4 προτάσεις για βελτίωση του καπιταλισμού

[Rudiche]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.


Ωστόσο, κάποιος θα μπορούσε να προτείνει τις παρακάτω ιδέες, αν όχι για πλήρη ή μερική εφαρμογή τους, τότε για προβληματισμό.



Μείωση της υπεραξίας

Οι εργαζόμενοι εκτός του μισθού τους να παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης, με τους επιχειρηματίες να κρατούν μόνο ένα πλαφόν ποσοστού από τα κέρδη, ας πούμε 30%. Υπεραξία δεν είναι τίποτα άλλο από τα κέρδη, ειδωμένα, όμως, από την οπτική γωνία της εκμετάλλευσης, της κλοπής από τους εργαζομένους, καθώς δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγάζει 10 φορές αυτά που βγάζουν όλοι οι εργαζόμενοί του μαζί.


Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".


Άμεση δημοκρατία αρχαιοαθηναϊκού τύπου μέσω Διαδικτύου


Δημοψηφίσματα. Αν ο λαός δεν είναι ικανός να πάρει τις σωστές αποφάσεις, τότε, τουλάχιστον, αυτός ο ίδιος θα είναι υπεύθυνος για τις συμφορές του. Οπότε, ενδεχομένως στην αρχή να παρασύρεται από δημαγωγούς και να κάνει λάθος, όπως στο δημοψήφισμα του '15, αλλά τελικά θα βρει μόνος του το σωστό δρόμο, μακρυά απο μακιαβελικές αντιλήψεις.


Διαμοίραση του επιχειρηματικού ρίσκου

Οι υποστηρικτές της κεφαλαιοκρατίας ισχυρίζονται ότι το κεφάλαιο αμοίβεται τόσο πολύ διότι ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει το πλήρες ρίσκο σε περίπτωση ζημίας της εταιρίας. Η ιδέα είναι απλή, να διαμοιράζεται το ρίσκο, ώστε σε περίπτωση ζημίας ανώτερα διοικητικά στελέχη να χάνουν μέρος του μισθού τους. Εξάλλου, αν οι εργαζόμενοι παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη, όπως αναφέραμε παραπάνω, τότε προφανώς σε περίπτωση ζημίας δεν θα παίρνουν ποσοστά, οπότε και αυτό το γεγονός σημαίνει ότι χάνουν και αυτοί από τις απολαβές τους.


Και προφανώς αυτές τις μεταρρυθμίσεις ο μόνος που θα μπορούσε να τις εφαρμόσει είναι το ΚΚΕ.

[Οργισμένος]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.


Ωστόσο, κάποιος θα μπορούσε να προτείνει τις παρακάτω ιδέες, αν όχι για πλήρη ή μερική εφαρμογή τους, τότε για προβληματισμό.



Μείωση της υπεραξίας

Οι εργαζόμενοι εκτός του μισθού τους να παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης, με τους επιχειρηματίες να κρατούν μόνο ένα πλαφόν ποσοστού από τα κέρδη, ας πούμε 30%. Υπεραξία δεν είναι τίποτα άλλο από τα κέρδη, ειδωμένα, όμως, από την οπτική γωνία της εκμετάλλευσης, της κλοπής από τους εργαζομένους, καθώς δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγάζει 10 φορές αυτά που βγάζουν όλοι οι εργαζόμενοί του μαζί.


Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".


Άμεση δημοκρατία αρχαιοαθηναϊκού τύπου μέσω Διαδικτύου


Δημοψηφίσματα. Αν ο λαός δεν είναι ικανός να πάρει τις σωστές αποφάσεις, τότε, τουλάχιστον, αυτός ο ίδιος θα είναι υπεύθυνος για τις συμφορές του. Οπότε, ενδεχομένως στην αρχή να παρασύρεται από δημαγωγούς και να κάνει λάθος, όπως στο δημοψήφισμα του '15, αλλά τελικά θα βρει μόνος του το σωστό δρόμο, μακρυά απο μακιαβελικές αντιλήψεις.


Διαμοίραση του επιχειρηματικού ρίσκου

Οι υποστηρικτές της κεφαλαιοκρατίας ισχυρίζονται ότι το κεφάλαιο αμοίβεται τόσο πολύ διότι ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει το πλήρες ρίσκο σε περίπτωση ζημίας της εταιρίας. Η ιδέα είναι απλή, να διαμοιράζεται το ρίσκο, ώστε σε περίπτωση ζημίας ανώτερα διοικητικά στελέχη να χάνουν μέρος του μισθού τους. Εξάλλου, αν οι εργαζόμενοι παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη, όπως αναφέραμε παραπάνω, τότε προφανώς σε περίπτωση ζημίας δεν θα παίρνουν ποσοστά, οπότε και αυτό το γεγονός σημαίνει ότι χάνουν και αυτοί από τις απολαβές τους.


Και προφανώς αυτές τις μεταρρυθμίσεις ο μόνος που θα μπορούσε να τις εφαρμόσει είναι το ΚΚΕ.

Μόνο το 2ο στέκεται. Τα λοιπά είναι το λιγότερο ανεδαφικα και ίσως αστεια

[AlienWay]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.

Τώρα που η ατζέντα του Νταβός λέει "you will own nothing and you will be happy" αποφασίσατε και εσείς να το γυρίσετε; Με τίποτα δεν είστε ευχαριστημένοι πχια;

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".

αυτό το έχω σκεφτεί πολλές φορές
πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε η κληρονομιά
και πόσο άδικο είναι μερικές φορές άτομα τα οποία δεν έχουν κοπιάσει ποτέ για τίποτα να έχουν περιουσίες και περιουσίες
από την άλλη ο κάθε άνθρωπος έχει κίνητρο για να δημιουργήσει έτσι ώστε να αφήσει κάτι στα παιδιά του για να ζήσουν καλύτερα
βέβαια αυτό το κίνητρο είναι που δημιουργεί και την απληστία πολλές φορές που οδηγεί σε άσχημες καταστάσεις
πέραν του ηθικού διλήμματος, δεν ξέρω με τι τρόπο θα μπορούσε πρακτικά να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο

[Feindflug]

Βάλε και κάτι για τον ιππόδρομο, τύπε.

[alekhine]

Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".

αυτό το έχω σκεφτεί πολλές φορές
πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε η κληρονομιά
και πόσο άδικο είναι μερικές φορές άτομα τα οποία δεν έχουν κοπιάσει ποτέ για τίποτα να έχουν περιουσίες και περιουσίες
από την άλλη ο κάθε άνθρωπος έχει κίνητρο για να δημιουργήσει έτσι ώστε να αφήσει κάτι στα παιδιά του για να ζήσουν καλύτερα
βέβαια αυτό το κίνητρο είναι που δημιουργεί και την απληστία πολλές φορές που οδηγεί σε άσχημες καταστάσεις
πέραν του ηθικού διλήμματος, δεν ξέρω με τι τρόπο θα μπορούσε πρακτικά να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο

αν δεν υπηρχε η κληρονομια οι πρωτοι που θα επρεπε να δουλεψουν θα ηταν οι βασιλιαδες

οποτε καταλαβαινεις ποσο πισω πρεπει να παει η βαλιτσα

[Eθνικοκοινωνιστης]

μα στον καπιταλισμο οι ικανοι και οι εξυπνοι δεν προχωρουν οπως λενε τα παπαγαλακια?

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

μα στον καπιταλισμο οι ικανοι και οι εξυπνοι δεν προχωρουν οπως λενε τα παπαγαλακια?

εννοείται ρε
μα δε βλέπεις, όσοι βρίσκονται στη κορυφή της πυραμίδας είναι μόνο ικανοί και έξυπνοι

[pylothess]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.


Ωστόσο, κάποιος θα μπορούσε να προτείνει τις παρακάτω ιδέες, αν όχι για πλήρη ή μερική εφαρμογή τους, τότε για προβληματισμό.



Μείωση της υπεραξίας

Οι εργαζόμενοι εκτός του μισθού τους να παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης, με τους επιχειρηματίες να κρατούν μόνο ένα πλαφόν ποσοστού από τα κέρδη, ας πούμε 30%. Υπεραξία δεν είναι τίποτα άλλο από τα κέρδη, ειδωμένα, όμως, από την οπτική γωνία της εκμετάλλευσης, της κλοπής από τους εργαζομένους, καθώς δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγάζει 10 φορές αυτά που βγάζουν όλοι οι εργαζόμενοί του μαζί.


Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".


Άμεση δημοκρατία αρχαιοαθηναϊκού τύπου μέσω Διαδικτύου


Δημοψηφίσματα. Αν ο λαός δεν είναι ικανός να πάρει τις σωστές αποφάσεις, τότε, τουλάχιστον, αυτός ο ίδιος θα είναι υπεύθυνος για τις συμφορές του. Οπότε, ενδεχομένως στην αρχή να παρασύρεται από δημαγωγούς και να κάνει λάθος, όπως στο δημοψήφισμα του '15, αλλά τελικά θα βρει μόνος του το σωστό δρόμο, μακρυά απο μακιαβελικές αντιλήψεις.


Διαμοίραση του επιχειρηματικού ρίσκου

Οι υποστηρικτές της κεφαλαιοκρατίας ισχυρίζονται ότι το κεφάλαιο αμοίβεται τόσο πολύ διότι ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει το πλήρες ρίσκο σε περίπτωση ζημίας της εταιρίας. Η ιδέα είναι απλή, να διαμοιράζεται το ρίσκο, ώστε σε περίπτωση ζημίας ανώτερα διοικητικά στελέχη να χάνουν μέρος του μισθού τους. Εξάλλου, αν οι εργαζόμενοι παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη, όπως αναφέραμε παραπάνω, τότε προφανώς σε περίπτωση ζημίας δεν θα παίρνουν ποσοστά, οπότε και αυτό το γεγονός σημαίνει ότι χάνουν και αυτοί από τις απολαβές τους.


Και προφανώς αυτές τις μεταρρυθμίσεις ο μόνος που θα μπορούσε να τις εφαρμόσει είναι το ΚΚΕ.

Εγώ προτείνω πως θα πρέπει η πολιτεία να ψηφίσει νόμους όπου θα παρέχει φοροελαφρύνσεις στις επιχειρήσεις. Για παράδειγμα αν προσλαμβάνει προσωπικό ή αν έχει ανάπτυξη δεν θα πρέπει το κράτος να ενισχύσει αυτή την επιχείρηση; Να της μειώσει το συντελεστή φορολογίας ή ακόμη και να την επιδοτήσει.Η μείωση της φορολογίας είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοσθεί.

Να γίνουν μέτοχοι οι εργαζόμενοι ήδη εφαρμόζεται σε κάποιες επιχειρήσεις. Επίσης υπάρχουν προγράμματα για επιδοτούμενη εργασία.

Τα δημοψηφίσματα και η άμεση δημοκρατία είναι από ανεφάρμοστη έως και ολέθρια.

[hellegennes]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.


Ωστόσο, κάποιος θα μπορούσε να προτείνει τις παρακάτω ιδέες, αν όχι για πλήρη ή μερική εφαρμογή τους, τότε για προβληματισμό.



Μείωση της υπεραξίας

Οι εργαζόμενοι εκτός του μισθού τους να παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης, με τους επιχειρηματίες να κρατούν μόνο ένα πλαφόν ποσοστού από τα κέρδη, ας πούμε 30%. Υπεραξία δεν είναι τίποτα άλλο από τα κέρδη, ειδωμένα, όμως, από την οπτική γωνία της εκμετάλλευσης, της κλοπής από τους εργαζομένους, καθώς δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγάζει 10 φορές αυτά που βγάζουν όλοι οι εργαζόμενοί του μαζί.

Αν η επιχείρηση έχει ζημιές, θα συμμετέχουν και εκεί; Αν η επιχείρηση χρειαστεί χρηματική ένεση θα συμμετέχουν κι εκεί;

[hellegennes]

Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".

αυτό το έχω σκεφτεί πολλές φορές
πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε η κληρονομιά
και πόσο άδικο είναι μερικές φορές άτομα τα οποία δεν έχουν κοπιάσει ποτέ για τίποτα να έχουν περιουσίες και περιουσίες
από την άλλη ο κάθε άνθρωπος έχει κίνητρο για να δημιουργήσει έτσι ώστε να αφήσει κάτι στα παιδιά του για να ζήσουν καλύτερα
βέβαια αυτό το κίνητρο είναι που δημιουργεί και την απληστία πολλές φορές που οδηγεί σε άσχημες καταστάσεις
πέραν του ηθικού διλήμματος, δεν ξέρω με τι τρόπο θα μπορούσε πρακτικά να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο

Η έννοια της κληρονομιάς θα μπορούσε να μεταβληθεί με κληροδοτικά όρια, όπου κι εκεί υπάρχουν προβλήματα αλλά όχι τόσα όσα δημιουργούνται από την πλήρη κατάργησή της.

Σκέψου για παράδειγμα να έχεις πάρει ένα σπίτι, να έχεις ανήλικα παιδιά και να πεθάνεις ξαφνικά. Ελλείψει κληρονομιάς, η περιουσία σου θα περάσει στο κράτος και τα παιδιά σου θα μείνουν στον δρόμο. Το ίδιο και τα υπόλοιπα περιουσιακά σου στοιχεία. Είχες επιχείρηση για να τα ζήσεις; Άντε γεια. Είχες αυτοκίνητο για να μετακινείστε; Άντε γεια. Είχες καταθέσεις στην τράπεζα για να μπορείς να τα παρέχεις; Άντε γεια.

Τρόπος για να θεσπιστούν κληροδοτικά όρια υπάρχει.

[sharp]

αυτό το έχω σκεφτεί πολλές φορές
πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν δεν υπήρχε η κληρονομιά

Καθόλου. Θα το ρύθμιζαν αλλιώς, να έχουν από κοινού την περιουσία μαζί με τα παιδιά τους. Μήπως θέλεις να απαγορεύσεις να μοιράζεται κάποιος την περιουσία του όσο ζει; Η κληρονομιά είναι ο φυσικός δρόμος, ο γονιός βλέπει ως συνέχεια του τα παιδιά του γι' αυτό και τον κληρονομούν. Υπάρχουν φυσικά και στρεβλώσεις, αλλά είναι η εξαίρεση.

[sharp]

Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".

Γιατί κάποιοι να γεννιούνται με έναν μαλάκα που αδιαφορούσε και κάποιοι άλλοι με έναν που τα αγαπούσε;

Αυτό πώς σκέφτεσαι να το λύσεις; Δεν σχετίζονται όλα τα προβλήματα με τα λεφτά.

[Sol]

μα στον καπιταλισμο οι ικανοι και οι εξυπνοι δεν προχωρουν οπως λενε τα παπαγαλακια?

εννοείται ρε
μα δε βλέπεις, όσοι βρίσκονται στη κορυφή της πυραμίδας είναι μόνο ικανοί και έξυπνοι

Όπως είπε και ο συνδικαλιστές στις απεργίες της Γαλλίας τον τελευταίο μήνα : οι εργοδότες αν οι εργαζόμενοι δεν πάνε στη δουλειά το μόνο που μπορούν να παράξουν είναι απειλές και τρομοκρατία, είναι παρασιτα.

Κοινωνικές βδέλλες θα τους χαρακτήριζα εγώ. Οι περισσότεροι ούτε να επενδύσουν τα κεφάλαια τους δεν ξέρουν, τα χρυσό πληρωμένα επιτελεία τους κανουν τις αναλύσεις.

[Ασέβαστος]

Η κατάργηση της ιδιοκτησίας είναι επικίνδυνη ατραπός, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μαράζωμα της οικονομίας, επειδή καταργείται η ζωογόνος δύναμη της οικονομίας, δηλαδή η ατομική ή ιδιωτική πρωτοβουλία με κίνητρο το κέρδος.


Ωστόσο, κάποιος θα μπορούσε να προτείνει τις παρακάτω ιδέες, αν όχι για πλήρη ή μερική εφαρμογή τους, τότε για προβληματισμό.



Μείωση της υπεραξίας

Οι εργαζόμενοι εκτός του μισθού τους να παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη της επιχείρησης, με τους επιχειρηματίες να κρατούν μόνο ένα πλαφόν ποσοστού από τα κέρδη, ας πούμε 30%. Υπεραξία δεν είναι τίποτα άλλο από τα κέρδη, ειδωμένα, όμως, από την οπτική γωνία της εκμετάλλευσης, της κλοπής από τους εργαζομένους, καθώς δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βγάζει 10 φορές αυτά που βγάζουν όλοι οι εργαζόμενοί του μαζί.

γινεται, σε καποιο βαθμο, γινεται ηδη. ο καθε εργαζομενος η μη, εχει διακιωμα να αγορασει μετοχες της επιχειρησης στην οποια δουλευει.

το να γινεται υποχρεωτικα, δεν ξερω πως θα παει. δηλαδη, αντι για μισθο 1000, να παιρνεις μισθο 500+ ποσοστα απο τα κερδη. δεν ειναι και τοσο σιγουρο οτι θα συμφερει.

Κατάργηση της κληρονομιάς

Τους καρπούς της εργασίας ενός ανθρώπου πρέπει να τους απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του όσο είναι εν ζωή. Ύστερα ανήκουν στην κοινωνία. Κι αυτό διότι δεν κοπίασαν τα παιδιά για αυτήν την περιουσία, τα βρήκαν όλα έτοιμα. Εξάλλου, εδώ ταιριάζει να αναφέρουμε την απορία πολλών ανθρώπων, "Γιατί κάποιοι να γεννιούνται σε παλατάκια με όλες τις ανέσεις που τους παρέχουν οι γονείς τους, κι άλλοι να γεννιούνται σε μια τρύπα μες στην φτώχεια;".

αδυνατον. ο γονιος θα βρει παντα τροπο να δωσει περισουσια στο παιδι. εικονικη πωληση, π.χ.

Άμεση δημοκρατία αρχαιοαθηναϊκού τύπου μέσω Διαδικτύου


Δημοψηφίσματα. Αν ο λαός δεν είναι ικανός να πάρει τις σωστές αποφάσεις, τότε, τουλάχιστον, αυτός ο ίδιος θα είναι υπεύθυνος για τις συμφορές του. Οπότε, ενδεχομένως στην αρχή να παρασύρεται από δημαγωγούς και να κάνει λάθος, όπως στο δημοψήφισμα του '15, αλλά τελικά θα βρει μόνος του το σωστό δρόμο, μακρυά απο μακιαβελικές αντιλήψεις.

γινεται , και ελπιζω να γινει. εχω και μια λιγο διαφορετικη επιλογη. με βουλευτες/αντιπροσωπους, αλλα καθε βουλευτης να εχει δικαιωμα τοσων ψηφων (σε ενα νομοσχεδιο π.χ.) οσοι ειναι οι υποστηρικτες/ψηφοφοροι του. να μη γινονται εκλογες, ανα πασα στιγμη, καθε πολιτης να εχει δικαιωμα μεσω νετ να αποσυρει την στηριξη/ψηφο απο εναν πολιτικο και να τη δωσει σε αλλον.

Διαμοίραση του επιχειρηματικού ρίσκου

Οι υποστηρικτές της κεφαλαιοκρατίας ισχυρίζονται ότι το κεφάλαιο αμοίβεται τόσο πολύ διότι ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει το πλήρες ρίσκο σε περίπτωση ζημίας της εταιρίας. Η ιδέα είναι απλή, να διαμοιράζεται το ρίσκο, ώστε σε περίπτωση ζημίας ανώτερα διοικητικά στελέχη να χάνουν μέρος του μισθού τους. Εξάλλου, αν οι εργαζόμενοι παίρνουν ποσοστά από τα κέρδη, όπως αναφέραμε παραπάνω, τότε προφανώς σε περίπτωση ζημίας δεν θα παίρνουν ποσοστά, οπότε και αυτό το γεγονός σημαίνει ότι χάνουν και αυτοί από τις απολαβές τους.

αυτο ειναι ιδιο με το προηγουμενο που εγραψες.

Και προφανώς αυτές τις μεταρρυθμίσεις ο μόνος που θα μπορούσε να τις εφαρμόσει είναι το ΚΚΕ.

ρε φιλε, εκατσα και απαντησα πριν δω αυτη τη γραμμη.

αν το κκε ειχε κυβερνητικη ισχυ και εκανες τετοια προταση, θα πηγαινες σουμπιτος στην κοντινοτερη πηγαδα.