Το τέλος της εποχής της χειραφέτισης.
Δημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2025, 13:57
Η Θάτσερ κάποτε είχε πει ότι η οικονομική ελευθερία, έχει ως αποτέλεσμα την γενικότερη ελευθερία.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι απόλυτο. Πράγματι, υπάρχει μια συσχέτιση, αλλά είναι γεγονός ότι αν τα κράτη θελήσουν να διατηρήσουν την οικονομική ελευθερία, αλλά παράλληλα να περιορίσουν όλες τις άλλες ελευθερίες, αυτό θεωρητικά, δεν είναι κάτι το ανέφικτο.
Επί ψυχρού πολέμου, η ελευθερία ήταν κάτι που βόλευε, εφόσον περνούσε το μήνυμα ότι εδώ στη δύση, όχι απλώς ευημερούμε οικονομικά, αλλά είμαστε ελεύθεροι και ουσιαστικά. Ηταν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του καπιταλισμού.
Ετσι για παράδειγμα, στα 60s και στα 70s υπήρξαν πολλές διεκδικήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και αντιπολεμικές πορείες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι ο Γαλλικός Μάης.
Ωστόσο στην πράξη αποδείχτηκε ότι το κύριο μέλημα δεν ήταν η επιδίωξη της ειρήνης, αλλά η διαμαρτυρία προς την υποχρεωτικότητα της στράτευσης στον πόλεμο του βιετνάμ.
Αυτό φάνηκε ότι όταν στα 90s ξεκίνησε η μεγάλη επιχείρηση των ΗΠΑ εναντίον της Μέσης Ανατολής, δεν κουνήθηκε ούτε φύλλο. Γιατί μισθοφόροι ήταν αυτοί που πολεμούσανε και ήταν επιλογή τους. Για τους λαούς που αιματοκυλίστηκαν... ούτε λόγος.
Μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, ξεκίνησε η συστηματική βιντεοσκόπηση των πολιτών και ο απόλυτος έλεγχος μέσω δορυφόρων στον βωμό της "εθνικής ασφάλειας". Το ίδιο διάστημα, ανθούσαν τα ριάλιτι όπου κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο, ότι υπόκειται στα πλαίσια της ηθικής να βάζει κάποιος... ανθρώπινα όντα μέσα σε ένα σπίτι και να τα παρακολουθούν οι πάντες.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο λαός, θέλησε να βάλει ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ τα προσωπικά του δεδομένα στο ίντερνετ. Να βγάζει δηλαδή στη φόρα όλη τη ζωή του, αδιαφορώντας για το αν αποτελέσει αντικείμενο παρακολούθησης από τα βαθιά κράτη.
Πράγματι, επί Ομπάμα βγήκε ο Σνόουντεν και είπε ότι η NSA παρακολουθούσε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους πάντες μέσω αυτών, γεγονός που δημιουργεί υποψίες ότι αυτός ήταν ο λόγος δημιουργίας αυτών των μέσων εξαρχής. Και τι έκανε ο απλός κοσμάκης μπροστά σε αυτές τις αποκαλύψεις; Επανάσταση; Διαμαρτυρία; Τίποτε από αυτά. Είπαν όλοι "ας μας παρακολουθούν" και συνέχισαν τη ζωή τους.
Από το 2014, τα πράγματα γίνανε ακόμη πιο σκληρά. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγιναν τόπος διεξαγωγής λαικών δικαστηρίων, απαιτήσεων για επιβολή λογοκρισίας και ακύρωσης καριερών, στα πλαίσια της "κοινωνικής δικαιοσύνης". Οι ταινίες που τις έβλεπε ο κόσμος για να ψυχαγωγηθεί, πλέον βρίζανε το κοινό τους. Η επιστήμη υφίστατο βιασμό και αντί να επιχειρεί να περιγράψει την πραγματικότητα, πλέον κατασκεύαζε νέες πραγματικότητες. Επιβλήθηκαν επεμβάσεις στη γραμματική, στη λογοτεχνία, στις σχολικές βιβλιοθήκες, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ η πληροφορία άρχισε όλο και περισσότερο να είναι ελεγχόμενη από το "βαθύ κράτος" των ΗΠΑ, μέσω banning, shadowbanning, fact checkers που αποσιωπούνε γεγονότα και τα διαστρευλώνουν αντί να κάνουν τη δουλειά τους, κάνσελ κάλτσουρ και έγκριση για φυλομεταβάσεις ανήλικων παιδιών.
Υπήρξε κάποια αντίδραση σε όλα αυτά; Ναι, εκλέξανε τον Τραμπ. Και αυτός έκανε μια τρύπα στο νερό. Τώρα που τον ξαναεκλέξανε, περιμένουν μήπως κάνει κάτι.
Το 2022, πρωθυπουργός δημοκρατικής χώρας, ο οποίος φέρει το προσωπείο του "δημοκράτη" και του "ανθρωπιστή", έβαλε χέρι στις καταθέσεις διαδηλωτών και τους τράβηξε χρήματα, αλλά ο λαός για μία ακόμη φορά δεν έκανε τίποτα γιατί έτσι κι αλλιώς "ήταν ψέκες οι διαδηλωτές".
Παράλληλα, όλο και περισσότεροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άνθρωποι του συστήματος βγαίνουν καθημερινά στα συμβατικά ΜΜΕ και λένε στους τηλεθεατές τους, με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ και που ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ. Τα μέσα έχουν αρχίσει να ασκούνε δικτατορική υπεροχή και όποιος πει κάτι αντίθετο, είναι "λαικιστής" ή "ακροδεξιός". Οφείλεις να κάθεσαι σαν καλό και υπάκουο παιδάκι και να τους ακούς... να σε βρίζουν και να σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν σκουπίδι.
Ο ίδιος ο Κλάους Σβαμπ είχε βγει μετά τη λήξη των καραντινών και μάλωνε με ύφος δασκάλου τον κόσμο, λέγοντάς του "να επιστρέψει στη δουλειά" και να μην παρατάει τη δουλειά του, γιατί τότε οι ζούμερς ξεκίνησαν να μη πηγαίνουν να δουλεύουν όταν δεν συμφωνούσαν με τους όρους.
Ολα αυτά σηματοδοτούν το τέλος της χειραφέτησης και της ελευθερίας. Πλέον δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος του κομμουνισμού και οι κυβερνήσεις τεστάρουν όλο και περισσότερο... τα όρια της αντοχής των πολιτών.
P.S. Σύντομα θα απαγορέψουν το κάπνισμα ΠΑΝΤΟΥ.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν είναι απόλυτο. Πράγματι, υπάρχει μια συσχέτιση, αλλά είναι γεγονός ότι αν τα κράτη θελήσουν να διατηρήσουν την οικονομική ελευθερία, αλλά παράλληλα να περιορίσουν όλες τις άλλες ελευθερίες, αυτό θεωρητικά, δεν είναι κάτι το ανέφικτο.
Επί ψυχρού πολέμου, η ελευθερία ήταν κάτι που βόλευε, εφόσον περνούσε το μήνυμα ότι εδώ στη δύση, όχι απλώς ευημερούμε οικονομικά, αλλά είμαστε ελεύθεροι και ουσιαστικά. Ηταν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του καπιταλισμού.
Ετσι για παράδειγμα, στα 60s και στα 70s υπήρξαν πολλές διεκδικήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και αντιπολεμικές πορείες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι ο Γαλλικός Μάης.
Ωστόσο στην πράξη αποδείχτηκε ότι το κύριο μέλημα δεν ήταν η επιδίωξη της ειρήνης, αλλά η διαμαρτυρία προς την υποχρεωτικότητα της στράτευσης στον πόλεμο του βιετνάμ.
Αυτό φάνηκε ότι όταν στα 90s ξεκίνησε η μεγάλη επιχείρηση των ΗΠΑ εναντίον της Μέσης Ανατολής, δεν κουνήθηκε ούτε φύλλο. Γιατί μισθοφόροι ήταν αυτοί που πολεμούσανε και ήταν επιλογή τους. Για τους λαούς που αιματοκυλίστηκαν... ούτε λόγος.
Μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, ξεκίνησε η συστηματική βιντεοσκόπηση των πολιτών και ο απόλυτος έλεγχος μέσω δορυφόρων στον βωμό της "εθνικής ασφάλειας". Το ίδιο διάστημα, ανθούσαν τα ριάλιτι όπου κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο, ότι υπόκειται στα πλαίσια της ηθικής να βάζει κάποιος... ανθρώπινα όντα μέσα σε ένα σπίτι και να τα παρακολουθούν οι πάντες.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο λαός, θέλησε να βάλει ΑΥΤΟΒΟΥΛΩΣ τα προσωπικά του δεδομένα στο ίντερνετ. Να βγάζει δηλαδή στη φόρα όλη τη ζωή του, αδιαφορώντας για το αν αποτελέσει αντικείμενο παρακολούθησης από τα βαθιά κράτη.
Πράγματι, επί Ομπάμα βγήκε ο Σνόουντεν και είπε ότι η NSA παρακολουθούσε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους πάντες μέσω αυτών, γεγονός που δημιουργεί υποψίες ότι αυτός ήταν ο λόγος δημιουργίας αυτών των μέσων εξαρχής. Και τι έκανε ο απλός κοσμάκης μπροστά σε αυτές τις αποκαλύψεις; Επανάσταση; Διαμαρτυρία; Τίποτε από αυτά. Είπαν όλοι "ας μας παρακολουθούν" και συνέχισαν τη ζωή τους.
Από το 2014, τα πράγματα γίνανε ακόμη πιο σκληρά. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγιναν τόπος διεξαγωγής λαικών δικαστηρίων, απαιτήσεων για επιβολή λογοκρισίας και ακύρωσης καριερών, στα πλαίσια της "κοινωνικής δικαιοσύνης". Οι ταινίες που τις έβλεπε ο κόσμος για να ψυχαγωγηθεί, πλέον βρίζανε το κοινό τους. Η επιστήμη υφίστατο βιασμό και αντί να επιχειρεί να περιγράψει την πραγματικότητα, πλέον κατασκεύαζε νέες πραγματικότητες. Επιβλήθηκαν επεμβάσεις στη γραμματική, στη λογοτεχνία, στις σχολικές βιβλιοθήκες, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ η πληροφορία άρχισε όλο και περισσότερο να είναι ελεγχόμενη από το "βαθύ κράτος" των ΗΠΑ, μέσω banning, shadowbanning, fact checkers που αποσιωπούνε γεγονότα και τα διαστρευλώνουν αντί να κάνουν τη δουλειά τους, κάνσελ κάλτσουρ και έγκριση για φυλομεταβάσεις ανήλικων παιδιών.
Υπήρξε κάποια αντίδραση σε όλα αυτά; Ναι, εκλέξανε τον Τραμπ. Και αυτός έκανε μια τρύπα στο νερό. Τώρα που τον ξαναεκλέξανε, περιμένουν μήπως κάνει κάτι.
Το 2022, πρωθυπουργός δημοκρατικής χώρας, ο οποίος φέρει το προσωπείο του "δημοκράτη" και του "ανθρωπιστή", έβαλε χέρι στις καταθέσεις διαδηλωτών και τους τράβηξε χρήματα, αλλά ο λαός για μία ακόμη φορά δεν έκανε τίποτα γιατί έτσι κι αλλιώς "ήταν ψέκες οι διαδηλωτές".
Παράλληλα, όλο και περισσότεροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άνθρωποι του συστήματος βγαίνουν καθημερινά στα συμβατικά ΜΜΕ και λένε στους τηλεθεατές τους, με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ και που ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ. Τα μέσα έχουν αρχίσει να ασκούνε δικτατορική υπεροχή και όποιος πει κάτι αντίθετο, είναι "λαικιστής" ή "ακροδεξιός". Οφείλεις να κάθεσαι σαν καλό και υπάκουο παιδάκι και να τους ακούς... να σε βρίζουν και να σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν σκουπίδι.
Ο ίδιος ο Κλάους Σβαμπ είχε βγει μετά τη λήξη των καραντινών και μάλωνε με ύφος δασκάλου τον κόσμο, λέγοντάς του "να επιστρέψει στη δουλειά" και να μην παρατάει τη δουλειά του, γιατί τότε οι ζούμερς ξεκίνησαν να μη πηγαίνουν να δουλεύουν όταν δεν συμφωνούσαν με τους όρους.
Ολα αυτά σηματοδοτούν το τέλος της χειραφέτησης και της ελευθερίας. Πλέον δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος του κομμουνισμού και οι κυβερνήσεις τεστάρουν όλο και περισσότερο... τα όρια της αντοχής των πολιτών.
P.S. Σύντομα θα απαγορέψουν το κάπνισμα ΠΑΝΤΟΥ.