SpoilerShow
Η μεταπολιτική έχει κυρίως τρεις διαστάσεις:
Πρώτη είναι η αντίληψη που θέλει τα πολιτικά προβλήματα να λύνονται με μη πολιτικούς τρόπους και από μη πολιτικούς, όπως είναι οι τεχνοκράτες, οι πλούσιοι, οι χαρισματικοί στην επικοινωνία, οι τηλε-σταρ. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει πως η μεταπολιτική δεν είναι πολιτική. Το αντίθετο. Μόνο που πλέον αυτή η πολιτική δεν θυμίζει τίποτα απ’ όσα ξέραμε γι’ αυτήν στο πλαίσιο των αντιπροσωπευτικών δημοκρατιών. Έτσι και οι μεταπολιτικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καθόλου δεν σημαίνουν πως είναι και μη πολιτικές.
Δεύτερη είναι η πεποίθηση πως πλέον δεν χρειάζεται ο κόσμος των ιδεών, αρκεί αυτός της επικοινωνίας και υπ’ αυτό το πρίσμα οργανώνονται οι καμπάνιες των κομμάτων. Ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών από τους επικοινωνιολόγους αντί των ιδεολόγων, η εξάρτηση των προεκλογικών εκστρατειών από τα ΜΜΕ και κυρίως από το πολιτικό χρήμα είναι χαρακτηριστικά στοιχεία της μεταπολιτικής. Αυτός ο προεκλογικός αγώνας είναι ένα πλήρως ελεγχόμενο θέαμα που ενορχηστρώνεται από ανταγωνιστικές ομάδες επαγγελματιών ειδικευμένων στις τεχνικές της πειθούς και επικεντρώνεται στενά σε ένα μικρό φάσμα θεμάτων που επιλέγονται από συγκεκριμένες ομάδες.
Τρίτη διάσταση είναι ο μετασχηματισμός της παλαιάς ιδέας του νεοφιλελευθερισμού για λιγότερο κράτος και λιγότερη πολιτική σε μια νέα ιδέα που θέλει
καθόλου πολιτική, μόνο επικοινωνία,
καθόλου κυβέρνηση, μόνο δια-κυβέρνηση,
καθόλου κόμματα, μόνο ΜΚΟ και Ανεξάρτητες Αρχές,
καθόλου συνδικάτα, μόνο stock options,
καθόλου κομματικά προγράμματα, μόνο βιογραφικά.
Υπάρχει και μια τέταρτη. Αυτή είναι η εκλογή από τη βάση.
Αυτή υποστήριξα ότι στην ουσία εκφράζει την εντός των κομμάτων άρνηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Όλα αυτά οδηγούν σε μια ζόμπι δημοκρατία και όχι στην άμεση.
Πρώτη είναι η αντίληψη που θέλει τα πολιτικά προβλήματα να λύνονται με μη πολιτικούς τρόπους και από μη πολιτικούς, όπως είναι οι τεχνοκράτες, οι πλούσιοι, οι χαρισματικοί στην επικοινωνία, οι τηλε-σταρ. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει πως η μεταπολιτική δεν είναι πολιτική. Το αντίθετο. Μόνο που πλέον αυτή η πολιτική δεν θυμίζει τίποτα απ’ όσα ξέραμε γι’ αυτήν στο πλαίσιο των αντιπροσωπευτικών δημοκρατιών. Έτσι και οι μεταπολιτικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καθόλου δεν σημαίνουν πως είναι και μη πολιτικές.
Δεύτερη είναι η πεποίθηση πως πλέον δεν χρειάζεται ο κόσμος των ιδεών, αρκεί αυτός της επικοινωνίας και υπ’ αυτό το πρίσμα οργανώνονται οι καμπάνιες των κομμάτων. Ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών από τους επικοινωνιολόγους αντί των ιδεολόγων, η εξάρτηση των προεκλογικών εκστρατειών από τα ΜΜΕ και κυρίως από το πολιτικό χρήμα είναι χαρακτηριστικά στοιχεία της μεταπολιτικής. Αυτός ο προεκλογικός αγώνας είναι ένα πλήρως ελεγχόμενο θέαμα που ενορχηστρώνεται από ανταγωνιστικές ομάδες επαγγελματιών ειδικευμένων στις τεχνικές της πειθούς και επικεντρώνεται στενά σε ένα μικρό φάσμα θεμάτων που επιλέγονται από συγκεκριμένες ομάδες.
Τρίτη διάσταση είναι ο μετασχηματισμός της παλαιάς ιδέας του νεοφιλελευθερισμού για λιγότερο κράτος και λιγότερη πολιτική σε μια νέα ιδέα που θέλει
καθόλου πολιτική, μόνο επικοινωνία,
καθόλου κυβέρνηση, μόνο δια-κυβέρνηση,
καθόλου κόμματα, μόνο ΜΚΟ και Ανεξάρτητες Αρχές,
καθόλου συνδικάτα, μόνο stock options,
καθόλου κομματικά προγράμματα, μόνο βιογραφικά.
Υπάρχει και μια τέταρτη. Αυτή είναι η εκλογή από τη βάση.
Αυτή υποστήριξα ότι στην ουσία εκφράζει την εντός των κομμάτων άρνηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Όλα αυτά οδηγούν σε μια ζόμπι δημοκρατία και όχι στην άμεση.