Phorum.com.gr

Έχετε επηρεαστεί από το πώς αυτοπροσδιοριζονταν πολιτικά και/ή ψήφιζαν οι γονεις σας; Ακολουθείτε τα χνάρια τους ή εχετε επιλεξει άλλο πολιτικό μονοπάτι;

Scouser έγραψε: ↑

06 Αύγ 2023, 22:53

Έχετε επηρεαστεί από το πώς αυτοπροσδιοριζονταν πολιτικά και/ή ψήφιζαν οι γονεις σας; Ακολουθείτε τα χνάρια τους ή εχετε επιλεξει άλλο πολιτικό μονοπάτι;

Πλάκα πλάκα, δεν τους έχω ρωτήσει ποτέ τι ψηφίζουν.

Δεν είμαι σίγουρος. Υπήρχαν περίοδοι που συμφωνούσαμε και περίοδοι που διαφωνούσαμε.

Και οι γονείς μου αριστεροί είναι αλλά δεν επηρεάστηκα από αυτούς για να γίνω αριστερός

Για τα ελληνικά δεδομένα (του εγχώριου πολιτικού φάσματος) ναι.

Όχι από τις συζητήσεις μας αλλά από τη στάση τους στη ζωή. Αλληλεγγύη στον αδύναμο και άνθρωποι της δουλειάς. Στην οικοδομή μπήκα απο κει. Έχουμε "ρίξει" πλάκες με μπετονιέρα μέσα στη βροχή. Αυτές οι εμπειρίες όταν συνδυαστούν με την αγάπη για διάβασμα δεν μπορεις να μην επηρεαστείς.

μαλλον ναι.

δεν υπηρξε πολιτικη συζητηση στο σπιτι. αλλα η σταση τους στη ζωη, η αγαπη προς την ελευθερια, η τιμιοτητα στις οικονομικες συναλλαγες, η μη-εξαρτηση απο ρουσφετια κλπ, με εκαναν σε μεγαλο βαθμο αυτο που ειμαι.

Πολιτικά όχι, γενικότερα (κάτι που έχει σαφέστατα σχέση και με την κοινωνικοπολιτική αντίληψη/διαχείριση των πραγμάτων) σαφώς ναι.

Η μάνα μου και το σόι της, όλοι δεξιοί και δη, Βασιλικοί. Ο πατέρας δεξιός, πιο ήπιων τόνων, η μάνα του και γιαγιά μου, κομμούνι.
Εγώ έχω δικό μου θεό και όχι, δεν επηρεάστηκα. Τους είχα γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων μου, έτσι κι αλλιώς.

Μάλλον όχι αλλά νομίζω ότι τις επιρροές δεν είναι τόσο εύκολο να τις καταλάβεις πάντα. Η διαφορά με τους γονείς μου είναι ότι ενώ στην στροφή από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ πήγαμε πακέτο, εγώ θεωρώ τον εαυτό μου πιο αντικειμενικό. Για παράδειγμα ενώ τους έχω επισημάνει τα στραβά που βλέπω στον ΣΥΡΙΖΑ ή όταν εκφράζω την αποστροφή μου για κάποια στελέχη που δεν υποφέρονται ούτε για 1 λεπτό σε τηλεπαράθυρο (π.χ. Τζανακόπουλος) αυτοί προσπαθούν -κυρίως η μάνα μου- να δικαιολογήσουν σχεδόν τα πάντα. Πλέον προσπαθώ να τους πείσω ότι οι έννοιες "αριστερά" και "δεξιά" δεν λένε τόσο πολλά στις νέες γενιές που δεν έχουν τα βιώματα των παλιότερων και χρειάζεται διαφορετική στρατηγική για προσέλκυση κόσμου. Αλλά κι αυτό γίνεται άλλο ένα πεδίο διαφωνίας. Τελικά έχω αποδεχτεί ότι οι μεγάλοι άνρθωποι δεν αλλάζουν μυαλά.

Ναι κ οχι μονο οι γονεις, ολη η φαση. Μεγάλωσα σε μικροαστικο προαστιο τις εποχές των παχιων αγελαδων του ΠΑΣΟΚ. Δεν υπήρχαν πολιτικές συζητήσεις στο σπίτι οταν ημουν παιδι. Μέχρι να πάω 16-17 δεν ήξερα καν τι ψηφιζαν οι γονεις μου, είχαν πάντα την κλισεδουρα έτοιμη "η ψήφος είναι μυστική" αλλά δε με πολυενδιεφερε κιόλας βασικά. Οι φίλοι μου δεν έδιναν δεκάρα για την πολιτική. Ναι κάναμε κατάληψη αλλά όχι από πολιτική άποψη προφανώς κ όσους ξέραμε που ήταν πραγματικά πολιτικοποιημενοι τους κοροϊδευαμε, εμεις τη φαση μας κάναμε. Μάλιστα ήμασταν κ παντελώς άσχετοι πχ έναν κνιτη που ξέραμε (γεια σου Λεωνίδα, εσένα λέω) τον λέγαμε μπαφοπαιδι, είχε κ μακριά μαλλιά, εγώ πήγα στο πανεπιστήμιο κ έμαθα τοτε ότι το ΚΚΕ είναι κατά του μπαφου αλλά στο σχολείο δεν είχα ιδέα.

Αν είχα διαφορετικά βιώματα δε θα ήμουν διαφορετικός;

Scouser έγραψε: ↑

06 Αύγ 2023, 22:53

Έχετε επηρεαστεί από το πώς αυτοπροσδιοριζονταν πολιτικά και/ή ψήφιζαν οι γονεις σας; Ακολουθείτε τα χνάρια τους ή εχετε επιλεξει άλλο πολιτικό μονοπάτι;

Μόνον ως το σημείο που είχαν δυνατότητα να με βοηθήσουν σε θέματα ρουσφέτιου μέσω των πολιτικών τους επιλογών

Ότι μας επηρέασαν είναι δεδομένο, όποιος πει όχι δεν έχει αυτογνωσία. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο.

Δύο πράγματα που με επηρεάσαν με την έννοια ότι τα πήρα αυτούσια είναι ευρωπαϊσμός, και ότι ποτέ δεν υπερασπίζονταν αυτόματα κάποιο κόμμα ακόμα και αν το είχαν ψηφίσει, πάντα κριτικάρουν.
Από την άλλη πάντα έβλεπαν προβλήματα στα πρόσωπα και τη διαχείριση, δεν κάνουν συστημική κριτική. Έχουν την εντύπωση ότι αν όλοι ήταν τίμιοι το σύστημα θα δούλευε ρολόι.

Ναι, ως μία ηλικία. Αλλά στην μετέπειτα πορεία, βρήκα την προσωπική μου θέση. Η οποία είναι ρευστή και δεν μένει.

Απο γονείς όχι και τόσο γιατί ήταν πολυάσχολοι και τους έβλεπα ελάχιστα ακόμα και στις διακοπές . Κάπου στα 15 άρχισε να με επηρρεάζει ένας θείος μου νέος δικηγόρος τότε αλλά χωρίς να με ''σπρώχνει'' προς μια πολιτική κατεύθυνση. Μου έδινε βιβλία , συζητούσαμε συχνά και βασικά προσπαθούσε να με κάνει να ξεφύγω όσο πιο γρήγορα γινόταν απο τις εφηβικές αυταπάτες μου . Για να καταλάβετε ,ήταν σαν κλώνος του δικού μας Αινείαν εδώ..