Ντομινικ Βενερ ενας ηρωας της Ευρωπης και εχθρος του Λοατκισμου

Φιλοσοφία πολιτικής
Άβαταρ μέλους
Aprilianos
Δημοσιεύσεις: 5587
Εγγραφή: 26 Ιουν 2020, 20:06

Ντομινικ Βενερ ενας ηρωας της Ευρωπης και εχθρος του Λοατκισμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Aprilianos » 03 Αύγ 2022, 20:56

Μια συμβολική πράξη διαμαρτυρίας, η αυτοκτονία του Ντομινίκ Βενέρ μέσα στη Νοτρ Νταμ...
Εικόνα
«Ο θάνατος είναι μερικές φορές ένας άλλος τρόπος ύπαρξης» έγραψε κάποτε ο Βενέρ και αυτό θα ήθελε σίγουρα να το θυμόμαστε. Ο Ντομινίκ Βενέρ, Γάλλος εθνικιστής, ευρωπαϊστής ακτιβιστής και συγγραφέας αυτοκτόνησε στις 21 Μαΐου 2013, αυτοπυροβολημένος με βολή περιστρόφου μέσα στον καθεδρικό ναό της Παναγίας, «Νοτρ Νταμ»,στο Παρίσι. Το 1956 ο Βενέρ στρατεύτηκε εθελοντικά και πολέμησε ως αλεξιπτωτιστής στην Αλγερία, όπου υπηρέτησε μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου. Επιστρέφοντας στη Γαλλία πήρε μέρος στη δράση εθνικιστικών οργανώσεων, ενώ στη συνέχεια μετατράπηκε σε ευρωπαϊστή, πριν αποσυρθεί οριστικά από την πολιτική και ασχοληθεί με τη συγγραφή ιστορικών βιβλίων. Έφτασε στο ναό λίγο μετά τις 16:00 το απόγευμα της Τρίτης 21 Μαΐου και εισήλθε στο ιερό όπου άφησε μια επιστολή με τίτλο «Δήλωση του Ντομινίκ Βενέρ: λόγοι για έναν εθελοντικό θάνατο» , μέσα σ’ έναν σφραγισμένο φάκελο. Αυτοπυροβολήθηκε στο στόμα μ’ ένα μικρό ατομικό πυροβόλο όπλο, μπροστά στην Αγία Τράπεζα, λίγο μετά τις 17:00. Σε ιδιόγραφο σημείωμα που βρέθηκε, ο αυτόχειρας εξηγούσε τους λόγους της πράξεως του. Ο Βενέρ ήταν αντίθετος με τη μετανάστευση ανθρώπων από χώρες του τρίτου κόσμου προς τη Γαλλία και την Ευρώπη, και ιδίως στη μετανάστευση και την αποδοχή μουσουλμάνων, καθώς και εναντίον της αμερικανοποιήσεως των ευρωπαϊκών αξιών. Ας θυμηθούμε το κύκνειο άσμα του με την μορφή γράμματος που άφησε εκείνη την ημέρα ακριβώς στον τόπο που αυτοκτόνησε, μέσα στην Παναγία των Παρισίων: «Είμαι σώματι και πνεύματι υγιής και γεμάτος από την αγάπη της γυναίκας μου και των παιδιών μου. Αγαπώ τη ζωή και δεν περιμένω τίποτα πέρα απ’ αυτήν, εκτός από την διαιώνιση της φυλής και του πνεύματός μου. Ωστόσο, στο δειλινό αυτής της ζωής, μπροστά στους τεράστιους κινδύνους για την γαλλική και ευρωπαϊκή μου πατρίδα, αισθάνομαι το καθήκον να δράσω όσο έχω ακόμα τη δύναμη. Αισθάνομαι αναγκαίο το να θυσιαστώ για να σταματήσει ο λήθαργος που μας βαραίνει. Προσφέρω ό, τι απομένει απ’ τη ζωή μου στοχεύοντας σε μια διαμαρτυρία και στην θεμελίωσή της . Διαλέγω ένα εξαιρετικά συμβολικό μέρος, τον καθεδρικό της Παναγίας των Παρισίων τον οποίο σέβομαι και θαυμάζω, αυτόν ο οποίος χτίστηκε από την ευφυΐα των προγόνων μου πάνω σε αρχαιότερους λατρευτικούς τόπους και που θυμίζει την πανάρχαια καταγωγή μας. Τη στιγμή που τόσοι και τόσοι άνθρωποι γίνονται δούλοι της ζωής τους, η χειρονομία μου ενσαρκώνει μια ηθική της θέλησης. Αυτοκτονώ προκειμένου να αφυπνίσω τις κοιμισμένες συνειδήσεις. Εξεγείρομαι ενάντια στη μοιρολατρία. Εξεγείρομαι ενάντια στα ψυχικά δηλητήρια και ενάντια στις ασυγκράτητες ατομικές επιθυμίες που καταστρέφουν τα ταυτοτικά μας ερείσματα και κυρίως της οικογένειας, ενδόμυχη βάση του πολυχιλιετούς πολιτισμού μας. Ενώ υπερασπίζομαι την ταυτότητα όλων των λαών στον τόπο τους, εξεγείρομαι επίσης ενάντια στο έγκλημα που στοχεύει στην αντικατάσταση των πληθυσμών μας. Ο κυρίαρχος λόγος δεν μπορεί να ξεπεράσει τις δηλητηριώδεις ασάφειες του και οι Ευρωπαίοι πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Χωρίς μία ταυτ...

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/84214/ © www.elkosmos.gr

Άβαταρ μέλους
Aprilianos
Δημοσιεύσεις: 5587
Εγγραφή: 26 Ιουν 2020, 20:06

Re: Ντομινικ Βενερ ενας ηρωας της Ευρωπης και εχθρος του Λοατκισμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Aprilianos » 03 Αύγ 2022, 21:00

Σαν σήμερα 21 Μαΐου 2013 αυτοκτόνησε ο Γάλλος εθνικιστής συγγραφέας Ντομινίκ Βενέρ στην Παναγία των Παρισίων...
Εικόνα
Στις 21 Μαΐου, 2013 γύρω στις τέσσερις το απόγευμα ο γνωστός εθνικιστής – ευρωπαϊστής συγγραφέας Dominique Venner (Ντομινίκ Βενέρ) αυτοκτόνησε με πυροβόλο όπλο στον καθεδρικό ναό της Notre Dame. Πράξη η οποία οδήγησε στην εκκένωση του καθεδρικού ναού.. Μόνο λίγες ώρες νωρίτερα ο Βενέρ, που ήταν 78 ετών, είχε αφήσει ένα post στο blog του, ζητώντας ριζική αντίσταση ενάντια στον νέο νόμο για τον “γάμο” των ομοφυλοφίλων. Έγραφε επίσης: χρειάζονται «νέες χειρονομίες, εντυπωσιακές και συμβολικές, που θα μας βγάλουν από την υπνηλία, θα ταρακουνήσουν τις αναισθητοποιημένες συνειδήσεις μας και θα αφυπνίσουν τη μνήμη της καταγωγής μας….Μπαίνουμε σε μια εποχή όπου τα λόγια πρέπει να υποστηρίζονται από ενέργειες». Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο Βενέρ δεν έκανε καμία δήλωση πριν αυτοκτονήσει. Ωστόσο, ένα σημείωμα βρέθηκε δίπλα στο σώμα του. Είναι η πρώτη αυτοκτονία μέσα στο ναό της Παναγίας των Παρισίων, αν και κάποιοι έχουν δώσει τέλος στη ζωή τους πέφτοντας από το καμπαναριό. Η Μαρίν Λε Πεν, επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, χαρακτήρισε την αυτοκτονία του Βενέρ «πολιτική πράξη» και δήλωσε ότι στόχος του ήταν η «αφύπνιση του λαού της Γαλλίας». Ο Βενέρ ήταν ενάντιος στη μετανάστευση ανθρώπων από χώρες του τρίτου κόσμου προς τη Γαλλία και την Ευρώπη, και ιδίως στη μετανάστευση και την αποδοχή μουσουλμάνων, καθώς και εναντίον της αμερικανοποίησης των ευρωπαϊκών αξιών και – πιο πρόσφατα – της νομιμοποίησης του «γάμου» μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου γάμο στη Γαλλία. Ο Dominique Venner ήταν ένας βραβευμένος Γάλλος ιστορικός, δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος. Ο Venner ήταν πρώην αγωνιστής της ακροδεξιάς και εθνικιστικών οργανώσεων ενώ αργότερα μετατράπηκε σε ευρωπαϊστή πριν αποσυρθεί από την πολιτική για να επικεντρωθεί σε μια καριέρα ως ιστορικός. Η εξειδίκευση του ήταν στην στρατιωτική και πολιτική ιστορία. Κατά την στιγμή του θανάτου του, ήταν ο συντάκτης του La Nouvelle Revue d’Histoire, ενός διμηνιαίου ιστορικού περιοδικού. Γιος αρχιτέκτονα ο οποίος ήταν μέλος του Parti Populaire Français (PPF) του Doriot (προπολεμικό εθνικιστικό – σοσιαλιστικό κόμα που ιδρύθηκε από πρώην μέλη του κομμουνιστικού κόματος που ήταν αντίθετοι στους Εβραίους τραπεζίτες και στους Μασόνους), ο νεαρός Venner πήγε ως εθελοντής στον πόλεμο της Αλγερίας, και υπηρέτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1956. Μετά την επιστροφή του στη Γαλλία εντάχθηκε στην κίνηση Jeune Nation. Μετά τη βίαιη καταστολή της Ουγγρικής Επανάστασης του 1956 συμμετείχε στον εμπρησμό του γραφείου του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος στις 7 Νοεμβρίου 1956. Μαζί με τον Pierre Sidos βοήθησε να ξεκινήσει η βραχύβια κίνηση του Parti Nationaliste (Εθνικιστικό Κόμμα) και συμμετείχε στο Mouvement Populaire du 13 mai (Λαϊκό Κίνημα της 13ης Μαΐου). Φυλακίστηκε για 18 μήνες στη φυλακή La Santé ως πολιτικός κρατούμενος και απελευθερώθηκε το 1962. Μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, το φθινόπωρο του 1962, ο Venner έγραψε ένα μανιφέστο “Προς μια θετική κριτική”, το οποίο έγινε ένα θεμελιώδες κείμενο για ένα ολόκληρο τμήμα της ακροδεξιάς. Στο μανιφέστο, Venner εξερευνούσε τους λόγους για την αποτυχία του πραξικοπήματος του Απριλίου του 1961 και το χάσμα που υπήρχε μεταξύ των «υπηκόων» (“Nationaux”) και των “εθνικιστών” (“nationalistes”) και καλούσε για τη δημιουργία ενός ενιαίου επαναστατικού και εθνικιστικού οργανωτικού σχήματος, το οποίο θα ήταν «μονολιθικό και ιεραρχικό» και θα αποτελούταν από νέους πειθαρχημένους. Το έργο του το αφιέρωσε στους “εθνικιστές αντάρτες οι οποίοι θα είναι έτοιμοι για μάχη”. Τον Ιανουάριο του 1963, δημιούργησε (με τον Alain de Benoist) την κίνηση και το περιοδικό «Ευρώπη-Δράση». Όσον αφορά την ιστορική του συγγραφή, ο Venner ήταν ειδικός όπλα και το κυνήγι και έχει γράψει αρκετά βιβλία για τα θέματα αυτά. Κυριότερα ιστορικά έργα του είναι: Baltikum (1974), Le Soleil des vaincus Blanc (Ο Λευκός Ήλιος των Ηττημένων, – το καταπληκτικό και μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο για το έπος των Νοτίων) (1975), Le Κερ Rebelle (Η επαναστατική καρδιά) (1994), Gettysburg (1995), Les Blancs et les Rouges (Τα λευκά και τα κόκκινα) (1997), (Ιστορία της Συνεργασίας) (2000) και Histoire du terrorisme (Ιστορία της τρομοκρατίας) (2002). Το έργο του Histoire de l’Armée rouge (Ιστορία του Κόκκινου Στρατού), κέρδισε το αναγνωρισμένου κύρους Prix d’histoire broquette-Gonin βραβείο από την Γαλλική Ακαδημία το 1981. Το 1995, και με τη βοήθεια του φίλου του François de Grossouvre, ο Venner δημοσίευσε το “Κριτική Ιστορία της Αντίστασης”, έργο στο οποίο υπογράμμισε την ισχυρή επιρροή και την παρουσία των Γάλλων εθνικιστών στην Αντίσταση. Πιο πρόσφατα, ο Venner έγραψε το “Ιστορία και Παράδοση των Ευρωπαίων” (2002), στην οποία ο Venner μιλούσε γι’ αυτό που πίστευε ότι είναι η κοινή βάση του ευρωπαϊκού πολιτισμού πολιτισμού. πηγή: Κόκκινος Ουρανος

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/san-simera-21maioy-2013 ... ener-stin/ © www.elkosmos.gr

www.elkosmos.gr/san-simera-21maioy-2013 ... ener-stin/ © www.elkosmos.gr

Άβαταρ μέλους
Aprilianos
Δημοσιεύσεις: 5587
Εγγραφή: 26 Ιουν 2020, 20:06

Re: Ντομινικ Βενερ ενας ηρωας της Ευρωπης και εχθρος του Λοατκισμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Aprilianos » 03 Αύγ 2022, 21:06

Ο Λευκός Ήλιος των Ηττημένων του Ντομινίκ Βενέρ...
Εικόνα
Τα ξημερώματα της 12ης Απριλίου 1861 εξερράγη η πρώτη χειροβομβίδα του πολέμου της Απόσχισης. Και οι δυο πλευρές περιμένουν έναν σύντομο, έντιμο, ομαλό πόλεμο. Η σύγκρουση όμως θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και θα είναι η πιο αιματηρή ολόκληρης της αμερικανικής ιστορίας. Οι απώλειες θα είναι κατά ένα τρίτο μεγαλύτερες από εκείνες που υπέστησαν οι ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, 618.000 έναντι 407.000, για έναν πληθυσμό επτά φορές μικρότερο. Το 1861, οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ένα μόνο έθνος, αλλά δυο, τα οποία είναι εντελώς διαχωρισμένα, ο Νότος και ο Βορράς. Όλα βρίσκονται σε αντίθεση: ο πληθυσμός, οι παραδόσεις, ο πολιτισμός, το κλίμα, η οικονομία. Η ιστορία την οποία αφηγείται ο Ντομινίκ Βεννέρ, είναι εκείνη της γέννησης ενός έθνους του Νότου, και στη συνέχεια η αντίσταση του στην επίθεση του βιομηχανικού Βορρά, και τέλος της προμελετημένης δολοφονίας του. Είναι η αληθινή ιστορία του Όσα Παίρνει ο Άνεμος. Συναντάμε ξανά τις φυτείες των λευκών μισοκοιμισμένες μέσα στις μανόλιες, τα χωράφια με το βαμβάκι και την απόλαυση της ζωής, τους εκλεπτυσμένους τζέντλεμαν και τα κορίτσια με κρινολίνο, αλλά και την κατάρα της δουλείας. Παρακολουθούμε τον Γολγοθά του Νότου: Γκέτισμπουργκ, Ατλάντα, Αππόματοξ. Η αποφασιστικότητα του Τζέφερσον Ντέιβις, η στρατιωτική ευφυΐα του στρατηγού Λη, ο ενθουσιασμός του Στόουνγουολ Τζάκσον ή του Μπορεγκάρντ, η τόλμη των παραβιαστών του αποκλεισμού, το θάρρος των επιδρομών του ιππικού, ο ηρωισμός των γυναικών του Νότου δεν θα καταφέρουν τίποτα μπροστά στην συντριπτική ανωτερότητα του Βορρά και της κατακτητικής διάθεσης του. Ο Νότος, με λιγότερο πληθυσμό από την σημερινή Ελβετία, θα υποκύψει μπροστά στην αριθμητική υπεροχή, αλλά το δολοφονημένο του όνειρο θα συνεχίσει να ζει στις καρδιές των γενναιόψυχων ανδρών.

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/o-lefkos-ilios-ton-itti ... nik-vener/ © www.elkosmos.gr

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Φιλοσοφία πολιτικής”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών