Phorum.com.gr

Otto Weininger έγραψε: ↑

11 Ιούλ 2018, 11:44

πες και για τότε που τράβηξες την ουρά του βελοσιράπτορα και σε κυνηγούσε σε όλο το κτήμα

shrike έγραψε: ↑

11 Ιούλ 2018, 11:49

Saliveros έγραψε: ↑

11 Ιούλ 2018, 11:33

Αυτό που έγινε ήταν ότι ένα αυτοκίνητο με χτύπησε

Όταν ήσουν 11 ετών, είπες;

Επίσης, στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, μου είχαν πάρει δασκάλα γαλλικών στο σπίτι.

Καθ' όλη τη διάρκεια του μαθήματος, ήμουν απασχολημένος να προχωράω με πολύ αργό ρυθμό το χέρι μου κάτω από τη φούστα της, μέχρι να αγγίξω (ή να νομίσω πως άγγιζα) το μπούτι της.

Πρέπει να το είπε στη μαμά, γιατί κάποια στιγμή με πήγε σ' ένα μαλάκα γιατρό-διαιτολόγο, που συνέστησε να μου δίνει κάτι βιταμίνες, μουρουνόλαδο κλπ (φαίνεται η όλη φάση είχε αντίκτυπο στα σώβρακα και τα σεντόνια μου)

(κι όμως, γαλλικά έμαθα!)

Saliveros έγραψε: ↑

11 Ιούλ 2018, 12:08

Επίσης, στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, μου είχαν πάρει δασκάλα γαλλικών στο σπίτι.

Καθ' όλη τη διάρκεια του μαθήματος, ήμουν απασχολημένος να προχωράω με πολύ αργό ρυθμό το χέρι μου κάτω από τη φούστα της, μέχρι να αγγίξω (ή να νομίσω πως άγγιζα) το μπούτι της.

Πρέπει να το είπε στη μαμά, γιατί κάποια στιγμή με πήγε σ' ένα μαλάκα γιατρό-διαιτολόγο, που συνέστησε να μου δίνει κάτι βιταμίνες, μουρουνόλαδο κλπ (φαίνεται η όλη φάση είχε αντίκτυπο στα σώβρακα και τα σεντόνια μου)

(κι όμως, γαλλικά έμαθα!)

ετσι και το μαθαινε η ευα οτι κανεις τετοια, δε θα σου εδινε να φας μηλο, και θαχαμε γλυτωσει ολοι.

Εγω ημανε ησυχο. Οπου με αφηναν, εκει με εβρισκαν. Δε με θυμαμαι καν να μιλαω.

Επειδη ακριβως δε μιλουσα, αυτο που εκανα, αν εφευγα, θα ηταν οτι δεν θα ελεγα που παω. Συνηθως ημουν γυρω τριγυρω, εκει στη γειτονια.

Συνηθως ομως... γιατι ενα πρωι, πηγα παραπερα, στην αααααααλλη γειτονια. Σκοπος ηταν να γυρισω, οπως καθε μερα, κατα το μεσημερι. Δε γυρισα. Μου ειπε η φιλη μου να φαω μαζι τους, εγω ειπα ναι, η μητερα της με ρωτησε αν η δικη μου το ξερει, εγω ειπα και παλι ναι και εμεινα. Εφυγα απο κει αργα ταπογευμα.
Απο τη στροφη για την ευθεια του σπιτιου μου, καμια κατοσταρια μετρα, ειδα τη μητερα μου να με περιμενει στο πεζοδρομιο... ωχ μανουλαμ... οσο πλησιαζα διαπιστωνα ολο και περισσοτερο, οτι τα πραματα σιγουρα δεν ηταν καλα... ηταν αναψοκοκκινισμενη και κρατουσε μια βιτσα στο χερι... ειπα απο μεσα μου, αντιλαμβανομενη τι ειχα κανει... Προχωρα τωρα και καλα να παθεις... Τις εφαγα, οσο προλαβε γιατι ετρεξα και πηγα στο δωματιο μου... δε μακολουθησε... Οσο σκεφτομαι τωρα τι της ειχα κανει εκεινη τη μερα...

Βεβαια... το ειχα ξανακανει, αλλα η επαναληψη μητηρ μαθησεως...

Κανδυο, ισως, χρονια πριν, ημασταν διακοπες... εμεις και οι αδελφες της μητερας μου, με τις οικογενειες τους... ο πατερας μου ειχε επιστρεψει σπιτι για δουλειες. Το μεσημερι λοιπον, μετα το μπανιο, κοιμοντουσαν παντα και γω βαριομανε. Ενα απαυτα τα μεσημερι, ειπα να κατεβω μεχρι το περιπτερο να παρω ενα παγωτο και να γυρισω. Ετσι και εκανα, πηγα στο περιπτερο, πηρα παγωτο, αλλα... δε γυρισα. Μου ειχε ερθει αλλη φαεινη ιδεα! Να παω μεχρι τις κουνιες!!!! Σιγα, στις κουνιες θα πηγαινα! Δε θα εκανα κατι κακο! Πηγα και βρηκα και μια φιλη που ειχα κανει εκει! Τελεια!!! Δεν ξερω ποσες ωρες ειχαν περασει, αλλα αν και μερα ακομη, ειχε πεσει ο ηλιος, και βλεπω οπως ημουν ετοιμη να κατεβω την τσουληθρα, τον θειο μου... Εδω εισαι; ελα και σε ψαχνει η μανα σου... ειπε, ενω η ανακουφιση ηταν τοσο ευδιακριτη στο προσωπο του... Με πηρε, περπατησαμε καμποσο και ξαφνικα, φτανοντας κοντα στο λιμανι, βλεπω τη μητερα μου εξαλλη να ερχεται κατα πανω μου ετοιμη να μου χυμηξει σαν αγριο ζωο! Δε θα ξεχασω ποτε το προσωπο της... Ευτυχως για μενα, ο θειος με φυγαδεψε! Θα τις ετρωγα πολυ ασχημα... Οχι οτι δε μου αξιζε, αλλα ευτυχως! Αργοτερα μου ειπαν οτι εψαχναν εκει μπροστα στη θαλασσα αναμεσα στις βαρκες, μην εχω πεσει μεσα... Γιατι να πλησιασω εκει;..

Αυτα, αλλα δεν τα λες και δγιαολιες...
Αν μου το εκανε καποιο παιδι εμενα αυτο δεν ξερω... τρελαινομαι μονο στη σκεψη... α ρε μανουλα...

Saliveros έγραψε: ↑

11 Ιούλ 2018, 11:33

κουλούρι Θεσσαλονίκης έγραψε: ↑

10 Ιούλ 2018, 20:16

ένα άλλο είναι -μέχρι 6 με 7 το έκανα αν και ακόμα το νοσταλγώ-να ξαπλώνω στη μέση του δρόμου άσχετα αν περνάνε αυτοκίνητα,ή ήθελα να περάσω τον δρόμο όταν περνούσε αυτοκίνητο.

Σε ηλικία 11 ετών, αποφάσισα ένα απόγευμα να διασχίσω τη Σόλωνος έξω από τον Άγιο Διονύσιο, χωρίς να κοιτάξω, για να δω τι θα γίνει,
Αυτό που έγινε ήταν ότι ένα αυτοκίνητο με χτύπησε, με πέταξε στον αέρα και έσκασα στην άσφαλτο.
Αριστερός καρπός βγαλμένος, και κάτι μώλωπες. Με πήγαν στο νοσοκομείο και μου τον βάλαν στη θέση του χωρίς αναισθησία (ο μπαμπάς ήταν της φυσικής υγιεινής).

Από τότε, έγινα πολύ προσεχτικός.

εγώ μεγάλωσα κι άλλο για να είμαι προσεκτικη..
μετά τα 19.

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Nameless Ghoul έγραψε: ↑

10 Ιούλ 2018, 16:20

Επίσης, ήμουν πυρομανής (ακόμα είμαι, απλά τώρα το ελέγχω). Πέρασα μία φάση (μακρόχρονη, από τα 11 μέχρι τα 14) που είχα πάντα αναπτήρα στην τσέπη και ό,τι καινούριο υλικό έβλεπα μπροστά μου ήθελα να το δοκιμάσω να δώ πως καίγεται.

έχω βάλει φωτιά μαλλί συμμαθήτριας
και άρχισα να σφαλιαρίζω το μαλλι να σβήσει :/
μια βδομαδα δε με μιλούσε

5-6 χρονών δάγκωσα ένα σκύλο. Μη με ρωτήσετε, δεν έχω ιδέα, νομίζω ήταν αντίδραση που λέγανε όλοι προσοχή καλέ το σκυλί μη δαγκώσει το παιδί.
Με πολύ υπομονή κατάφερα να κλειδώσω την τουαλέτα από έξω (ενώ ξεκλειδώνει μόνο από μέσα)
Φτιάχναμε χάρτινες νερόβομβες με το γείτονα και τις πετάγαμε σε περαστικούς απ'τον 5ο
Διάφορες αποβολές για διάφορους λόγους στο σχολείο
Με άλλο γείτονα βουτάγαμε το σκαραβαίο του πατέρα του που έπεφτε για ύπνο νωρίς και γυρίζαμε όλο το βράδι
Με τον ίδιο σκαραβαίο μια φορά που χιόνισε και πάγωσε το χιόνι παίρναμε φόρα σε μια κατηφόρα και τραβάγαμε χειρόφρενο στην πλατεία για να δούμε αν μπορούμε να τον φέρουμε βόλτα 3 φορές.
Με μαζέψανε κι απ'την αστυνομία μια φορά, αλλά ήταν μαλακία άλλου.

Γενικά η μάνα μου με λέει ότι ήμουνα πολύ ήσυχο παιδί, ποιός ξέρει τι έχουν δει τα ματάκια της

enterprise-psi έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:01

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Οχι, αλλά σε μια χοντρή δασκάλα που τους ζεστούς μήνες ίδρωνε πολύ και συγκαιγόταν της τρυπάγαμε το μαξιλαράκι της καρέκλας στην τάξη και της βάζαμε μέσα αλάτι για να την βλέπουμε μετά να ξύνει τον κώλο της συνέχεια.

enterprise-psi έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:01

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Μια σταλίτσα υδράργυρο. Ζόρικο εγχείρημα λόγω πυκνότητας του υδράργυρου, μυαλό δεν είχαμε φυσικά τότε να ξέρουμε πόσο επικίνδυνος είναι ακόμα και στην επαφή με τα χέρια. Το αποτέλεσμα όμως γαμάτο.

shrike έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 08:54

enterprise-psi έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:01

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Μια σταλίτσα υδράργυρο. Ζόρικο εγχείρημα λόγω πυκνότητας του υδράργυρου, μυαλό δεν είχαμε φυσικά τότε να ξέρουμε πόσο επικίνδυνος είναι ακόμα και στην επαφή με τα χέρια. Το αποτέλεσμα όμως γαμάτο.

Δηλαδή;

Saliveros έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 09:14

shrike έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 08:54

enterprise-psi έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:01

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Μια σταλίτσα υδράργυρο. Ζόρικο εγχείρημα λόγω πυκνότητας του υδράργυρου, μυαλό δεν είχαμε φυσικά τότε να ξέρουμε πόσο επικίνδυνος είναι ακόμα και στην επαφή με τα χέρια. Το αποτέλεσμα όμως γαμάτο.

Δηλαδή;

Α, δεν το κάνατε ποτέ; "Ζωντανεύει" το μπαλάκι, έχει μεγάλη φάση.

Ρίχνεις μια σταγόνα υδράργυρο μέσα και μετά πας και αφήνεις το μπαλάκι δίπλα στις ρακέτες. Αν έχει κι άλλα μπαλάκια τα κρύβεις, αφήνεις 2-3 τσαλακωμένα (τα τσαλακώνεις εσύ, εν ανάγκη) για να μην τα επιλέξουν αλλά να πάρουν το "πειραγμένο", κάθεσαι παραδίπλα και περιμένεις ν' αρχίσει καμιά παρτίδα. Το μπαλάκι, με τον υδράργυρο μέσα να χτυπάει στα τοιχώματα, πηγαίνει κυριολεκτικά όπου να 'ναι. Παίρνει τρελές τροχιές, κάνει φούρλες, άλλοτε επιταχύνει απότομα, άλλοτε φρενάρει κλπ. Αν δεν ξέρει ο άλλος το κόλπο νομίζει ότι το μπαλάκι είναι δαιμονισμένο*, αν το ξέρει απλά ψάχνει να δει ποιοι γελάνε τριγύρω, να καταλάβει από πού ήρθε η φάρσα.

* Ειδικά όταν το κάναμε πιτσιρικάδες στο εντευκτήριο του κατηχητικού της ενορίας μας, αυτό το σενάριο έπαιζε πολύ.

Βινόσαυρος έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:23

Nameless Ghoul έγραψε: ↑

10 Ιούλ 2018, 16:20

Επίσης, ήμουν πυρομανής (ακόμα είμαι, απλά τώρα το ελέγχω). Πέρασα μία φάση (μακρόχρονη, από τα 11 μέχρι τα 14) που είχα πάντα αναπτήρα στην τσέπη και ό,τι καινούριο υλικό έβλεπα μπροστά μου ήθελα να το δοκιμάσω να δώ πως καίγεται.

έχω βάλει φωτιά μαλλί συμμαθήτριας
και άρχισα να σφαλιαρίζω το μαλλι να σβήσει :/
μια βδομαδα δε με μιλούσε

Τώρα μου θύμισες τη φάρσα με την κουράδα στη χαρτοσακκούλα...

Chainis έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 07:42

enterprise-psi έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 06:01

Τρυπάγατε τα μπαλάκια του πινγκ πονγκ, και τα γεμίζατε με ζιπέλαιο;

Οχι, αλλά σε μια χοντρή δασκάλα που τους ζεστούς μήνες ίδρωνε πολύ και συγκαιγόταν της τρυπάγαμε το μαξιλαράκι της καρέκλας στην τάξη και της βάζαμε μέσα αλάτι για να την βλέπουμε μετά να ξύνει τον κώλο της συνέχεια.

Τι διάλο, ξεβράκωτη καθόταν μέσα στην τάξη;

shrike έγραψε: ↑

12 Ιούλ 2018, 08:54

Μια σταλίτσα υδράργυρο.

Tι μου θύμισες, ειχα σπάσει 3 θερμόμετρα (υδραργύρου) γιατί στην τάση "μαγείες" που είχα αναπτύξει, διαχώριζα τις μπιλίτσες και μετά τις έφερνα κοντά και παρακολουθούσα την ενσωμάτωση και δημιουργία μεγαλύτερης μπίλιας, όλα αυτά με γυμνά χέρια . Φύλαγα το "θησαυρό" σε ένα σπιρτόκουτο μέχρι που το ανακάλυψε η γιαγιά και με κάρφωσε στους γονείς και έπαθαν υστερία
όχι δεν έπαθα κάτι ευτυχώς