Τι καφέ πίνετε?

[Καρολίνα]

ΟΚ, πόσες περισσότερες ασίστ να δώσουμε στην Καρολίνα;...

Με έχετε παρεξηγήσει, παιδιά, εγώ δεν σκέφτομαι ποτέ πονηρά. Μόνοι σας τα λέτε.

Εδώ να προσθέσω την πολύ σημαντική για τον πλανήτη πληροφορία ότι, ενώ τον πρωϊνό φραπέ τον πίνω μαύρο και πικρό σαν τη ζωή μου, τον απογευματινό φρέντο καπουτσίνο τον πίνω γλυκό σαν το χαμόγελο του Χέλλη.

Ένα όμορφο σερβίτσιο με καφέδες δυο
να μου φέρετε τα μάτια σαν ανοίξω
να 'χω έναν το πρωί πριν απ' το σπίτι βγω
και τον άλλον στη δουλειά, να μην τους πνίξω

Ο ένας ο καφές, μαύρος σαν αίμα
πικρός φραπέ, πρωί να πίνω στην αυλή
ο απογευματινός, γλυκός με κρέμα
όπως του Χέλη το φανταστικό... σουβλί.

Εγώ πάντως δεν μπορώ παρά να απορήσω πως ξέρεις εσύ πόσο γλυκό είναι το ΧΧΧ του Χέλη και αντίστοιχα πως ξέρει ο Otto Weininger πόσο γλυκό είναι το δικό του (αυτό ακόμα πιο περίεργο).

[Σφιχτοχέρης Σφιχτοχερίου]

[Ερμής]

Α και κάτι ακόμη. Τον κρύο εσπρέσο τον θέλω αχτύπητο

[Airman68]

Πριν καιρό δεν μπορούσα να βρω καλαμάκια για να έχω στο σπίτι.
Αναγκαστικά έπινα το φραπέ χωρίς καλαμάκι.
Έλα όμως τώρα που όχι μόνο το συνήθισα αλλά το προτιμώ κιόλας!

[Σφιχτοχέρης Σφιχτοχερίου]

Δηλαδή πίνεις φραπέ και σε πείραξε το αν έχεις καλαμάκι. Μάλιστα.

[έργο_μακέτο]

Έπινα κυρίως φραπεδάκι το πρωί και γαλλικό το απόγευμα. Ειδικά κάτι Κυριακές μετά το φαγητό είναι ότι πρέπει.

Τώρα έχω κόψει τον καφέ.

[Otto Weininger]

Με έχετε παρεξηγήσει, παιδιά, εγώ δεν σκέφτομαι ποτέ πονηρά. Μόνοι σας τα λέτε.

Εδώ να προσθέσω την πολύ σημαντική για τον πλανήτη πληροφορία ότι, ενώ τον πρωϊνό φραπέ τον πίνω μαύρο και πικρό σαν τη ζωή μου, τον απογευματινό φρέντο καπουτσίνο τον πίνω γλυκό σαν το χαμόγελο του Χέλλη.

Ένα όμορφο σερβίτσιο με καφέδες δυο
να μου φέρετε τα μάτια σαν ανοίξω
να 'χω έναν το πρωί πριν απ' το σπίτι βγω
και τον άλλον στη δουλειά, να μην τους πνίξω

Ο ένας ο καφές, μαύρος σαν αίμα
πικρός φραπέ, πρωί να πίνω στην αυλή
ο απογευματινός, γλυκός με κρέμα
όπως του Χέλη το φανταστικό... σουβλί.

Εγώ πάντως δεν μπορώ παρά να απορήσω πως ξέρεις εσύ πόσο γλυκό είναι το ΧΧΧ του Χέλη και αντίστοιχα πως ξέρει ο Otto Weininger πόσο γλυκό είναι το δικό του (αυτό ακόμα πιο περίεργο).

Δημοσκοπήσεις.

[vantono]

Τετοιον καιρό, φρεντο εσπρέσσο σκέτο ή μετριο με στεβια, αναλόγως την όρεξη που θα έχω ή δεν θα εχω για γλυκό εκεινη την ωρα.

Το χειμώνα, αυστηρά και μόνο ελληνικό σκέτο ή με λίγο μέλι .... "" ..... "...." (ομοίως με το απο πάνω).

Φραπέδες και στιγμιαίους και τα ρέστα, ουτε να τα μυρίσω.

[Gherschaagk]

....

Φραπέδες και στιγμιαίους και τα ρέστα, ουτε να τα μυρίσω.

Ομοίως, ταιριάζουμε.

[kongrosian]

ελληνικό τριπλό χωρίς ζάχαρη.

καπουτσίνο διπλό χωρίς ζάχαρη, αν πάρω απ' έξω.

[Isildur]

Πριν καιρό δεν μπορούσα να βρω καλαμάκια για να έχω στο σπίτι.
Αναγκαστικά έπινα το φραπέ χωρίς καλαμάκι.
Έλα όμως τώρα που όχι μόνο το συνήθισα αλλά το προτιμώ κιόλας!

Το γύρισα στα μεταλλικά ποροφάν (αναγκαστικά, μετά από άγριο μπούλινγκ που έφαγα τα λογικά επιχειρήματα που προέβαλλε η θυγατέρα μου). Στην αρχή έβριζα σε κάθε ρουφηξιά. Με τον καιρό τα συνήθισα, όλα συνηθίζονται τελικά.

Πρόσφατα πάντως πήραμε σκληρά σιλικόνης* επαναχρησιμοποιούμενα (και πλενόμενα στο πλυντήριο πιάτων). Ίσως η καλύτερη λύση, για όποιον δεν μπορεί να αποχωριστεί τα πλαστικά. Ίδια ακριβώς είναι στην αίσθηση και δεν κινδυνεύεις να σου φύγει και κανένα σφράγισμα, όπως με τα μεταλλικά.

Εννοείται όλα αυτά για τους απογευματινούς φρέντο. Τον φραπέ τον έχω κόψει εδώ και χρόνια, παίζει να πιω ετησίως 2-3 (το πολύ) για λόγους παρέας μόνο ή από απόλυτη ανάγκη.



* επίσης, πήρα και δυο πακέτα απ' τα παλιά, καλά κλασικά από έναν μπακαλόγατο που βρήκα στα δυτικά (βόρεια) της πόλης να τα πουλάει στη μούχτη... Αλλά αυτά τα 'χω κρυμμένα κάπου στο σπίτι, ίσως τα πάω στο εξοχικό για τις διακοπές, γιατί εδώ κινδυνεύω από την κόρη αν τα ανακαλύψει.

[Bazoomba]

Δεν πινω καθημερινα, αλλα οποτε το κανω πινω εσπρεσσο σκετο ή ελληνικο σκετο.

[Kotas]

δεν πινω και δεν επινα ποτε καφε, ειμαι απ αυτους που στις καφετεριες παιρνουν σοκολατα

δεν βρισκω οτι εχει ωραια γευση, δεν εχει καποια επιδραση πανω μου (πχ με κραταει ξυπνιο ή με τονωνει), γενικα δεν εχω βρει καποιον λογο να πινω καφε

[Salamander]

Πριν καιρό δεν μπορούσα να βρω καλαμάκια για να έχω στο σπίτι.
Αναγκαστικά έπινα το φραπέ χωρίς καλαμάκι.
Έλα όμως τώρα που όχι μόνο το συνήθισα αλλά το προτιμώ κιόλας!

Το γύρισα στα μεταλλικά ποροφάν (αναγκαστικά, μετά από άγριο μπούλινγκ που έφαγα τα λογικά επιχειρήματα που προέβαλλε η θυγατέρα μου). Στην αρχή έβριζα σε κάθε ρουφηξιά. Με τον καιρό τα συνήθισα, όλα συνηθίζονται τελικά.

Πρόσφατα πάντως πήραμε σκληρά σιλικόνης* επαναχρησιμοποιούμενα (και πλενόμενα στο πλυντήριο πιάτων). Ίσως η καλύτερη λύση, για όποιον δεν μπορεί να αποχωριστεί τα πλαστικά. Ίδια ακριβώς είναι στην αίσθηση και δεν κινδυνεύεις να σου φύγει και κανένα σφράγισμα, όπως με τα μεταλλικά.

Εννοείται όλα αυτά για τους απογευματινούς φρέντο. Τον φραπέ τον έχω κόψει εδώ και χρόνια, παίζει να πιω ετησίως 2-3 (το πολύ) για λόγους παρέας μόνο ή από απόλυτη ανάγκη.



* επίσης, πήρα και δυο πακέτα απ' τα παλιά, καλά κλασικά από έναν μπακαλόγατο που βρήκα στα δυτικά (βόρεια) της πόλης να τα πουλάει στη μούχτη... Αλλά αυτά τα 'χω κρυμμένα κάπου στο σπίτι, ίσως τα πάω στο εξοχικό για τις διακοπές, γιατί εδώ κινδυνεύω από την κόρη αν τα ανακαλύψει.

To φρέντο εσπρέσσο μου το πίνω συνήθως χωρίς αυτά ποροφάν, πολύ πριν γίνει όλο αυτό με την έλλειψη τους. Επειδή μου αρέσει έτσι. Και μου αρέσει να μου κάνει μουστάκι και να το γλείφω

Είμαι και μπαρίστα και σερβιτόρα και απ' όλα.

Καλημέρες

[kongrosian]

όταν παραγγέλνω στην κοπέλα διπλό καπουτσίνο, δεν λέω διπλό καπουτσίνο σκέτο, γιατί δεν είναι σκέτος, έχει αφρόγαλα. λέω χωρίς ζάχαρη.