' αναφέρουμε τις εμπορικές κρίσεις που με την περιοδική τους επανάληψη όλο και πιο απειλητικά αμφισβητούν την υπόσταση ολόκληρης της αστικής κοινωνίας. Στις εμπορικές κρίσεις καταστρέφεται τακτικά ένα μεγάλο μέρος όχι μονάχα των έτοιμων προϊόντων, αλλά ακόμα και των παραγωγικών δυνάμεων που ήδη είχαν δημιουργηθεί. Στις κρίσεις ξεσπά μια κοινωνική επιδημία που σε κάθε άλλη προηγούμενη εποχή θα φαινόταν σαν παραλογισμός, η επιδημία της υπερπαραγωγής. Η κοινωνία ξαφνικά βρίσκεται πάλι πίσω σε κατάσταση στιγμιαίας βαρβαρότητας. Θα 'λεγε κανείς ότι ένας λιμός, ένας γενικός καταστροφικός πόλεμος της έκοψε όλα τα μέσα ύπαρξης. H βιομηχανία, το εμπόριο φαίνονται εκμηδενισμένα. Και γιατί; Γιατί η κοινωνία έχει πάρα πολύ πολιτισμό, πάρα πολλά μέσα ύπαρξης, πάρα πολλή βιομηχανία, πάρα πολύ εμπόριο. Οι παραγωγικές δυνάμεις που διαθέτει δεν χρησιμεύουν πια για την προώθηση του αστικού πολιτισμού και των αστικών σχέσεων ιδιοκτησίας. Αντίθετα, έγιναν πάρα πολύ μεγάλες γι' αυτές τις σχέσεις, εμποδίζονται από αυτές. Και κάθε φορά που οι παραγωγικές δυνάμεις ξεπερνούν το εμπόδιο αυτό, φέρνουν σε αναταραχή ολόκληρη την αστική κοινωνία, απειλούν την ύπαρξη της αστικής ιδιοκτησίας. Οι αστικές σχέσεις έγιναν πάρα πολύ στενές για να περιλάβουν τα πλούτη που δημιουργήθηκαν απ' αυτές. Πώς ξεπερνά η αστική τάξη τις κρίσεις; από τη μια μεριά καταστρέφοντας αναγκαστικά μάζες από παραγωγικές δυνάμεις. Από την άλλη, κατακτώντας καινούργιες αγορές και εκμεταλλευόμενη πιο βαθιά τις παλιές. Πώς, λοιπόν; Προετοιμάζοντας πιο ολόπλευρες και πιο τεράστιες κρίσεις και ελαττώνοντας τα μέσα για να προλαβαίνει τις κρίσεις.

από το κομμουνιστικο μανιφέστο

[Sol]

[Ληστοσυμμορίτης]