Phorum.com.gr

Andromachi έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 09:26

Αγαπητή Saturn,
Δεν είναι ότι έχει αλλαξει ο κόσμος, είναι ότι κάποτε δεν υπηρχε η γρήγορη πληροφορία, δεν υπηρχε το διαδίκτυο, δεν ακούγονταν τόσο τα γύρω γυρω.
Βεβαια, υπηρχε περισσότερη πειθαρχία, τουλάχιστον στα δικά μου χρόνια, δεν είμασταν μαθημένοι να μην ακολουθούμε κανόνες ( κάναμε και την επανασταση μας) αλλα και όταν ο δασκαλος ή ο καθηγητής μας εκανε κυριολεκτικά ξεφτίλα μπροστά στους αλλους δεν τολμούσαμε να πούμε τπτ στους γονείς μας γτ θα έρχονταν και θα ελεγαν κάνε ότι κάνεις αδελφέ του/ της αξίζει γτ δεν διαβάζει π.χ.

πλέον έχει γίνει το: μην αγγίξεις ή πας να επιβληθείς επάνω στο παιδί μου και θα κάνει ότι θέλει, τι σημασία έχει αν αρπαξε το άλλο παιδί από το λαιμό και το επνιγε? Εσυ ( ο δάσκαλος ή καθηγητής ) δεν έχεις κανενα δικαίωμα να πείς ότι το δικό μου παιδί δεν είναι καλά και ότι κάτι μπορεί να έχει και να φωνάξεις τις αρμόδιες αρχές… Παιδιά είναι θα τα βρούνε μόνα τους… ( πραγματικό περσινό περιστατικό )

Διαζύγια, ενδοοικογενειακή βία, φόνοι, νεύρα, οικονομικά προβλήματα υπηρχαν ανεκαθεν, απλά δεν τα βλεπαμε και ακούγαμε τόσο συχνά όσο τώρα που η πληροφορία ερχεται σαν καταιγίδα.

Ναι έχει χαθεί κάθε μέτρο κάθε λογική, έχει χαθεί ο σεβασμός στον άνθρωπο και η αλληλοστήριξη.
Κάποτε αλληλοεπιδρούσαμε και δίναμε ραντεβού στην πλατεία ή στις κούνιες να δούμε τους φίλους μας και συζητούσαμε πραγματικά όχι όπως κάνουν τώρα βγαίνουν για καφέ και ο ένας βγάζει φωτογραφίες και ο άλλος κοιτάει στο μεσεντζερ ή στο ινσταγκραμ ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο. Ε κατσε σπίτι σου ρε φίλε μην βγαίνεις έξω πιο φθηνά θα σου βγεί, ποιο το νόημα να βγείς και να είσαι έτσι όπως ακριβώς θα ήσουν στο σπίτι σου?

Εχουμε φτάσει και είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας ( βάζω και εμενα μέσα ) και καθόμαστε μπροστά σε μία οθονη κινητού ή pc και νομίζουμε ότι κατακτούμε τον κόσμο όλο αλλα όλα είναι μια ψευδαίσθηση. Πολλές φορές αναρωτιεμαι κι εγω πόσο έχουμε αποστασιοποιηθεί ως μέλη της κοινωνίας, δεν υπαρχει πλεον το ραντεβού για καφέ να τα πούμε, εμενα προσωπικά μου λείπει, μου λείπει η αλληλοεπίδραση με αλλους, μου λειπει το ήρθε η Παρασκευή κάτσε να κανονίσω να παω να πιω ένα καφέ να παω για ένα φαγητό με ένα φίλο ( ή μεγαλύτερη παρέα) να πουμε τη μαλακία μας να περάσουμε ωραία, να ξεφύγεις λίγο από το κουτί που μας έχουν κλείσει οι καταστάσεις.

Πριν λίγες μέρες βγήκα και περασα υπεροχα, περπατησα, συζήτησα, κοίταξα το κινητό μου κάποιες φορές δεν θα πω ψεματα, αλλα ήταν για κλήσεις και για συνεννόηση για το που θα βρεθούμε. Δεν με ένοιαζε τπτ, σε κάποια φάση αισθάνθηκα ότι είμαι 4χρονο και με αμολησαν σε ένα παιχνιδότοπο με free pass

Νομίζω αυτό λείπει στους περισσότερους η ανθρώπινη επαφή και αλληλεπιδραση.

Ερμής έγραψε: ↑

25 Φεβ 2024, 11:54

Ναι οκ έχεις δίκιο εδώ. Απλά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο που μπαίνει ο παλιός μέσα και λέει "όχι δεν είμαι αυτός..." ενώ κάνει μπαμ, δε λέω για τη συγκεκριμένη εδώ οντότητα, μιλάω γενικά. Γούστο τους καπέλο τους βέβαια , απλά δε καταλαβαίνω το λόγο.

Ασέβαστος έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:11

Ερμής έγραψε: ↑

25 Φεβ 2024, 11:54

Ναι οκ έχεις δίκιο εδώ. Απλά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο που μπαίνει ο παλιός μέσα και λέει "όχι δεν είμαι αυτός..." ενώ κάνει μπαμ, δε λέω για τη συγκεκριμένη εδώ οντότητα, μιλάω γενικά. Γούστο τους καπέλο τους βέβαια , απλά δε καταλαβαίνω το λόγο.

ντρεπονται για τις μαλακιες που εχουν πει, και φοβουνται οτι καποιος θα τους τις τριψει στη μουρη.

micmic έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:30

Αναπολούν κάποιοι την δεκατία του '80 ή του '70 ή και του '60 ακόμα, ως εποχές που οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν αληθινές και δεν υπήρχαν τα social media κτλ. Κι εγώ θυμάμαι αυτό που έγραψε ο Σαμαράκης:

"Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα".

Αυτό το έγραψε το 1954.

Antares έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:34

Ίσως ο κόσμος δεν ήταν τόσο διαβρωμένος εξαιτίας του εύκολου χρήματος. Αλλά όταν έφτασε αυτό το χρήμα άρχισαν και τα παρατράγουδα, κανονικό προσκύνημα στον Μαμωνά.

Saturn έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:36

micmic έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:30

Αναπολούν κάποιοι την δεκατία του '80 ή του '70 ή και του '60 ακόμα, ως εποχές που οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν αληθινές και δεν υπήρχαν τα social media κτλ. Κι εγώ θυμάμαι αυτό που έγραψε ο Σαμαράκης:

"Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα".

Αυτό το έγραψε το 1954.

Μα ναι, δεν διαφωνεί κανείς
Οπότε σκέψου τί γίνεται ΣΗΜΕΡΑ.
Γι αυτό έκανα λόγο και αλλού για εκείνη την αλλοτινή μίζερη ρουτίνα που είχε όμως μια γλύκα, όπως το βλέπω τώρα, ενώ η ρουτίνα του σήμερα είναι ηλεκτρισμένη, γεμάτη άγχος και μια εκνευριστική αβεβαιότητα ως αίσθηση.

Saturn έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 11:58

Σωστά τα περιγράφεις και δεν είσαι ο μόνος που έχει τέτοια παραδείγματα

Αλλά δεν σε βάζει σε σκέψεις γιατί οι άνθρωποι να νοσταλγούν τόσο πολύ κάτι όταν ταυτόγχρονα δεν επιλέγουν να γυρίσουν σε αυτό;
Κάτι κέρδισαν κάτι απώλεσαν και αυτό που απώλεσαν πονά.

Saturn έγραψε: ↑

26 Φεβ 2024, 12:06

Ίσως στην περίπτωση που περιγράφεις εσύ να είναι έτσι κατά πολύ, ναι.

Εγώ όμως παρατηρώ, σχετικά με ό,τι γράφω στο αρχικό μήνυμα, και άλλους ανθρώπους να βιώνουν την καθημερινότητα με τον ίδιο τρόπο.
Και θυμάμαι πως στην ηλικία που είμαι εγώ τώρα, όταν ήταν οι συγγενείς μου ας πούμε, δεν είχαν αυτά τα προβλήματα που έχουμε εμείς σήμερα και η ζωή κυλούσε κάπως πιο ομαλά. Το σήμερα είναι γεμάτο αρρώστιες, οικονομικά προβλήματα για πολλούς σοβαρά, κορωνοιούς, εγκλήματα, αστάθεια στις οικογένειες, αστάθεια στις αξίες, στην πολιτική του κόσμου γενικότερα...γενικά κυριαρχεί μια νευρικότητα. Αυτό το διαπιστώνω και με συζητήσεις με άλλους.